Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Ο καιρός έξω από το διαμέρισμα στο Μίσιγκαν ήταν κρύος. Το περιβάλλον εντός της οικίας, μοναχικό. Μπορεί να υπήρχε ζέστη, όμως η ατμόσφαιρα έμοιαζε πιο ψυχρή. Το βέβαιο ήταν πως ήταν μάλλον πρωτόγνωρη…
Ο Πέιτον Ουότσον δεν είχε μάθει έτσι. Ήταν ο πιο ευχάριστος τύπος σε όλες τις ομάδες που είχε αγωνιστεί. Δεν είχε κατορθώσει μεν να είναι σημαντικός παράγοντας μέσα στο παρκέ, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ωστόσο ήταν ζωτική η παρουσία του στα αποδυτήρια. Κι αν αυτό ήταν εφικτό στο γυμνάσιο και στο πανεπιστήμιο UCLA, δίπλα στον Νίκολα Γιόκιτς και τον Τζαμάλ Μάρεϊ έδειχνε απίστευτο.
Ο 21 ετών γκαρντ/φόργουορντ των Νάγκετς είχε «κλέψει» την καρδιά των διάσημων συμπαικτών του από πέρσι, είχε κερδίσει εν μέρει την εκτίμηση του κόουτς Μάικ Μαλόουν, όμως ο GM των πρωταθλητών, Κάλβιν Μπουθ, δεν είχε πειστεί. Δεν κοίταζε στατιστικά, δεν «διάβαζε» τη γλώσσα του σώματος. Είχε μελετήσει απλώς το υπόβαθρο του νεαρού και ήταν βέβαιος για την επιλογή του. Για το σχεδόν… καψώνι του.
Η συνηθισμένη… απραξία
Το Ντένβερ επέλεξε τον Ουότσον στο Νο30 του ντραφτ του 2022, αν και ο γεννημένος στο Μπέβερλι Χιλς είχε στη μοναδική σεζόν του στο NCAA μόλις 3,3π. σε 12,7΄ και 32 ματς με τους Bruins… Ο νεαρός δεν είχε συνηθίσει να παίζει πολύ. Μόνο στην τελευταία σεζόν στο γυμνάσιο του Λονγκ Μπιτς είχε βρει χρόνο και είχε «εκτοξευθεί» από τους μ.ό. 8,6π. στους 23,8!
Αυτό ήταν αρκετό και για το UCLA και στην πορεία για τους Νάγκετς. Στην περσινή, ρούκι σεζόν του στη Λίγκα, μπήκε λίγο στο rotation την άνοιξη, προς το τέλος της κανονικής περιόδου και αγωνίστηκε σε 23 ματς της ρέγκιουλαρ σίζον, αλλά και σε πέντε αγώνες στα Playoffs προς τον τίτλο, για λιγότερα από 4΄.
Ως δευτεροετής στο ΝΒΑ έδειχνε να έχει εξαρχής μία μεγάλη ευκαιρία, μαζί με τον ρούκι Τζούλιαν Στρόδερ και την περσινή αποκάλυψη, Κρίστιαν Μπράουν. Οι Νάγκετς έχασαν στην offseason τους Μπρους Μπράουν και Τζεφ Γκριν και παρά το γεγονός ότι η βασική πεντάδα τους είναι μαζί με εκείνη των Σέλτικς, η κορυφαία στη Λίγκα, αναζητούσαν εκ των έσω «βάθος» στον πάγκο. Ο βετεράνος Ρέτζι Τζάκσον έγινε αναπληρωματικός πόιντ γκαρντ, ο Μπράουν κάτι σαν 6ος παίκτης και ο Ουότσον «χώρεσε» στις χρονικές περιστροφές των 8-9 παικτών του Μάλοουν.