Του Αντώνη Στρογγυλάκη/ info@eurohoops.net
Αλλά θα φτάσουμε και στον… ηθοποιό Ερνανγκόμεθ.
Στον Παναθηναϊκό ήρθε να παίξει επίσης ένα ρόλο, αλλά αυτόν που έχει μάθει καλύτερα: τον μπασκετικό του ρόλο, τον αναβαθμισμένο ρόλο σε σχέση με το ΝΒΑ, πιο κοντά σε εκείνον που έχει στην Εθνική Ισπανίας τα τελευταία δύο χρόνια.
Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, που θα παίξει μπάσκετ για πρώτη φορά εκτός Ισπανίας και ΗΠΑ, μιλάει με δέος για την ιστορία του Παναθηναϊκού, με ενθουσιασμό για το μέλλον του ίδιου και του συλλόγου, ενώ αποθεώνει τον Κώστα Σλούκα, τον αρχηγό του όπως τον αποκάλεσε, σε μια απολαυστική – εφ’ όλης της ύλης – συνέντευξη στο Eurohoops…
– Κοιτάς το ταβάνι, κοιτάς τα λάβαρα. Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις, ποια τα πρώτα συναισθήματα που σου έρχονται στο μυαλό;
“Ιστορικές στιγμές. Σπουδαία ομάδα. Να κερδίζουν. Αξέχαστες νύχτες. Ιστορικές νύχτες. Ιστορικοί παίκτες. Θρύλοι που έπαιξαν εδώ και έγιναν επικοί. Θεοί για την πόλη και την ομάδα. Κάτι για το οποίο πρέπει να είναι πολύ υπερήφανοι, να πραγματοποιήσουν όλα αυτά τα ιστορικά πράγματα.
Και τώρα θέλουν να επιστρέψουν στους τίτλους”.
– Και για αυτό έφεραν και εσένα στην ομάδα. Υπέγραψες με τον Παναθηναϊκό μετά από πιθανότατα την χειρότερη διετία των τελευταίων δεκαετιών για τον σύλλογο. Αποτυχία στην Ευρωλίγκα, με το ζόρι μια – δυο νίκες απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο, Ολυμπιακό.
Έρχεται το ντεμπούτο στην Ευρωλίγκα επίσης απέναντι στον Ολυμπιακό, ένα παιχνίδι που είναι το πρώτο σου γενικά στη διοργάνωση. Σύμφωνα με όλα αυτά, πόσο περιμένεις αυτό το ματς, λογικά σε ένα γεμάτο ΟΑΚΑ;
“Όχι, “λογικά”. Δεδομένα γεμάτο. Θα είναι ίσως μια από τις μεγαλύτερες βραδιές, ένα από τα μεγαλύτερα παιχνίδια μου στην καριέρα μου. Έχω παίξει σε τελικούς, έχω παίξει σε playoffs. Έχω παίξει με την Ισπανία για να κερδίσουμε χρυσά μετάλλια. Αν λάβουμε υπόψιν πόσο το θέλει ο κόσμος, αυτό κάνει το παιχνίδι ακόμα πιο ιδιαίτερο. Άρα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι γιατί θα είναι ένα τρελό παιχνίδι, όσον αφορά την ατμόσφαιρα. Αλλά θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι και να παλέψουμε. Και να κερδίσουμε, σίγουρα.
– Δεν είναι συνηθισμένο να βλέπεις Ισπανούς παίκτες, ειδικά μεγάλα ονόματα, να παίζουν εκτός Ισπανίας. Υπάρχουν οι προφανείς λόγοι, όπως για παράδειγμα το ότι η ACB ειναι το καλύτερο εγχώριο πρωτάθλημα στην Ευρώπη. Γιατί νομίζεις πως συμβαίνει αυτό;
“Αισθάνομαι πως ο πόθος να κερδίσω εδώ ήταν μεγαλύτερος από τον πόθο του να κερδίσω με έναν ισπανικό σύλλογο. Θέλουν να κερδίσουν εδώ. Προσπάθησαν να φέρουν τον καλύτερο προπονητή και τους καλύτερους διαθέσιμους παίκτες. “Έκλεψαν” τον βασικό παίκτη από τον μεγάλο αντίπαλο. Αυτές είναι μεγάλες κινήσεις. Και ο τρόπος που μιλάγαμε στις συζητήσεις πριν υπογράψω με έκαναν να σκεφτώ πως θέλω να παλέψω με αυτή την ομάδα.
