Του Νίκου Βαρλά / varlas@eurohoops.net
Ένα ακόμα παιχνίδι, μια ακόμα νίκη που έμοιαζε τόσο πολύ με αρκετές από τις προηγούμενες που έχει πετύχει ο Ολυμπιακός στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας! Σε τεράστιο βαθμό η αναμέτρηση με το Μιλάνο κρίθηκε από την άμυνα της ομάδας του Σφαιρόπουλου. Καθόλου τυχαία τα πιο αποδοτικά και επιθετικά παραγωγικά διαστήματα προέκυψαν στα σημεία που η αποτελεσματικότητα της άμυνας κορυφωνόταν. Οι κόκκινοι “δάγκωναν” τη στιγμή που διακυβευόταν ο νικητής και επίσης είχαν κι ένα τραυματισμό – απώλεια μέσα στο ματς.
Ε, πόσες φορές τα έχουμε όλα ξαναδεί αυτά στη διαδρομή των 7 νικών ως τώρα στην Ευρωλίγκα; Πολλές! Ακόμα και το “νεκρό διάστημα” στην επίθεση στο δεύτερο δεκάλεπτο, εκεί που η ομάδα έμεινε για κάτι παραπάνω από 7 λεπτά χωρίς καλάθι, είναι κάτι που επαναλαμβάνεται και μέσα στο ΣΕΦ το έχουμε δει μάνι – μάνι στις συναντήσεις με τη Λιμόζ και την Λαμποράλ.
Τι άλλο επαναλήφθηκε; Το μέταλλο που δείχνει ο Ολυμπιακός στα κομβικά σημεία των αγώνων και η αποφασιστικότητά του να επιβάλλει το νόμο του μέσα από την άμυνα, ανεξαρτήτως του τι έχει συμβεί πριν. Ο τραυματισμός του Λοτζέσκι φάνηκε να “πάγωσε” την ομάδα, έγιναν 2-3 διαδοχικά λάθη στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, ο Ολυμπιακός φάνηκε να χάνει το μικρό μομέντουμ που είχε “χτίσει”, αλλά με το που άρχισε το τελευταίο καθοριστικό δεκάλεπτο, το μήνυμα ήταν σαφέστατο…
Δεν περνάς Κυρία Αρμάνι, δεν περνάς, δεν περνάς!
Τα πιο σημαντικά κέρδη
Ακόμα κι αν ερχόταν η ήττα, δεν θα σήμαινε τίποτα απολύτως, πέρα από το γεγονός ότι η Ιταλική ομάδα θα έπαιρνε λίγη… ζωή ακόμα. Κάτι που δεν συνέβη και για μια ακόμα σεζόν η ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας με τα… στρας, σημαδεύεται από παταγώδη αποτυχία, αυτή την φορά ακόμα πιο εκκωφαντική.
Τα δεδομένα του αγώνα είχαν ως εξής. Ο αντίπαλος απλούστατα αγωνιζόταν για να κερδίσει μια ευκαιρία να παλέψει για την πρόκριση, μέχρι το τέλος. Ο Ολυμπιακός δεν είχε τον Σπανούλη, είδε τον Πρίντεζη να επιστρέφει με 3 προπονήσεις ουσιαστικά και έχασε τον Ματ Λοτζέσκι σε κρίσιμο σημείο του αγώνα (λογικά από το 2016 θα τον δούμε ξανά υγιή και δυνατό). Αγωνιζόταν με ένα καθαρό σέντερ (Χάντερ) που έπαιξε μόλις 15 λεπτά και ήταν η βραδιά που οι Παπαπέτρου και Αγραβάνης έμειναν αμφότεροι στο μηδέν με 0/7 σουτ συνολικά.
Ο αντίπαλος δεν είχε τον πρώτο σκόρερ και αρχηγό του Αλεσάντρο Τζεντίλε, αλλά χωρίς εκείνον πραγματοποίησε την καλύτερη εμφάνισή της την προηγούμενη εβδομάδα και κέρδισε την Εφές.
