Του Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Το 2012 αποτελεί την πιο “τρελή” και ιστορική σεζόν για τον Ολυμπιακό, αφού σηματοδότησε και επισφράγισε την επιστροφή του στην κορυφή της Ευρώπης και της Ελλάδας.
Η πιο αξέχαστη στιγμή φυσικά εκείνης της χρονιάς δεν είναι ούτε η κατάκτηση του Πρωταθλήματος κόντρα στον Παναθηναϊκό στο κύκνειο άσμα της εποχής του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά ούτε και η απίθανη πορεία μέχρι το Final Four της Ευρωλίγκα μετά από μία εξαιρετικά δύσκολη διαδρομή γεμάτες αντιξοότητες και μεγάλες αλλαγές από το καλοκαίρι του 2011.
Αυτό που κανείς δεν θα ξεχάσει στους “ερυθρόλευκους” είναι η σημερινή (13/5) ημερομηνία, καθώς στις 13 Μαΐου του 2012 στην Κωνσταντινούπολη ο Ολυμπιακός με τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία της Ευρωλίγκα κόντρα στην πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας των Κιριλένκο, Σισκάουσκας, Τεόντοσιτς, Σβεντς, Χριάπα, Κρστιτς και πολλών ακόμα κατάφερε να επιστρέψει από το -19 του 29ου λεπτού και με μία νεανική ομάδα και λίγους ξένους με ενεργό ρόλο να πάρει την κούπα ξανά μετά το 1997 με το αλησμόνητο buzzer beater “πεταχτάρι” του Γιώργου Πρίντεζη.
Για εκείνο το σπουδαίο ματς έχουν χυθεί τόνους από μελάνι, όμως η σημερινή επέτειος των 10 ετών είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή, ενώ συνδυάζεται και με την επιστροφή του συλλόγου στα Final Four της Ευρωλίγκα μετά το 2017, καθώς η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα θα δώσει το παρών στο ραντεβού του Βελιγραδίου (19-21/5).
Ένας από τους μεγαλύτερους πρωταγωνιστές εκείνης της σεζόν ως rookie μάλιστα στον Ολυμπιακό και από τους πιο αγαπημένους και επιτυχημένους Αμερικανούς παίκτες του ευρωπαϊκού μπάσκετ ο Κάιλ Χάινς μίλησε στο Eurohoops για τον τελικό με την ΤΣΣΚΑ.
Ο Αμερικανός legend της Ευρωλίγκα διηγήθηκε ιστορίες από τα time out που έφεραν την ανατροπή στην Πόλη και τον κόσμο των Πειραιωτών, μας εξήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματα του 10 χρόνια μετά το… έπος στις κρίσιμες στιγμές του αγώνα, ενώ τόνισε πως πάντα αυτό το πρώτο του ευρωπαϊκό θα είναι το πιο ξεχωριστό της τεράστιας καριέρας του.
Ακόμα ο Κάιλ Χάινς μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Βασίλη Σπανούλη και τον Γιώργο Μπαρτζώκα, ενώ κλείνοντας έστειλε και μήνυμα για το Final Four του Βελιγραδίου στους Γιώργο Πρίντεζη, Κώστα Παπανικολάου και Κώστα Σλούκα που ενώνουν τη φετινή ομάδα του Ολυμπιακού με του 2012.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Κάιλ Χάινς στο Eurohoops:
Δέκα χρόνια μετά το από εκείνο το Final Four έχεις αντιληφθεί πλήρως ότι πραγματοποιήσατε μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και ότι γράψατε ιστορία;
“Ναι ξέρω ότι γράψαμε ιστορία. Κατακτήσαμε την Ευρωλίγκα με τον Ολυμπιακό σε ένα τρελό παιχνίδι. Χάναμε με 19 πόντους και το γυρίσαμε με την ΤΣΣΚΑ μία από τις πιο δυνατές ομάδες στην ιστορία της Ευρωλίγκα. Μετά το ματς κατάλαβα τι πετύχαμε και ότι κάναμε ένα ματς που οι άνθρωποι θα θυμούνται για πολύ καιρό”.
