Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο Βασίλιε Μίτσιτς τη διετία 2021-22 είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της Ευρωλίγκα έχοντας δύο κατακτήσεις με την Εφές ως back to back MVP των Final Four σε Κολωνία και Βελιγράδι, ενώ το 2021 αναδείχθηκε MVP της κανονικής περιόδου και στη φετινή χρονιά που ολοκληρώθηκε πρώτος σκόρερ.
Μπορεί το Πρωτάθλημα Τουρκίας να το έχασε η Εφές από τη Φενέρ και ο Σέρβος παικταράς όπως αναφέρουν δημοσιεύματα από τις ΗΠΑ να βρίσκεται κοντά στη μετακόμιση του στο ΝΒΑ με διάφορες ομάδες να τον έχουν στα ραντάρ τους, όμως ακόμα μπορούμε να τον απολαμβάνουμε στα ευρωπαϊκά παρκέ.
Μάλιστα ο Μίτσιτς παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη στο επίσημο κανάλι στο Youtube της Ευρωλίγκα και μίλησε αναλυτικά για όλα αυτά που έχει ζήσει από το 2019 μέχρι και σήμερα στην Εφές. Η σχέση του με τον Εργκίν Αταμάν και τον έτερο σταρ της ομάδας και φίλο του Σέιν Λάρκιν, ο κόσμος της ομάδας αλλά και το πλάνο του συλλόγου από το καλοκαίρι του 2018.
Φυσικά αναφέρθηκε και στο πρόσφατο Final Four στο Βελιγράδι και στην κατάκτηση της κούπας από την Εφές, ενώ χαρακτήρισε κορυφαία στιγμή στην καριέρα του το buzzer beater στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό και ανέλυσε τι έγινε στο φινάλε του τελικού με τη Ρεάλ και πως είδε την τελευταία καθοριστική φάση.
Αναλυτικά τι είπε ο Βασίλιε Μίτσιτς:
Αρχικά: “Είναι εκπληκτικό το ότι πήραμε δύο φορές την Ευρωλίγκα και εγώ βγήκα back to back MVP του Final Four ειδικά για ένα κλαμπ σαν την Εφές. Ήρθαμε όλοι εδώ όταν η ομάδα βρισκόταν σε δύσκολη θέση και αποτέλεσε το τελευταίο κομμάτι του rebuilding και μία μεγάλη επιθυμία να πετύχουμε κάτι σημαντικό. Ένιωσα ότι υπήρξε μία κούραση από τη συνεχόμενη προσπάθεια, τις πολλές αλλαγές σε παίκτες και προπονητές και σίγουρα είχαν απαιτήσεις από εμάς και ίσως για αυτό είναι τόσο έντονοι οι πανηγυρισμοί. Κάθε παίκτης απέδειξε την ποιότητα και την επιθυμία του, ήρθαμε εδώ πολύ πεινασμένοι και γίναμε οικογένεια προσφέροντας κάτι στην ιστορία του συλλόγου”.
Για τα δύο σερί βραβεία σε Final Four: “Το είδα στο διαδίκτυο. Έχω αναφέρει πολλές φορές ότι δεν κυνηγάει τέτοια ρεκόρ γιατί προσθέτουν έξτρα πίεση σε παίκτες. Όταν μεγαλώνεις έχοντας στις πλάτες σου ότι πρέπει να ξεχωρίσεις λόγω του ταλέντου σου ήδη έχεις πίεση και με όλη αυτή την πληροφορία προσθέτεις παραπάνω πίεση στον εαυτό σου. Τώρα όμως που τα κατάφερε να είμαι δίπλα σε ονόματα παικτών που αγαπάω και θαυμάζω είναι ιστορικό. Θέλω πάνω από όλα να με θυμούνται οι φίλοι της Εφές. Είμαι σε αυτή την ομάδα και ελπίζω κάποιοι άνθρωποι έστω και λίγο να εμπνέονται από εμένα όπως και εγώ από αυτούς”.
Για την τελευταία φάση στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό: “Πλέον βλέποντας το νομίζω ότι κράτησε πάρα πολύ νιώθω ότι παίζαμε πέντε ώρες. Ήμουν πολλή ώρα μέσα στο ματς και ταλαιπωρήθηκα από κάποιους μικρούς τραυματισμούς στο δεύτερο ημίχρονο. Δεν έκανα κάποια σπουδαία εμφάνιση, αλλά ένιωσα καλά να τελειώσω το ματς. Όταν πήρα το προηγούμενο σουτ το step back απέναντι στον Σλούκα ένιωσα αρκετά δυνατός, αλλά δεν σούταρα σωστά. Οπότε σκέφτηκα αν υπάρξει επόμενη φορά θα πρέπει να επικεντρωθώ στο πως θα σουτάρω σωστά. Και αυτό συνέβη στην τελευταία φάση. Προκάλεσα την αλλαγή με τον Βεζένκοφ και εκείνη τη στιγμή με ότι και αν έκανα δεν κατάλαβα τι έγινε, αλλά ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένος στη φάση από την αρχή μέχρι το τέλος. Παρότι κράτησα λίγο το σουτ στο τέλος, αλλά ήταν τέλειο. Πετυχαίνω πολλά τρίποντα στην καριέρα μου, αλλά αυτό στο Βελιγράδι, στον ημιτελικό με τόσο κόσμο ήταν το καλύτερο της καριέρας μου”.
