Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Αναλυτικά τι είπε ο προπονητής του Παναθηναϊκού:
Για το παιχνίδι: “Είναι πολύ άκαρδο να παίζεις τόσο σκληρά και να κάνεις τόσο μεγάλη προσπάθεια και να χάνεις τόσο πολύ, ειδικά στη ρακέτα, με 24-10 στη ρακέτα στο δεύτερο μέρος. Εχασαν 14 σουτ και πήραν 10 ριμπάουντ πίσω. Δεν υπάρχει τακτική σε αυτό, αλλά μόνο κυριαρχία σε αυτό τον τομέα στη ρακέτα. Είναι πολύ απογοητευτικό, να ανταποκρίνεσαι τόσο καλά σε άλλους τομείς και να το αφήνεις αυτό να συμβεί”.
Για την κατάσταση στη βαθμολογία για τον Παναθηναϊκό: “Ηρθα εδώ για να βελτιώσω την ομάδα, όχι για να κοιτάξω τη βαθμολογία. Βελτιωνόμαστε σε κάποιους τομείς, αλλά έχουμε μεγάλο πρόβλημα στην φυσική κατάσταση και έχοντας δύο παίκτες έξω, μας νικούν κατά κράτος στη ρακέτα. Δε νομίζω ότι ανησυχείς για την βαθμολογία όταν χάνεις έτσι στη ρακέτα”.
Για τη διαφορά του ΝΒΑ με την Ευρωλίγκα: “Η Ευρωλίγκα έχει σπουδαίους παίκτες και προπονητές. Πολλά χρόνια νωρίτερα ήμουν στην ίδια κοινότητα με τον Τσακ Ντέιλι, τον Λάρι Μπράουν, τον Πατ Ράιλι κι άλλους και το ΝΒΑ ήταν αναστατωμένο, γιατί μόλις μία ομάδα σκόραρε 100 πόντους ανά αγώνα. Μας μάζεψαν μαζί για να δώσουμε γνώμες πως θα αυξηθεί το σκορ. Η πρόταση ήταν να κοπεί το σκληρό παιχνίδι και να δίνονται φάουλ. Δεν ήταν τα 10” για να περάσεις το κέντρο που έγιναν 8”, δεν ήταν άλλα, εκτός αν έδινες τα φάουλ σε αυτούς που έπαιζαν σκληρά. Ετσι θα έμπαιναν περισσότεροι πόντοι και μόλις μία ομάδα δεν σκόραρε 100 πόντους.
Ολη η λίγκα άλλαξε. Η Ευρωλίγκα είναι σπουδαία, όμως δεν έχουν υιοθετήσει αυτή τη νοοτροπία. Ισως έτσι πρέπει, ώστε το ΝΒΑ να μείνει ΝΒΑ και η Ευρωλίγκα αντίστοιχα Ευρωλίγκα.
Οι διαιτητές ήταν εξαιρετικοί και σφυρίζουν ανάλογα με τις επιθυμίες του κομισάριου της λίγκας. Ετσι θέλει να σφυρίζουν και βάσει των οδηγιών του. Κάνουν εξαιρετική δουλειά. Αν θέλετε να βλέπετε όπως το ΝΒΑ, δε λέω ότι θα έπρεπε, θα πρέπει να αλλάξουν τρόπο. Ετσι συμβαίνει στο κολέγιο τώρα. Ετσι έγινε πριν 20 χρόνια στο ΝΒΑ. Ολα εξαρτώνται από τους επικεφαλής της Ευρωλίγκας να αποφασίσουν τι θέλουν.
Μας νίκησαν κατά κράτος στη ρακέτα και τους αξίζουν εύσημα…
Σηκωθείτε να σας δείξω (σ.σ. σηκώνει έναν εκ των εκπροσώπων Τύπου της Μπαρτσελόνα και αναπαριστά τη μάχη για το ριμπάουντ). Οι παίκτες μου τους επέτρεψαν να γίνει. Πήραμε και ένα ριμπάουντ, απλά για να μην τους στεναχωρήσουμε. Όμως, έτσι είναι το μπάσκετ εδώ. Τι κάνουμε, λοιπόν; Παραπονούμαστε για σπρωξίματα; Όχι, πρέπει να έχουμε ψηλούς παίκτες με φυσικά προσόντα σαν εκείνους. Πρέπει να φέρεις παίκτες για physical game, να έχεις τους διαιτητές να σφυρίζουν όπως θες και να προσαρμόζεσαι. Όλοι το επηρεάζουν. Όμως, το μπάσκετ της Euroleague είναι απολαυστικό. Θα είμαι εδώ να το απολαύσω για άλλους 5,5 μήνες. Δεν το απόλαυσα απόψε. Κάναμε σπουδαία προσπάθεια, αλλά χάσαμε τη ρακέτα μας. Αυτά τα πράγματα κρατούν ξύπνιους τους προπονητές τα βράδια.
Έγινε και κάτι ακόμα στο ΝΒΑ και στο κολεγιακό μπάσκετ. Τα ΜΜΕ και οι οπαδοί άρχισαν να διαμαρτύρονται με τους νέους κανόνες. Μίσησαν τα πολλά λεπτά και τα φάουλ. Αλλά, όλοι προσαρμόστηκαν και όλα άλλαξαν. Στον πρώτο 1,5 χρόνο διαμαρτυρήθηκαν όλοι. Μετά οι παίκτες προσαρμόστηκαν. Το παιχνίδι άλλαξε μπροστά μας, αλλά χρειάστηκε 1,5 χρόνος για να αλλάξει. Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στην μέση”.