Του Νίκου Βαγγέλη/info@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός μονοπωλούσε τους τίτλους στα πρώτα χρόνια του ΕΣΑΚΕ και το Eurohoops.net θυμάται το τελευταίο του πρωτάθλημα Ελλάδας για εκείνη τη μακρινή εποχή, το οποίο μάλιστα ήταν και το πέμπτο συνεχόμενο. Παρά την αποχώρηση του Γιάννη Ιωαννίδη και τη συμφωνία με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, οι Πειραιώτες παρέμειναν συνεπείς στο ραντεβού τους με την επιτυχία.
1996-97
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Κανονική περίοδος
1ος (21-5 νίκες)
Πλέι οφ
Προημιτελικά: Πρόκριση επί του Απόλλωνα Πατρών (2-1 νίκες)
Ημιτελικά: Πρόκριση επί του Περιστερίου (2-0 νίκες)
Τελικοί: Κατάκτηση επί της ΑΕΚ (3-1 νίκες)
Η σεζόν
Από τις πιο αλλοπρόσαλλες χρονιές ever. Η… μουρμούρα για την αποχώρηση του Γιάννη Ιωαννίδη έφερε κάποια αρνητικά αποτελέσματα στην αρχή, όμως ο Ντούσαν Ίβκοβιτς παρέμεινε ψύχραιμος και διαχειρίστηκε σωστά τις δυσκολίες. Ο Ουίλι Άντερσον ήρθε για να κάνει τη διαφορά στη θέση “3”, όμως ο εκρηκτικό του χαρακτήρας τον έφερε πρόωρα στην πόρτα της εξόδου και ο αντικαταστάτης του Έβικ Γκρέι ήταν κατώτερος των περιστάσεων. Ήρθε και ο νέος τραυματισμός του Ντράγκαν Τάρλατς για να περιπλέξει κι άλλο τα πράγματα.
Οι πέντε ήττες συνήθως εκείνη την εποχή δεν έφερναν πρωτιά, όμως τελικά έγινε η εξαίρεση και ο Ολυμπιακός βρέθηκε στην κορυφή, παρά τις ήττες εκτός προγράμματος από τον Παπάγο του Αλφόνσο Φορντ και τον ΒΑΟ του Σαμίρ Γκούντα. Στα πλέι οφ ο Απόλλωνας Πατρών αποδείχτηκε… σκληρό καρύδι και χρειάστηκαν τρία παιχνίδια, ενώ στα ημιτελικά οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς έδειξαν σοβαρότητα και συνέπεια απέναντι στο εξαιρετικό τότε Περιστέρι, με προπονητή τον Ντράγκαν Σάκοτα και παίκτες σαν τον Τσίτουμ, τον Κορωνιό, τον Μάξεϊ, τον Γκούροβιτς και τον Μορέτι. Κι έφτασαν οι τελικοί με την ΑΕΚ, όπου αντίπαλος ήταν ο Γιάννης Ιωαννίδης. Οι “ερυθρόλευκοι” πανηγύρισαν τελικά τον τίτλο, υπερασπίζοντας το γήπεδό τους και νικώντας με άνεση στον τέταρτο τελικό του ΟΑΚΑ…
Το ρόστερ
Ντέιβιντ Ρίβερς
Μίλαν Τόμιτς
Ευθύμης Μπακατσιάς
Γιώργος Σιγάλας
Δημήτρης Παπανικολάου
Ουίλι Αντερσον
Εβρικ Γκρέι
Νάσος Γαλακτερός
Φράνκο Νάκιτς
Ανατόλι Ζουρπένκο
Ντράγκαν Τάρλατς
Βασίλης Σούλης
Παναγιώτης Φασούλας
Κρίστιαν Βελπ
Αλεξέι Ζεβροσένκο
Ο σταρ
Ντέιβιντ Ρίβερς
Η πρώτη του χρονιά ήταν αναγνωριστική και πολύ τον χαρακτήριζαν… κωλοτούμπα και streetballer. Με την έλευσή του ο Ντούσαν Ίβκοβιτς προσπάθησε να τον αντικαταστήσει αρχικά με τον Μπάιρον Ντίνκινς, τον οποίο είχε ηγέτη στην περασμένη, ξέφρενη σεζόν του στον Πανιώνιο και στη συνέχεια με τον νυν προπονητή του Παναθηναϊκού, Σάσα Τζόρτζεβιτς. Τελικά δεν προχώρησε κάποια από τις δύο περιπτώσεις και ο Ρίβερς έμεινε στον Ολυμπιακό για να κλείσει όλα τα στόματα. Αποκορύφωμα ήταν οι συγκλονιστικές του εμφανίσεις στο Φάιναλ Φορ της Ρώμης, χωρίς να υστερήσει στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου ήταν ασταμάτητος καθ’όλη τη διάρκεια των μαχών για το πέμπτο σερί τρόπαιο.
