Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Ο μεγεθυντικός Φακός εστιάζει το βλέμμα του σε όλα τα γήπεδα της Ευρώπης και κάθε εβδομάδα θα επιλέγει να αναλύει με το μπασκετικό του μάτι κάποιες από τις αναμετρήσεις που έκλεψαν την παράσταση στη κορυφαία διοργάνωση!
Το βάθος και η εμπειρία έδωσαν τη νίκη στην Εφές
Σε ένα παιχνίδι που ήταν η χαρά της επίθεσης για 30 λεπτά, η Εφές κατάφερε να πάρει μια μεγάλη εκτός έδρας νίκη απέναντι στην Ουνικάχα Μάλαγα. Μια νίκη που κατά πρώτο λόγο οφείλεται στο βάθος της ομάδας του Ντούσαν Ίβκοβιτς, και κατά δεύτερο, στην εμπειρία. Και οι 2 ομάδες είχαν κακή αμυντική εικόνα σε όλους τους τομείς. Κακή αντιμετώπιση του πικ εν ρολ, με αργές επιστροφές των ψηλών στην ρακέτα, αργές περιστροφές και κακές καλύψεις, ενώ και στο αμυντικό τρανζίσιον υστέρησαν σημαντικά. Η εικόνα τους πρέπει να προβληματίσει τους 2 προπονητές, που αν δεν βελτιωθούν θα δυσκολευτούν πολύ να φτάσουν στην πρόκριση. Η Μάλαγα χτύπησε αρκετά στο πικ εν ρολ με τις καλές βυθίσεις του Ρίτσαρντ Χέντριξ στην ρακέτα που σκόραρε με αρκετή συνέπεια και σταθερότητα.
Όταν η άμυνα έστελνε βοήθειες στο ζωγραφιστό, οι γηπεδούχοι κυκλοφορούσαν καλά την μπάλα και με τους Μιντάουγκας Κουζμίνσκας και Κάρλος Σουάρεζ πήραν αρκετούς πόντους από την περιφέρεια αλλά και με διεισδύσεις στην άδεια ρακέτα απέναντι στις κάκιστες περιστροφές της Έφες. Στην επίθεση οι φιλοξενούμενοι δούλευαν αρκετά καλύτερα σε σχέση μα την άμυνα, αλλά δεν έφταναν εύκολα στο ζωγραφιστό. Κατάφεραν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, ειδικά μέσα από πικ εν ρολ και πάσες στην αδύνατη πλευρά, αλλά και με σκριν στα φτερά για τους σουτέρ, για καλά ελεύθερα σουτ στα οποία σκόραραν με εξαιρετικά ποσοστά.
Τα 12/25 τρίποντα ήταν ο ένας από τους δύο λόγους της επικράτησης της Εφές. Ο δεύτερος ήταν η καλή άμυνα στην τελευταία περίοδο που κράτησε την Μάλαγα στους 9 μόλις πόντους. Βέβαια το κομμάτι της άμυνας είναι η μισή αλήθεια, με την άλλη μισή να βρίσκεται στην έλλειψη λύσεων της Ουνικάχα. Με τον Στέφαν Μάρκοβιτς, στην άκρη του πάγκου με τραυματισμό, και επίσης απόντα τον Τζαμάρ Σμιθ, οι λύσεις στην περιφέρεια ήταν περιορισμένες. Ο Ντε Μάρκους Νέλσον δεν είναι το ίδιο δημιουργικός, ενώ δεν μπορεί να απειλήσει με σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Η απουσία του Σμιθ στέρησε κάποια καλά σουτ αλλά και παιχνίδι απομόνωσης. Στα τελευταία λεπτά ο κόουτς Χουάν Πλάθα επέλεξε να αφήσει στον πάγκο τον Κουζμίνσκας, που είχε σταθερά καλή επιθετική παρουσία, και έτσι οι λύσεις περιορίστηκαν στο ελάχιστο. Στα τελευταία πέντε λεπτά η Μάλαγα δεν πέτυχε ούτε έναν πόντο, οι επιθέσεις της ήταν πάρα πολύ αργές και σε σκέψη και σε κίνηση και σε αποφάσεις. Τα περισσότερα σουτ ήταν σουτ απελπισίας, με τους φιλοξενούμενους να κλείνουν τον αγώνα με σερί 9-0 κερδίζοντας στο τέλος δίκαια το παιχνίδι. Η συνολική εικόνα των ομάδων πάντως προβληματίζει, και η βελτίωση κρίνεται απαραίτητη
