Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ζήσαμε όλοι ένα χορταστικό παιχνίδι και πάμε παρακάτω, αφού η Ευρωλίγκα δεν σταματά και ο Ολυμπιακός σε λίγες μόνο ώρες δοκιμάζεται στο Σινάν Ερντέμ απέναντι στην… απελπισμένη για νίκες Εφές!
Ο τρόπος που εξελίχθηκε η μάχη με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, με τον Ολυμπιακό να κατορθώνει να επιβιώσει χωρίς τους δύο βασικούς ψηλούς του, με… τρελά σχήματα και με φοβερό πάθος, αποτυπώνει ουσιαστικά τη φύση της Ευρωλίγκα και το λόγο που την γουστάρουμε…
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ: ΤΡΕΙΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ, ΟΛΟΙ ΜΑΤΩΣΑΝ ΤΗΝ ΦΑΝΕΛΑ!
Τρομερό σασπένς, πολύ γρήγορες εναλλαγές ισορροπιών και συναισθημάτων, μια διοργάνωση στην οποία τα πάντα μπορεί να συμβούν. Αρκεί να το πιστεύεις! Στα δικά μου μάτια η νίκη απέναντι στην “αρκούδα” έχει δύο πολύ σημαντικές διαστάσεις.
Η μια είναι η εύκολα αναγνώσιμη σε όλους. Ο Ολυμπιακός αντέδρασε μετά την… τσάμπα ήττα στο Μπάμπεργκ, έδειξε για μια ακόμα φορά πως έχει τον τρόπο να απαντάει πρώτα στον εαυτό του και μετά στους άλλους μετά από ήττες και παρέμεινε στη πρώτη θέση της βαθμολογίας.
Πολύ σημαντικό για τη συνέχεια! Κάθε νίκη μετράει στο συνολικό ταμείο, πόσο μάλλον αυτή…
Η δεύτερη διάσταση, είναι αμιγώς μπασκετική και μπορεί να αποτελέσει πιλότο για το μέλλον αν και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θεωρήσει πως κάποια σχήματα που δούλεψαν σπουδαία, μπορούν να σταθεροποιηθούν στη συνέχεια και να διαφοροποιήσουν το επιθετικό και όχι μόνο αγωνιστικό προφίλ του Ολυμπιακού!
Ο ορισμός του Hustle game!
Πολλές φορές στο μπάσκετ, ιδίως όταν τα… κουκιά δεν φαίνεται να βγαίνουν στα σχέδια επί χάρτου (στη θεωρία δηλαδή), υπάρχουν άλλα πράγματα που βγαίνουν μπροστά και μετρούν.
Το πάθος για κάθε μπάλα που διεκδικείται, η ατέρμονη προσπάθεια για έξτρα κατοχές, οι κερδισμένες φάσεις που δίνουν ψυχολογία, δεύτερες ευκαιρίες και ξεδιπλώνουν στο παρκέ την αποφασιστικότητα, το πάθος την καρδιά που καταθέτει η κάθε ομάδα στο παρκέ.
Ο Ολυμπιακός απέναντι σε μια τόσο ποιοτική ομάδα με 90 πόντους μέσο όρο ΔΕΝ γινόταν να κερδίσει αυτή τη μάχη στους 60 ή ακόμα και στους 70 πόντους.
Ήταν υποχρεωμένος χωρίς τους δύο καλύτερους ψηλούς του (Πρίντεζη – Μιλουτίνοφ) που του δίνουν σκορ και δημιουργία στην επίθεση να ανεβάσει το σκορ, να ακολουθήσει την ΤΣΣΚΑ στην επίθεση και να νικήσει σε ένα στιλ παιχνιδιού που με βάση την εικόνα και τους αριθμούς, δεν αποτελεί την σπεσιαλιτέ του. Κι, όμως, τα κατάφερε!
Έφαγε 20, 28, 20 και 18 πόντους ανά δεκάλεπτο και βρήκε τον τρόπο να σκοράρει περισσότερο από τον αντίπαλό του! Οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν την λέξη Hustle Play για να αναδείξουν την μαχητικότητα ενός παίκτη σε μια φάση.
