Του Νίκου Βαρλά/ info@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός περιμένει την Ρεάλ στο ΣΕΦ, γνωρίζοντας πως το μοναδικό αποτέλεσμα που τον κρατάει “ζεστά” στο κυνήγι της πρόκρισης, είναι η νίκη. Από ψυχολογικής άποψης και προσέγγισης, είναι πολύ σημαντικό για τους παίκτες και τους προπονητές στην ομάδα το να γνωρίζουν πως παρά την προβληματική ως τώρα πορεία και τις πολλές ήττες, ουσιαστικά η κατάσταση παραμένει στα χέρια τους.
Αν ο Ολυμπιακός κάνει το 3/3, το μόνο που θέλει είναι να κάνει μια ήττα η Μπάμπεργκ, με την γερμανική ομάδα να έχει πολύ δύσκολο πρόγραμμα. ΤΣΣΚΑ μέσα, Μπαρτσελόνα έξω, Λαμποράλ μέσα.
Στον Ολυμπιακό ξέρουν πως αν καταφέρουν να πετύχουν 3 νίκες και η ομάδα του Τρινκιέρι χάσει, σε όλα τα πιθανά σενάρια ισοβαθμιών που προκύπτουν με βάση την φύση του προγράμματος και τις τρεις τελευταίες αγωνιστικές, προκρίνονται στα πλέι οφ.
Αυτό είναι το μοναδικό που μετράει στη παρούσα φάση, τίποτε άλλο. Ακόμα και η πρόκριση από την τέταρτη θέση θα είναι μεγάλη και… ανακουφιστική επιτυχία. Στην τελική, η Φενέρ που όπως όλα δείχνουν θα τερματίσει πρώτη στον άλλο όμιλο, έχασε τον πιο πληθωρικό και χρήσιμο παίκτη της (Βέσελι) για τα πλέι οφ, έχει τον Σλούκα και τον Άντιτς στα πιτς με τραυματισμούς και μόνο άτρωτη δεν θα είναι. Τόσο αγωνιστικά, όσο και στο κομμάτι των ψυχολογικών ισορροπιών που είναι υπερβολικά… εύθραυστες στην Ευρωλίγκα.
Μπορεί να κάνει, όμως, ο Ολυμπιακός το 3/3; Με βάση την εικόνα που έχει ως τώρα στον όμιλο και το μπάσκετ που παίζει, μοιάζει και είναι πολύ δύσκολο.
Με βάση τις αντιδράσεις που επέδειξε τα προηγούμενα χρόνια όταν βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και το… ένστικτο της επιβίωσης, μπορεί να το κάνει. Διέπεται, όμως, η φετινή ομάδα στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα από το ίδιο DNΑ και τα ίδια αγωνιστικά συστατικά που την οδήγησαν ψηλά στην Ευρωλίγκα τα προηγούμενα χρόνια;
Αυτή η απάντηση, θα δοθεί στο γήπεδο με απαρχή τον “τελικό” με την Ρεάλ. Φαίνεται, πάντως, πως από τους κόκκινους λείπουν κάποια σημαντικά στοιχεία που απαιτούνται και πως τώρα έχουν περισσότερες “τρύπες” και μπασκετικές αδυναμίες, από αυτές που έπρεπε να καλύψουν στο πρόσφατο πετυχημένο παρελθόν.
Όπως και να έχει, το μόνο που μπορεί και πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός είναι να βλέπει το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Τώρα, δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο να σκεφτεί, από την μάχη επιβίωσης απέναντι στην Ρεάλ.
Αν τα καταφέρει, μετά κάθε σκέψη, προπόνηση, πνευματική προετοιμασία θα αφορά την μάχη με την Χίμκι στη Μόσχα κι αν βγει αλώβητος και από εκεί, τότε “όλα τα λεφτά” θα είναι η αυλαία του τοπ 16, με την ΤΣΣΚΑ να έρχεται στο ΣΕΦ.