Τεράστιο διπλό για την Λαμποράλ Κούτσα
Η Ισπανική μάχη ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και την Λαμποράλ Κούτσα εξελίχθηκε σε ένα θρίλερ που έσπασε καρδιές, με τη νίκη να αλλάζει χέρια πολλές φορές στο τέλος του αγώνα. Στο φινάλε κέρδισε η ομάδα που είχε τη μεγαλύτερη συνέπεια στο σύνολο των 45 λεπτών, πιο σταθερή κατεύθυνση και στις 2 πλευρές του παρκέ και συνολικά γέμισε πιο πολύ το μάτι του ουδέτερου θεατή με την εμφάνιση της, Το άρμα μάχης της Λαμποράλ για μια ακόμα εβδομάδα ήταν η εξαιρετική της άμυνα. Η Μπαρτσελόνα στην έδρα της σκόραρε σχεδόν 85 πόντους μέσο όρο, αλλά στα πρώτα 30 λεπτά είχε πετύχει μόλις 44. Αυτό οφειλόταν στην εξαιρετική τόσο ατομική αλλά και ομαδική άμυνα των φιλοξενούμενων. Σε αυτό το διάστημα δεν έδωσαν εύκολους πόντους σε ανοιχτό γήπεδο, έσπαγαν με μεγάλη συχνότητα τα σκριν των ψηλών της Μπάρτσα και δεν άφηναν χώρους δράσης στους περιφερειακούς.
Επίσης με την ταχύτητα των Άνταμ Χάνγκα, Φαμπιέν Κοζέρ, Γιάκα Μπλάζιτς, κάλυπταν ταχύτατα τα κενά της άμυνας, δίνοντας καλές βοήθειες και αλλοιώνοντας πολλές πάσες με κατεύθυνση τα φτερά. Γενικά από τα αμυντικά deflections, η Μπαρτσελόνα έχανε τον επιθετικό ρυθμό της και δεν μπορούσε να δημιουργήσει καλά σουτ. Η ομάδα του Ζέλιμιρ Περάσοβιτς προηγήθηκε ακόμα και με 11 πόντους στην τρίτη περίοδο, με τον Γιάννη Μπουρούση να είναι για μια ακόμα φορά κορυφαίος.
Δημιουργούσε προβλήματα με κάθε πιθανό τρόπο στην άμυνα της Μπαρτσελόνα. Σούταρε από την περιφέρεια μετά από pop- out, έβαλε την μπάλα στο παρκέ πηγαίνοντας μέχρι το καλάθι όποτε του δόθηκε η δυνατότητα, ενώ και στο πόστ ήταν εξαιρετικός τελειώνοντας τις περισσότερες φάσεις. Η Μπαρτσελόνα αντιμετώπισε με μονή κάλυψη τον Έλληνα σέντερ, και αυτό δεν της βγήκε. Τις λίγες φορές που έστειλε double team, το διάβασμα του Μπουρούση ήταν εξαιρετικό, βλέποντας τις πάσες για ελεύθερα σουτ στην περιφέρεια, αλλά και το κοψίματα των γκαρντ μέσα στην ρακέτα. Το αποτέλεσμα της νέας ραψωδίας ήταν 24 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 3 τελικές πάσες και κανένα λάθος. Η Μπαρτσελόνα στην τέταρτη περίοδο πήγε να γυρίσει το παιχνίδι πηγαίνοντας ενάντια στη λογική που έχει ως ομάδα.