Ε, για μένα η εμφάνιση του Ολυμπιακού από την αρχή ως το τέλος, συνολικά, ήταν ο ορισμός του Hustle Game! Οι κόκκινοι ήταν αποφασισμένοι να “πεθάνουν” στο γήπεδο για ένα ριμπάουντ, για μια κατοχή και αυτός είναι ο Νούμερο 1 λόγος που νίκησαν!
Χωρίς τους δύο βασικούς ψηλούς τους κέρδισαν την μάχη των ριμπάουντ, είχαν 7 ασίστ περισσότερες από την ΤΣΣΚΑ, σημαντικό επίτευγμα, και η πιο χαρακτηριστική φάση για το πόσο… Hustle ήταν η εμφάνιση του Ολυμπιακού, υπήρξε εκείνη με τα διαδοχικά επιθετικά ριμπάουντ! Ένα λεπτό και βάλε… επίθεση έκαναν οι παίκτες του Σφαιρόπουλου!
Οι αλλαγές στην άμυνα και επιτέλους… τρανζίσιον!
Η ΤΣΣΚΑ είχε επίσης απουσίες, οι σημαντικότερες των Χάντερ και Βορόντσεβιτς, αλλά ο Ολυμπιακός με τις ελλείψεις που είχε, έπρεπε να βρει ένα τρόπο πρώτα από όλα να αμυνθεί.
Το έκανε με αλλαγές! Αλλαγές στο “5”, αλλαγές στο “4”, αλλαγές στο “3” κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να γίνει κανόνας στην αμυντική τακτική του Ολυμπιακού με παίκτες όπως ο Παπανικολάου, ο Παπαπέτρου, ο Πρίντεζης, ακόμα και ο Τόμπσον που μπορεί να μην διαθέτει ακόμα την αντίληψη να το κάνει σταθερά καλά, αλλά έχει το κορμί και τα πόδια.
Απέναντι σε μια ομάδα… μανούλα στο να φτιάχνει και να εκμεταλλεύεται μις – ματς, οι αλλαγές δούλεψαν αποτελεσματικά, έκοψαν την δημιουργία της ΤΣΣΚΑ (που έχει 18 ασίστ μέσο όρο και στο ΣΕΦ έμεινε στις 10!) και πολύ σημαντικό, χωρίς να υποστεί ο Ολυμπιακός ζημιά από τα επιθετικά ριμπάουντ!
Ουσιαστικά τη μεγαλύτερη ζημιά την έκανε ο Σέρχιο στο πρώτο ημίχρονο (εκεί έβαλε τους 18 από τους 23 πόντους του) εκεί που υπήρξαν αρκετές λάθος αμυντικές τοποθετήσεις και… αντιμετωπίσεις στα σκριν, κάποια ξεσπάσματα είχαν οι Ντε Κολό, Κλάιμπερν και Χάινς και αυτό ήταν.
Με τις αλλαγές ο Ολυμπιακός δεν άφησε ποτέ τον αντίπαλο να λειτουργήσει άρτια, όπως ξέρει και να γίνει απρόβλεπτος ανοίγοντας το παιχνίδι για όλους τους παίκτες του.
ΕΤΣΙ πρέπει να παίζει ο Ολυμπιακός στην άμυνα, με αλλαγές!
Πάμε και στην επίθεση. Το καταλάβατε πως επιτέλους ήρθαν αρκετοί πόντοι από τρανζίσιον καταστάσεις και αυτός είναι ο ΒΑΣΙΚΟΣ λόγος που η ομάδα έβαλε 88 πόντους;
Όταν λέμε τρανζίσιον, δεν εννοούμε μόνο το εύκολο καλάθι σε πρωτεύοντα αιφνιδιασμό. Μιλάμε για κάθε καλάθι που μπαίνει, με την αντίπαλη άμυνα να μην έχει προλάβει να πάρει θέσεις και να έχει ανισορροπία.
