Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Η λέξη «parity» έχει διπλή σημασία. Η βασική έννοιά της είναι η κατάσταση της ισότητας. Για την ακρίβεια, της ισοτιμίας. Στα μαθηματικά, ωστόσο, περιγράφει έναν αριθμό που είναι είτε άρτιος είτε περιττός.
Στην περίπτωση του κολεγιακού μπάσκετ, όμως, σημασία δεν έχει τόσο η αριθμητική (ούτε καν για analytics, στατιστικά ή, απλώς, τους περισσότερους πόντους). Αυτό που μετρά είναι τα… μαθήματα ιστορίας. Όπως επισημάνθηκε σε μία πρόσφατη εκπομπή του δικτύου ESPN, «η ισοτιμία “χτύπησε” το NCAA, λόγω της transfer portal για ευχέρεια μετεγγραφών παικτών και του επιπλέον έτους διαθεσιμότητας, ως συνέπεια της πανδημίας».
FAU, η φετινή «Σταχτοπούτα»
Για πολλούς αναλυτές, το φετινό πρωτάθλημα είχε μπόλικη ισότητα, κάτι που πρόσφερε ακόμη περισσότερες εκπλήξεις. Η March Madness είναι συχνά μία «αχαρτογράφητη γη», αλλά η πορεία ως τα φάιναλ φορ δεν κρύβει πολλές απρόσμενες πορείες. Η φετινή «Σταχτοπούτα» του Φλόριντα Ατλάντικ, από το Νο9 της κατάταξης στη μία περιφέρειά του τελικού τουρνουά, έφερε αναμνήσεις από δέκα παλαιότερες απίστευτες διαδρομές – από το 1985 κι έπειτα, με το σύγχρονο format αγώνων – προς τα ημιτελικά, από σχολεία που επιβεβαίωσαν την «Τρέλα του Μαρτίου».
Η μεγαλύτερη έκπληξη
#10: Βιλανόβα (Νο8), 1985
Μπορεί να μην είναι και η πιο απρόσμενη πορεία, καθότι δεν ήταν άσημο κολέγιο, όμως το Βιλανόβα θεωρείται ακόμη η μεγαλύτερη έκπληξη σε επίπεδο πρωταθλήτριας. Οι «Wildcats» ολοκλήρωσαν τη σεζόν 1984-85 με πέντε ήττες στα επτά τελευταία ματς της κανονικής περιόδου και «έπεσαν» στο Νο8 της κατάταξης. Μονάχα που απέκλεισαν διαδοχικά το Ντέιτον (Νο9), το Μίσιγκαν (Νο1), στο Μέριλαντ (Νο5) και το Νορθ Καρολάινα (Νο2), με τους Εντ Πίκνεϊ και Ντουέιν ΜακΚλέιν να σκοράρουν μαζί 53π. ανά αγώνα (είχαν 30,3π. στη ρέγκιουλαρ σίζον)! Στον ημιτελικό νίκησαν 52-45 Μέμφις Στέιτ του Βίνσεντ Άσκιου και στον τελικό επιβλήθηκαν του Τζόρτζταουν (το οποίο είχε αποκλείσει το Σεντ Τζον’ς των Κρις Μάλιν, Μαρκ Τζάκσον, Ουόλτερ Μπέρι) με 66-64.
🏀#Villanova won their last national championship on April 1, 1985 pic.twitter.com/XEn2qd8tGr
— RetroNewsNow (@RetroNewsNow) April 5, 2016
#9: Σάουθ Καρολάινα (Νο7), 2017
Στην ιστορία του τελικού τουρνουά έχει υπάρξει πρωταθλητής από το Νο7. Ήταν το Κονέκτικατ του νυν γκαρντ της Αρμάνι, Σαμπάζ Νέιπιερ, το 2014. Τρία χρόνια αργότερα, όμως, οι «Gamecocks» του κόουτς Φρανκ Μάρτιν δεν είχαν αντίστοιχες αξιώσεις, με έξι ήττες στα εννέα τελευταία ματς της ρέγκιουλαρ σίζον… Στη March Madness κέρδισαν Μαρκέτ (Νο10), το φημισμένο Ντουκ (Νο2), το Μπέιλορ (Νο3) με 20π. διαφορά και το Φλόριντα (Νο4). Στον ημιτελικό ηττήθηκαν με 77-73 από το (Νο1) Γκονζάγκα, που όμως έχασε τον τελικό από το Νορθ Καρολάινα.
«Στάση» στον Ρικ Πιτίνο
#8 Ουίτσιτα Στέιτ (Νο9), 2013
Μέχρι τη φετινή διαδρομή του FAU, οι «Shockers» ήταν η μοναδική ομάδα από το Νο9 που είχε φτάσει σε φάιναλ φορ. Δέκα χρόνια νωρίτερα, το Ουίτσιτα Στέιτ δεν εμφανίστηκε ακριβώς από το πουθενά (κάτι που επιβεβαίωσε το ρεκόρ 35-0 την επόμενη χρονιά!), όμως στο δρόμο για τον ημιτελικό πέταξε εκτός το Πίτσμπεργκ (Νο8), το Γκονζάγκα (Νο1), το ΛαΣαλ ( Νο13) και το Οχάιο Στέιτ (Νο2), πριν ηττηθεί από τους μετέπειτα πρωταθλητές του Λούιβιλ, του Ρικ Πιτίνο.
Η διπλή χαμένη ευκαιρία των «Bulldogs»
#7 Μπάτλερ (Νο8), 2011
Το Νο8 της κατάταξης δεν έχει προσφέρει απλώς έναν πρωταθλητή (Βιλανόβα, 1985). Οι ομάδες από το Νο8 έχουν ίδιες παρουσίες σε φάιναλ φορ με εκείνες από το Νο6 και το Νο7, μαζί! Η πορεία των «Bulldogs», το 2011, ήταν περίεργη. Το 2010 είχαν φτάσει από το Νο5 στον τελικό και ηττήθηκαν 61-59 από το Ντουκ του Μάικ Σιζέφσκι, καθώς το σουτ του Γκόρντον Χέιγουορντ από το κέντρο βρήκε σίδερο.
Ο νυν παίκτης των Χόρνετς, μαζί με τους Ματ Χάουαρντ και Σέλβιν Μακ, που πέρασαν αντίστοιχα από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και με κόουτς τον νυν πρόεδρο των Σέλτικς, Μπραντ Στίβενς, έφτασαν και ως τον τελικό του 2011, χάνοντας με σκορ 53-41 από το Κονέκτικατ.