Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο Αντονέλο Ρίβα αποτελεί έναν θρύλο του ιταλικού μπάσκετ. κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του πρωταθλήματος, χαρισματικός σουτέρ και ένας παίκτης που κόσμησε τα γήπεδα της χώρας του για πάνω από δύο δεκαετίες. Ποιος είναι όμως ο σπουδαίος Ιταλός;
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1977 στην Καντού, όντας μόλις 15 ετών, όμως δεν βρήκε αμέσως τον ρόλο του. Η πρώτη του σπουδαία σεζόν με την ιταλική ομάδα ήταν το 1980-81, τη χρονιά δηλαδή που η Καντού κατέκτησε το κύπελλο Σαπόρτα, με τον ίδιο να έχει 16 πόντου στον τελικό, ενώ λίγους μήνες αργότερα ο Ρίβα και η ομάδα του κατέκτησαν και το πρωτάθλημα. Στις 20 Απριλίου εκείνης της σεζόν έκανε το επίσημο ντεμπούτο του και με την Εθνική, με την οποία μπορεί να έμεινα άποντος στο πρώτο του ματς, όμως συνολικά σκόραρε 3.785 πόντους στην καριέρα του.
Τη σεζόν 1981-82 η Καντού κατέκτησε και την Ευρωλίγκα, επικρατώντας της Μακάμπι στον τελικό με 86-80. Ο Ρίβα είχε 16 πόντους, ενώ λίγο μετά ακολούθησε και η κατάκτηση του Διηπειρωτικού, με τον ίδιο να σταματά στους 22 πόντους στον τελικό απέναντι στην Νασούα Ντεν Μπος. Βέβαια το 1983 ήταν και η κορυφαία χρονιά.
Η Καντού κατέκτησε και πάλι την Ευρωλίγκα, ενώ λίγους μήνες αργότερα ακολούθησε η κορυφή της Ευρώπης σε εθνικό επίπεδο, με την Ιταλία να επικρατεί στον τελικό του Ευρωμπάσκετ με 105-96 της Ισπανίας.
Τα ακόλουθα χρόνια έδινα πάντα το παρών στην Εθνική, όντας στην καλύτερη πεντάδα των Ολυμπιακών του Λος Άντζελες (1984). Για να καταλάβει κανείς το πόσο σημαντικό ήταν αυτό, μαζί του επιλέχθηκαν οι Ντράζεν Πέτροβιτς και Μάικλ Τζόρνταν. Οι αριθμοί του επίσης έδειχναν το πόσο δεινός σκόρερ ήταν, καθώς μέχρι το 1992 είχε σταθερά πάνω από 14 πόντους μ.ο. σε κάθε διοργάνωση. Ας επιστρέψουμε όμως στους συλλόγους.
Ο Ρίβα είχε κατακτήσει τα πάντα με την Καντού, εκτός από το Κύπελλο Κόρατς. Αυτό ήρθε το 1993 με την Φίλιπς Μίλάνο, στην οποία μετακόμισε το 1989 και έγινε η ακριβότερη μεταγραφή του ιταλικού μπάσκετ μέχρι τότε. Στον τελικό της διοργάνωσης λοιπόν είχε 18 πόντους, με τον Τζόρτζεβιτς να προσθέτει 29 και τον Πίτις 31.
Αποχώρησε από το Μιλάνο το 1994, πηγαίνοντας κατά σειρά στις Πεσάρο (1994-96) και Γκορίτσια (1996-98), ενώ το 1998 επέστρεψε στην Καντού, στην οποία έμεινε έως το 2002. Τελευταίος σταθμό της καριέρας του ήταν η Ριέτι, η οποία αγωνιζόταν στην Α2 Ιταλίας. Το ενδιαφέρον μάλιστα ήταν πως εκεί είχε συμπαίκτη τον γιό του, Ιβάν, ο οποίος το 2002 ήταν 19 ετών.
Στην καριέρα του σκόραρε 14.397 στο ιταλικό πρωτάθλημα, όντας ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών, ενώ το ίδιο συμβαίνει και στην Εθνική, όπου με τους 3.795 βρίσκεται και εκεί στην κορυφή.
Όπως λένε όσοι τον είχαν δει, είχε σουτ… φαρμάκι και από έφηβος κιόλας είχε το τέλειο jump shoot, προσόν που τον κράτησε στον αφρό και του επέτρεψε να παίξει μέχρι τα 42 του.
Ήταν ένας γεννημένος σκόρερ και ένας πραγματικός μπόμπερ. Ο κορυφαίος μπόμπερ που έβγαλε ποτέ η Ιταλία…