Δεν αισθάνομαι πως θέλω να επιστρέψω στην Ισπανία για να αποσυρθώ από τώρα. Θέλω να συνεχίζω να παλεύω για τίτλους εδώ. Φυσικά, υπάρχει μεγάλη πίεση όταν έρχεσαι εδώ. Μετά από, όπως είπες, δύο άσχημα χρόνια, τώρα θέλουν να κερδίσουν εδώ.
Αλλά το πήρα και προσωπικά. Ήθελα να υπογράψω εδώ. Ήθελα να παίξω μπάσκετ εδώ. Έχει περάσει πολύς καιρός… Έχω να παίξω πολλά λεπτά για καιρό.
Θέλω να γίνω καλύτερος εδώ. Να παλέψω για αυτή την ομάδα, να παλέψω για αυτόν τον σύλλογο. Να παλέψω για τους ανθρώπους εδώ. Θα με δουν να “πεθαίνω” στο παρκέ. Να προσπαθώ για το καλύτερο. Ακόμα και όταν δεν μπαίνουν τα σουτ, να μην ανησυχεί κανείς – θα είμαι ο πιο σκληρός εργάτης στο παρκέ. Θέλω να παλέψω για αυτή την κουλτούρα”.
– Μίλησες για “κλοπή”. Θεωρείς πως ο ερχομός του Κώστα Σλούκα ήταν “κλοπή”;
“Οκ, δεν θα έλεγα “κλοπή” ακριβώς. Επέλεξε. Δεν τον ήθελαν εκεί πλέον”.
– Είχε πρόταση.
“Ναι. Όπως μου είπε, ήταν εύκολη απόφαση για αυτόν. Είμαι πραγματικά υπερήφανος να παίζω μαζί του. Είναι ο αρχηγός μας. Είναι το πρότυπό μας. Είναι ο θρύλος μας. Είναι ακόμα “πεινασμένος” για περισσότερες επιτυχίες, περισσότερους τελικούς. Δείχνει τον δρόμο. Θα τον ακολουθήσουμε”.
– Μου είπες πριν για εσένα, αλλά αναρωτιόμουν για τους Ισπανούς παίκτες γενικά. Υπάρχουν πολλοί λίγοι εκτός Ισπανίας…
“Για τους Ισπανούς παίκτες είναι ευκολότερο το να επιστρέφουν σπίτι, ένα καλωσόρισμα εκεί. Η γλώσσα μας, το σπίτι μας, η χώρα μας, η οικογένειά μας, οι φίλοι μας. Είναι εύκολη απόφαση. Φυσικά, θέλω να αποσυρθώ εκεί. Δίχως αμφιβολία. Και θέλω να αποσυρθώ με την Εστουντιάντες – την πρώτη μου ομάδα. Να δώσω πίσω. Να παίξω εκεί, για τους φίλους της ομάδας. Να αποσυρθώ εκεί. Να προσπαθήσω να τους βοηθήσω να κερδίσουν.
Αλλά δεν είναι ακόμα η ώρα μου για αυτό. Αισθάνομαι ότι έχω αρκετό μπάσκετ μπροστά μου. Πολλές αναμνήσεις για να δημιουργήσω. Και αποφάσισα να γίνει αυτό εδώ, να γράψουμε μαζί αυτό το βιβλίο εδώ”.
– Είχες μια πρόταση από τη Μπαρτσελόνα το καλοκαίρι. Ειδικά αν λάβουμε υπόψιν ότι ο αδερφός σου (Ουίλι Ερνανγκόμεθ) υπέγραψε εκεί, φάνηκε περίεργο να μην πας εκεί, φαινόταν πως το “λογικό” θα ήταν να υπογράψεις με την Μπαρτσελόνα…
“Ποτέ δεν ξέρεις τι είναι λογικό για κάθε άνθρωπο. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά γούστα, διαφορετικούς στόχους, διαφορετική νοοτροπία. Μου πήρε αρκετό χρόνο το καλοκαίρι να σκεφτώ την επόμενή μου απόφαση.
