Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Το σπιτικό των Ερνανγκόμεθ στη Μαδρίτη είχε πάντα πολλή βαβούρα και συζητήσεις για την «εργασία» της μαμάς και του μπαμπά. Ο μικρός Χουάν Αλμπέρτο, που γύριζε το κεφάλι όταν τον φώναζαν «Χουάντσο», ήθελε πάντως την απομόνωσή του.
Πριν καν σταθεί μπροστά στον καθρέφτη για να δει αν «του πηγαίνει» το αγαπημένο «αξεσουάρ» της οικογένειας, μία πορτοκαλί μπάλα, δεν έκανε δα και… πρόβες για άλλες ασχολίες. Αυτό που επιθυμούσε ήταν να φαντάζεται καταστάσεις. Οι γονείς και τα αδέρφια του δεν θα ορκιστούν πως τον έβλεπαν να μιλά σε «φανταστικούς» φίλους, όμως ο πιτσιρικάς είχε δικά του «σενάρια».
Ο 27χρονος Ισπανός φόργουορντ, νέος παίκτης του Παναθηναϊκού, κράδαινε ένα αόρατο σπαθί και υποκρινόταν ότι νικά, αλλά και «πεθαίνει». Ντρεπόταν πολύ για να δοκιμάσει να παίξει σε σχολικά θεατρικά. Άλλωστε, σιγά – σιγά, όσο μεγάλωνε, η «ρουτίνα» της φαμίλιας του έγινε και δική του.