Του Μιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Αν οι “ερυθρόλευκοι” προσπάθησαν κάτι στη φετινή off-season, αυτό ήταν να διορθώσουν τα επίπεδα ταχύτητας κι αθλητικότητας στη στελέχωσή τους. Και τα κατάφεραν. Ο ερχομός του Τάισον Ουόρντ, του Ντόντα Χολ, ο Φρανκ Ντιλικίνα που ακολούθησε, αλλά και η ενεργοποίηση του Τάιλερ Ντόρσεϊ μαζί με την πλήρη αποκατάσταση του Τόμας Ουόκαπ, τους πρόσφεραν μια σημαντική εναλλακτική εκδοχή. Μια version που του έλειπε, απαραίτητη για το μπάσκετ του σήμερα, ικανή να παίξει με μεγάλη ενέργεια και να ανταπεξέλθει κόντρα σε αντιπάλους που ανεβάζουν το τέμπο των αγώνων, τον αριθμό των κατοχών και το physicality εντός του παρκέ. Οπως η Παρί.
Μπορεί το σύνολο του Ταμπελίνι να μη διαθέτει την ποιότητα και το βάθος ώστε να ανταγωνιστεί σε διάρκεια τις κορυφαίες ομάδες της λίγκας – όπως ο Ολυμπιακός – έχει, όμως, τον τρόπο να τις δοκιμάζει ως προς τις αντοχές τους και ενίοτε να τις τιμωρεί.
Και χθες, παρότι παρατάχθηκε στο ΣΕΦ χωρίς τον κυριότερο εκφραστή του παιχνιδιού του Ναντίρ Χιφί (πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας), αποδείχτηκε αρκετά δυσκολοκατάβλητο χάρη στο…ζενίθ του Τζάστιν Ρόμπινσον. Ο εντυπωσιακός στην παρθενική του σεζόν στη διοργάνωση Αμερικανός γκαρντ, έκανε ματς – highlight καριέρας με 35 πόντους και 7/10 τρίποντα, πέντε εκ των οποίων στο πρώτο 10λεπτο! Στο μοναδικό διάστημα, δηλαδή, που οι φιλοξενούμενοι ταλαιπώρησαν πραγματικά την άμυνα του Ολυμπιακού, έλεγξαν το ρυθμό και απέκτησαν το μεγαλύτερο προβάδισμά τους (+8).
Η είσοδος του – μέχρι πέρυσι – εξέχοντος μέλους των Παριζιάνων και γενικά η παρουσία όλης της 2nd unit του Ολυμπιακού, άλλαξε άρδην την εικόνα του αγώνα. Με κινητήρια δύναμη τον Τάισον Ουόρντ, οι Πειραιώτες έκλεισαν το δρόμο προς το καλάθι, κέρδισαν μπάλες, έτρεξαν, εκτέλεσαν και γενικότερα πλήρωσαν με το ίδιο νόμισμα τους αντιπάλους τους. Το εκκωφαντικό 37-20 μιλάει από μόνο και ανήκει δικαιωματικά στον εκρηκτικό Αμερικανό, τον Πίτερς, τον Ντιλικίνα, τον Χολ, αλλά και στον Κώστα Παπανικολάου, ο οποίος επέστρεψε στο ροτέισον με ένα εξαιρετικό 8λεπτο.
Οι “ερυθρόλευκοι” όχι απλά ανταποκρίθηκαν στις ιδιαίτερες αγωνιστικές συνήθειες της Παρί, αλλά τις γύρισαν προς δικό τους όφελος. Σκόραραν 58 πόντους στο πρώτο 20λεπτο, έχοντας πάρει μόλις 10 (5+5) από Βεζένκοφ και Φουρνιέ, δείγμα της πολυφωνίας που τους διέκρινε στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Στην επανάληψη ουσιαστικά συντηρούσαν το προβάδισμά τους χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, με τον Φουρνιέ να βρίσκει το χέρι του και να ανεβάζει σταδιακά την απόδοσή του. Η Παρί έκανε την ύστατη προσπάθειά της και εκμεταλλευόμενη ένα ντεμαράζ λαθών και βιαστικών επιλογών του Ολυμπιακού (κυρίως από Πίτερς και Ουόρντ), κατάφερε να μειώσει μέχρι και στο καλάθι, λίγο μετά την έναρξη της τέταρτης περιόδου.