Το αποτέλεσμα, το ίδιο. Ο Ολυμπιακός κέρδισε όχι τόσο επειδή το ήθελε περισσότερο, αλλά γιατί η αναμέτρηση πήγε στη δύναμη, στην αποφασιστικότητα, στην σωματική επαφή. Ε, σε αυτά τα στοιχεία όχι απλά υπερέχουν οι πρωταθλητές, αλλά είναι τα βασικά συστατικά στην αγωνιστική τους φυσιογνωμία, στο DNA τους. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με την φιλοσοφία της Αρμάνι και πολλές φορές στο μπάσκετ η… συνήθεια γίνεται δεύτερη ή και πρώτη φύση και αποβαίνει πιο σημαντική από το κίνητρο!
Ακόμα μια νίκη σε ένα ματς που ο Ολυμπιακός δεν είχε υψηλά ποσοστά ευστοχίας (46% στα δίποντα, 33% στα τρίποντα), αλλά κέρδισε ξανά τη μάχη των κατοχών με +11. Από το καλοκαίρι ήμουν 100% σίγουρος βλέποντας τα νέα κομμάτια του παζλ πως στην άμυνα και στο καταλυτικής σημασίας στοιχείο των κατοχών, οι κόκκινοι μπορούν να είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρωλίγκα και όσα ερωτηματικά υπήρξαν, αφορούσαν την επίθεση. Μπαίνοντας στο τρίτο μήνα της σεζόν βρισκόμαστε ακριβώς… εδώ και αν δεν είχε προκύψει η μεγάλη ζημιά με τον Γιανγκ, θα υπέγραφα πως σε άμυνες και κατοχές τίποτα δεν θα αλλάξει και η ομάδα θα πάει μαρς μέχρι το τέλος της σεζόν. Ακόμα μπορεί, απλά η πρόκληση τώρα είναι μεγαλύτερη και λείπει ένας τεράστιος Πυλώνας και εργαλείο για την επίτευξη αυτών των στόχων.
Το δίδυμο των MVP
Ντανιέλ Χάκετ και Ντι Τζέι Στρόμπερι ήταν δίχως αμφιβολία οι πολυτιμότεροι και πιο καθοριστικοί παίκτες. Τρομερή ενέργεια, δεκάδες εκπληκτικές άμυνες που δεν αποτυπώνονται στη στατιστική, αλτρουϊσμός στην επίθεση, σωστές επιλογές στην εκτέλεση ανεξαρτήτως κατάληξης και… πολλά ριμπάουντ!
Πολύ σπάνια θα δείτε ένα δίδυμο περιφερειακών να έχει πάρει 17 ριμπάουντ σε ένα παιχνίδι! Στη προκειμένη, 9 ο Ντι Τζέι και 8 ο Ντανιέλ. Βρέθηκαν στο παρκέ παρέα για 52 λεπτά και ο Στρόμπερι δεν υπέπεσε σε κανένα λάθος, ενώ ο Χάκετ έκανε μόλις ένα για… 5 ασίστ. Προσέφεραν και 25 πόντους στην επίθεση, 16 ο Στρόμπερι και 8 ο πρώην παίκτης της Αρμάνι, που δημιούργησε τα πιο πολλά ρήγματα και “πλήγωσε” την πρώην ομάδα του. Κάτι που αποδεικνύεται ξεκάθαρα από τα 8 κερδισμένα φάουλ που είχε.
Το μεγαλύτερο κέρδος από αυτή τη νίκη είναι το δίδυμο των νεοφερμένων που με όσες αδυναμίες και ελλείμματα διέπουν τα χαρακτηριστικά του αγωνιστικού τους προφίλ, είναι φανερό πως “κολλάνε” στη φιλοσοφία του Σφαιρόπουλου και το συνολικό σύστημα του Ολυμπιακού.
Αν δείτε ξανά το ματς, θα συνειδητοποιήσετε πως είναι υπερβολικά… πολλές οι προσωπικές άμυνες που έχει βγάλει ο Χάκετ όχι μόνο σε γκαρντ, αλλά και σε ψηλούς! Τρομερή προσήλωση. Ο δε Στρόμπερι μια από τα ίδια, με δικήτ του σπεσιαλιτέ την πίεση πάνω στη μπάλα. Οι Τζένκινς και Τσιντσιαρίνι είχαν κάνει την ζημιά στο πρώτο ημίχρονο με 20 πόντους και 5/5 τρίποντα μαζί και στην επανάληψη τους “κατάπιαν”!
Αν σταθεροποιηθούν κάποιοι δείκτες στην επίθεση και κυρίως τα ποσοστά στα σουτ, τότε θα υπάρξουν καλά νέα και για την επίθεση του Ολυμπιακού.
Το “στοίχημα Αθηναίου”
Μιας και είπα… σουτ, ο Γιάννης Αθηναίου εξελίσσεται στο καλύτερο 5ο γκαρντ στο ροτέισον, που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στην ομάδα! Ξεκίνησε την σεζόν παίζοντας 28 δευτερόλεπτα στη Βιτόρια, από τότε κερδίζει σταδιακά χρόνο με το σπαθί του και λίγο πριν πέσει η αυλαία στη κανονική περίοδο, ο τύπος έχει φτάσει τα 17 λεπτά μέσο όρο, με 5.5 πόντους και… 56.3% στα τρίποντα (9/16)!
Αυτό που σίγουρα “φτιάχνει” τον Σφαιροπουλο; Όχι απλά μπαίνει από το πάγκο και δεν “νιώθει” τίποτα, είναι πανέτοιμος πνευματικά και σωματικά, αλλά μπορεί να προσφέρει τόσο ουσιαστικές λύσεις στην επίθεση, χωρίς να υστερεί στο παραμικρό, στο αμυντικό κομμάτι! Δεν νομίζω πως έχει εκπλαγεί, πάντως, ο προπονητής του Ολυμπιακού. Τον ήξερε πολύ καλά από την συνεργασία τους στο Πανιώνιο. Είναι μεγάλο στοίχημα πλέον για τον ίδιο να συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς (με τέτοια ποσοστά είναι σχεδόν αδύνατο) και να προσφέρει συστηματικά.
Καλός ήταν και ο Μιλουτίνοφ. Η ευχάριστη είδηση κατ’ εμέ δεν ήταν τόσο οι 12 πόντοι του απέναντι σε μια άμυνα που δεν διέπρεψε… ποτέ, αλλά το γεγονός πως για πρώτη φορά τα έδωσε όλα στο αμυντικό κομμάτι.
Προσπάθησε να υποστηρίξει όσο καλύτερα μπορούσε τα Hedge Out, παρότι δεν τον βοηθάει το κορμί του, προσπάθησε να έχει γρήγορα φλοταρίσματα και επιστροφές στη ρακέτα, κυνήγησε όλες τις φάσεις. Για αυτό, άλλωστε, χρεώθηκε με 5 φάουλ σε 19 λεπτά συμμετοχής.
Για τον Πρίντεζη, συνειδητοποιώ και δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει κι εσείς, πως βρέξει – χιονίσει θα κάνει τα… δικά του στο παρκέ. Χωρίς πολλή προπόνηση, χωρίς καλό ρυθμό μπήκε στο παρκέ μετά τον τραυματισμό του ως αλλαγή και ΑΥΤΟΜΑΤΑ άλλαξε όλο το παιχνίδι. Απέκτησε διάσταση και απειλή ο Ολυμπιακός στο χαμηλό ποστ, έφτιαξαν οι αποστάσεις, άνοιξε αναγκαστικά η άμυνα της Αρμάνι, που μέχρι εκείνο το σημείο φαινόταν εύκολα να ελέγχει την κατάσταση.
