Του Κωνσταντίνου Ηλιάδη/ info@eurohoops.net
Το βράδυ της Παρασκευής, ο Ολυμπιακός αγωνίζεται μέσα στο Κάουνας κόντρα στην Ζαλγκίρις, σε ένα παιχνίδι όπου η νίκη είναι μονόδρομος πλέον, μετά την ήττα από την Μπάμπεργκ στο ΣΕΦ την περασμένη εβδομάδα. Η αντίπαλος των ερυθρόλευκων είναι από τις πιο αδύναμες ομάδες (συγκριτικά και αναλογικά με το επίπεδο) του ΤΟΠ 16, αλλά ως η κύρια εκπρόσωπος μιας εκ των παραδοσιακότερων σχολών μπάσκετ του πλανήτη και μερικοί παίχτες της με το ιδιαίτερο ταλέντο τους την κάνουν οπωσδήποτε πολύ επικίνδυνη ομάδα, ιδιαίτερα μέσα στην έδρα της. Τα χαρακτηριστικά, λοιπόν, αυτής της ομάδας αναλύουμε και παρακάτω με την εξής μεγάλη ιδιαιτερότητα: η ομάδα αυτή άλλαξε προπονητή πριν από λίγες ημέρες, και έστω και αν, ο θρύλος του αθλήματος , Sarunas Jasikevicius ήταν ο μέχρι πρότινος βοηθός προπονητή, υπό την δική του ηγεσία πλέον, αναμένονται αλλαγές στο παιχνίδι της Ζαλγκίρις που είναι δύσκολο να φανερωθούν σε ένα scouting report την ώρα που γράφεται το παρόν άρθρο.
Η προσπάθεια αυτής της ομάδας να εξυγιάνει τα οικονομικά της και να χτίσει μια καλή βάση, με προτεραιότητα τους Λιθουανούς παίχτες, έχει ξεκινήσει εδώ και λίγα χρόνια και η φετινή χρονιά είναι το παραπάνω σκαλοπάτι στο συγκεκριμένο σχέδιο. Φέτος, η διαφορά δεν είναι ότι ήρθαν τα μεγάλα ονόματα ξένων, αλλά κυρίως ότι η ομάδα απέκτησε έναν ιδιαίτερα καλό κορμό Λιθουανών παιχτών, που είναι πρώτης γραμμής και θα λέγαμε αποτελούν και βασικά στελέχη της εθνικής τους ομάδας. Από κει και πέρα οι ξένοι της ομάδας θα μπορούσαν εύκολα οι περισσότεροι να έχουν κάποιον λειτουργικό-συμπληρωματικό ρόλο σε μεγαλύτερες ομάδες, αλλά σίγουρα δεν θα ήταν πρωταγωνιστές.
ROTATION
Guards : #9 Kalnietis, #10 Seibutis
#21 Hanlan # 4 Lekavicius (ο Saras έτσι τους χρησιμοποίησε σαν ζευγάρια μεταξύ τους στο πρώτο του ματς)
Small Forward : #7 Pocius, #92 Ulanovas
Power Forward : # 12 Motum #13 Jankunas
Center : #14 Vougioukas
Η Ζαλγκίρις έχασε για το υπόλοιπο της σεζόν τον Javtokas, και τη θέση του Center καλύπτει είτε ο Jankunas, είτε ο Sajus
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Η ομάδα της Ζαλγκίρις, στον ενάμιση χρόνο του Κράπικας, ήταν μια ομάδα με μεγάλα και βαριά κορμιά που επέλεγε να παίζει παιχνίδι μισού γηπέδου σε άμυνα και επίθεση και αυτό οριοθετούσε πολύ χαμηλά το πόσο μπορούσε να ανταγωνιστεί ομάδες με μεγαλύτερο μπάτζετ, και απλώς έκανε τις νίκες που έπαιρνε για να φτάσει στο minimum που μπορούσε να φτάσει. Στο πρώτο ματς του Saras μέσα στην Μαδρίτης σαν να φάνηκε η διάθεση η ομάδα να ανεβάσει ταχύτητες τόσο στο transition, όσο και στα τρεξίματα του μισού γηπέδου με μια μεγάλη επιφύλαξη γι’ αυτό εκ μέρους μου : όσο και αν υπάρχει η θέληση και η οδηγία, το υλικό είναι συγκεκριμένο και τα κορμιά, οι ρόλοι και τα χαρακτηριστικά των περισσότερων παιχτών έχουν επιλεγεί για ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού και είναι άγνωστη η απόδοση τους σε κάτι διαφορετικό. Υπάρχει δηλαδή η εξής παγίδα : από τη μία η έλλειψη τρεξιμάτων σε set παιχνίδι και transition, καθιστούν αδύνατο το να ακολουθήσει τους ρυθμούς μεγαλύτερων ομάδων, από την άλλη η όποια αλλαγή tempo στο παιχνίδι τους μπορεί να οριοθετήσει ακόμα πιο χαμηλά την απόδοση συγκεκριμένων παιχτών, λόγω του ότι δεν μπορούν να είναι λειτουργικοί σε μεγαλύτερες ταχύτητες.
