Του Νίκου Μαστρογιαννόπουλου/ info@eurohoops.net
Ο ΠΑΟΚ αν και πρωταπριλιά ενεργοποίησε τη “βόμβα” Κέβιν Πόρτερ Τζ.
Μία μεταγραφή ιστορική για τον “Δικέφαλο του Βορρά”, μιας που πρόκειται για μία απ’ τις μεγαλύτερες στη σύγχρονη ιστορία του κι όχι μόνο.
Σε μία τόσο παραγωγική ηλικία και δη όταν αγωνίζεσαι στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη, είναι δύσκολο να κοιτάξεις κάπου αλλού, πόσο μάλλον στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Κι όμως, ο Πόρτερ Τζ., όντας ανενεργός τη φετινή σεζόν στο NBA, πήρε τη μεγάλη απόφαση και φτιάχνει βαλίτσες για να έρθει στη χώρα μας.
Πώς όμως ήρθε αυτή η απόφαση;
Το Eurohoops καταγράφει την ιστορία του -που μόνο φυσιολογική δεν φαντάζει- μέσα απ’ τις δυσκολίες που έζησε, για να επιστρέψει στην αγάπη του και να δείξει πως ζει μόνο για να παίζει μπάσκετ.
Η ενοχή του πατέρα, το γεγονός που σημάδεψε τον Πόρτερ για πάντα και το Νο.4
Ο Κέβιν Πόρτερ Τζ. είναι γέννημα θρέμμα του Σιάτλ. Η αγάπη του για την μητέρα του και τον πατέρα του απεριόριστη. Αν και δεν είναι γνωστές πολλές λεπτομέρειες για την παιδική του ηλικία, το μόνο σίγουρο είναι πως μεγάλωσε σ’ ένα περιβάλλον που δέχθηκε αρκετή αγάπη.
Ο “αρχηγός” της οικογένειας, Μπράιαν Κέβιν Πόρτερ, λίγα χρόνια πριν γεννηθεί ο γιος του, το 1993, δήλωσε ένοχος για τον θάνατο ενός 14χρονου κοριτσιού, με τις κατηγορίες τότε να αναφέρουν πως ο 19χρονος Μπράιαν έβγαλε το όπλο από τη θήκη του και πυροβόλησε εν ψυχρώ τη νεαρή κοπέλα.
Ο ίδιος υποστήριξε στο δικαστήριο πως το νεαρό κορίτσι του ζήτησε να δει το όπλο του ενώ βρίσκονταν στο αυτοκίνητο του τότε 19χρονου, το οποίο κατά λάθος εκπυρσοκρότησε, κάτι που υποστήριξαν εν συνεχεία κι οι μάρτυρες στο δικαστήριο.
Ο ίδιος δεν γλίτωσε και πέρασε από τη φυλακή για περίπου πέντε έτη, εκτίοντας μία ποινή μικρότερη απ’ το συνηθισμένο. Ο λόγος; θεωρήθηκε σε δεύτερο χρόνο πως δεν είχε καμία πρόθεση να πυροβολήσει τη νεαρή κοπέλα.
Μόλις βγήκε από τη φυλακή την άνοιξη του 1998, ο Μπράιαν Πόρτερ γνώρισε την Αγιάννα σ’ ένα μπαρ, ερωτεύθηκε κι έζησε γρήγορα μαζί της, για να φέρουν το 2000 στη ζωή τον μικρό Κέβιν.
Έκτοτε άλλαξε ολόκληρη η ζωή τους, μιας που ο Κέβιν έχασε τον πατέρα του μόλις στα τέσσερα του χρόνια. Η πολυτάραχη ζωή του Μπράιαν και γενικότερα της οικογένειας έφερε τα κακά μαντάτα το 2004, όταν ο πατέρας Μπράιαν έπεσε νεκρός από πυρά σ’ ένα μπαρ στο Σιάτλ. Το απίστευτο της ιστορίας είναι πως στο εν λόγω μπαρ είχαν βρεθεί για πρώτη φορά η Αγιάννα με τον Μπράιαν και λίγα χρόνια μετά, στο ίδιο σημείο έπεσε νεκρός!
Η Αγιάννα δεν επέτρεψε ποτέ στον 4χρονο τότε γιο της να παρευρεθεί καν στην κηδεία του πατέρα του κι ο λόγος ήταν απλός. “Δεν τον άφησα και θα το έκανα ξανά. Ήθελα να θυμάται ο γιος μου μόνο τις καλές στιγμές μας“.
