Tου Στέλιου Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
Ένα ταξίδι γεμάτο συγκινήσεις, ανεπανάληπτες ανατροπές, σπουδαίες νίκες αλλά και οδυνηρές ήττες στο κορυφαίο ραντεβού των τεσσάρων καλύτερων ομάδων κάθε σεζόν στην Ευρωλίγκα. Μετά την πρώτη “ερυθρόλευκη” συμμετοχή στο Τελ Αβίβ και την μεγάλη χαμένη ευκαιρία στον τελικό με αντίπαλο την Μπανταλόνα (1994), σειρά για τους Πειραιώτες είχε η ισπανική πόλη της Σαραγόσα τον αμέσως επόμενο χρόνο (Απρίλιος του 1995).
Το ρόστερ ήταν εμφανώς διαφοροποιημένο, μιας και δυο βασικοί πυλώνες της περυσινής (σεζόν 1993-1994) πορείας αποτελούσαν παρελθόν από τον Ολυμπιακό. Ο λόγος για τους Ζάρκο Πάσπαλι και Ρόι Τάρπλει. Ο πρώτος κατέληξε αναπάντεχα στον “αιώνιο” αντίπαλο, Παναθηναϊκό, καθώς ουσιαστικά έγινε… τράμπα με τον “πράσινο”, Αλεξάντερ Βολκόφ, ο οποίος κατέφθασε στο μεγάλο λιμάνι. Όσο για τον αντικαταστάτη του Αμερικανού φόργουορντ, αυτός δεν ήταν άλλος από τον NBAερ, Έντι Τζόνσον που έμελλε να γίνει ο νέος αγαπημένος της “ερυθρόλευκης” εξέδρας.
Η πορεία του Ολυμπιακού προς το Παμπελόν Πρινσιπέ Φελίπε της Σαραγόσας δεν ήταν τόσο εύκολη όπως ένα χρόνο πριν. Αυτή την φορά είχε το χειρότερο ρεκόρ από τους τέσσερις φιναλίστ, αν και οριακά, με 11 νίκες και 6 ήττες. Πιο δύσκολη καμπή για την πρόκριση στο Φάιναλ φορ αποτέλεσαν οι προημιτελικοί απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Οι Πειραιώτες διέθεταν το πλεονέκτημα έδρας, αλλά ο τρίτος και τελευταίος αγώνας (που νίκησαν τελικώς οι “ερυθρόλευκοι”) ήταν ιδιαίτερα παρασκηνιακός, καθώς διεξήχθη υπό την αγνώστου προέλευσης δηλητηρίαση ορισμένων παικτών της “ρωσικής αρκούδας”, η οποία παρατάχθηκε με πέντε μόνο αθλητές.
Οι υπόλοιποι της τελικής τετράδας ήταν οι Παναθηναϊκός, Ρεάλ Μαδρίτης και Λιμόζ.
Ο Έντι το… πιστόλι όπλισε και οι “ερυθρόλευκοι” πέρασαν το εμπόδιο του Παναθηναϊκού
Ημερομηνία: 11 Απριλίου 1995
Φάση: Ημιτελικός Ευρωλίγκας
Αρένα: Παμπελόν Πρινσιπέ Φελίπε (Σαραγόσα)
Αγώνας: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 58-52
Πρωταγωνιστές: Έντι Τζόνσον (27 π., 10 ριμπ.)-Στόγιαν Βράνκοβιτς (12 π., 17 ριμπ.)
Δεύτερο Φάιναλ φορ στην σειρά με ελληνικό “εμφύλιο”. Βλέπετε τότε αν προκρίνονταν στο κορυφαίο ραντεβού της Ευρωλίγκας δυο ομάδες από την ίδια χώρα, έπαιζαν απαραιτήτως μαζί. Πλέον αυτός ο κανονισμός δεν υπάρχει.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Αλεξάντερ Βολκόφ, οποίος μοιραζόταν τις θέσεις των “ψηλών” (4-5) με τους Παναγιώτη Φασούλα και Ντράγκαν Τάρλατς καθ’ όλη την διάρκεια της σεζόν (με ελάχιστη συμμετοχή του Αργύρη Καμπούρη) ταξίδεψε στην ισπανική πόλη τραυματισμένος και ως εκ τούτου δεν ήταν 100% έτοιμος.