Όταν η πόρτα του NBA κάπως έκλεισε – και πόνεσε το να πω όχι στο NBA. Αλλά πραγματικά, μου έδωσε κίνητρο για να ξεκινήσω με μια νέα πρόκληση. Άκουσα κάθε ευρωπαϊκή ομάδα. Υπήρχαν πολλές ομάδες που με κάλεσαν. Μετά, ο αδερφός μου υπέγραψε με την Μπαρτσελόνα. Μάλλον σκέφτηκαν ότι και εγώ θα υπογράψω. Αλλά έχουμε δυο διαφορετικές καριέρες. Οι γονείς μου μας μαθαίνουν καλά πράγματα και στους δύο. Έχουμε διαφορετικές καριέρες. Δεν μιλάμε για χρήματα, έχουμε διαφορετικούς εκπροσώπους. Διαχωρίζουμε τις καριέρες μας εντελώς. Δυο μπασκετμπολίστες, με διαφορές. Ο στόχος του ήταν ένα πράγμα, να παίξει στην Ισπανία. Σπουδαίο συμβόλαιο για εκείνον.
Αλλά υπέγραψε με την Μπαρτσελόνα. Εγώ κοίταζα όλες τις προτάσεις, κοίταζα όλους τους στόχους, όλες τις ομάδες. Τι ήθελαν, πως θα είναι οι στόχοι μου σε κάθε ομάδα, τι περιμένουν από εμένα. Απλά ένιωσα να έχω πραγματικά μεγάλο κίνητρο εδώ. Με κάλεσαν, είχαμε πολλές τηλεδιασκέψεις. Ένιωσα πως η επιθυμία μου να είμαι εδώ ήταν μεγαλύτερη από το να είμαι σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα.
Θέλουμε να κερδίσουμε μαζί”.
– Είπες ότι πόνεσε το να πεις όχι στο NBA. Είχες προτάσεις τις οποίες αρνήθηκες;
“Δεν είχα κάποια ολοκληρωμένη πρόταση. Απλά κάποιο ενδιαφέρον. Νομίζω πως ο καιρός μου στο NBA τέλειωσε. Και δεν το μετανιώνω. Έκανα ό,τι καλύτερο. Πραγματικά, έδινα το 100% κάθε μέρα.
Τέλειωσα άλλη μια πρόκληση στην ζωή μου, κάτι που μου δίνει κίνητρο να δουλέψω σκληρά και να γίνω καλύτερος. Γιατί η Ευρωλίγκα είναι πολύ – πολύ δύσκολη. Είμαι εδώ τώρα, ζω τις στιγμές και ζω τους στόχους μας.
– Πριν περίπου ένα χρόνο κάνεις μια MVP εμφάνιση με την Ισπανία στον τελικό του Ευρωμπάσκετ, μια απίστευτη εμφάνιση. Κερδίζετε το χρυσό και μετά υπογράφεις με τους Τορόντο Ράπτορς. Η χρονική στιγμή φαίνεται τέλεια για να ανανεώσεις την καριέρα στου στο NBA, υπέγραψες με τους Ράπτορς σε καταπληκτικό “timing”.
Αλλά τα πράγματα δεν πάνε καλά και σε αποδεσμεύουν για “οικονομικούς λόγους” όπως είπε ο προπονητής Νικ Νερς.
Γιατί δεν πήγε καλά η φάση με τους Ράπτορς και, τελικά, αποδείχθηκαν η τελευταία σου ομάδα στο NBA;
“Είναι σπουδαίος οργανισμός. Σπουδαίοι συμπαίκτες. Δεν έπαιξα καλά εκεί. Τον Νοέμβριο έπαιζα πολλά λεπτά. Αλλά υπήρχαν πολλοί παίκτες με το ίδιο στυλ, πολλοί παίκτες στις ίδιες θέσεις. Και η πραγματικότητα είναι πως δεν μπορούσα να βάλω τα σουτ. Καμιά φορά… shit happens, τόσο απλά. Με εξέπληξε όταν με αποδέσμευσαν γιατί ήμουν πραγματικά καλός στα αποδυτήρια, καλός συμπαίκτης και δούλευα σκληρά κάθε μέρα. Αλλά, μου είπαν ότι είναι για οικονομικούς λόγους και ότι ψάχνουν για κάτι άλλο, έξτρα στον πάγκο.