Στα πρώτα του χρόνια πάντως ο Κέβιν Πόρτερ ήθελε να αγωνίζεται με τον αγαπημένο αριθμό του πατέρα του, το Νο.4 κι αυτό έκανε τουλάχιστον μέχρι το NBA.
Τα τηλέφωνα, οι φόβοι στο NBA Ντραφτ και το μεγάλο “αλλά…”
Ο Πόρτερ ποτέ δεν ήταν συμβατικός χαρακτήρας (κι ούτε πρόκειται).
Όντας ακόμη στο High School και βλέποντας μακριά, αποφάσισε να μιλήσει με τη μητέρα του προκειμένου να την πείσει να τον γράψει στο Rainier Beach. Γιατί εκεί; Η απάντηση είναι εύκολη, καθώς ο πατέρας του βρισκόταν επί χρόνια εκεί, κερδίζοντας διακρίσεις στο αγαπημένο του άθλημα, το μπέιζμπολ.
Έτσι κι έγινε ξεκίνησε προπονήσεις και έδειξε εξ αρχής την αγάπη του σ’ αυτό που κάνει, ενώ είχε βάλει από νωρίς τον εαυτό του στη διαδικασία του να μπορεί να πρωταγωνιστεί σε κάθε παιχνίδι.
Μόλις 17 χρονών, κατάφερε να μετρά 27 πόντους, με 14 ριμπάουντ αλλά και 5 ασίστ ανά παιχνίδι, δίνοντας τη δυνατότητα στην ομάδα του να οδηγεί την κούρσα με ρεκόρ 22-7!
Μετά από τέτοιες διαδοχικές εμφανίσεις δεν θα μπορούσε να μην τραβήξει τα βλέμματα των… ειδικών κι όταν ήρθε η μέρα της απόφασης, παρά τα πολλά τηλέφωνα που δέχθηκε τόσο εκείνος όσο κι η μητέρα του, η επιλογή ήταν μάλλον εύκολη για τον ίδιο. “Όταν έχεις μικρός σαν πρότυπο τον ΝτεΜάρ (σ.σ. ΝτεΡόζαν) δεν μπορείς να επιλέξεις κάτι διαφορετικό“. Φυσικά η επιλογή του USC ήταν μονόδρομος για τον ίδιο παρόλο που το ξεκίνημά του δεν ήταν το ιδανικό, ή μάλλον αυτό που είχε ονειρευτεί ο ίδιος για τον εαυτό του.
Ακόμη θυμάται εκείνη τη μέρα του Γενάρη (13/1/2019) όταν το Πανεπιστήμιο αποφάσισε να τον τιμωρήσει για προσωπικά θέματα. Ο Πόρτερ δεν θα το έβαζε κάτω και συνέχισε παρά την τιμωρία του να αγωνίζεται με το ίδιο μεράκι, ολοκληρώνοντας τη μοναδική χρονιά του στο NCAA έχοντας κατά μέσο όρο 9.8 πόντους, 4 ριμπάουντ αλλά και 1.4 ασίστ.
Κάπου εκεί, ήρθε και το NBA Ντραφτ.
Το 2019 βρισκόταν στο τραπέζι των συζητήσεων να είναι lottery pick (δηλαδή να μπορεί να επιλεγεί μέχρι το Νο.14), όμως όταν ήρθε εκείνη η μέρα, οι μετοχές του άρχισαν να πέφτουν κατακόρυφα, εξαιτίας της συμπεριφοράς του και της προσωρινής φυσικά αποβολής του από το USC.
Με άλλα λόγια έπεσε στο Νο.30 με τους Μιλγουόκι Μπακς να τον επιλέγουν αλλά δεν τον κράτησαν για πολύ…
Συγκεκριμένα, τα “Ελάφια” τον έστειλαν άμεσα στο Κλίβελαντ, εκεί όπου σιγά-σιγά άρχισε κατά κάποιον τρόπο να βάζει τα πράγματα σε μία σειρά. Ήταν η πρώτη του ρούκι χρονιά στο NBA κι ήταν ενθουσιασμένος μ’ αυτό.
Το σκηνικό αυτό στο USC μαζί και με ακόμη κάποιες άλλες συμπεριφορές εξωαγωνιστικές, θα τον ακολουθούσαν για πάντα μέχρι την υπόλοιπη… αγωνιστική ζωή του.