Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Αν θυμάμαι καλά, παλιά (πρέπει να) δήλωνε ΑΕΚ. Τώρα, όσο μπορώ να θυμάμαι στα βαριά… 39 μου, θα πει “δεν ασχολούμαι”. Όντως δεν ασχολείται, εκτός αν πάρει τηλέφωνο να μιλήσουμε για τον Παναθηναϊκό (ή τον ΠΑΣ Γιάννινα) που έπαιζε την προηγούμενη ημέρα κι έμαθε το αποτέλεσμα την επομένη από την τηλεόραση. Γιατί είτε βάλει να το δει είτε να το ακούσει, κάποια στιγμή θα τον πάρει ο ύπνος και ποιος νοιάζεται πόσο ήρθε το παιχνίδι. “Κερδίζω εγώ τίποτα άμα κερδίσει;”. “Αυτός χάνει, εγώ θα στεναχωριέμαι;”.
Παρότι, όμως, δεν ασχολείται, δεν κερδίζει τίποτε στις νίκες ούτε στεναχωριέται στις ήττες, ο Θόδωρος έχει ατάκες ακριβώς όπως οι παραπάνω. Κι αυτές, αν και καφενειακού επιπέδου, με στοιχειώνουν όταν βλέπω ένα παιχνίδι. Τουλάχιστον στο ντέρμπι στο ΣΕΦ (77-88) οι περισσότερες ήταν κόντρα-ρόλος.
“Ένα να μη βάλεις εσύ, ένα να βάλει ο άλλος, να πώς έχασες”
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει αυτή η ατάκα να είναι πεσιμιστική, δηλαδή γιατί να μην είναι “ένα να βάλεις εσύ, ένα να μη βάλει ο άλλος, να πώς κέρδισες”; Είτε έτσι είτε αλλιώς, αυτό δεν ίσχυσε στο ΣΕΦ για τον Παναθηναϊκό. Μπορεί να μην έβαλε πολλές φορές “ένα”, 34 για την ακρίβεια με 19 άστοχα δίποντα (18/37) και 15 άστοχα τρίποντα (9/24), ο Ολυμπιακός, όμως, δεν του έβαλε περισσότερες αυτό το “ένα”.
Έτσι ήταν κυρίαρχος από την αρχή μέχρι τέλος, έστω με μικρές διαφορές.
Ήταν το μόλις τρίτο παιχνίδι στην Ευρωλίγκα που κέρδισε όλες τις περιόδους (18-21, 17-17, 19-23, 23-27). Τα προηγούμενα ήταν με την Άλμπα (25-18, 14-14, 27-20, 26-17) και τη Βαλένθια (22-20, 26-14, 20-18, 23-20) στο ΟΑΚΑ. Ακόμη και στην πρόσφατη νίκη επί της διαλυμένη Χίμκι στο ΟΑΚΑ δεν κατάφερε να κερδίσει όλες τις περιόδους (23-20, 23-13, 24-18, 24-27).
“Επαγγελματίας παίκτης και δε βάζει βολές;”
Δε θα έδινε ελαφρυντικό ούτε στον Σακίλ Ο’Νιλ (δεν τον ξέρει καν). Ευτυχώς για τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ δεν είχε κανέναν σαν τον “Σακ”.
Ο Παναθηναϊκός άρχισε το παιχνίδι ως η ομάδα με το χαμηλότερο ποσοστό στη διοργάνωση (74,5%), σκηνικό που για ανεξήγητο ρόλο παίζει στο “repeat” με το υπάρχον σύστημα διεξαγωγής: 16ος από 16 το 2017, 16ος από 16 το 2018, 16ος από 16 το 2019, 11ος από 18 το 2020. Το ολοκλήρωσε με τη δεύτερη All-Time επίδοση: 25/25.
Όχι, οι παίκτες του Παναθηναϊκού δε δούλεψαν και δεν τελειοποίησαν την τεχνική τους μέσα σε ελάχιστες ημέρες, ήταν, όμως, πιο συγκεντρωμένοι από ποτέ.
