Του Μιχάλη Γκιουλένογλου/ info@eurohoops.net
Λένε πέθανε ο Ντράζεν Πέτροβιτς… Ψέματα. Οι θρύλοι δε χάνονται. Έχουν μία αιώνια γοητεία, όπως αυτή που άφησε ξωπίσω του ο Κροάτης.
Κανείς δεν τον είδε να μην παίζει ξανά άσχημα. Κανείς δεν τον είδε να αποσύρεται. Κανείς δεν τον είδε να γερνάει. Αυτή την ευλογία έχουν τα αιώνια σύμβολα που μας αφήνουν νωρίς.
Για τον Πέτροβιτς, η αποφράδα ημέρα της 7ης Ιουνίου, έχει γίνει ντοκιμαντέρ. Ταινία. Μουσείο. Η ιστορία του έχει αφηγηθεί από χιλιάδες ανθρώπους. Σε χιλιάδες γλώσσες.
Μη γελιέστε, αν και… τέκνο του διαβόλου, ο Ντράζεν βρίσκεται κάπου εκεί ψηλά. Και χαμογελάει, γιατί κατάφερε να τους νικήσεις όλους. Τον θυμούνται μέχρι σήμερα, 32 χρόνια μετά το θάνατό του. Τριανταδύο χρόνια αφού έγινε αθάνατος σε έναν υγρό αυτοκινητόδρομο στο Μόναχο.
Ενώ απολάμβανε τον ύπνο του σε ένα Golf. Σχεδόν μακάριος.
Αλήθεια, τι μένει να γράψει κάποιος, τρεις δεκαετίες μετά. Τι, που δεν έχει γραφτεί ήδη; Ο σκοπός αυτού του κομματιού δεν είναι να προσφέρει γνώση. Όποιος δεν γνωρίζει τι ήταν ο Ντράζεν Πέτροβιτς, τότε δεν έχει παρά να κάνει μία βόλτα στο YouTube. Να προσφέρει στον εαυτό του ένα ταξίδι στο σπίτι του, στην Κροατία.
Ο Ντράζεν Πέτροβιτς ήταν ο πρώτος μεγάλος Ευρωπαίος σούπερ σταρ στο ΝΒΑ. Και ας μην το γνώριζε τότε. Βαθιά μέσα του αυτό ήθελε. Ένας παίκτης με απίστευτο εγωισμό. Αλλά ποιος σταρ δεν έχει; Στον Τζόρνταν περίσσευε, δεν είναι τυχαίο που αποκαλούσαν “showboat” (αυτός που κάνει επίδειξη) τον Κόμπι.
Δε χωράς πουθενά
Ο Πέτροβιτς ήταν ένας παίκτης που δε… χώρεσε για πολύ ακόμα και στη Ρεάλ Μαδρίτης. Όταν οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς τον έβαλε στην άκρη, για χάρη του Κλάιντ Ντρέξλερ, τότε εκείνος αποφάσισε ότι δεν υπάρχει λόγος να βρίσκεται εκεί.
Όλες του οι αποφάσεις τον οδήγησαν σε εκείνο τον αυτοκινητόδρομο στο Μόναχο. Αν και μοιάζει βέβαια, πως ο Ντράζεν δεν θα άλλαζε τίποτα. Ακόμα και αν το… ίδιο, τον οδηγούσε στην ίδια κατάληξη.
“Αυτό που θυμάμαι, είναι ένα βράδυ που ο Ντράζεν είχε παραπάνω από 40 πόντους, κόντρα στους Χιούστον Ρόκετς.
Τον μάρκαρε ο Βέρνον Μάξγουελ, ένας καταπληκτικός αμυντικός, ο οποίος μιλούσε πάρα πολύ και έπαιζε με το μυαλό του αντίπαλου με την άμυνά του. Και σε εκείνο το ματς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Ο Ντράζεν ήταν on fire“, ήταν τα λόγια του συμπαίκτη του στους Νετς, Κένι Άντερσον σε μία παλιότερη συνέντευξή του, όταν του ζητήθηκε να επαναφέρει μία ιστορία με τον Ντράζεν.
Ο “Πέτρο” δεν υπολόγιζε ποιον είχε απέναντί του. Είτε αυτός ήταν ο αδελφός του, είτε ο… σεσημασμένος Βέρνον Μάξγουελ (σ.σ.: όποιος δεν γνωρίζει τον Μαντ Μαξ, καλό θα ήταν να τον αναζητήσει), ήθελε να τον διασύρει. Να τον φορτώνει με πόντους, δίχως σταματημό.
Και να του το δείξει με εκείνο το πονηρό χαμόγελο. Στο όριο του να τον κάνει αγαπητό, αλλά και με το ένα πόδι, να τον μισήσεις, γιατί όχι μόνο σε κερδίζει, αλλά σε χλευάζει.
Λένε πέθανε ο Ντράζεν Πέτροβιτς… Ψέματα. Οι θρύλοι δε χάνονται.