Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Τρεις δυνατοί ήχοι στο τζάμι της θέσης του οδηγού… Τόσο ξαφνικοί που αναπόφευκτα «κάλυψαν» τη μουσική μέσα στο αυτοκίνητο. Ο Λου Ουίλιαμς είχε ήδη ξεχάσει τα κάλαντα. Είχε αφήσει πίσω του τις ωραίες στιγμές, λίγο νωρίτερα, στο αγαπημένο κουρείο του στη Φιλαδέλφεια.
Ήταν παραμονή Χριστουγέννων του 2011. Ο τότε γκαρντ των τοπικών Σίξερς είχε καθίσει τόσο πολύ στον χώρο, όπου δεν είχε περιποιηθεί απλώς το κούρεμά του, αλλά είχε δει για λίγο και τον καλό φίλο του και γνωστό ράπερ, Meek Hill, που δεν κατάλαβε πώς πέρασε η ώρα.
Η επιγραφή «Barber Shop» έσβησε. Οι δύο άνδρες, τους οποίους δεν ένωνε απλώς η φιλία, αλλά και οι κοινή φιλανθρωπική δράση, είχαν τακτοποιήσει τις λεπτομέρειες μίας νέας κίνησης προσφοράς τους στην κοινότητα, την επομένη.
Δεν ήξερε εκείνη τη στιγμή ότι η πειθώ θα του χρειαστεί και για μία αγαθοεργία και λίγο αργότερα. Απρόσμενα και εκτός προγράμματος…
Ο αρχικός φόβος, αλλά και η μόνιμη συνεισφορά
Ο δρόμος ήταν μάλλον χωρίς λόγο σκοτεινός. Ο Meek Hill έκανε μία αναστροφή και έφυγε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο Ουίλιαμς δεν σκεφτόταν ότι λέξεις όπως «φιλανθρωπία», «αλτρουισμός» δεν περνούν απαρατήρητες. Δεν έκανε ό,τι έκανε για την προβολή. Θα καταλάβαινε, όμως, με κίνδυνο της ίδιας της ζωής του ότι ακόμη μετρούν.
Ο Αμερικανός παίκτης σταμάτησε σε ένα κόκκινο φανάρι, όταν άκουσε εκείνον τον τριπλό ήχο στο παράθυρο. Ως τότε, όλα έδειχναν ήρεμα, σχεδόν γιορτινά. Το φανάρι τού επέτρεψε να πιάσει λίγο το κινητό του. Στο χτύπημα στο τζάμι, κοίταξε ασυναίσθητα έξω. Χρειάστηκε χρόνο για να επεξεργαστεί την εικόνα απέναντί του.
Δεν πίστεψε στα μάτια του. Ένας άγνωστος άνδρας είχε προτάξει ένα όπλο προς εκείνον… Ο παλαίμαχος πια γκαρντ εξήγησε αργότερα, σε μία συνέντευξή του, πως «ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το έκανα, αν ήταν από φόβο, αμηχανία ή σκοπό, αλλά άνοιξα πρόθυμα το παράθυρο». Η αγριεμένη φωνή και η ατάκα «βγες έξω!» θαρρεί κανείς πως ηχεί ακόμη στα αυτιά του.