“Για παρέα τα βάζω να παίζουν (στο ραδιόφωνο της τηλεόρασης τα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα). Αφού οι περισσότεροι είναι ξένοι και δεν τους ξέρω. Αν δεν πει το σκορ, δεν καταλαβαίνω ποιος βάζει καλάθι”
Αν έβαλε να το ακούσει, σίγουρα σε αυτό το ντέρμπι θα κατάλαβε περισσότερα από άλλες φορές. Μέχρι να τον πάρει ο ύπνος και πάλι.
Δεν είναι πως δεν έπαιζε ο Νεμάνια Νέντοβιτς οπότε by default θα έβαζαν παραπάνω οι υπόλοιποι, Έλληνες και ξένοι. Άλλωστε, ο Παναθηναϊκός έχει όλη τη χρονιά Έλληνες παίκτες-σημείο αναφοράς και το παιχνίδι στο ΣΕΦ δεν αποτέλεσε εξαίρεση στον κανόνα. Ο Γιώργος Παπαγιάννης ήταν ξανά σε “Most Improved” mode, ο Λευτέρης Μποχωρίδης ανέλαβε ευθύνες (για το μοιραίο λάθος στην ήττα από τον Προμηθέα στο ΟΑΚΑ), πρωτοβουλίες και δράση με back to back career-highs, ενώ ο Ντίνος Μήτογλου συνέχισε να αποδίδει εξαιρετικά στη (φυσική του) θέση “4” (και λίγο “5” στο ΣΕΦ). Λίγο ο αρχηγός το χάλασε με 2/13 σουτ και 5 λάθη (είχε και 9 ριμπαόυντ, 5 ασίστ και 1 κλέψιμο σε 35:03), αλλά το αποτέλεσμα μετράει κι ήταν νίκη.
Λίγο ακόμη και θα μάθαινε και τον Χάουαρντ Σαντ-Ρος που σημείωσε career-high με 20 πόντους και 4/6 τρίποντα, αλλά και τον αντιεμπορικό Άαρον Ουάιτ που προφανώς του πάει καλύτερα στη θέση “3”. Υπερβολικό να πω το ίδιο και για τον φιλότιμο Μπεν Μπέντιλ. Τους υπόλοιπους ξένους και να τους μάθει πόσες φορές θα τους ακούσει ξανά;
“Έχασε στην έδρα του, κέρδισε έξω;”
Είμαι της άποψης πως στα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα μεταξύ ομάδων από την ίδια χώρα δεν υπάρχουν έδρες. Τα παραδείγματα είναι πολλά, κυρίως από Ισπανία μεριά. Αλλά αν αυτό ισχύει στο μυαλό μου μία φορά, φανταστείτε τώρα με κλειστά γήπεδα λόγω πανδημίας κορωνοϊού.
Ακόμη κι έτσι, όμως, σε σχέση με το ντέρμπι της μόλις δεύτερης αγωνιστικής στον πρώτο γύρο στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός είχε περισσότερα να αποδείξει από ό,τι ο Ολυμπιακός του must-win ώστε να χάσει κι άλλο την επαφή με τις θέσεις για τα playoffs. Να αποδείξει πως δεν είναι του πεταματού φέτος, να αποδείξει πως όντως (προσπαθεί να) βελτιώνεται παιχνίδι με παιχνίδι υπό τον Όντεντ Κάτας, να αποδείξει πως μπορεί και σε αυτή την κατάσταση να νικήσει τον “αιώνιο” αντίπαλο (γιατί στην Ελλάδα ζούμε).
“Δεν έχει ομάδα φέτος;” (ή “τόσο καλή ομάδα έχουν οι άλλοι;”)
Αυτή την (επίσης πεσιμιστική, αλλά με λόγο) ατάκα την κράτησα για το τέλος. Ίσως επειδή έχω βαρεθεί την ακούω φέτος, ήδη 14 φορές σε 23 παιχνίδια. Ένατη που τη γλίτωσα.
Όχι, πάντως, πως ο Παναθηναϊκός έχει ομάδα ξαφνικά. Εξακολουθεί να μην έχει (με κριτήριο την πρόκριση στα playoffs).
