Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
Ο λαός λέει πως αν δεν πιστεύεις σε θαύματα, τότε δεν θα δεις και θαύματα.
Παρομοίως, αν μέσα σου δεν αφήσεις χώρο για να γεννηθεί ο “νέος” καλύτερος όλων των εποχών, αν πιστεύεις πως αυτή η θέση είναι καπαρωμένη εσαεί, τότε πράγματι δεν θα δεις τον “νέο” καλύτερο όλων των εποχών.
Και ενώ το όνομα του Μάικλ Τζόρνταν δεν είχε αναφερθεί μέχρι αυτό το σημείο στο συγκεκριμένο κείμενο, το φάντασμα του “Air” έχει κάνει ήδη την εμφάνιση του στο μυαλό των περισσότερων που διαβάζουν αυτές τις γραμμές.
Ο λόγος είναι απλός. Για όσους γεννήθηκαν στα 70s, στα 80s, πιο πριν ή πιο μετά, ο Μάικλ Τζόρνταν αποτελεί συνώνυμο του μπάσκετ. Ένα ζωντανό τοτέμ, ένα σύμβολο που σε ένα φανταστικό συμβούλιο όλων των αθλημάτων θα ήταν ο πλέον κατάλληλος για να εκπροσωπήσει το μπάσκετ.
Πράγματι, ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν, είναι και θα είναι ο σπουδαίοτερος μπασκετμπολίστας που πάτησε ποτέ το πόδι του στα παρκέ του ΝΒΑ και οι λόγοι δεν είναι αμιγώς μπασκετικοί. Ωστόσο, ουδέποτε κατάλαβα ποιος είναι ο λόγος που η συγκεκριμένη φράση είναι άμεσα συνυφασμένη με τον “καλύτερο όλων των εποχών”.
Ποιος είναι αυτός που απαγορεύει στα χιλιάδες παιδιά που κυνηγούν το μπασκετικό τους όνειρο, να τελειoποιήσουν τις ικανότητες τους και να ξεπεράσουν τον πήχη που έθεσαν όλες οι προηγούμενες γενιές; Δεν είναι πιθανό πως θα συμβεί. Είναι βέβαιο πως θα συμβεί!
Οι νέες γενιές είναι ανώτερες από τις προηγούμενες. Τρέχουν πιο γρήγορα, πηδάνε ψηλότερα, διαθέτουν καλύτερη φυσική κατάσταση επειδή έχουν στα χέρια τους όλα τα απαραίτητα μέσα για να εκτοξεύσουν το μπασκετικό τους ταλέντο και τα προσόντα τους. Τεχνογνωσία, εξοπλισμός, μέθοδοι προπόνησης, αποθεραπεία και για τους μη ρομαντικούς… συμπληρώματα και αναβολικά.
Οι Στεφ Κάρι και Κλέι Τόμπσον είναι οι κορυφαίοι σουτέρ τριών πόντων στην ιστορία κάτι που επιβεβαιώνουν οι αριθμοί. Ο Ζακ ΛαΒίν καρφώνει από τη βολή όπως ο Τζόρνταν στο All Star Game του 1988 και την ίδια στιγμή περνάει τη μπάλα κάτω από τα πόδια. Αθλητές που απογείωσαν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού τους και μετέτρεψαν ιστορικές επιδόσεις του παρελθόντος σε… ρουτίνα.
Τα βιώματα ορίζουν τις προτιμήσεις μας
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον ωστόσο παρουσιάζει ο τρόπος που τα βιώματα του καθενός επηρεάζουν άμεσα τις προτιμήσεις του. Για τους νέους του σήμερα, ο Λεμπρόν Τζέιμς αποτελεί ένα μπασκετικό είδωλο τα κατορθώματα του οποίου τείνουν να τον… θεοποιήσουν στο μυαλό του μπασκετικού κοινού.
Αντίστοιχα, όσοι βίωσαν την επί σειρά ετών κυριαρχία του Μάικλ Τζόρνταν αρνούνται να δεχθούν πως ένας άλλος παίκτης έρχεται τώρα για να πάρει τη θέση του ανθρώπου που στο μυαλό τους αποτελεί συνώνυμο της επιτυχίας και κυρίως της μπασκετικής μαγείας.
Οι δύο αυτές ομάδες δεν καταλαβαίνουν πως ο βασικός λόγος της διαφωνίας τους είναι ένα κοινό στοιχείο. Ο Λεμπρόν είναι η αιτία μοναδικών συναισθημάτων για τους φιλάθλους του σήμερα και ο Μάικλ Τζόρνταν είναι η αιτία μοναδικών συναισθημάτων για τους φιλάθλους του χθες.