Το είδαμε σε πολλές περιπτώσεις και έτσι γεννήθηκαν έξτρα πόντοι, που ο Ολυμπιακός τους έχει ΑΝΑΓΚΗ. Όταν παίζεις με αλλαγές και με τους παίκτες που διαθέτει η ομάδα, μετά από κάθε αμυντικό ριμπάουντ, υπάρχει η δυνατότητα να κατεβάζουν την μπάλα ΚΑΙ τα φόργουορντ και έτσι να ανοίγει ο ρυθμός και το παιχνίδι και να βγαίνουν πράγματα στο παρκέ που δεν τα βλέπουμε συχνά.
ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ: ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ ΣΤΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ!
Αυτό έγινε με την ΤΣΣΚΑ, αυτό πρέπει να συμβαίνει από εδώ και πέρα πιο συχνά, πιο σταθερά στο μέλλον!
Το “τρελό” σερί με τον Παπαπέτρου σέντερ!
Μοιάζει απίστευτο, αλλά συνέβη. Ο Ολυμπιακός έχανε 60-68 και με σχήμα τους Σπανούλη, Στρέλνιεκς, Παπανικολάου, Τόμπσον και… Παπαπέτρου στο “5”, έτρεξε σερί 19-4 και βγήκε μπροστά με 79-72!!!
Αυτό το σχήμα και η επιρροή του στην αναμέτρηση αποδεικνύει πως στο σύγχρονο μπάσκετ όλα, μα όλα τα σενάρια είναι πιθανά και ανοιχτά!
Άλλη φορά μπορεί να είναι ο Μακλίν στο “5”, άλλη ο Πρίντεζης, η ουσία δεν αλλάζει με τα πρόσωπα. Ο Ολυμπιακός έτσι ήταν πολύ αποτελεσματικός με τις αλλαγές, τρομερά… mobile και κινητικός, είχε καλές αποστάσεις σε άμυνα και επίθεση και υπερείχε σε δύναμη και ταχύτητα.
Ιδιαίτερη μνεία στην συνεισφορά του σε αυτό το σχήμα, πρέπει να γίνει στον Χόλις Τόμπσον. Στην στατιστική δεν θα το δείτε, αλλά ο Αμερικανός βοήθησε απίστευτα με σούπερ άμυνες, με μάχες για διεκδικούμενες μπάλες, με γρήγορες, αποφασιστικές τοποθετήσεις και βάζοντας παντού τα χέρια του! Και ο Γουίλτζερ βοήθησε με το Instant Score στο πρώτο ημίχρονο, αλλά η βοήθεια του Αμερικανού την ώρα της… φωτιάς, ήταν καταλυτική!
Εντάξει για τον Μακλίν, δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Είναι προφανές ότι έκανε παιχνιδάρα και δεν βρήκε ποτέ τρόπο η ΤΣΣΚΑ να τον σταματήσει!
ΜακΛιν: Μυθική εμφάνιση και ρεκόρ καριέρας κόντρα σε ΤΣΣΚΑ και Χάινς!
Το δίδυμο που μπορεί να απογειώσει την επίθεση!
Από τη μέρα που επέστρεψε ο Σπανούλης, έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω και να γράφω πως δεν ΠΡΕΠΕΙ για κανένα λόγο να επηρεαστεί ο ρόλος, ο ρυθμός και η ψυχολογία του Στρέλνιεκς.
Μέχρι το ματς με την ΤΣΣΚΑ, είχε φανεί πως ο κόουτς Σφαιρόπουλος δεν είχε στο μυαλό του σχήματα με τον Λετονό και τον αρχηγό μαζί στο παρκέ. Συνήθως όταν έπαιζε ο ένας, ήταν στο πάγκο ο άλλος. Και στο πρώτο ημίχρονο με την ΤΣΣΚΑ είχε παίξει πέντε λεπτά ο Γιάνις και με είχαν ζώσει τα φίδια.
Αυτό άλλαξε στο δεύτερο ημίχρονο της μάχης με την ΤΣΣΚΑ και τα αποτελέσματα τα είδαμε όλοι μας! Ως δίδυμο στα γκαρντ έκαναν σπουδαία δουλειά, συνεργάστηκαν αρμονικά, ήταν πολύ ενεργητικοί στα πικ εν ρολ και προκάλεσαν πολύ μεγάλες ζημιές στην αντίπαλη άμυνα.