Στο 5 εναντίων 5 εγκαταλείφθηκαν τα σύνθετα plays με τα πολλά σκριν, με την μπάλα να πηγαίνει στον Άλεξ Αμπρίνες που ουσιαστικά πήγαινε σε παιχνίδι απομόνωσης και σε μεγάλα σουτ πάνω στις αρκετά καλές άμυνες των Χάνγκα και Κοζέρ. Ο νεαρός Ισπανός σκόραρε 17 από τους 21 πόντους του, στην 4η περίοδο και στην παράταση. Εκτός του Αμπρίνες, για να γυρίσει το παιχνίδι, οι γηπεδούχοι πιέσανε πολύ στην άμυνα με άξονες του Τόμας Σατοράνσκι και Σέιν Λαβάλ. Με την επιθετικότητα τους δυσκόλεψαν πολύ την κυκλοφορία της μπάλας και έκαναν αρκετά κλεψίματα που οδήγησαν σε εύκολα καλάθια στην άλλη πλευρά του γηπέδου. Στην τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας, η Μπαρτσελόνα δεν μπόρεσε να κάνει φάουλ για να προστατέψει το +3 και το τρίποντο του Άνταμς έστειλε το παιχνίδι στην παράταση.
Εκεί η Λαμποράλ ήταν καλύτερη και προσπάθησε με τα σκριν στην μπάλα να ανοίξει τους χώρους για να επιτεθούν οι γκαρντ της, κάτι που το πέτυχε με τον Άνταμς να σκοράρει μεγάλα καλάθια. Στις τελευταίες επιθέσεις, οι γηπεδούχοι δοκίμασαν όπως και στην Μαδρίτη την περασμένη εβδομάδα, κοντά σχήματα, βρήκαν ένα εύστοχο σουτ από τον Σάσα Βεζένκοφ, αλλά το επόμενο του Πάου Ρίμπας ήταν άστοχο. Και σε αυτή τη φάση οι παίκτες του Περάσοβιτς δεν έκαναν φάουλ για να προστατέψουν το δικό τους +3 αλλά δεν τιμωρήθηκαν. Η νίκη της Λαμποράλ, βάζει την ομάδα από την χώρα των Βάσκων ξανά στο παιχνίδι της πρόκρισης σε έναν όμιλο που οι προβλέψεις είναι απαγορευτικές.
Επιβλητική ΤΣΣΚΑ με επιστροφή Ντε Κολό
Λένε ότι συνήθως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, αλλά κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε στην περίπτωση του αγώνα στην Μόσχα ανάμεσα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την Μπρόσε Μπάμπεργκ. Οι φιλοξενούμενοι ξεκίνησαν το παιχνίδι με σερί 0-10, ευστόχησαν στα πρώτα 6 σουτ που επιχείρησαν και έδειξαν ότι μπορούν να αποτελέσουν αξιόμαχο αντίπαλο για την ΤΣΣΚΑ. Μετά το αρχικό μούδιασμα, οι παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη έπαιξαν ολοκληρωτικό μπάσκετ και κυριάρχησαν και στις δύο πλευρές του παρκέ. Για μια ακόμα φορά το δίδυμο των Μίλος Τεόντοσιτς και Νάντο Ντε Κολό, που επέστρεψε από τραυματισμό, έκαναν τη διαφορά.
Ξεκινώντας τα περισσότερα plays τους από τη κορυφή της ρακέτας σε παιχνίδι 2 εναντίων 2, και με τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους απλωμένους στα φτερά και στις γωνίες, χτύπησαν πάνω στις αλλαγές και εκμεταλλεύτηκαν κάθε διάδρομο που ανοίχτηκε προς το καλάθι, μετά από τα σκριν στην μπάλα. Σε πολλές περιπτώσεις δεν χρειάστηκαν ούτε καν τα σκριν, ειδικά όταν την επίθεση την έστηνε ο Γάλλος γκαρντ, ο οποίος αρκετές φορές πήγε σε καθαρό παιχνίδι απομόνωσης και τελείωσε φάσεις είτε με σουτ από την περιφέρεια, είτε από ενδιάμεσες αποστάσεις.