Κάπου εκεί οι γηπεδούχοι σοβαρεύτηκαν, ανέβασαν εκ νέου την ένταση στην άμυνα τους και με αιχμές του δόρατος τους Φουρνιέ, Χολ και Ουόκαπ, επανάφεραν την τάξη και η βραδιά έκλεισε χωρίς άγχος. Ο Τάισον Ουόρντ αξίζει τον άτυπο τίτλο του MVP γιατί άναψε τη φλόγα και παρότι έχασε την επαφή του με το καλάθι στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν κυριολεκτικά παντού. Από κοντά ο καθοριστικός Τόμας Ουόκαπ, κυριάρχησε στα ριμπάουντ ο Μιλουτίνοφ, ενώ την πρώτη εξαιρετική του εμφάνιση έκανε ο Εβάν Φουρνιέ. Στην ίσως πιο στείρα εκτελεστικά βραδιά του Βεζένκοφ εδώ και πολύ καιρό (13π. με 4/15 σουτ), ο Ολυμπιακός κατάφερε να αγγίξει και πάλι τους 100 πόντους. Απόδειξη ότι η φαρέτρα του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι γεμάτη ταλέντο και λύσεις.
Η ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ
Οι “ερυθρόλευκοι” βρίσκονται σε αναζήτηση ενός παίκτη αντάξιου του επιπέδου και των στόχων τους, αλλά σε καμία περίπτωση του “Μεσσία” που θα τους σώσει. Άλλωστε δεν φαίνεται να… κινδυνεύουν από κάτι. Διαθέτουν ήδη έναν γεμάτο και πανίσχυρο οπλοστάσιο, που οπωσδήποτε χρειάζεται μια ισχυρή ένεση ποιότητας στην πιο κομβική θέση του μπάσκετ. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο κι όποιος τώρα εναποθέτει όλες τις ελπίδες του σε κάποιον γκαρντ – σούπερ ήρωα, που θα έρθει και θα πάρει την ομάδα από το χέρι, είναι το ίδιο αιθεροβάμων με εκείνους που το καλοκαίρι δεν έβλεπαν το μεγάλο ρίσκο στην τριάδα Ουόκαπ – Λι – Έβανς.
Από ‘κει και πέρα, το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχει ακόμα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης, αντιμετωπίζει ζητήματα χημείας και εμφανίζει μεταπτώσεις στην απόδοσή του, οφείλεται περισσότερο σε εσωτερικές διεργασίες (λειτουργικά και μη λειτουργικά σχήματα, διαφορετικές προσεγγίσεις, μετατόπιση ευθυνών, ρόλων κλπ) και όχι τόσο σε δομικές ελλείψεις και ζητήματα υλικού. Αργά ή γρήγορα θα βρει τις ισορροπίες του με τους ήδη παρόντες κι αν κάνει και και τη σωστή κίνηση στο μεταγραφικό μέτωπο, τότε θα ανεβάσει πολύ ψηλά το αγωνιστικό του ταβάνι.
Εδώ που φτάσαμε η αποστολή του δεν είναι εύκολη, καθώς ελεύθεροι παίκτες υπάρχουν ελάχιστοι και μόνο στην Αμερική, εκείνοι που έχουν συμβόλαιο και παραχωρούνται εύκολα στη πλειοψηφία τους δεν εντυπωσιάζουν και όσοι πραγματικά ξεχωρίζουν είναι αρκετά περίπλοκο ν’ απεμπλακούν από τις ομάδες τους.
Σε κάθε περίπτωση παίκτες πάντα υπάρχουν και στον Ολυμπιακό, είναι αποφασισμένοι να πάνε σε μια όσο το δυνατόν πιο σίγουρη επιλογή. Έστω κι αν γνωρίζουν ότι πιθανότατα θα χρειαστεί να καταβάλουν (ακόμα ένα) γενναίο μπάι άουτ.
Διαβάστε ακόμα
- Ολυμπιακός-Παρί 98-86: Ο Φουρνιέ είχε το… γαλλικό κλειδί
- Ευρωλίγκα αποτελέσματα & βαθμολογία: Ολυμπιακός is back, Παναθηναϊκός is up και μαζί στο κυνήγι της κορυφής
- Μιλουτίνοφ για όλες τις δουλειές ξανά σε ένα “δύσκολο ματς για εμένα”
- Φουρνιέ: Ξεμπούκωσε με season-high και τώρα πρέπει “να ενσωματωθούμε στους νέους μας ρόλους”
- Ουόρντ στο Eurohoops: “Ο Ουόκαπ είναι πολύ υποστηρικτικός, με βοηθάει όλη την ώρα”
- Ουόκαπ: _Ήταν must-win μετά τη ντροπιαστική εμφάνιση στο Μιλάνο”