Δεν άρχισε τη χρονιά ως φαβορί για την οχτάδα, είναι πιο χαμηλά στην κατάταξη από ό,τι ήθελε να πιστεύει στην αρχή πως μπορούσε, ο Τομά Ερτέλ προτιμά τη Βιλερμπάν της χώρα τους αντί τη φανέλα με τα έξι αστέρια, κάτι που άλλες εποχές, πρόσφατες, θα έκανε τρέχοντας, παραμένει, όμως, Παναθηναϊκός.
ΥΓ. Ο Βαγγέλης Στόλης βομβαρίζει το μέιλ μου (κι όλων όσοι ασχολούνται εδώ και χρόνια με τον Παναθηναϊκό) με φωτογραφίες από οτιδήποτε έχει να κάνει με τον Παναθηναϊκό ως σύλλογο. Από το ντέρμπι στο ΣΕΦ θα κρατήσω την παρακάτω. ΥΓ στο ΥΓ (το λες κι “inception”): Είχα κρατήσει και μία με μόνο του και χαμογελαστό τον Δημήτρη Διαμαντίδη στο παρκέ με υψωμένη την αριστερή γροθιά, αλλά δυστυχώς ήταν από πριν αρχίσει το παιχνίδι και μου το χάλασε.
ΥΓ2. (κλεμμένο) Φραγκίσκος Αλβέρτης. Ως παίκτης (κι αρχηγός-τοτέμ), ως προπονητής, ως τιμ μάνατζερ, τώρα κι ως γενικός διευθυντής.
YΓ3. Πέμπτο παιχνίδι στην Ευρωλίγκα υπό τον Όντεντ Κάτας, πέμπτο που ο Παναθηναϊκός κερδίζει τη μάχη των ριμπάουντ. Ακόμη και στην ήττα από τη Φενέρμπαχτσε (100-74) στην Κωνσταντινούπολη, όταν είχε μόλις μία προπόνηση με την ομάδα, ήταν στα +6. Ο μέσος όρος είναι στα +9,8 ανά παιχνίδι. Από αυτά τα 7,8 είναι επιθετικά!!! Κάπως έτσι έχει ανέβει στη δεύτερη θέση στη διοργάνωση τόσο σε συνολικό μέσο όρο ριμπάουντ (35 έναντι 37,1 της ΤΣΣΚΑ Μόσχας) όσο σε συνολικό μέσο όρο επιθετικών (11,9 έναντι 13,4 της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και πάλι).
ΥΓ4. Πριν ο Λευτέρης Μποχωρίδης κάνει με τρίποντο το 28-32 στο 16′, η μπάλα ήταν στα χέρια του Γιώργου Παπαγιάννη στη ρακέτα. “Σήκω ρε!” του φώναξε κάποιος, όπως πέρασε ο ήχος από την Euroleague TV. Αυτός που το φώναξε είχε δει πως ήταν δεν είχε αντίπαλο πίσω του, αλλά ακριβώς επειδή ήταν με πλάτη στο καλάθι δεν το κατάλαβε ποτέ ο ίδιος ο “Big Papa”. Αν/όταν αποκτήσει την ίδια αυτοπεποίθηση που έχει κάθε φορά που κάποιος του υψώνει τη μπάλα για alley-oop κάρφωμα δε θα έχει σημασία αν θα έχει-δεν έχει αντίπαλο στην πλάτη, παραμάζωμα θα τους παίρνει (κι όλους όσοι του έχουμε ασκήσει αυστηρή κριτική κατά το παρελθόν).
ΥΓ5. Παναθηναϊκός-Περιστέρι την Τετάρτη (10/2) για τη φάση των “8” στο Κύπελλο Ελλάδας, με το Λαύριο ή την ΑΕΚ την Παρασκευή (12/2) στην ημιτελική φάση, με μία από τις υπόλοιπες ομάδες (Ηρακλής, ΠΑΟΚ, Κολοσσός, Προμηθέας) την Κυριακή (14/2) στον τελικό. Τρεις νίκες μακριά από τον πρώτο τίτλο της χρονιάς. Προηγείται, όμως, το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ (7/2, 19:00/ΕΡΤ3) στην Πυλαία για τη Basket League.
Photo credit: Βαγγέλης Στόλης