Πέρα από τα 2 αστέρια της ΤΣΣΚΑ μεγάλο ρόλο στο σερί 55-24 που έτρεξε η Ρωσική ομάδα μετά το αρχικό 0-10, έπαιξαν και 2 παίκτες, που έχουν πιο πολύ τον ρόλο του ρολίστα, αλλά είναι υπέρ- απαραίτητοι στον τρόπο που έχει χτίσει την ομάδα του ο Ιτούδης. Αυτοί είναι οι Κάιλ Χάινς και Νικίτα Κουρμπάνοφ, που κάνουν πάρα πολύ σημαντική δουλειά και στις 2 πλευρές του παρκέ. Ο Αμερικανός σέντερ για μια ακόμα φορά ήταν καταλύτης στην αμυντική αντιμετώπιση του πικ εν ρολ, με τις γρήγορες επιστροφές και καλύψεις του μέσα στη ρακέτα. Επιπροσθέτως τα σκριν του στην επίθεση είναι τόσο δυναμικά, που δίνουν τον λίγο χρόνο που χρειάζεται για να εκτελέσουν οι συμπαίκτες του από την περιφέρεια.
Επίσης πολλές φορές αναγκάζουν την άμυνα σε αλλαγές που στην εξέλιξη της φάσης δημιουργούν μις ματς, που η ομάδα του έχει το ταλέντο, την αντίληψη και την ποιότητα να διαβάσει και να χτυπήσει. Από την άλλη ο Κουρμπάνοφ πολλές φορές αναλαμβάνει ρόλους καμικάζι σε man to man άμυνες, μαρκάροντας τους καλύτερους αντίπαλους γκαρντ. Εκτός αυτού, στις ζώνες προσαρμογής που παίζει συχνά η ΤΣΣΚΑ τοποθετείται στην κορυφή, γιατί έχει την δύναμη και το κορμί να σπάσει σκριν στην μπάλα, ενώ είναι εξαιρετικός στο κομμάτι της ομαδικής άμυνας, στις βοήθειες και στα ριμπάουντ. Απέναντι στην Μπάμπεργκ είχε 9 πόντους και 10 ριμπάουντ αλλά και προσφορά σε όλους τους τομείς που αναφέραμε.
Στην επιθετική ποικιλία που παρουσιάζει η ΤΣΣΚΑ πρέπει να προσθέσουμε και τα καλά κοψίματα στους κενούς χώρους και στα κενά της άμυνας από τους παίκτες που παίζουν στις πλευρές. Το είδαμε για μια ακόμα φορά να συμβαίνει αρκετές φορές και να δίνει αρκετούς πόντους στους γηπεδούχους. Συνολικά, άλλο ένα πλήρες επιθετικό παιχνίδι από τους γηπεδούχους, που στη καλή τους μέρα μοιάζουν σαν μια καλοδουλεμένη ορχήστρα. Στο δεύτερο ημίχρονο διατήρησαν τη διαφορά στα ίδια επίπεδα και δεν απειλήθηκαν ουσιαστικά σχεδόν ποτέ από την Μπάμπεργκ κατακτώντας εύκολα την 3η τους νίκη στον όμιλο.
Επικράτηση της Ρεάλ στο re-match του τελικού
Οχτώ μήνες μετά τον τελικό της περασμένης χρονιάς, Ρεάλ Μαδρίτης και Ολυμπιακός ξαναβρέθηκαν αντιμέτωποι στο Barclaycard Center της Μαδρίτης. Όπως και τότε, έτσι και τώρα οι γηπεδούχοι κατάφεραν να πάρουν μια πολύ σημαντική νίκη, μετά το κάζο της προηγούμενης εβδομάδας απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Το παιχνίδι στα πρώτα 15 λεπτά κύλησε στον ρυθμό που αρέσκεται να παίζει ο Ολυμπιακός με σκληρές άμυνες και περιορισμένο σκοράρισμα και από τις δύο ομάδες. Η επιστροφή του Ματ Λοτζέσκι έδωσε αρχικά λύσεις στο τρανζίσιον παιχνίδι αλλά και από την περιφέρεια. Η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν αρκετά σκληρή, με τα επιθετικά hedge out να μην αφήνουν χώρο και χρόνο δράσης στην εκρηκτική περιφέρεια της Ρεάλ. Βέβαια και στην άλλη πλευρά η άμυνα πάνω στον Βασίλη Σπανούλη ήταν εξαιρετική.