ΑΜΥΝΑ
Στην άμυνα το πρόβλημα είναι ένα, πολύ συγκεκριμένο και για να καλυφθεί απαιτείται ομαδική συνεργασία και πολλές περιστροφές . Τα αργά πόδια των ψηλών, και κυρίως του Βουγιούκα, καθιστούν πολύ δύσκολη την άμυνα στα pick and roll και ο συγκεκριμένος τρόπος αντιμετώπισης, που θα δούμε στο παρακάτω βίντεο, αναγκαστικά ρισκάρει κάποια σουτ από την αδύνατη πλευρά ή έστω μια ανισορροπία σε κατάσταση close out. Εννοείται πως και ο Ολυμπιακός αναμένεται να χτυπήσει πολλές φορές και με πολλούς τρόπους μέσα από αυτή την κατάσταση, και αν η διάταξη, οι αποστάσεις και οι σουτέρ είναι τοποθετημένοι σωστά, λογικά θα μπορέσει να βρει τον ρυθμό ώστε να κάνει το παιχνίδι του στην επίθεση.
ΕΠΙΘΕΣΗ
Το μεγαλύτερο, ίσως, πρόβλημα της επίθεσης των Λιθουανών είναι η έλλειψη κλασικού σουτέρ που θα τους επιτρέψει να ανοίξουν την άμυνα περισσότερο και να έχουν περισσότερες επιλογές ύστερα από το pick and roll. Όχι ότι οι παίχτες που έχουν δεν σουτάρουν καλά, απλά κανένας τους δεν έχει σαν πρώτη σκέψη αυτό (με εξαίρεση ίσως τον Lekavicius), και κανένας τους ποτέ δεν ήταν αυτός ο λόγος που έπαιζε. Φυσικά η κατάσταση που επιλέγουν να χτυπήσουν είναι μέσα από το pick and roll (ο Σαρας άλλωστε το έχει ήδη «διδάξει» ως παίχτης, γιατί να μην το κάνει και σαν προπονητής), ενώ φυσικά δεν λείπουν και οι post καταστάσεις, κυρίως για τον Βουγιούκα.
Πάμε να δούμε στο παρακάτω βίντεο τις post up επιθέσεις της Ζαλγκίρις:
Ενώ φυσικά το pick and roll είναι σε πολύ μεγάλο ποσοστό η κατάσταση που συναντάμε στην επίθεση των Λιθουανών, με τον Kalnietis να είναι τρομερός δημιουργός, αλλά γενικότερα να υστερούν στο μακρινό σουτ και πάνω στη φάση του πικ, και στη συνέχεια αν κλείσει η άμυνα μέσα:
Τέλος αξίζει να δούμε κάποιες φάσεις με το 1vs1 του Hanlan, καθώς και την αλλαγή που προσπαθεί να φέρει ο Σάρας στην ομάδα, δηλαδή να επιδιώξουν να τρέξουν στο ανοιχτό γήπεδο:
ΑΤΟΜΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Με την Ζαλγκίρις δεν θα επιλέξουμε κάποιον συγκεκριμένο παίχτη να αναλύσουμε, αλλά θα δούμε επιγραμματικά κάποια χαρακτηριστικά, δυνατά και αδύνατα σημεία, των παιχτών που παίρνουν τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής:
Kalnietis: Είναι ίσως πολυτέλεια γι αυτή την ομάδα, ένας εξαιρετικός δημιουργός στον άσσο, παίζει πολύ καλά το pick and roll, με αδυναμία του το ότι δεν κοιτάζει τόσο πολύ την εκτέλεση και το σκορ.