Οι “πράσινοι” ήταν σε καλύτερο μομέντουμ και έδειχναν πως αυτή την φορά θα πάρουν το εισιτήριο για τον τελικό. Με καταλύτες τους Πάσπαλι και Βράνκοβιτς στο εναρκτήριο ημίχρονο, προηγήθηκαν 45-38, όμως υπολόγιζαν χωρίς τον… πιστολέρο Έντι. Ο Αμερικανός “μπόμπερ”, αν και είχε 0/4 τρίποντα στο πρώτο μέρος (0/8 συνολικά ολόκληρος ο Ολυμπιακός), στην επανάληψη πήρε μπρος και με τέσσερις εύστοχες προσπάθειες από την περίμετρο έδωσε το προβάδισμα στον Ολυμπιακό (53-52). Ο άνθρωπος που κλείδωσε την υπόθεση νίκη και το “ερυθρόλευκο” repeat ήταν ο Τόμιτς με άλλο ένα σου τριών πόντων (56-52) λίγο πριν την λήξη. Αξίζει να αναφέρουμε τόσο ότι ο… εξολοθρευτής Σιγάλας έκανε ξανά την αμυντική δουλειά του, αυτή την φορά απέναντι στον Πάσπαλι, όσο και πως ο Γιαννάκης τραυματίστηκε στην διάρκεια του παιχνιδιού, από πλευράς Παναθηναϊκού. Οι Πειραιώτες ήταν για δεύτερη συνεχόμενη φορά στον τελικό.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: (Γιάννης Ιωανίδης) Τζόνσον 27, Σιγάλας 10, Φασούλας 6, Τόμιτς 5, Τάρλατς 5, Βολκόβ 4, Μπακατσιάς 1, Σταμάτης, Νάκιτς, Καμπούρης.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: (Ευθύμης Κιουρμουτζόγλου) Πάσπαλι 17, Οικονόμου 12, Βράνκοβιτς 12, Αλβέρτης 3, Πετσάρσκι 3, Γιαννάκης 3, Παταβούκας 2, Γεωργικόπουλος, Παπαγιάννης.
Πως ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στον τελικό:
Η “βασίλισσα” του σούπερ Σαμπόνις “λύγισε” τον Ολυμπιακό
Ημερομηνία: 13 Απριλίου 1995
Φάση: Τελικός Ευρωλίγκας
Αρένα: Παμπελόν Πρινσιπέ Φελίπε (Σαραγόσα)
Αγώνας: Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης 61-73
Πρωταγωνιστές: Φράνκο Νάκιτς (15 π., 3 ριμπ.)-Αρβίντας Σαμπόνις (23 π., 7 ριμπ.)
Ο Ολυμπιακός βρήκε μπροστά του ξανά τον κόουτς Ζέλικο Ομπράντοβιτς που την περσινή σεζόν του είχε στερήσει το τρόπαιο όντας προπονητής της Μπανταλόνα. Η διαφορά με το προ ενός έτους συναπάντημα είναι πως αυτή την φορά ο Σέρβος καθόταν στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης η οποία έχει στην σύνθεσή της παίκτες όπως οι Σαμπόνις και Αρλάουκας. Επίσης σε αυτό το κορυφαίο ραντεβού οι ερυθρόλευκοι δεν ήταν το φαβορί όπως έναν χρόνο πριν, την στιγμή που η “βασίλισσα” έπαιζε… εντός έδρας αφού ο τελικός διεξήχθη στη Σαραγόσα.
Οι Μαδριλένοι από την αρχή πήραν τα ηνία του τελικού εκμεταλλευόμενοι το θωρηκτό που λέγεται Άρβιντας Σαμπόνις. Ο Λιθουανός σκόραρε στο ένας εναντίον ενός, πάσαρε όταν ερχόταν βοήθεια στο μαρκάρισμα του και έπαιζε εξαιρετικά το high-low με τον Τζο Αρλάουκας. Όλα αυτά σε συνάρτηση με την μεγάλη αστοχία του Ολυμπιακού στα σουτ και την κακή μέρα στην οποία βρέθηκε ο σταρ του Έντι Τζόνσον έδωσαν την ευκαιρία στην Ρεάλ να προηγείται συνεχώς με διψήφιες διαφορές. Ο κόουτς των Πειραιωτών Γιάννης Ιωαννίδης πέρασε στο παιχνίδι τον Φράνκο Νάκιτς που έδωσε ενέργεια στον Ολυμπιακό. Η διαφορά μειώθηκε στους 7 πόντους, αλλά κάπου εκεί έγιναν κάποια απανωτά λάθη από πλευράς ερυθρολεύκων, οι Μαδριλένοι ξέφυγαν στο σκορ και δεν κοίταξαν ποτέ πίσω κατακτώντας το βαρύτιμο τρόπαιο, 15 χρόνια μετά την τελευταία τους επιτυχία στο Βερολίνο (1980).
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: (Γιάννης Ιωανίδης) Τόμιτς 3, Τζόνσον 9, Σιγάλας 10, Φασούλας, Μπακατσιάς 2, Νάκιτς 15, Τάρλας 7, Βολκόφ 15.
ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ: (Ζέλικο Ομπράντοβιτς) Αντούνιεθ 12, Σάντος 7, Γκαρθία-Κολ 2, Αρλάουκας 16, Σαμπόνις 23, Λάσα 1, Καργκόλ 6, Αντ. Μαρτίν 6.
Η ήττα του Ολυμπιακού από την Ρεάλ Μαδρίτης: