Tου Στέλιου Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
Αν παρομοιάζαμε την συγκυρία, στην οποία βρίσκονται αυτή την στιγμή οι “ερυθρόλευκοι” στην σειρά απέναντι στους Λιθουανούς με έναν αγώνα πυγμαχίας, τότε ο Ολυμπιακός θα αποτελούσε χωρίς αμφιβολία τον αθλητή που είναι στα “σχοινιά” έχοντας αρκετές ανοικτές πληγές στο πρόσωπο. Πληγές… που προέρχονται από την ήττα στο πρώτο ματς, τους αρκετούς τραυματισμούς, τους παίκτες που αγωνίζονται με ενέσεις, τις επικρίσεις από τους γύρω και την αμφιβολίαh οποία προέρχεται, ακόμα κι από τους ίδιους του τους φιλάθλους.
Ίσως είναι δίκαιη η κριτική, το κόντρα ποντάρισμα και η έλλειψη πίστης από τον κόσμο του βάσει της εικόνας που παρουσιάζει στο ρινγκ. Παρόλα αυτά αναφερόμαστε στον “μποξέρ” που ξέρει όσο κανείς άλλος τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη τον τρόπο να “ξεφεύγει” από παρόμοιες καταστάσεις, να κάνει την αντεπίθεση και να ολοκληρώνει τον αγώνα με “νοκ άουτ”.
Λες και του αρέσουν οι προκλήσεις. Λες και νιώθει άνετα στα “σχοινιά”. Λες και προτιμά το “δύσβατο” μονοπάτι και όχι την ευθεία. Η Ζαλγκίρις ήταν ο πυγμάχος-αουτσάιντερ στην αρχή και όμως τώρα έχει μετατραπεί στον άρχοντα του ρινγκ. Μπορεί όμως να είναι ήρεμη αυτή την στιγμή; Έχοντας ως κανόνα το τι κάνουν οι Πειραιώτες τα προηγούμενα χρόνια, μάλλον όχι. Κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται άνετα με τον Ολυμπιακό στο… χείλος του γκρεμού. Μπορεί βέβαια αυτή την φορά να αποτύχει, αλλά είναι σίγουρο ακόμα και έτσι πως ο αντίπαλος θα “φτύσει αίμα” για να προκριθεί.
Από την Σιένα το 2012 στην Πόλη το 2017
Το παλμαρέ του μποξέρ-Ολυμπιακού την τελευταία πενταετία στην post season της Ευρωλίγκας είναι γεμάτο νίκες και προκρίσεις με ανατροπές. Ποιος ξεχνάει το απίστευτο come back απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό του Final Four της Πόλης (από το 34-53 του 28′ στο 62-61 της λήξης) ή την παρόμοια αντίδραση στο ματς τίτλου της επόμενης σεζόν στο Λονδίνο με αντίπαλο την Ρεάλ Μαδρίτης (από το 10-27 του 10′ στο 100-88 της λήξης); Τους ημιτελικούς με την “ρωσική αρκούδα” το 2015 στην Μαδρίτη (από το 52-61 του 36′ στο 70-68 της λήξης) και το 2017 στην Πόλη (από το 27-40 του 19′ στο 82-78 της λήξης);
Παρόλα αυτά, αφού βρισκόμαστε σε σειρά Playoffs, πάμε να δούμε τις ανατροπές του Ολυμπιακού στην συγκεκριμένη φάση της διοργάνωσης
Η αρχή έγινε στα προημιτελικά της σεζόν 2011-2012 απέναντι στην Σιένα, η οποία είχε το προβάδισμα της έδρας και ήταν το φαβορί, όμως ο Ολυμπιακός με “break” στο πρώτο παιχνίδι και δυο επικρατήσεις στο ΣΕΦ κατάφερε να διαψεύσει τα προγνωστικά και να φτάσει αυτός στην τελική τετράδα, κατακτώντας, μάλιστα, και το τρόπαιο στον επικό τελικό της Κωνσταντινούπολης.
Η συνέχεια δόθηκε μια χρονιά αργότερα με αντίπαλο την Εφές. Οι “ερυθρόλευκοι” αυτή τη φορά είχαν το πλεονέκτημα έδρας, πήραν τους πρώτους δυο αγώνες, όμως η συνέχεια δεν ήταν αντίστοιχη. Αρχικά ο Τούρκοι απάντησαν με δυο νίκες στο “Αμπντί Ιπεκτσί” και στο πέμπτο ματς του ΣΕΦ βρέθηκαν να προηγούνται 36-21 στο 15′ βάζοντας τον Ολυμπιακό σε δύσκολη θέση. Κι όμως. Οι Πειραιώτες αντεπιτέθηκαν και έφτασαν στην νίκη πρόκριση με 82-72.
Δυο χρόνια μετά, η Μπαρτσελόνα βρέθηκε στον δρόμο των παικτών του Γιάννη Σφαιρόπουλου στα Playoffs. Οι Μπλαουγκράνα είχαν το αβαντάζ έδρας και πήραν πολύ εύκολα το πρώτο παιχνίδι δείχνοντας πως θα “καθαρίσουν” εύκολα την σειρά. Άλλη μια φορά η ομάδα του Μεγάλου λιμανιού αντέδρασε υποδειγματικά και με μια μεγάλη εμφάνιση στο δεύτερο παιχνίδι επικράτησε και “έκλεισε” την σειρά με δυο νίκες στο ΣΕΦ και το εκπληκτικό “buzzer beater” του Γιώργου Πρίντεζη.
Τέλος, την περυσινή σεζόν η Εφές τέθηκε εκ νέου αντίπαλος του Ολυμπιακού στα προημιτελικά. Μπορεί οι “ερυθρόλευκοι” να ξεκίνησαν με νίκη την σειρά, όμως οι Τούρκοι απάντησαν με “break” και επικράτησαν στον τρίτο αγώνα οδηγώντας τους Πειραιώτες σε άλλο ένα “δύσβατο” μονοπάτι. Και τότε οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου ανταπεξήλθαν παίρνοντας τα δυο επόμενα ματς για να ταξιδέψουν στο μεγάλο ραντεβού της Πόλης.
Φέτος ξαναβρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Θα βρουν την διέξοδο πάλι; Θα φύγουν από τα “σχοινιά” αρχής γενομένης από τον αποψινό αγώνα (20/04 21:15) ή αυτή την φορά θα καταρρεύσουν; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει, όμως το μόνο σίγουρο είναι πως ο ίδιος ο Ολυμπιακός γνωρίζει τον τρόπο και η προϊστορία το αποδεικνύει. Φτάνει να το αποδείξει ξανά ο ίδιος.