Δεν μετανιώνω για κάτι. Έτσι δουλεύει το NBA. Όσο συντομότερα το καταλάβεις τόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα . Έγινα ανταλλαγή τόσες πολλές φορές. Υπέγραψα καλά συμβόλαια, υπέγραψα ρούκι συμβόλαια. Με αποδέσμευσαν, με “έκοψαν”…”
– Πήρες μια γεύση από ολόκληρη την εμπειρία του ΝΒΑ.
“Είμαι χαρούμενος για αυτό. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σου – είναι σκληρό. Είναι πολύ – πολύ σκληρό να γίνεσαι ανταλλαγή για δύο εβδομάδες στους Σπερς και μετά να γίνεσαι πάλι ανταλλαγή στους Τζαζ. Και μετά έπαιξα αρκετά καλά στους Τζάζ, τέλειωσα τη σεζόν παίζοντας κάποια λεπτά στα playoffs. Έτσι πάει η ζωή. Με τα πάνω και τα κάτω της και πρέπει να συνεχίζεις να προχωράς και να αγωνίζεσαι.
Έτσι είναι και το NBA. Είναι σκληρό αλλά πρέπει να το καταλάβεις και να συνεχίζεις να παλεύεις. Δεν μετανιώνω τίποτα.
– Μιλάγαμε για τον αδερφό σου. Έχεις διαβάσει τι είπε για τα παιχνίδια μεταξύ Παναθηναϊκού και Μπαρτσελόνα;
“Όχι”.
– Όχι; Αλήθεια; Είπε ότι έχει σημειώσει το παιχνίδι στο ημερολόγιο, πως η οικογένειά σας θα είναι εκεί φυσικά και εννοείται πως θέλει να σε κερδίσει. Πως δεν θα μπουν τα συναισθήματα στο παιχνίδι. Πως θα ήταν όνειρο για αυτόν το να αγωνίζεστε στην ίδια ομάδα για να κερδίσετε τίτλους, αλλά έτσι έχει η κατάσταση τώρα.
Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτά;
“Είναι καλό. Θα είναι ένα σπουδαίο παιχνίδι. Η ατμόσφαιρα στην Μπαρτσελόνα…
– Ανυπομονεί πολύ να σε κερδίσει…
“Μια χαρά. Πρέπει να παίξουμε το παιχνίδι. Αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον πολλές φορές. Αυτή δεν θα είναι η πρώτη φορά, ούτε καν η τελευταία. Φυσικά θα πάμε για δείπνο μετά. Αλλά στο παιχνίδι δεν υπάρχουν φίλοι. Αμφότεροι παλεύουμε για τις φανέλες που φοράμε. Τόσο απλά. Θα δούμε ποιος θα κερδίσει”.
– Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Γίνεσαι 28 σε δυο μέρες (από τη στιγμή της συνέντευξης) – χρόνια πολλά παρεμπιπτόντως – θα είσαι περίπου 30 όταν ολοκληρωθεί το συμβόλαιό σου με τον Παναθηναϊκό. Με δεδομένο όσα μου είπες πριν, να υποθέσω ότι μια πιθανή επιστροφή στο NBA δεν είναι στο πρόγραμμά σου; Έχεις αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο;
“Δεν σκέφτομαι το NBA τώρα. Το 100% της ενέργειάς μου, της προσοχής μου και των σκέψεων μου είναι εδώ. Να γίνω καλύτερος ως παίκτης εδώ, να βοηθήσω την ομάδα να κατακτήσει όλους τους στόχους που έχουμε. Δεν ξέρω που θα είμαι του χρόνου. Δεν ξέρω ούτε καν που θα είμαι αύριο. Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στη ζωή. Οπότε, ας απολαύσουμε το τώρα, την διαδικασία και να πάρουμε τα πράγματα μέρα με τη μέρα.
