Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Είχαν περάσει σχεδόν τέσσερις ώρες. Ο ενθουσιασμός της αρχής είχε συνοδευτεί από μία παράξενη νευρικότητα, αταίριαστη στον φιλόδοξο χαρακτήρα του. Όμως όχι, αρνούνταν να πιστέψει ότι εκείνη η βραδιά ήτα μάταιη.
Το όνειρο του ΝΒΑ ήταν για ακόμη μερικά λεπτά «ζωντανό». Όπως το πνεύμα του. Από το μυαλό του, ωστόσο, άρχισαν να περνούν αρνητικές σκέψεις. Το κοστούμι που είχε φτιάξει με μεράκι και μία τοπικιστική έμπνευση θα έμενε αθέατο. Οι γονείς, η κοπέλα του και μερικοί φίλοι θα είχαν ταξιδέψει άδικά από τη Μαρτινίκα στη Νέα Υόρκη…
Στον Ματίας Λεσόρ δεν είχε υποσχεθεί ποτέ κανένας, και τίποτα. Στον Ματίας Λεσόρ δεν υπόσχεται κανένας, ακόμη, τίποτα. Στη γεμάτη αντιφάσεις, αντιπαλότητες παράδοξων δίπολων και πάντα με μία νέα πρόκληση μπροστά του, ζωή και καριέρα, έμαθε να είναι υπομονετικός. Ήταν Ιούνιος του 2017, στο «Barclay’s Center» του Μπρούκλιν. Η κορυφαία σεζόν της ως τότε καριέρας του, έφτανε στην… επόμενη μέρα της (νέας) ζωής του.