Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Ο νικητής μένει πάντα στην ιστορία. Περνάει στο πάνθεον του εκάστοτε αθλήματος, όντας ένας από τους καλύτερους! Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος… Οι καλύτεροι που δεν έβαλαν ποτέ στον λαιμό τους το μετάλλιο του πρωταθλητή.
Το Eurohoops επιχειρεί να απομονώσει τις δέκα χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις αθλητών, που αν και είχαν όλες τις απαραίτητες ατομικές δυνατότητες για να στεφθούν πρωταθλητές Ευρωλίγκας, οι επιλογές τους ή οι ομάδες τους, δεν το επέτρεψαν!
Όπως θα δείτε και στη λίστα μας, έχουμε μπασκεμπολίστες που δεν έμειναν να προσπαθήσουν περισσότερο, γιατί τους κάλεσε το ΝΒΑ και υπάρχει και μία περίπτωση που αν και έπαιξε ελάχιστα στη Ευρώπη, έφτασε πιο κοντά από όλους στον απόλυτο στόχο!
1. Αλφόνσο Φορντ
Ομάδες: Περιστέρι (2000-2001, 12 αγώνες), Ολυμπιακός (2001-2002, 20 αγώνες), Σιένα (2002-2003, 22 αγώνες)
Στατιστικά στην Ευρωλίγκα: 22.2 πόντοι, 3.9 ριμπάουντ, 2.7 ασίστ, 1.5 κλεψίματα
Ξεκινάμε τη λίστα μας με τον κορυφαίο Αμερικανό σκόρερ. Ο Αλφόνσο Φορντ αποτελούσε την επιτομή του πολυβόλου και δεν θα μπορούσε να λείπει από την δεκάδα.
Ο Φορντ, που ήταν κάτι παραπάνω από γνωστό στο ελληνικό κοινό, με τις θητείες του σε Παπάγου, Σπόρτινγκ, Περιστέρι και Ολυμπιακό δεν έφτασε ποτέ στην κορυφή της Ευρωλίγκας και αυτό διότι είχε μόλις μία φορά την ευκαιρία να διεκδικήσει το τρόπαιο.
Την σεζόν 2002/03, εκείνος και η Σιένα προκρίθηκαν στο Final-4 της Βαρκελώνης, όμως δεν μπόρεσαν να βγουν νικητές από τον εμφύλιο με τη Μπενετόν και αρκέστηκαν στην τρίτη θέση.
Όλα αυτά μόλις έναν χρόνο πριν την τραγική κατάληξη του Φορντ, στα 32 του χρόνια. Ο Αμερικανός λύγισε από την λευχαιμία, όμως άφησε πίσω του μία τεράστια μπασκετική κληρονομιά. Η Ευρωλίγκα μάλιστα έδωσε το όνομά του στο βραβείο του κορυφαίου κάθε χρονιάς!