Ο παίκτης-κλειδί
Ντράγκαν Τάρλατς
Ούτε αυτή τη χρονιά έλειψαν οι τραυματισμοί για τον δυναμικό σέντερ, ο οποίος ωστόσο επανήλθε δριμύτερος και έκανε θραύση με τις εμφανίσεις του σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον εμπιστεύτηκε και δικαιώθηκε, καθώς είχε έναν πραγματικό “ταύρο” κοντά στο καλάθι, που έδινε λύσεις στο σκοράρισμα και στα ριμπάουντ, με τους έμπειρους Παναγιώτη Φασούλα και Κρίστιαν Βελπ να τον συμπληρώνουν.
Ο προπονητής
Ντούσαν Ίβκοβιτς
Η αποχώρηση του Γιάννη Ιωαννίδη μετά από τέσσερα σερί πρωταθλήματα προκάλεσε την έντονη αντίδραση του κόσμο του Ολυμπιακού, που είδε με καχυποψία την απόφαση του Σωκράτη Κόκκαλη να τον αντικαταστήσει με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Παρά το κακό ξεκίνημα, ο Σέρβος τεχνικός έκλεψε την παράσταση με το καλά σχεδιασμένο πλάνο και το εξαιρετικό κοουτσάρισμα, οδηγώντας τους Πειραιώτες στο πρώτο τριπλ κράουν την ιστορίας τους. Ο Ντούντα έβαλε τη σφραγίδα του, κάνοντας την κίνηση-ματ στα μέσα της χρονιάς, με το “πάντρεμα” του Ρίβερς με τον Τόμιτς (και κάποιες φορές τον Μπακατσιά) στα γκαρντ και την κατάκτηση όλων των τίτλων με μόλις έναν ξένο και με τους Παπανικολάου, Νάκιτς να καλύπτουν το κενό του Άντερσον, μιας κι ο Γκρέι ήταν σαν να μην έπαιξε ποτέ στην ομάδα.
Το ματς της χρονιάς
Τρίτος τελικός με ΑΕΚ
Οι Πειραιώτες άγγιξαν το διπλό στο ΟΑΚΑ, όμως ο Ρίβερς έχασε τη δεύτερη βολή στην κανονική διάρκεια, με τον Μπιλ Έντουαρντς να διώχνει το ματς από τη στεφάνη και την “Ένωση” να κερδίζει στην παράταση. Ο τρίτος τελικός ήταν… μισός τίτλος. Ο Γιάννης Ιωαννίδης κατάφερε να κρατήσει πολύ χαμηλά τον ρυθμό, η αστοχία των “ερυθρόλευκων” ήταν μεγάλη, όμως έδειξαν χαρακτήρα στα κρίσιμα σημεία, είχαν 4/6 βολές στο τέλος με τους Παπανικολάου και Νάκιτς, τη στιγμή που στα 30” και 23” πριν το τέλος οι Αλεξάντερ και Χατζής, αντίστοιχα, έχασαν ελεύθερα τρίποντα για να αλλάξουν την ιστορία του αγώνα. Αυτή η νίκη ήταν κομβικής σημασίας και με τον τρόπο που ήρθε, έριξε την ψυχολογία των παικτών της ΑΕΚ, που ηττήθηκαν στο ΟΑΚΑ με 53-68, κι έχασαν την ευκαιρία να ισοφαρίσουν και να πάνε οι τελικοί στα πέντε παιχνίδια.