Halman: Είναι ένας εξαιρετικός παίχτης με την μπάλα στο χέρι. Είναι μεγάλος κίνδυνος στο 1 εναντίον 1, ενώ είναι πολύ πιο δύσκολο να τον σταματήσεις στο δεξί του χέρι παρά στο αριστερό. Μειονέκτημα είναι το ότι δεν μπορεί να αναγνωρίσει πολλές καταστάσεις και να πασάρει όταν οι βοήθειες κλείνουν προς αυτόν.
Seibutis: Ένας shooting guard σκόρερ. Παίζει συνήθως μαζί με τον Kalnietis και είναι πολύ επικίνδυνος στο δεξί του drive.
Lekavicius: Ο παίχτης που στην ουσία σουτάρει περισσότερο απ όλους από την περιφέρεια και θέλει προσοχή σε αυτό το κομμάτι. Παίζει κυρίως μαζί με τον Hanlan.
Pocius: Γνωστός σε όλους μας, είναι το βασικό 3άρι της ομάδας με post παιχνίδι και αξιόπιστο σουτ.
Ulanovas: Θα μπορούσαμε να πούμε είναι η αποκάλυψη της φετινής Ζαλγκίρις, πολύ aggressive παίχτης, με μπασκετικό θράσος και μεγάλη αυτοπεποίθηση για τις ικανότητές του.
Motum: Αγωνίζεται στη θέση 4, είναι πολύ καλός στο παιχνίδι με πρόσωπο μακριά από το καλάθι. Δεν είναι τόσο μεγάλη απειλή στο παιχνίδι με πλάτη και αυτό το εκμεταλλεύονται οι αντίπαλοι κυρίως με το να αλλάζουν στα πικ που δίνει στους περιφερειακούς.
Jankunas: Ένα εργαλείο που αγωνίζεται και στις δύο θέσεις των ψηλών, δεν κάνει τίποτα εξαιρετικά, αλλά κάνει πολλά πράγματα σε ένα κάποιο επίπεδο. Δίνει πολλές μάχες, αλλά είναι επιρρεπής στο λάθος.
Βουγιούκας: Έχει αναγεννηθεί στο επίπεδο της Euroleague στην Ζαλγκίρις, καθώς η ομάδα στήνει φάσεις γύρω απ αυτόν και του δίνει μπάλες στο ποστ, στο οποίο είναι πολύ καλός, ενώ είναι επικίνδυνος και στα επιθετικά ριμπάουντ. Αδυναμία του τα αργά πόδια στην άμυνα, και πάνω στην μπάλα και στις όποιες περιστροφές χρειάζονται.
Συνοπτικά, αυτό είναι λίγο-πολύ το παιχνίδι της Ζαλγκίρις, με την τεράστια επιφύλαξη της αλλαγής προπονητή, που μπορεί να ήταν ήδη βοηθός, αλλά σίγουρα θα θέλει να δώσει το δικό του στίγμα. Η ομάδα έχει πολύ συγκεκριμένες δυνατότητες, κομμάτια που πρέπει να είσαι προσεχτικός, αλλά και πάρα πολλές αδυναμίες που ο Ολυμπιακός μπορεί να εκμεταλλευτεί. Ίσως πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι λόγω έδρας, αλλά η ελληνική ομάδα έχει ξεκάθαρα το αγωνιστικό προβάδισμα απέναντι στους Λιθουανούς και περιμένουμε να το αποδείξει στο παρκέ το βράδυ της Παρασκευής.