Είναι τοπ – κλας, αλλά ίσως επειδή τον θεωρούμε δεδομένο πολλές φορές δεν κατανοούμε την αξία του στην πραγματική της διάσταση! Έχει δε κάνει δύο πάσες σε αυτές τις σετ καταστάσεις συνεργασίας “4” και “5” που παρουσιάζει συχνά ο Ολυμπιακός φέτος, “άλλο πράγμα”. Ιδίως η δεύτερη στον Μιλουτίνοφ, που είχε και… φάλτσο!
Κίνηση χαμηλού ρίσκου ο Σον Τζέιμς
Ήταν εύκολο αν κάποιος ξέρει πως σκέφτεται ο κόουτς Σφαιροπουλος, τι στιλ παίκτη ψάχνει και παράλληλα γνωρίζει τα δεδομένα στα συμβόλαια των παικτών, να καταλήξει στον Σον Τζέιμς.
Τρεις παίκτες κοίταξε διεξοδικά ο Ολυμπιακός όταν αποφασίστηκε οριστικά πως δεν θα πάρει το ρίσκο μιας μεταγραφής από κομμένο παίκτη στο ΝΒΑ. Τον Τζέιμς, τον Ντορ Φίσερ και τον Κόλτον Άιβερσον.
Ο πρώτος, αυτός που θα έρθει, έχει ρήτρα αποδέσμευσης για ομάδα της Ευρωλίκας, 20 χιλιάδες Ευρώ. Στα συμβόλαια των άλλων δύο, δεν υφίσταται Buy Out. Τον Φίσερ η Χάποελ τον έδινε, αρκεί να έπαιρνε πολύ καλά χρήματα, γιατί εκτός από πολύτιμους για αυτούς, δεν πιάνει θέση ξένου, αγωνίζεται ως Ισραηλινός. Τον Άιβερσον δεν τον παραχωρεί η Καρσίγιακα που συνεχίζει στο Eurocup, διώχνει δύο ξένους και ψάχνει για ένα καλό πλέι μέικερ, στη θέση που είναι πραγματικά τραγική.
Ο Ολυμπιακός έκανε τις διερευνητικές επαφές, κατάλαβε πως ο Τζέιμς είναι ο παίκτης που μπορεί να έρθει χωρίς να χρειαστεί διαπραγμάτευση με την Μπιλμπάο και έπαιξαν ρόλο και δύο ακόμα σημαντικές λεπτομέρειες. Έχει πολύ μεγάλο κίνητρο και δεχόταν να υπογράψει ως το τέλος της σεζόν, χωρίς να απαιτεί μεγαλύτερες χρονικές δεσμεύσεις. Κάτι που το ήθελε και ο Ολυμπιακός, γιατί ποντάρει στον Πάτρικ Γιανγκ και θέλει να σεβαστεί το διετές συμβόλαιο που έχει υπογράψει με τον Αμερικανό.
Η πρώτη κουβέντα έγινε μετά τις 20 Νοέμβρη, ο Σον Τζέιμς απέδειξε με την στάση του πως ήθελε να πάρει αυτή τη πρόκληση και πριν τελειώσει ο Νοέμβρης, το νερό είχε μπει στο αυλάκι για αυτή την προσθήκη. Όλα τα άλλα, από εκεί και πέρα, αφορούν το επικοινωνιακό κομμάτι της υπόθεσης.
Το Μπιλμπάο είναι ένα κλαμπ με τοπικιστικές… ιδιομορφίες και περηφάνια, δεν ήταν καλό για τον παίκτη να βγει η είδηση στην επιφάνεια και μετά που βγήκε, έπρεπε αυτό κάπως να μαζευτεί, για να μην έχει πρόβλημα εκεί. Τελικά, δεν θα παίξει με την Φουενλαμπράδα αύριο, “πετάει” σήμερα για Αθήνα και αν περάσει τις ιατρικές εξετάσεις θα ενσωματωθεί με την ομάδα. Η επέμβαση στη μέση είναι ένας ακόμα λόγος που ωθεί τον Ολυμπιακό να περιμένει, μέχρι να τον ανακοινώσει επίσημα.