Μα, είναι λογικό! Με τον Στρέλνιεκς στο πλάι του Σπανούλη, είναι πιο… ζόρι και πολύ μεγαλύτερο ρίσκο για την άμυνα να προσαρμοστεί πάνω στον Vspan και να αφήσει χώρους δράσης στον Λετονό.
ΑΥΤΟΜΑΤΑ, ακόμα και αν οι δυο τους δεν αλλάξουν μια πάσα, φτιάχνουν οι αποστάσεις, μεγαλώνουν οι χώροι και είναι πιο εύκολο για τον Βασίλη να βρει ένας εναντίον ενός φάσεις, όπως έγινε κατ’ επανάληψη από το 25′ και μετά που ο Σφαιρόπουλος άφησε στον πάγκο τους Ρόμπερτς και Μάντζαρη και επένδυσε σε αυτό το περιφερειακό δίδυμο.
Ειλικρινά, από το καλοκαίρι πιστεύω ακράδαντα πως αυτό το δίδυμο ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΓΕΙΩΣΕΙ τον Ολυμπιακό στην επίθεση και να τον καταστήσει πολύ πιο δημιουργικό και αποτελεσματικό στο σετ παιχνίδι και σε καταστάσεις μισού γηπέδου!
Όλοι χρειάζονται, όλοι είναι σούπερ απαραίτητοι. ΠΡΕΠΕΙ να επενδύσει, όμως, ο Ολυμπιακός σε αυτό το δίδυμο! Ο Ρόμπερτς ίσως σαν έκτος παίκτης μπορεί να λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά και αν ο Μάντζαρης έρχεται από πίσω, κάποια στιγμή το πιθανότερο είναι να “ξεμπουκώσει”.
Οι καλύτεροι ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ και ΣΚΟΡΕΡ είναι ο Σπανούλης και ο Στρέλνιεκς! Ο Ρόμπερτς και ο Μάντζαρης μπορούν να προσφέρουν σημαντικοί υποστηρίζοντας αυτό το δίδυμο, κυρίως εκτελεστικά και λιγότερο δημιουργικά.
Και ξέρετε κάτι; Εγώ δεν βλέπω να υστερεί στην άμυνα ο Στρέλνιεκς! Βάζει πολύ σωστά το κορμί του, παίρνει έξυπνες θέσεις, μια χαρά είναι ο τύπος, όχι από εκείνους που θα σημαδέψει μια ολόκληρη βραδιά η αντίπαλη επίθεση.
Και με τα φόργουορντ που διαθέτει ο Ολυμπιακός, υπάρχουν πολλοί τρόποι να υποστηριχθούν αυτοί οι δύο αμυντικά. Πως;
Είπαμε, με αλλαγές στα σκριν!
Ήταν μια ακόμα μεγάλη, μια ωραία νίκη αυτής της ομάδας, αυτής της παρέας.
Τώρα έρχεται ο αγώνας με την Εφές που λόγω συνθηκών και περιστάσεων, είναι πάρα πολύ δύσκολος. Ο αντίπαλος παίζει για την… ζωή του και ο Αταμάν σίγουρα με διάφορα τρικ, ίσως και με ζώνες θα προσπαθήσει να πιάσει απροετοίμαστο τον Ολυμπιακό…
Η Ευρωλίγκα συνεχίζεται, και η ομάδα θα συνεχίζει να μας χαρίζει όλου του κόσμου τα συναισθήματα.
Περηφάνια, ενθουσιασμό, νίκες, στενοχώρια, τσαντίλα, ήττες.
Έχουμε πει, όμως, εκατοντάδες φορές πως αυτή την ομάδα δεν γίνεται να μην την αγαπάς και να μην την σέβεσαι.
Είναι, με ένα δικό της μοναδικό τρόπο, τόσο… εθιστική, όσο ο πρωινός καφές!