Για την τελευταία φάση τον τελικό: “Γενικά δεν κάνω πλάνο για αυτές τις καταστάσεις ακόμα και το σουτ με τον Ολυμπιακό δεν ήταν από σχέδιο. Απλά ήξερα ότι έπρεπε να σουτάρω με τη Ρεάλ όσο πιο αργά γίνεται. Κατάλαβα ότι δεν θα κάνουν φάουλ και επιτέθηκα όταν έπρεπε. Ειλικρινά δεν ήξερα πόσο ήταν το σκορ και ας ακούγεται ψέμα. Τα τελευταία πέντε χρόνια δεν ακολουθώ τα αποτελέσματα γιατί θεωρώ ότι οι προπονητές ιδιαίτερα βρίσκονται υπό τεράστια πίεση για το αποτέλεσμα και χάνου τη συγκέντρωση και την ηρεμία τους. Οπότε ήθελα να κρατήσω τη ψυχραιμία μου μην κοιτάζοντας το σκορ και αυτό μου έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση. Έδωσε τελικά την μπάλα στον Σέιν που ήταν η καλύτερη απόφαση και τον είδα να πανηγυρίζει μετά και τότε κατάλαβα ότι κερδίσαμε. Αυτή ήταν η απόφαση που πήρε η Ρεάλ”.
Για τον Εργκίν Αταμάν: “Με εκείνον όλα είναι ιδιαίτερα. Δε σπαταλάμε πολύ χρόνο στην κουβέντα. Ακόμα και στην πρώτη μας κουβέντα το καλοκαίρι μιλήσαμε για 5 λεπτά. Ήμουν στη Λιθουανία και ήρθαν να μου μιλήσουν και να μου προσφέρουν ένα ρόλο combo γκαρντ, ενώ υπήρχαν συζητήσεις με τους Ντιλέινι, Ουίλμπεκιν και Μπομπουά. Να παίζω όπως στη Ζαλγκίρις στο 1-2. Αλλά ένα χρόνο πριν που ήμουν στην Τόφας και έπαιξα απέναντι του στη Γαλατά κατάλαβα πως όλοι οι παίκτες ξέρουν πως και τι να παίζουν. Δίνει πολλά λεπτά και ευκαιρίες. Ένιωσα ότι θα έπαιρνα την ευκαιρία και θα την χρησιμοποιούσα υπέρ μου και αυτό έγινε. Ξεκίνησα εκείνη τη σεζόν με την ομάδα και ο Σέιν δεν ήταν από την αρχή γιατί είχε κάποια θέματα οπότε προσπάθησα να ξεχωρίσω στα φιλικά και τα πήγα καλά. Από τότε ένιωσα την εμπιστοσύνη του, θυμάμαι στο Προεδρικό Κύπελλο (Σούπερ Καπ Τουρκίας) έπρεπε να υπάρχουν πέντε ξένοι και θεώρησα ότι θα είναι ο Λάρκιν και ο Μπομπουά, αλλά με επέλεξε και μου έδωσε επιπλέον αυτοπεποίθηση. Όσο περνούσε ο καιρός δεν ήθελα να χάσω αυτή την ευκαιρία και θεωρώ ότι έδωσα κάτι διαφορετικό στην ομάδα με το πως έπαιζα στο παρκέ σε άμυνα και επίθεση. Στο δεύτερο μέρος της σεζόν κατάλαβε ότι μπορεί να εμπιστευτεί πλήρως. Μετά ανανέωσε για δύο χρόνια που έδειξα τη δική μου εμπιστοσύνη προς αυτόν και χωρίς να μιλάμε πολύ ταιριάξαμε καλά. Είμαι ευγνώμων που μου έδωσε την ευκαιρία και θεώρησε ότι αξίζω την ελευθερία”.
Για τη συνεργασία του με τον Σέιν Λάρκιν: “Αυτή η συζήτηση ότι είμαστε το καλύτερο δίδυμο της Ευρωλίγκα στην ιστορία είναι για αυτούς που βλέπουν και αγαπούν το μπάσκετ. Για μένα υπάρχει σεβασμός για τις προηγούμενες γενιές παικτών. Είμαι χαρούμενος που είμαστε σε αυτή την κουβέντα μετά και τον τρόπου που ήρθαμε στην Εφές. Εκείνος γύρισε από το ΝΒΑ για να βελτιωθεί, εγώ ήρθα από το πουθενά (γέλια) τη Ζαλγκίρις όχι ως βασική επιλογή. Είναι για μένα ο καλύτερος συμπαίκτης που μπορούσα να έχω σαν ποιότητα παίκτη και ανθρώπου. Είναι απίστευτος χαρακτήρας. Μπορεί να μη μιλάει πολύ, αλλά όταν το κάνει όλα είναι τόσο σωστά. Δεν σκέφτεται το εγώ του, αλλά το πως θα βελτιωθεί παρά την αυτοπεποίθηση που διαθέτει. Νομίζω ο βασικός λόγος που συνεργαζόμαστε σωστά είναι ότι αφήνουμε στην άκρη το εγώ μας. Το κατάλαβα τη στιγμή όταν γύρισε πίσω στο ματς με την Μπαρτσελόνα την πρώτη σεζόν και δεν ήθελα να με δει σαν απειλή. Είμαστε πολύ επικίνδυνοι μαζί γιατί συνεχώς παίρνουμε ο ένας την πίεση και την προσοχή από τον άλλον και η άλλη ομάδα δεν μπορεί να έχει τόσους καλούς αμυντικούς ή πάνω από δύο. Μαζί και με τον Σιμόν φυσικά και άλλοι παίκτες μας βοήθησαν να είμαστε απειλητικοί. Έχουμε κάτι πολύ ξεχωριστό σαν φίλοι. Δεν πήγαμε ποτέ για καφέ ή για φαγητό, αλλά ο σεβασμός που έχουμε ο ένας για τον άλλον είναι πολύ μεγαλύτερος από οτιδήποτε άλλο”.