– Αυτή είναι μια ερώτηση που ήθελα να στην κάνω εδώ και ένα χρόνο, από το Ευρωμπάσκετ. Από όταν βγήκε το “Hustle” έβλεπα – και εσύ το έβλεπες – όλοι μιλούσαν για εσένα σαν “Μπο Κρουζ”. Κανείς δεν αναφερόταν σε εσένα σαν “Χουάντσο”. Ο Μπο Κρουζ έκανε αυτό. Ανέβαζαν ένα βίντεο με φάση σου στο ΝΒΑ: Ο Μπο Κρουζ έκανε το άλλο.
Έρχεται το Ευρωμπάσκετ: “Ο Μπο Κρουζ έκανε αυτό και το άλλο”. Και είμαι σε μια φάση: “Έχει όνομα”. Μετά βλέπω μια συνέντευξή σου στο Ευρωμπάσκετ και σε ρωτάνε “Να σε λέω Χουάντσο ή Μπο Κρουζ;” Και λες “Είναι Χουάντσο”.
Όταν σε αποδέσμευσαν οι Ράπτορς, υπήρχαν τίτλοι “Οι Ράπτορς αποδεσμεύουν τον αστέρα του Hustle Juancho Hernangomez”. Ενοχλήθηκες ποτέ όταν όλοι σε έλεγαν Μπο Κρουζ;
“Είμαι πολύ ιδιωτικός άνθρωπος. Τώρα, όταν όλοι σε αναγνωρίζουν, είναι δύσκολο. Δεν ήταν αυτός ο λόγος για τον οποίο έκανα την ταινία φυσικά. Αυτό είναι το μόνο που “μετανιώνω”. Αν δεν σε ξέρει κανείς και κάνεις την ταινία, τότε σούπερ.
Γιατί, για μένα, το καλύτερο μέρος της ταινίας ήταν όλοι οι άνθρωποι που γνώρισα. Το να βλέπω πως φτιάχνεται μια ταινία. Ήταν απίστευτο για μένα. Αλλά, προφανώς η ταινία με βοήθησε αρκετά επίσης. Αν παιδιά βλέπουν την ταινία και τους δίνει κίνητρο, αυτό με κάνει χαρούμενο. Αυτό είναι είναι κάτι καλό.
Δεν είμαι χαρούμενος που όλοι με αποκαλούν Μπο Κρουζ. Λες και σε ξέρουν. Ή ότι όλοι νομίζουν ότι είναι φίλοι σου απλά επειδή σε βλέπουν στην οθόνη. Αυτό είναι δύσκολο. Είναι δύσκολη η ζωή του ηθοποιού. Μίλαγα με τον Άνταμ Σάντλερ και ο Άνταμ δεν μπορεί να πάει πουθενά. Δεν μπορεί να πάει στο σουπερμάρκετ, δεν μπορεί να πάει στο σινεμά, δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Οπότε είναι δύσκολη ζωή.
Αλλά η ταινία ήταν σπουδαία, η εμπειρία ήταν σπουδαία. Φυσικά, έπαιξα επτά χρόνια στο NBA. Έκανα… “Hustle” σε όλη μου τη ζωή. Το όνομά μου είναι Χουάντσο Ερνανγκόμεθ.
Στην αρχή, τσαντιζόμουν όταν ο κόσμος με έλεγε Μπο Κρουζ. Μετά από λίγο καιρό, συνειδητοποίησα ότι ο Μπο Κρουζ είναι μέρος της ζωής του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Άρα αν ο κόσμος με αναγνωρίζει μόνο από την ταινία, θα τους χαιρετίσω. Αν τους άρεσε η ταινία τότε είμαι χαρούμενος για αυτούς γιατί δούλεψα πραγματικά σκληρά στην ταινία επίσης. Αν με αναγνωρίζουν λόγω της μπασκετικής μου καριέρας, τότε θα είμαι χαρούμενος για αυτό επίσης”.