Του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου: Ομότιμου καθηγητή Φυσικής Αγωγής και πρώην Ομοσπονδιακού προπονητή
Ένα από τα πιο φλέγοντα θέματα των προηγούμενων ημερών στο ελληνικό μπάσκετ με θετικές και αρνητικές αντιδράσεις ήταν το ελληνικό διαβατήριο, που παραχωρήθηκε στον Τόμας Ουόκαπ.
Ο Αμερικανός γκαρντ του Ολυμπιακού, που πρόσφατα υπέγραψε νέο συμβόλαιο μέχρι και το 2027 με τους ερυθρόλευκους, έγινε ο πρώτος ουσιαστικά νατουραλιζέ αθλητής στην ιστορία της Εθνικής μας Ομάδας, καθώς ο Τάιλερ Ντόρσεϊ μπορεί να αγωνίζεται με το ίδιο καθεστώς, αλλά αποτελεί μία διαφορετική περίπτωση.
Πλέον ο Ουόκαπ είναι διαθέσιμος, να αγωνιστεί όποτε κληθεί από την “επίσημη αγαπημένη”, η οποία πρόσθεσε στη “φαρέτρα” της έναν από τους καλύτερους πόιντ γκαρντ της Ευρωλίγκα.
Ο άλλοτε προπονητής (ασημένιο 1989) και βοηθός προπονητής της Εθνικής μας Ομάδας (χρυσό 1987) Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου, με την τεράστια πορεία και προσφορά στο ελληνικό μπάσκετ, καθώς διετέλεσε προπονητής του Παναθηναϊκού το 1995 στο Final four της Σαραγόσα, ενώ έχει περάσει ακόμα από τον πάγκο των Άρη, Ηρακλή και ΠΑΟΚ, με άρθρο του μέσα από το Eurohoops κατέθεσε τη δική του γνώμη για το θέμα.
Ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου που είναι ομότιμος καθηγητής του ΔΠΘ και υπηρέτησε και ως καθηγητής από το ΑΠΘ και το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας παράλληλα παρέθεσε στο άρθρο του στο Eurohoops και παραδείγματα άλλων παικτών και χωρών, που χρησιμοποιούν νατουραλιζέ παίκτες:
“Ναι, διαβατήριο στον Ουόκαπ
Η παροχή ελληνικού διαβατηρίου στον Τεξανό Τόμας Γουόκαπ έχει ανοίξει συζητήσεις. Ο ΠΣΑΚ έβγαλε ανακοίνωση αντίθεσης με την
συγκεκριμένη πράξη. Οι απόψεις δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων διίστανται. Βλέπουν θετικά και αρνητικά στην υπόθεση. Κάποιοι, ακόμη και ξένοι παίκτες, λένε ότι δεν ταιριάζει στην συγκεκριμένη Εθνική ομάδα διότι μάλλον είναι προτιμότερος ο Ντόρσεϊ (υπό την προϋπόθεση ότι θα δικαιούται μόνο ο ένας να παίξει).
Το τελευταίο είναι ανοικτό θέμα και ελπίζω ότι η ΕΟΚ θα βρει τη λύση ώστε να μπορούν να παίξουν και οι δύο. Αν αποδεχθούμε την προσέγγιση του «όταν δεν μπορείς να αλλάξεις τον άνεμο, ρυθμίζεις τα πανιά» το οποίο στην περίπτωση μας σημαίνει ότι αφού δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους κανόνες του παιχνιδιού που ισχύουν παγκοσμίως είμαστε «υποχρεωμένοι» να τους ακολουθήσουμε για να μην μείνουμε πίσω, ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει.
Στην πράξη, στο Πανευρωπαϊκό του 2022 πήγαμε σχετικά αδύνατοι στα γκαρντ ειδικότερα στον αμυντικό τομέα. Ας θυμηθούμε το παιχνίδι με τη Γερμανία. Δεχτήκαμε 107 πόντους με φανερή αδυναμία να ασκήσουμε υποτυπώδη αμυντική πίεση. Στο ίδιο τουρνουά, αντιθέτως, είχαμε 92,3 π. μέσο όρο στην επίθεση.