Όταν σκέφτεσαι εκείνο τον τελικό τι σου έρχεται πρώτα στο μυαλό;
“Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι βρισκόμασταν πίσω με 19 πόντους και ο περισσότερος κόσμος νόμιζε ότι το τελείωσε εκεί το ματς. Συνεχίσαμε να παλεύουμε και να πιστεύουμε ότι θα το ανατρέψουμε. Πάντα λέω ότι αυτό το ματς και συνολικά η σεζόν είχε ένα φινάλε που θύμιζε ταινία του Χόλιγουντ. Κάποιοι δεν πίστευαν καν ότι θα περάσουμε στο Τοπ-16. Ήρθαμε όμως κοντά έχοντας τρομερή χημεία μεταξύ μας και είχαμε παίκτες όπως ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης που ήθελαν να κατακτήσουν μία Ευρωλίγκα. Είναι ακόμα και σήμερα απίστευτο ήταν μία ονειρική σεζόν”.
Την πρώτη σου σεζόν που ήταν ιδιαίτερα δύσκολη στη αρχή που μετακόμισες από την Μπάμπεργκ στον Ολυμπιακό σκέφτηκες ποτέ ρεαλιστικά ότι στο τέλος της θα φτάνατε στην κατάκτηση της Ευρωλίγκα ή απλά ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα;
“Ειλικρινά ήρθα στον Ολυμπιακό για να αγωνιστώ στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρωλίγκα. Την προηγούμενη χρονιά είχα ως στόχο να παίξω στα playoffs της Ευρωλίγκα και ότι αυτό θα συμβεί μία μέρα. Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα φτάναμε μέχρι το Final Four, αλλά όλες οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε ήταν ο λόγος που φτάσαμε μέχρι το τέλος και πήραμε το τρόπαιο. Μου θύμισε λίγο το Κολέγιο γιατί με εξαίρεση τον Σπανούλη και τον Παπαδόπουλο είχαμε πολλούς άπειρους παίκτες. Μπορεί στην αρχή να κάναμε λάθη αλλά μάθαμε από αυτά και μας έδωσαν αυτοπεποίθηση για το τέλος. Από την αρχή ήμουν πολύ ευχαριστημένος και χαρούμενος στον Ολυμπιακό γιατί είχα την ευκαιρία να φορέσω τη φανέλα της ομάδας και να παίξω μαζί με τον Σπανούλη και για τον κόουτς Ίβκοβιτς στο ΣΕΦ. Ήταν σαν όνειρο για μένα.”
Στις κρίσιμες τελευταίες κατοχές του τελικού όπως οι χαμένες βολές του Σισκάουσκας και στο νικητήριο σουτ του Πρίντεζη σκέφτηκες κάτι ιδιαίτερο;
“Όταν έχασε τις βολές είπα στον Βασίλη ότι εσύ θα πάρεις την μπάλα και την απόφαση. Αν θυμάστε σε κάποια άλλα ματς μέσα στη σεζόν είχαμε παρόμοιες καταστάσεις στο τέλος και χάσαμε ματς ή στη Σιένα όπου σκόραρε ο Πρίντεζης. Ο Βασίλης για αυτό είναι αυτός που είναι. Όταν ο Γιώργος έβαλε το σουτ δεν ήξερα τι να πω σκέφτηκα αυτό συμβαίνει στα αλήθεια και η δεύτερη σκέψη μου ήταν ότι δεν υπήρχε χρόνος στο ρολόι. Η αίσθηση μου μετά ήταν απλά να πεταχτώ να πιάσω την μπάλα και ότι προηγούμαστε με ένα πόντο”.
Θες να μοιραστείς μία ιστορία που έζησες από εκείνον τον τελικό ή συνολικά από το Final Four της Κωνσταντινούπολης;
“Θυμάμαι στην Πόλη τον αριθμό του κόσμου και το πόσο θορυβώδεις ήταν. Είχαν έρθει δύο φίλοι μου από τις ΗΠΑ για πρώτη φορά στην Ευρώπη για να δουν ματς και τους έχει μείνει πόσο φανατικός ήταν ο κόσμος και πόσο θόρυβο έκανε. Αυτό είναι που θυμάμαι κυρίως τον κόσμο και το θόρυβο που έκανε και πόσο μας βοήθησαν με την ενέργεια τους κάτι που χρειαζόμασταν. Επίσης για δύο δεκάλεπτα ήταν δύσκολα για εμάς και η ΤΣΣΚΑ τα έκανε όλα τέλεια και εμείς όχι. Στο τελευταίο timeout πριν κάνουμε το σερί της ανατροπής είπαμε όλοι μαζί ότι πρέπει να παίξουμε, πρέπει να παίξουμε καλύτερα και ότι γίνει έγινε. Από εκεί και μετά το γυρίσαμε και κάναμε ένα από τα καλύτερα ματς στην ιστορία της Ευρωλίγκα”.
