Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Το 2022 έφυγε, το 2023 ήρθε και κάπως έτσι μπαίνουμε και στον δεύτερο γύρο της φετινής Ευρωλίγκας.
Η μέχρι τώρα σεζόν είναι για άλλους καλή και για άλλους όχι τόσο.
Στο δεύτερο σκέλος ανήκει ο Παναθηναϊκός.
Οι ”πράσινοι” ξεκίνησαν τον σχεδιασμό τους νωρίς το καλοκαίρι και φάνηκε ότι το ”χτίσιμο” του νέου ρόστερ, θα κάνει την διαφορά.
Μέχρι και την στιγμή που γράφονται αυτές οι αράδες, δεν έχει φανεί στο γήπεδο αυτό.
Με αφορμή το φινάλε του πρώτου γύρου, το Εurohoops κάνει την ανασκόπησή του για τον φετινό Παναθηναϊκό.
Τι κρατάει…
Αν κάποιος παρακολουθεί τα ματς του Παναθηναϊκού, έχει δηλαδή εικόνα για τις εμφανίσεις και όχι απλά αποτελέσματα, θα καταλάβει πως δεν υπάρχουν πολλά να γράψουμε εδώ.
Το ”τριφύλλι” έχει κάνει κάποιες μεγάλες νίκες, όπως για παράδειγμα εκτός έδρας σε Ερυθρό Αστέρα και Ζαλγκίρις Κάουνας. Ειδικά στο δεύτερο ματς, είχε και καλή απόδοση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις νίκες στο ΟΑΚΑ κόντρα σε Αρμάνι και Βίρτους, ειδικά αν θυμηθούμε πως και οι δύο είχαν την τύχη του ματς στα χέρια τους.
Τι πήγε, λοιπόν, καλά; Πολλές φορές, ακόμα και με τη Μπασκόνια, οι ”πράσινοι” δεν σταμάτησαν να παλεύουν και ανέτρεψαν την σε βάρος τους κατάσταση.
Το 4-4 εντός έδρας θα μπορούσε να ήταν καλύτερο, αλλά σίγουρα είναι καλύτερο σε σύγκριση με το 2-7 μακριά από την έδρα της ομάδας.
Όπως και να έχει, αυτό που μπορεί να κρατήσει ο Παναθηναϊκός από τον πρώτο γύρο είναι η αντίδραση σε κάποια ματς, που τελικά κέρδισε.
Φυσικά, το ΟΑΚΑ έδωσε μεγάλη ώθηση, κάτι που επίσης μένει στα θετικά.
Και κάπου εδώ, έρχεται το οξύμωρο.
…και τι αφήνει
Η περιβόητη αντίδραση ήταν στα θετικά, σε συγκεκριμένα ματς. Αν πάρουμε την γενική εικόνα, όμως, τότε μάλλον δεν υπάρχει.
Δεν είναι το 6-11 στο φινάλε του πρώτου γύρου που προβληματίζει. Η φετινή Ευρωλίγκα είναι ”κόλαση”, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Για κανέναν.
Αυτό που προβληματίζει είναι ότι ακόμα και μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ με το ”βαρύ” 71-95, αλλά και την συνάντηση του Ντέγιαν Ράντονιτς με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, δεν υπήρξε αντίδραση.
Το 84-68 στο Μόναχο από τη Μπάγερν ”μιλάει” από μόνο του, σε μία εμφάνιση που ίσως ήταν και η χειρότερη φέτος για την ομάδα.
Χωρίς νεύρο, χωρίς πάθος, χωρίς πλάνο. Το ακόμα πιο ανησυχητικό ήταν ότι πολλές φορές, φάνηκε ότι δεν υπάρχει πίστη για την συνέχεια. Κάτι που, όμως, μένει να φανεί.
Γενικά, θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά σε αγωνιστικό επίπεδο για τον Παναθηναϊκό. Προτιμήσαμε, όμως, αυτόν τον πίνακα για να γίνει σαφές.
Επίθεση: 12ος
Άμυνα: 14ος
Δίποντα %: 17ος
Τρίποντα %: 8ος
Βολές %: 17ος
Ασίστ: 15ος
Ριμπάουντ: 7ος
Κλεψίματα: 7ος
Μπλοκς: 9ος
Λάθη: 15ος
PIR: 13ος
Με εξαίρεση τα λάθη, που όντως τα πηγαίνει πολύ καλά σε αυτό το κομμάτι, ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά δεν έχει κάποιο δυνατό στοιχείο στο παιχνίδι του.
Το παιχνίδι με απομόνωση έγινε το ”Α και το Ω” στις επιθέσεις της ομάδας, την ώρα που η άμυνα ειδικά κοντά στο καλάθι, πολλές φορές ούτε τα βασικά δεν μπορεί να κάνει.
Προφανώς, υπάρχουν πάρα πολλά που πρέπει να διορθωθούν. Τον τρόπο δεν τον γνωρίζουμε εμείς. Γνωρίζουμε μόνο ότι αυτή η εικόνα δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Μην ξεχνάμε για ποια ομάδα μιλάμε.