ΥΓ1. Έχει δέσει… άσχημα με την ομάδα ο Μακλίν! Δεν είναι μόνο πως ξέρει όσο κανένας άλλος ψηλός να βάζει την μπάλα στο καλάθι… χορεύοντας. Δεν είναι πως μπορεί να σκοράρει σταθερά, χωρίς καν να χρειάζεται την δημιουργία των κοντών. Είναι πάνω από όλα ο τρόπος που έχει “δέσει” με την χημεία και τα αποδυτήρια και ο… τσαμπουκάς που βγάζει. Άρχοντας!
ΥΓ2. Ποιο τριάρι στην Ευρωλίγκα κάνει σταθερά περισσότερα πράγματα και πιο πολλές δουλειές από ότι ο Παπανικολάου στο γήπεδο; Πόσες ομάδες έχουν ένα τόσο αφοσιωμένο και πληθωρικό γηγενή παίκτη, βαθιά ταυτισμένο με τη φανέλα; Όλα αυτά, με τον Κώστα να είναι στα 27 του… Το πως και το πότε, είναι θέμα των προέδρων. Το αποτέλεσμα αδιαπραγμάτευτο! Ο Παπανικολάου πρέπει να ριζώσει στον Ολυμπιακό!
Ο… γνωστός Παπανικολάου: Ξεσήκωσε το ΣΕΦ, ”απογείωσε” τον Ολυμπιακό!
ΥΓ3. Το ίδιο πιστεύω και για τον Παπαπέτρου. Είναι ασταθής, πολλές φορές δεν προσφέρει όσα θέλει και μπορεί, δεν έχει ακόμα διάρκεια και ξεκάθαρη κυριαρχία σε κάποια θέση. Έχει, όμως, πολλά χρόνια μπροστά του, είναι δεμένος με την ομάδα, μπορεί να εξελιχθεί πολύ και να ξέρετε πως το ζήτημα είναι και πνευματικό. Κάποια στιγμή θα ξεσαλώσει!
ΥΓ4. Μου άρεσε πολύ αυτό που είδα από τον Τόμπσον στο τελευταίο δεκάλεπτο. Όταν ένας παίκτης μπορεί να παίξει άμυνα με τέτοια αυταπάρνηση, έχει θέση στον Ολυμπιακό. Στην επίθεση, εγώ μέχρι τώρα τον βλέπω καλύτερο σε close out καταστάσεις και σε… μπούκες, πάρα στο σουτ. Επιμένω, αν υπάρξει επιμονή πάνω του στο πνευματικό κομμάτι και του βάζει το τεχνικό τιμ συνεχώς μικρούς στόχους να πετυχαίνει, μπορεί να γίνει η δουλειά!
ΥΓ5. Ο Ολυμπιακός τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά και πιο πριν επί εποχής Σφαιρόπουλου με εξαίρεση την πορεία στην Ευρώπη το 2016, κάθε φορά που ΠΕΦΤΕΙ, όχι απλά σηκώνεται, αλλά… γιγαντώνεται! Αυτό πρέπει να πιστωθεί φυσικά και στον κόουτς Σφαιρόπουλο. Είναι μαγκιά της ομάδας ΚΑΙ δικιά του.
ΥΓ6. Μην το ψάχνετε πολύ. Γεννήθηκε για να δίνει απαντήσεις και να κάνει όσα φαίνονται ακατόρθωτα, δυνατά! Ο μεγάλο παίκτης, λένε, πρέπει να σταματάει ψηλά, στο σωστό τάιμινγκ. Πειράζει που εμπιστεύομαι τον “παρανοϊκό δολοφόνο με το 7” και του αφήνω το δικαίωμα να το κάνει όποτε και όπως εκείνος θέλει; Όσο βλέπω το μάτι να γυαλίζει έτσι, ΠΙΣΤΕΥΩ! Εις έναν… τρελό!
ΥΓ7. Περαστικά στον Δημήτρη Αγραβάνη. Δύσκολες στιγμές, δύσκολα γενέθλια, αλλά για κανέναν η ζωή δεν έχει μόνο χαρές. Πρέπει να κοιτάξει την αποθεραπεία του και να επιστρέψει πιο δυνατός σε όλα τα επίπεδα.