Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Η πρωτόγνωρη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και πολύ δύσκολη για μας – σε ότι αφορά την αξιολόγηση – διαδικασία πλησιάζει στο τέλος της. Με βάση τα 5 κριτήρια που έχουμε θέσει από το ξεκίνημα, τον συμψηφισμό τους και την γνώση της σύγχρονης ιστορίας του ευρωπαϊκού μπάσκετ, έχουμε αποφασίσει για τους παίκτες που βρίσκονται στο τοπ10.
Τα βασικά κριτήρια για να μπει κάποιος τόσο ψηλά, είναι το στάτους του στη λίγκα που καθορίζεται από όσα έχει πετύχει και από το σημείο εκκίνησής του για την σεζόν που έρχεται, αλλά και η δυναμική της ομάδας του. Πόσο ποιοτική είναι και πόσο μακριά μπορεί να φτάσει στην φετινή Ευρωλίγκα.
Τα γκαρντ είναι απόλυτα λογικό να έχουν τις περισσότερες θέσεις πηγαίνοντας προς την κορυφή. Αυτά καθορίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τα κρίσιμα ματς και τους τίτλους στο σύγχρονο μπάσκετ, αυτά μονοπωλούν ΌΛΑ τα MVP στα φάιναλ φορ της τελευταίας δεκαετίας.
Ακόμα και οι τοπ ψηλοί από τους κοντούς εξαρτώνται και δεν υπάρχει κανένας σέντερ με σήμα κατατεθέν το παιχνίδι με πλάτη, που να έχει κρίνει σε μεγάλο βαθμό φάιναλ φορ, μετά τον Νίκολα Βούσιτς το 2005.
Δείτε ξανά τα κριτήρια και τις επιλογές μας: 100-91, 90-81, 80-71, 70-61, 60-51, 50-41, 40-31, 30-21, 20-11.
#Euroleaguerankings #10-6
#10 Άντε Τόμιτς 1987 2μ.17 C Μπαρτσελόνα
Ο καλύτερος ψηλός στην λίγκα σε ότι αφορά τον συνδυασμό μεγέθους και της τεχνικής κατάρτισης. Σπουδαία οψιόν στο χαμηλό ποστ, ικανός να τελειώνει φάσεις με τα δύο χέρια, πολύ καλός πασέρ όταν βγαίνουν πάνω του double team. Οι ψηλοί πάντα φτάνουν στο πικ τους πιο αργά χρονικά και ο Κροάτης διαθέτει κι άλλα περιθώρια βελτίωσης.
Ο λόγος που δεν βρίσκεται πιο ψηλά στο τοπ10, είναι πως δεν έχει ακόμα αποδείξει σε διάρκεια πως μπορεί να διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στα ματς τίτλων. Μέχρι στιγμής το leadership του δεν είναι σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα.
#9 Σέρχιο Γιουλ 1987 1μ.90 G Ρεάλ Μαδρίτης
Μηχανή παραγωγής ενέργειας και μπάσκετ, ο παίκτης με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής στην περσινή Ευρωλίγκα για την Ρεάλ. Το χαρακτηριστικό του πέρα από την ταχύτητα είναι πως δίνει το 110% τόσο στην επίθεση, όσο και στην άμυνα, κάτι σπάνιο στο σύγχρονο μπάσκετ. Πολύ αφοσιωμένος στην 1 Vs 1 ως αμυντικός, παίκτης ρυθμού στην επίθεση, όπου συνεχώς βελτιώνει το περιφερειακό του σουτ.
Έχει πάθος για το παιχνίδι και η εμπειρία, μπορεί να τον καταστήσει ακόμα καλύτερο. Απέναντι στην Μπαρτσελόνα έχει ανταποκριθεί αρκετές φορές αποτελεσματικά στις προκλήσεις με ηγετική παρουσία, αλλά είναι κάτι που ακόμα δεν του έχει βγει στα φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, όπου έχει συμμετάσχει.
#8 Χουάν Κάρλος Ναβάρο 1980 1μ.91 G Μπαρτσελόνα
Όπως και ο επόμενος κύριος στη λίστα, ζωντανός εν ενεργεία θρύλος της λίγκας! Πιθανότατα, ο καλύτερος σκόρερ που έχει αγωνιστεί ποτέ στην Ευρωλίγκα, με trademark τις διάσημες μπομπίτες, χαρισματικός σκόρερ και παίκτης με μοναδικό στιλ, που θα μείνει για πάντα χαραγμένος στις μνήμες μας.
Πρώτος σκόρερ και πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία της διοργάνωσης με πάρα πολλές ατομικές διακρίσεις, δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης, το 2003 και το 2010, ως MVP. Η αλήθεια είναι πως το πικ της καριέρας του έχει περάσει και σε αυτό έχουν διαδραματίσει ρόλο και τα προβλήματα τραυματισμών που τον ταλανίζουν την τελευταία τριετία. Δεν μπορεί να είναι ο παλιός Ναβάρο, κυρίως σε διάρκεια, αλλά παραμένει η πρώτη αμυντική προτεραιότητα για κάθε αντίπαλο της Μπάρτσα.
#7 Δημήτρης Διαμαντίδης 1980 1μ.96 G Παναθηναϊκός
Ο πιο αποτελεσματικός ολ αράουντ παίκτης στην σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας και ένας από τους πιο 5 σημαντικούς αθλητές της τελευταίας δεκαετίας. Επίσης εν ενεργεία θρύλος! Το μαγικό στην περίπτωση του 3D είναι πως προσφέρει σε όλους τους τομείς, είναι λάτρης της απλότητας και τις περισσότερες φορές το πιο απλά εκτελεσμένο μπάσκετ είναι και το πιο αποτελεσματικό.
Έχει κατακτήσει 3 Ευρωλίγκες, τις δύο (2007,2011) ως MVP, πολλές φορές στις καλύτερες πεντάδες και έχει αναδειχθει 6 φορές καλύτερος αμυντικός της διοργάνωσης. Όπως κανείς, ούτε αυτός μπορεί να κερδίσει τον χρόνο. Την τελευταία διετία οι επιδόσεις του και η επιρροή του παρουσιάζουν πτώση, αλλά λόγω μπασκετικής ευφυϊας προσαρμόζεται και πέρυσι ήταν ο πρώτος πασέρ της λίγκας με 6.21 ασίστ ανά ματς. Μεγάλη αλήθεια είναι, επίσης, πως ο υποστηρικτός μηχανισμός και η ποιότητα του ρόστερ γύρω του τις τελευταίες σεζόν είναι σαφώς χαμηλότερου επιπέδου, από όταν ο ίδιος βρισκόταν στο πικ της καριέρας του.