Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Η δική μας Dream Team όμως ήταν αυτή που έγραψε ιστορία, κατακτώντας την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα Εφήβων του 1995 και παραμένει η μεγαλύτερη επιτυχία μας ως προς το χρώμα του μεταλλίου σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 2005 η Νέων έφτασε ως τη δεύτερη θέση και μία χρονιά αργότερα, το σωτήριο έτος του 2006 μείναμε πάλι δεύτεροι παρότι κερδίσαμε την περίφημη ομάδα των Αμερικανών στη Σαϊτάμα…
Ήταν τόσο επιβλητική εκείνη η ομάδα με προπονητή τον Γιώργο Προεστό, που πέτυχε οκτώ στις οκτώ νίκες στο τουρνουά, με μέσο όρο διαφοράς 32,7 πόντους!!! Μόνο σε ένα παιχνίδι νίκησε με κάτω από 20 πόντους διαφορά και αυτό ήταν με την Αυστραλία στον τελικό του ΟΑΚΑ μπροστά σε 20.000 συμπατριώτες μας, όταν επικρατήσαμε με 91-73!
Ακόμα και η ομάδα των Η.Π.Α. υποκλίθηκε στη γαλανόλευκη Dream Team. Παίκτες όπως ο Στεφόν Μάρμπερι, ο Βινς Κάρτερ, ο Τράγιαν Λάνγκντον και ο Σαμάκι Ουόκερ για να αναφερθούμε στους πιο γνωστούς, δεν μπόρεσαν καν να αντισταθούν στον Μιχάλη Κακιούζη, τον Ευθύμη Ρεντζιά, τον Δημήτρη Παπανικολάου και τα άλλα παιδιά που αποτελούσαν τη μοναδική εκείνη εθνική ομάδα που νίκησε με 98-78 τους Αμερικανούς.
Μία χρυσή γενιά…
Δεν ήταν απλά μία ολοκληρωτικά επιβλητική ομάδα που δεν είχε αντίπαλο. Ήταν ίσως και ότι πιο θεαματικό έχει περάσει από τη χώρα μας. Τα καρφώματα έδιναν και έπαιρναν, έπαιζαν γρήγορα, με καλό σουτ, τρομερές φάσεις και απολαυστικό μπάσκετ και στις δύο πλευρές του γηπέδου.
Δεν είναι τυχαίο πως τα περισσότερα από εκείνα τα παιδιά έκαναν μεγάλη καριέρα. Θα ξεχωρίζαμε τον Ευθύμη Ρεντζιά που εκείνη τη χρονιά είχε εντυπωσιάσει τρομερά τους Αμερικανούς αλλά χρειάστηκε να περάσουν επτά χρόνια από τότε για να παίξει στο ΝΒΑ (Σίξερς) και αφού πρώτα έκανε σπουδαία καριέρα στον ΠΑΟΚ και την Μπαρτσελόνα.
Ποιον άλλον να πρωτοθυμηθούμε από εκείνη την ομάδα. Το δίδυμο του Μιχάλη Κακιούζη και του Νίκου Χατζή που πήγε στην ΑΕΚ αμέσως μετά, με τον πρώτο να σηκώνει το κύπελλο ως αρχηγός της Εθνικής Ανδρών το 2005.
Τον Δημήτρη Παπανικολάου που έκανε σπουδαία καριέρα στον Ολυμπιακό αλλά και τον Παναθηναϊκό, αλλά μαζί και ο Γιώργος Καλαϊτζής με τόσους τίτλους στο ενεργητικό του, ο Γιώργος Καράγκουτης, ο Βασίλης Σούλης! Ακόμα και οι πιο “δευτεροκλασάτοι” εκείνης της εθνικής άφησαν το στίγμα τους, έστω και σε μικρότερες ομάδες όπως ο Καμαριώτης, ο Παπαδάτος, ο αρχηγός Μπαρλάς, ο Αλέξης Παπαδάτος, ο Τσιριγωτάκης και ο Δημήτρης Δέσπος.
Ακόμα και ο Γιάννης Γιαννούλης ανήκε σε εκείνη τη γενιά, αλλά ένας τραυματισμός του στέρησε τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και δεν κατάφερε να παίξει.
Για χρόνια βρίσκονταν στο επίκεντρο του ελληνικού μπάσκετ σε υψηλό ή πιο μικρό επίπεδο και απέδειξαν μέσα στο γήπεδο πως άξια εκείνη η Εθνική κέρδισε με το σπαθί της μία θέση στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.
Δείτε το ωραίο αφιέρωμα του Mega σε εκείνη την ομάδα και όποιος έχει όρεξη, ας δει και τον τελικό με την Αυστραλία για να θαυμάσει την υπέροχη Εθνική μας…