Έχοντας ζήσει μεγάλες στιγμές στην καριέρα στην Ευρωλίγκα με Ολυμπιακό, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μιλάνο θεωρείς ότι το 2012 είναι η πιο ξεχωριστή από αυτές ή το ίδιο ένιωσες και το 2013 στο Λονδίνο;
“Το 2012 στην Πόλη ήταν ξεκάθαρα η μεγαλύτερη στιγμή. Είναι η πρώτη φορά, ο πρώτος τίτλος, η πρώτη χαρά. Ποτέ δεν ξεχνάς την πρώτη φορά. Αυτό το παιχνίδι για κάθε φίλαθλο είναι ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών”.
Με τον Βασίλη Σπανούλη για δύο χρόνια στον Ολυμπιακό ζήσατε απίστευτες στιγμές και το φετινό Final Four στο Βελιγράδι θα είναι το πρώτο της ομάδας χωρίς αυτόν μετά από 12 χρόνια. Θα σου φανεί περίεργο που δεν θα τον δεις να είναι στο παρκέ και γενικά πως τον χαρακτηρίζεις σαν παίκτη και ηγέτη;
“”Είχα συνηθίσει τον Βασίλη με τη φανέλα του Ολυμπιακού και το νούμερο 7 στην πλάτη. Φέτος μου φάνηκε περίεργο που δεν ήταν στο παρκέ γιατί για μένα είναι ο αγαπημένους μου συμπαίκτης και άνθρωπος. Έμαθα πολλά από εκείνον. Τον θεωρώ από τους καλύτερους στην Ευρώπη όλων των εποχών, αλλά είναι ακόμα πιο σπουδαίος σαν άνθρωπος. Είναι ένας αληθινός χαρακτήρας”.
Με τον Γιώργο Μπαρτζώκα που προκρίθηκε και πάλι φέτος στο Final Four με τον Ολυμπιακό συνεργαστήκατε το 2013 και κατακτήσατε την Ευρωλίγκα. Πως θα τον χαρακτήριζες προπονητικά αλλά και σαν άνθρωπο;
“Για εμένα ο Γιώργος Μπαρτζώκα στην προετοιμασία και στο κοουτσάρισμα είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη. Οι ομάδες του το αποδεικνύουν αυτό κάθε φορά. Είναι το τρίτο του Final Four αλλά από το πρώτο κιόλας απέδειξε πόσο σπουδαίος προπονητής είναι. Φαίνεται και από την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια. Είχα εξαιρετική συνεργασία μαζί του και είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή γιατί κατακτήσαμε μαζί την Ευρωλίγκα. Είναι σπουδαίος προπονητής και γιατί ξέρει να παίρνει το καλύτερο από τους παίκτες του. Κάνει τους παίκτες του να παίζουν σκληρά για αυτόν και αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα”.
Κλείνοντας θες να στείλεις κάποιο μήνυμα για το Final Four στο Βελιγράδι στους παλιούς σου συμπαίκτες Παπανικολάου, Σλούκα και Πρίντεζη;
“Το μήνυμα μου είναι καλή επιτυχία στο Final Four στα παιδιά τα οποία έχουν μεγάλη εμπειρία από αυτές τις καταστάσεις, αλλά και στον κόσμο και στη Θύρα 7 να τους στηρίξουν και να τους βοηθήσουν. Μακάρι να καταφέρουν να επιστρέψει το τρόπαιο στον Πειραιά”.
Το φύλλο αγώνα του τελικού της Πόλης ανάμεσα σε ΤΣΣΚΑ και Ολυμπιακό:
ΤΣΣΚΑ (Καζλάουσκας): Τεόντοσιτς 15, Λαβρίνοβιτς 5, Σισκάουσκας 8, Μεχία, Κρστιτς 11, Κιριλένκο 12, Βορονόφ, Βοροντσέβιτς, Σβεντ 3, Καούν 2, Χριάπα 3, Γκόρντον 2
Ολυμπιακός (Ίβκοβιτς): Χάινς, Άντιτς 7, Σπανούλης 15, Ντόρσεϊ, Κέσελ 3, Παπαδόπουλος, Γκετσεβίτσιους, Πρίντεζης 12, Παπανικολάου 18, Μάντζαρης 3, Σλούκας 4, Λο
Τα δεκάλεπτα: 10-7, 34-20, 53-40, 61-62.