Η κάθε πλευρά νιώθει την ανάγκη να “επιτεθεί” στην απέναντι θέλοντας να προστατέψει το υποκείμενο που προκάλεσε αυτά τα συναισθήματα, αποδομώντας παράλληλα την μπασκετική εποχή και τον παίκτη που βλέπουν ως απειλή.
O Λεμπρόν Τζέιμς μπορεί να τους κοιτάει όλους στα μάτια
Το μαγικό ταξίδι του Λεμπρόν Τζέιμς στα γήπεδα του ΝΒΑ ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2003 και συνεχίζεται. Το κοντέρ έχει γράψει μέχρι στιγμής 15 χρόνια. ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ χρόνια και η απόδοση δεν μειώνεται.
Όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν η κριτική ήταν σκληρή, πολλές φορές άδικη, όμως η μεγαλύτερη νίκη ήταν ο τρόπος που κατάφερε να κάνει τους haters να… σιωπήσουν. Συνεχείς υπερβάσεις τόσο σε ομαδικό επίπεδο, όπως το πρωτάθλημα του 2016, όσο και σε ατομικό.
Κάποτε υπήρχαν haters που ήξεραν μόνο να “μισούν” τον Λεμπρόν. Πλέον, υπάρχουν haters που “μισούν” τον Λεμπρόν αλλά παραδέχονται με το παραπάνω όσα έχει πετύχει. Είναι ένα από τα στοιχήματα που αν τα κερδίσεις, αυτομάτως κερδίζεις μία ξεχωριστή θέση στη λίστα των σπουδαιότερων όλων των εποχών και ο “βασιλιάς” τα κατάφερε.
Για να συμβεί αυτό βέβαια χρειάστηκε μία… αφύσικη αγωνιστική εξέλιξη. Ο νεαρός που πηδάει στον… θεό και στηρίζεται μόνο στα αθλητικά προσόντα και στα μούσκουλα, έγινε ο 33χρονος σούπερσταρ που παραμένει άκρως θεαματικός και παράλληλα εκτελεί με όλους τους τρόπους, δημιουργεί σαν πόιντ γκαρντ, χρησιμοποιεί συνεχώς το μυαλό του και φλερτάρει κάθε βράδυ με το τριπλ-νταμπλ.
Ένα σύνολο ικανοτήτων που στα δικά μου μάτια μετατρέπουν τον Λεμπρόν στον πιο πλήρη παίκτη, άρα και στον καλύτερο, της ιστορίας.
Προσοχή: Η συγκεκριμένη τοποθέτηση αφορά την καθαρά αγωνιστική αξία των αθλητών. Δεν λαμβάνονται υπόψιν η επιρροή, η κληρονομιά, η κοινωνική προσφορά και ένα σύνολο στοιχείων που δεν αφορούν αποκλειστικά τις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Διαφορετική η λίστα με τους καλύτερους και διαφορετική αυτή με τους σπουδαιότεορυς.
Αυτή η πληρότητα βοήθησε ομάδες κάθε επιπέδου στις οποίες υπήρξε ηγέτης να πάρουν μέρος ξανά και ξανά στους τελικούς. Ο συνολικός αριθμός των συμμετοχών έφτασε πλέον τις εννέα και οι κατακτήσεις είναι τρεις.
Για κάποιους, το συγκεκριμένο στοιχείο αποτελεί κηλίδα στην μέχρι τώρα πορεία του Τζέιμς. Είναι όμως έτσι; O 33χρονος σούπερσταρ οδήγησε τους Χιτ σε τέσσερις διαδοχικές σειρές τελικών το διάστημα 2010-2014 και πλέον κάνει το ίδιο με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς (2014-2018). Ο τελευταίος που πέτυχε κάτι παρόμοιο ήταν ο Μπιλ Ράσελ με τους Σέλτικς των 60s.
Αυτό λοιπόν που κάποιοι ονομάζουν “αποτυχία”, είναι στην πραγματικότητα η αγωνιστική διάρκεια, η συνέπεια και η παρουσία στην ελίτ του κορυφαίου πρωταθλήματος για σχεδόν δύο δεκαετίες. Πράγματα ανεπανάληπτα που σήμερα μοιάζουν φυσιολογικά αλλά η ιστορία θα τους αφιερώσει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο!