Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
To 1994, o Ολυμπιακός είχε την ευκαιρία να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Και ήταν πολύ κοντά στο να το καταφέρει.
Η τότε ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη είχε επικρατήσει του Παναθηναϊκού με 77-72 στον ημιτελικό του Τελ Αβίβ, σε ένα αλησμόνητο Final Four.
Αντίπαλος στον τελικό η Μπανταλόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που είχε επικρατήσει τον ισπανικό εμφύλιο της Μπαρτσελόνα με 100-83.
Όλα πήγαιναν όπως έπρεπε, με το 57-52 στο 33′ να δίνει το πλεονέκτημα και τον τίτλο στους ερυθρολεύκους. Και μετά μπλακ άουτ.
Ο Ολυμπιακός έμεινε χωρίς σκορ για σχεδόν 7′, με τον Κορνίλιους Τόμπσον να γράφει με τρίποντο το τελικό 57-59. Και γράφουμε τελικό, γιατί…
Ο Ζάρκο Πάσπαλι κερδίζει το φάουλ και πηγαίνει στην γραμμή των βολών με περίπου 5” για την λήξη. Αστόχησε στην πρώτη (1+1 τότε), με τον Ολυμπιακό να χάνει διπλή ευκαιρία.
Ο Μίλαν Τόμιτς υποδέχθηκε μακριά τη μπάλα και επιχείρησε τρίποντο, με τον Πάσπαλι να σουτάρει για τηνι ισοφάριση, όμως να μην βρίσκει ούτε αυτός στόχο.
Τα χρόνια -σχεδόν 30- πέρασαν και η ιστορία αυτή έχει αφήσει πίκρα στους φίλους της ομάδας και φυσικά όσους πάλεψαν εκείνο το βράδυ για τον τίτλο.
Ο Πάσπαλι μίλησε στο ”Lost Tapes” για την περιβόητη αυτή βολή και αποκάλυψε ότι το καλοκαίρι του 1993, είχε ένα πρόβλημα υγείας, ίσως και εγκεφαλικό, που του δημιούργησε θέμα στο χέρι.
Ενδεικτικό είναι ότι την σεζόν 1990/91 είχε 83% στις βολές, την σεζόν 1991/92 87%, για να φτάσει στο 61% την σεζόν 1993/94 και στο 54% έναν χρόνο μετά, με τον Παναθηναϊκό πια.
Για την ιστορία, ο Πάσπαλι είχε αναδειχθεί MVP του Final Four το 1995, αν και ηττημένος, μετρώντας 18,5 πόντους-6,5 ριμπάουντ κατά μέσο όρο.
Στον τελικό, είχε 6/16 δίποντα και 3/10 βολές (15 πόντοι, 6 ριμπάουντ), ενώ κόντρα στον Παναθηναϊκό 22 πόντους-7 ριμπάουντ με 10/20 σουτ, 2/5 βολές. Και στα δυο ματς έπαιξε από 40′.
”Ήμουν σίγουρος ότι θα αστοχούσα. Αυτό με τις βολές γινόταν όλο τον χρόνο. Είχα ένα πρόβλημα με το χέρι μου. Είναι μεγάλη συζήτηση και περίπλοκη. Όλη την σεζόν δεν μπορούσα να βάλω βολές. Είναι πολύ περίεργο κάποιος που σουτάρει όλη την καριέρα του με 90%, να σουτάρει με 30%. Αυτό το πρόβλημα είναι πιθανό να έγινε μετά τον δεύτερο χρόνο που ήμουν στον Ολυμπιακό. Κάτι είχε γίνει το καλοκαίρι, εγκεφαλικό ήταν; Κάτι. Δεν είμαι σίγουρος. Κάτι έχει γίνει. Άλλαξα τον τρόπο που σούταρα, γιατί η λειτουργία του αριστερού χεριού δεν πήγαινε καλά. Όσο περνούσε ο καιρός, η προσπάθεια να γυρίσω στο κανονικό, δεν πήγε καλά. Το Τελ Αβίβ ήταν στο τέλος της σεζόν, όλη εκείνη η χρονιά ήταν δύσκολη για μένα, νομίζω ότι δεν σούταρα καν τρίποντο. Μπορεί λίγο, στον Παναθηναϊκό σίγουρα καθόλου. Ήταν δύσκολο για μένα να πηγαίνω για το καλάθι και να έχω στο μυαλό μου ότι αν να μου κάνουν φάουλ, θα είναι πολύ δύσκολο. Η διαφορά είναι ότι όλα όσα σούταρα, τα έχασα. Τα ίδια σουτ, πριν 3-5 χρόνια, τα έβαζα. Είχε κάποιο πρόβλημα το χέρι. Φταίω εγώ περισσότερο από όλους, ήμουν ο καλύτερος παίκτης. Είχαμε μία ευκαιρία και την είχαμε όλοι δεδομένη, αλλά χάσαμε κάτι που είχαμε στα χέρια μας”