Με double team του έκλειναν τον αγαπημένο του κεντρικό διάδρομο και τον ανάγκαζαν να πάει προς τις πλευρές. Δεν μπορούσε να πασάρει σχετικά γρήγορα και έτσι η επίθεση ουσιαστικά καθυστερούσε χωρίς κυκλοφορία, και κατέληγε σε κακές επιλογές και σουτ κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Στην 2η περίοδο την διαφορά έκανε ο πάγκος της Ρεάλ με τους Φελίπε Ρέγες και Τζέισι Κάρολ να είναι καταλυτικοί. Ο Αμερικανός γκαρντ με την εκτελεστική δεινότητα που τον διακρίνει, ανάγκαζε την άμυνα να προσαρμόζεται επάνω του, με αλλαγές σε όσα σκριν έπαιρνε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μετά τις αλλαγές, να δημιουργούνται μις ματς, με τους γηπεδούχους να τα διαβάζουν και να παίρνουν πόντους κυρίως από το ζωγραφιστό. Εκτός αυτού λόγω της αμυντικής ανισορροπίας, οι γηπεδούχοι ανανέωσαν πολλές επιθέσεις με επιθετικά ριμπάουντ και σκόραραν πόντους δεύτερης ευκαιρίας με τον Ρέγιες να κυριαρχεί σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Η Ρεάλ από το -4 (29-33), βρέθηκε στο +6 (41-35) στο ημίχρονο και ανέκτησε ψυχολογία σε ένα παιχνίδι που δεν είχε βρει ρυθμό.
Ρυθμό που εν τέλει βρήκε στο 2ο ημίχρονο, έστω και με σχετικά αδόκιμο τρόπο, δηλαδή «σκοτωμένα» σουτ στο τέλος επιθέσεων, σουτ όμως που έχουμε δει πολλάκις στο παρελθόν να ευστοχούν ο Σέρχιο Ροντρίγκεζ και ο Σέρχιο Λιουλ. Οι 2 τους ευστόχησαν σε 5 τέτοια σουτ που ουσιαστικά σκότωσαν την όποια προσπάθεια αντίδρασης του Ολυμπιακού. Και αν τα πρώτα σουτ δεν είχαν και ιδιαίτερη πίεση από την άμυνα καθώς ήταν σουτ από τα 9-10 μέτρα, τα τελευταία ήταν σουτ που κυριολεκτικά η άμυνα κυνήγησε και δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Η Ρεάλ έφτασε μέχρι και το +19, είχε παγιδεύσει απόλυτα τον Σπανούλη, ο οποίος τελείωσε τον αγώνα με μόλις 1 πόντο, με 0/6 σουτ και 3 λάθη. Είχε 9 κερδισμένα φάουλ, αριθμός ενδεικτικός της λογικής της άμυνας των γηπεδούχων, να μην του δώσει τίποτα εύκολο.
Αν σε αυτά προσθέσουμε την ελάχιστη απειλή που είχαν οι φιλοξενούμενοι από το ποστ, αλλά και την κακή μέρα του Γιώργου Πρίντεζη, που είχε 5 πόντους με 2/8 σουτ τότε έχουμε και την πλήρη εικόνα του αγώνα. Η Ρεάλ ξεκάθαρα στόχευσε αυτούς τους 2 παίκτες, και πέτυχε τον στόχο που είχε θέσει. Οι υπόλοιποι παίκτες έδωσαν λύσεις αλλά δεν θα μπορούσαν να κερδίσουν το παιχνίδι χωρίς περισσότερη βοήθεια από Πρίντεζη και Σπανούλη. Η άμυνα του Ολυμπιακού κέρδισε κάποιες μεμονωμένες μάχες, με τα hedge out και κάποια κλεψίματα, αποτέλεσμα καλών αμυντικών τοποθετήσεων, αλλά δεν το έκανε με συνέπεια και για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που μαρτυρούν και οι 84 πόντοι των γηπεδούχων. Αυτή ήταν μια νίκη ανάσα για την Ρεάλ, ενώ ο Ολυμπιακός πλέον μπαίνει σε περίοδο προβληματισμού μετά την τρίτη σερί ήττα, που μάλιστα συνοδεύεται και από συνεχόμενες κακές εμφανίσεις.