Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Ειλικρινά, αν μου έλεγε κανείς πριν από το παιχνίδι πως ο Παναθηναϊκός θα κόντραρε την Εφές στην Κωνσταντινούπολη και θα έχανε (82-81) με σουτ στο τέλος, θα το έπαιρνα. Προφανώς γιατί έχουμε δει και χειρότερα. Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από το πιο πρόσφατο παράδειγμα (βλ. ΤΣΣΚΑ Μόσχας).
Όχι, δεν είναι καθόλου υποτιμητικό αυτό. Υποτιμητικό θα ήταν αν έχανε έτσι ένας Παναθηναϊκός με καλύτερο ρόστερ και στόχο/βλέψεις στην Ευρωλίγκα, όχι αυτός που μόλις κάλυψε το μακροχρόνιο κενό στη θέση του πόιντ γκαρντ κι είναι 17ος στην κατάταξη με 4 νίκες και 15 ήττες.
Από την άλλη, για μία τέτοια ήττα, με αυτόν τον τρόπο, ένα “γαμώτο” το ρίχνεις. Και με το παραπάνω
Ωστόσο, έχεις ρίξει τόσα “γαμώτο” νωρίτερα στο παιχνίδι που ακόμη ένα ίσως να μη λέει και πολλά.
“Γαμώτο” για τον Κέντρικ Πέρι, που έχασε τη μπάλα στα πρώτα 5″ της τρίτης περιόδου (βλ. κλέψιμο και layup από τον Βασίλιε Μίτσιτς). Και δικαίως έγινε αλλαγή στην πρώτη διακοπή, μετά από μόλις 24″ παιχνιδιού. Και που δικαίως δεν έπαιξε ξανά. Και που δικαίως ίσως δε παίξει ξανά ούτε στη Basket League (και στο Κύπελλο Ελλάδας) προκειμένου να βρει ρυθμό ο Στέφαν Γιόβιτς. Που, στην τελική, είναι και πόιντ γκαρντ.
“Γαμώτο” για τον Ντάνιελ Ιερεθουέλο, που έδωσε τεχνική ποινή στον Δημήτρη Πρίφτη στα -2:13 με το σκορ στο 75-76, μαζί κι έναν εύκολο πόντο στην Εφές (1/1β. ο Βασίλιε Μίτσιτς). Όλα αυτά γιατί βγήκε μισό παπούτσι μπροστά. Η αλήθεια είναι πως αμέσως πριν o Ισπανός διαιτητής, που ήταν ακριβώς δίπλα, έκανε διαρκές νόημα στον ελληνικό πάγκο να καθίσει κάτω, οπότε με το γράμμα του νόμου δε μπορεί κανείς να του πει τίποτα, ωστόσο, έχει καταντήσει κουραστική, για όλες τις ομάδες, αυτή η ανάγκη των διαιτητών να προσπαθούν κάθε φορά να αναδειχθούν σε πρωταγωνιστές.
Το ίδιο έκαναν και στα -52,8″ με το σκορ στο 78-80, σε βάρος της Εφές αυτή τη φορά, όταν ο Μπράιαντ Ντάνστον αστόχησε και στη δεύτερη ελεύθερη βολή κι ο Αντριέν Μοερμάν σκόραρε με φόλοου, αλλά ο Κροάτης Σρέτεν Ράντοβιτς (ανάθεμα αν ξέρει γιατί) έδωσε επανάληψη (1/2 εν τέλει ο Μπράιαντ Ντάνστον).
“Γαμώτο” για τον Οκάρο Ουάιτ, που μετά από εκείνες τις 0/2 ελεύθερες βολές (στα 46,8″ με το σκορ στο 74-76) με τη Μπάγερν (81-78) στο Μόναχο (18/11/21) σούταρε 1/2 στα -14,7″ με το σκορ στο 79-80 κι έδωσε στην Εφές την πολυτέλεια να μπορεί να ψάξει ακόμη και τη νίκη, όπως κι έκανε. Κι όσο τονίζω την αδυναμία του “Ρο” στα clutch plays, θα πρέπει να τονίσω και τη οξυδέρκεια του Κρούνο Σίμον να του κάνει φάουλ αμέσως μόλις έπιασε τη μπάλα στο αμυντικό ριμπάουντ από το άστοχο τρίποντο του Βασίλιε Μίτσιτς αμέσως πριν. Ήταν ο μοναδικός από τους παίκτες του Παναθηναϊκού που είχε αστοχήσει σε ελεύθερες βολές (4/6 μέχρι εκείνο το σημείο, 4/4 ο Νεμάνια Νέντοβιτς, 2/2 ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος).
“Γαμώτο” που, σε μία πεντάδα χωρίς τον Σέιν Λάρκιν (3/7 τρίποντα) και με τον Βασίλιε Μίτσιτς (0/7 τρίποντα) να αναγκάζεται να δώσει τη μπάλα, η άμυνα άφησε ελεύθερο τον παίκτη της Εφές που είχε ευστοχήσει στα περισσότερα τρίποντα (2/5) από τους υπόλοιπους τέσσερις στο παρκέ (1/4 ο Κρούνο Σίμον και κανείς άλλος εύστοχος από τα 6,75μ.).
Έτσι ο Παναθηναϊκός έχασε ακόμη ένα παιχνίδι στο τέλος και το 15ο σε 19 συνολικά.
Τουλάχιστον σε αντίθεση με τις περισσότερες από τις προηγούμενες φορές ήταν ανταγωνιστικός καθ’ όλη τη διάρκεια και δεν πήγε να κλέψει τη νίκη. Όλα αυτά χωρίς ψυχολογία, χωρίς τον Γιώργο Παπαγιάννη, “χωρίς” ούτε παίκτες που ήταν στην αποστολή και πάτησαν παρκέ.
Τηρουμένων των αναλογιών, θα μπορούσε να πει κανείς πως φανέρωσε πρόοδο στο παιχνίδι του. Πήγε μπροστά. Έστω και μισό παπούτσι…
ΥΓ. 0/3 με τη Ζαλγκίρις (26/1), τη Μπασκόνια (28/1) και την (ανεβασμένη) Μονακό (1/2) στο ΟΑΚΑ=τραγωδία, 1/3=μη αποδεκτό, 2/3=αποδεκτό, 3/3=ιδανικό για τη βελτίωση της ψυχολογίας για τα υπόλοιπα 12 παιχνίδια.
ΥΓ2. “Γκίνια, τρομερή γκίνια. Με έχει καρφώσει μάτι. Το μάτι, το φοβάμαι το μάτι”. Το ακούω με τη φωνή του Ιωάννη Παπαπέτρου, που σούταρε άλλα 1/5 τρίποντα κι είναι έβδομος από το τέλος στην Ευρωλίγκα σε ευστοχία (20/83, 24/1%).
ΥΓ3. Επιτέλους 4ος κύκλος “Ozark”.