Ο Τζέιμς έχει χαμηλό ρίσκο ως κίνηση, αρκεί να παραμείνει υγιείς. Η φετινή του πορεία ως τώρα δείχνει πως είναι καλά. Θα προσφέρει στην άμυνα, θα κάνει μπλοκ – πολύ μακρύς με μεγάλο άνοιγμα χεριών – και στην επίθεση με τους δημιουργούς που διαθέτει ο Ολυμπιακός, είναι εύκολο για αυτόν να σκοράρει 10 πόντους, χωρίς καν να χρειάζεται πολλές κατοχές.
Ξέρει τόσο να κινείται στο πικ εν ρολ, όσο και να τελειώνει τις φάσεις. Ένα ποιοτικό 15λεπτο είναι σίγουρο πως μπορεί να το δώσει και δεν πρέπει να συγκρίνεται με τον Γιανγκ. Αυτό που μετράει είναι πως μπορεί να μπει άμεσα στο ροτέισον και να ξεκουράσει τον Χάντερ, δεν θα χρειαστεί μεγάλο χρόνο προσαρμογής, έχει αγωνιστικό ρυθμό, διαθέτει και δεδομένη αγωνιστική ποιότητα.
ΥΓ. Είναι λίγο περίεργο που στην τελευταία σεζόν με 24 ομάδες στη κανονική περίοδο, έχουν γίνει τόσες εκπλήξεις και έχουν ζοριστεί τόσες πολλές είτε μεγάλες, είτε ακριβές ομάδες. Θα φανεί τα επόμενα χρόνια αν η λίγκα των 16 ομάδων με 30 αγωνιστικές πρωτάθλημα και 5 μόνο θέσεις “ανοιχτές” για την επόμενη δεκαετία, θα δώσει ώθηση και μεγαλύτερα έσοδα στην Ευρωλίγκα και στα κλαμπ.
ΥΓ2. Το μόνο σίγουρο είναι πως με το νυν σύστημα, η καλή πορεία στην αρχή, δεν λέει απολύτως τίποτα, δεν εξασφαλίζει το παραμικρό. Ο Ολυμπιακός θα βγει πρώτος. Και; Σίγουρα θα έχει στον όμιλο του τοπ16 την ΤΣΣΚΑ, θα πάρει και την Ρεάλ αν οι πρωταθλητές Ευρώπης βγουν τέταρτοι και από εκεί και πέρα κρέμεται σε ένα… αποτέλεσμα το αν θα προκύψουν στον ίδιο όμιλο και ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Χίμκι, ο Παναθηναϊκός, ακόμα και η Εφές.
ΥΓ3. Το μόνο που μπορεί να κρατήσουμε, λοιπόν, για τη συνέχεια που θα είναι πολύ δύσκολη στην Ευρωλίγκα, είναι το μέταλλο. Αν επιτέλους κοπάσει η επιδημία των τραυματισμών, ανοίξει το ροτέισον στη φροντ λάιν με τον Τζέιμς και ο Ολυμπιακός παραμείνει υγιής, τότε μπορεί να φτάσει μακριά – και – φέτος. Αλλά να σταματήσει αυτό το πράγμα! Αν συνεχιστεί, το τοπ16 θα είναι τόσο δύσκολο και οι υποχρεώσεις τόσες πολλές, που μπορεί να προκύψουν σοβαρές δυσκολίες και ζόρια.
ΥΓ4. Έρχονται γιορτές σιγά – σιγά. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να βρίσκουμε χρόνο για τα αγαπημένα μας άτομα και για τον εαυτό μας. Είναι τόσα πολλά γύρω μας είτε ψεύτικα, είτε “εικονικά” στην εποχή που βιώνουμε, που το μεγαλύτερο λάθος είναι να σπαταλάμε χρόνο για πράγματα που δεν μας γεμίζουν, να χάνουμε… χρόνο δίπλα σε άτομα που δεν τον αξίζουν. Υγεία και ανθρωπιά, τα σημαντικότερα αγαθά!