Ο Γουόκαπ, σε τεχνικό και προσωπικό επίπεδο, είναι ένας εξαιρετικός αθλητής. Αποδίδει πάνω από το μέσο όρο σταθερά σε κάθε αγώνα, έχει πολύ καλή κοινωνική συμπεριφορά, δεν έδωσε ποτέ την παραμικρή αφορμή. Το αν θα επιλεγεί από τον Ιτούδη σε περίπτωση που πρέπει να αποφασίσει μεταξύ αυτού και του Ντόρσεϊ (αν ο τελευταίος δεν αλλάξει status) είναι μια δύσκολη αλλά καθοριστική απόφαση.
Εξετάζοντας το καλαθοσφαιρικό περιβάλλον επιγραμματικά, είδαμε τον Λορέντζο Μπράουν που δεν είχε παίξει σε κανένα ισπανικό σύλλογο (αν είχε πάει στην Ιβηρική χώρα θα ήταν μόνο για διακοπές…) να ενσωματώνεται στην Εθνική Ισπανίας λίγες μέρες πριν το «Ακρόπολις 2022». Οι Ισπανοί, σε λιγότερο από ένα μήνα, απλά κατέκτησαν το Πανευρωπαϊκό. Ο Μπράουν βοήθησε εξαιρετικά. Στον τελικό είχε 11 πόντους και 11 ασίστ.
Οι Τούρκοι διαθέτουν τον Σέιν Λάρκιν ο οποίος πήγε στην Αναντολού Εφές το 2018, δυο χρόνια αργότερα έγινε μέλος της Εθνικής και έκτοτε βοηθά πάρα πολύ. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Η δική μας Εθνική έχει απωλέσει κάποιες πολύ σημαντικές ευκαιρίες
στο παρελθόν. Θυμίζω: Ο πρώην ΝΒΑer Ρόνι Σεϊκέλι, ο οποίος μεγάλωσε εδώ από τα 11 του χρόνια, δεν έπαιξε στην Εθνική μας παρά τον διακαή πόθο του. Αγωνίστηκε τελικά με την Εθνική των ΗΠΑ κατακτώντας του Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 επί ισπανικού εδάφους.
Ο Τζον Κόρφας που κόπηκε δυο ημέρες πριν την έναρξη του Πανευρωπαϊκού του 1989 στο Ζάγκρεμπ και φυσικά έχασε τα επόμενα Παγκόσμια και Πανευρωπαϊκά. Ο Ντέιβιντ Στεργάκος που έπαιξε μεν 65 φορές με την Εθνική αλλά στο τέλος της καριέρας του.
Αυτά δεν τα λες και… εξυπνάδα. Σε τελική ανάλυση, η ενέργεια της Ομοσπονδίας ήταν πολύ καλή και ας έχει το «πρόβλημα» ο προπονητής για τις τελικές αποφάσεις. Εμείς σαν απλοί φίλαθλοι μένει να ευχόμαστε οι παίκτες να είναι όλοι υγιείς και με διάθεση για συμμετοχή στις επερχόμενες «μάχες» σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ε.Κ.”.
Διαβάστε ακόμη:
- Ντόρσεϊ ή Ουόκαπ; Το “Εθνικό” δίλημμα του Ιτούδη για τους πρώην συμπαίκτες κι αντιπάλους τώρα στα play offs
- Τόμας Ουόκαπ: Το ΦΕΚ της επίσημης ελληνοποίησης του!
- Λαρεντζάκης για Ουόκαπ: “Ας αφήσουμε την γκρίνια οι Έλληνες και να δείξουμε στο παρκέ ότι αξίζουμε”
- Ολυμπιακός: “Εξαιρετικά ικανοποιημένοι που ο Ουόκαπ θα τεθεί στη διάθεση της Εθνικής”
- ΠΣΑΚ: “Ο Ουόκαπ να συνεχίσει να αγωνίζεται ως Αμερικανός”