Στην προκειμένη περίπτωση, το βλέπουμε τα ματς ένα – ένα δεν είναι κλισέ, αλλά μονόδρομος και η σωστή προσέγγιση. Μόνο έτσι έχεις περισσότερες πιθανότητες να βγάλεις το 100% στο παρκέ, σε όλα τα κομμάτια που αφορούν μια εμφάνιση μπάσκετ.
Συγκέντρωση, ενέργεια, αποφασιστικότητα, εύστοχη τακτική σε άμυνα και επίθεση με σωστή εκτέλεσή της.
Η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός με γνώμονα την εικόνα του ως τώρα, πρέπει να βελτιωθεί σε τομείς του παιχνιδιού που δεν έχει καταφέρει να δείξει καλύτερος το τελευταίο δίμηνο και πιθανότατα θα χρειαστούν και διαφοροποιήσεις στο κομμάτι της τακτικής, κάτι που πολύ σπάνια βλέπουμε από τον κόουτς Σφαιρόπουλο.
Ας πάμε, λοιπόν, με τα δεδομένα που ξέρουμε, γιατί δεν πρόκειται να αλλάξουν ούτε ενόψει του μεγάλου αγώνα της Παρασκευής.
Η άποψή μου για την Ρεάλ, έχοντας δει αρκετά παιχνίδια της τον τελευταίο καιρό, είναι ολοκληρωμένη, όπως και όσα πιστεύω ότι πρέπει να συμβούν και να κάνει ο Ολυμπιακός για να κερδίσει.
Αμυντικοί στόχοι – το κουαρτέτο του οικοδομήματος
Κάποια πράγματα είναι πολύ ξεκάθαρα. Ο Ολυμπιακός διαθέτει λιγότερο ταλέντο από την Ρεάλ στην επίθεση, οι πρωταθλητές Ευρώπης στο τοπ 16 που είναι το πιο φρέσκο και ενδεικτικό κριτήριο σκοράρουν +9 πόντους παραπάνω και έχουν και +4 ασίστ, σε σχέση με τα αντίστοιχα νούμερα των κόκκινων στην δημιουργία.
Αυτό προέρχεται και από το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δίνει μεγάλη έμφαση στην άμυνα, έχει αφαιρέσει σε πολύ μεγάλο βαθμό από το παιχνίδι του τις ενδιάμεσες επιθέσεις (που ήταν μεγάλο του πλεονέκτημα από το 2012 ως το 2014) και πάει τους αγώνες του σε λιγότερες κατοχές από ότι η Ρεάλ.
Που στην επίθεση παίζει με μεγαλύτερη ταχύτητα, τα κάνει όλα πιο γρήγορα και αναπτύσσεται και με περισσότερη ελευθερία και ατομική πρωτοβουλία. Αυτό που ξέρουμε όλοι και είναι δεδομένο; Ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να παίξει σκληρά, θα πάει σε επαφές και θα έχει ως στόχο να κατεβάσει το μέσο όρο της Ρεάλ σε δημιουργία, παραγωγικότητα και ποσοστά εκτέλεσης. Όλα αυτά είναι αλληλένδετα.
Σε αυτό τον στόχο πέρα από την τακτική και την αμυντική αποτελεσματικότητα, τεράστιο ρόλο θα διαδραματίσει και η διαιτησία. Αν οι ρέφερι θα αφήσουν τις επαφές και δεν θα τις σφυρίζουν με ευκολία. Αν οι διαιτητές λειτουργήσουν με αυτό το κριτήριο και τάση, συμφέρει τον Ολυμπιακό, αν είναι πιο σχολαστικοί και τιμωρούν με ευκολία την κάθε επαφή αυτό θα λειτουργήσει κατά πάσα πιθανότητα υπέρ της Ρεάλ.
Κατά τη γνώμη μου, αυτή την εποχή όσο και ταλαντούχα να είναι η Ρεάλ, βρίσκεται σε μια φάση που παρουσιάζεται πιο προβλέψιμη στην επίθεση, σε σχέση με άλλα “φεγγάρια”.
Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα και εν την απουσία του Ρούντι Φερνάντεθ (που επέστρεψε και τουλάχιστον μέχρι να βρει ρυθμό, δεν είμαι σίγουρος ότι θα κάνει απαραίτητα καλό στην συνολική αποτελεσματικότητα και λειτουργία της Ρεάλ στο γήπεδο) 4 παίκτες αποτελούν το Α και το Ω στο επιθετικό σύστημα του Πάμπλο Λάσο.
Οι άλλοι είναι από απλά συμπληρωματικοί ως στην καλύτερη περίπτωση… χρήσιμοι υποστηρικτές της επίθεσης. Κυρίως ο Ρίβερς που είναι επικίνδυνος με το περιφερειακό σουτ, ο Νοτσιόνι, ο Μασιούλις, οι δύο Αμερικανοί Τέιλορ και Τόμπκινς που όσο “σφίγγουν τα γάλατα” παίρνουν ολοένα και λιγότερες πρωτοβουλίες με την κατάσταση να έχει περιέλθει σε τεράστιο βαθμό στα χέρια της “Ισπανικής κλίκας” της Ρεάλ και του Αγιόν.
Σκοράρουν τους 50 από τους 83.45 πόντους…
Είναι εντυπωσιακό πως οι Αγιόν (13.6), Γιουλ (12.9), Ρέγιες (12.1) και Σέρχιο (11.2) σκοράρουν στο τοπ 16 κατά μέσο όρο τους 49.8 από τους σχεδόν 84 πόντους που βάζει η Ρεάλ.
Για ένα ρόστερ με τόσους ταλαντούχους παίκτες, είναι μη αναμενόμενο, αλλά αποτελεί γεγονός. Η κατάσταση καθίσταται ακόμα πιο… ενδεικτική, όταν συνειδητοποιείς πως ακριβώς η ίδια τετράδα, παράγει τις 16.7 από τις 19.63 ασίστ που μοιράζει η “βασίλισσα” σε κάθε ματς!
Είναι ξεκάθαρο, όλη η επίθεση έχει δομηθεί πάνω σε αυτούς τους παίκτες. Οι Γιουλ και Σέρχιο είναι οι άξονες, οι δημιουργοί και εκτελεστές. Οι Αγιόν και Ρέγιες, οι πυλώνες μέσα στη ρακέτα, που τελειώνουν τις δημιουργίες των άλλων δύο, αλλά την ίδια στιγμή μπορούν να φτιάξουν και να τελειώσουν φάσεις μόνοι τους για τον εαυτό τους ή αν η άμυνα τους ντουμπλάρει, να δημιουργήσουν για τους συμπαίκτες τους.
Ο Σέρχιο έχει 7.7 ασίστ, νούμερο πολύ μεγάλο. Ο Γιουλ ακολουθεί με 5.5, ο Αγιόν έχει 2.1 και ο Ρέγιες 1.4 ασίστ ανά παιχνίδι.
Σίγουρα όταν στην ίδια ομάδα υπάρχουν ο σεσημασμένος εκτελεστής Κάρολ, ο Μασιούλις που με την Λιθουανία έκανε όργια στην επίθεση, ο Νοτσιόνι που αν δει ότι η ομάδα χρειάζεται σκορ, μπορεί να σε σκοτώσει (όπως έκανε με την Ζαλγκίρις στο Κάουνας), ο Τόμπκινς που έχει επαφή με το καλάθι, ο Ρίβερς, δεν μπορείς να είσαι ήσυχος, ακόμα και αν αλλοιώσεις σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι των τεσσάρων παικτών που δεσπόζουν στην επίθεση.
Ένα πράγμα που πρέπει να το προσέξει πάρα πολύ ο Ολυμπιακός και του στοίχισε πανάκριβα στο Μπάμπεργκ, είναι τα σουτ από τις γωνίες. H συνηθισμένη τακτική στην άμυνα που ξεκινάει με Hedge Out και απαιτεί μετά γρήγορη επιστροφή από τον ψηλό και καλές περιστροφές από τους υπόλοιπους, ρισκάρει και “δίνει” τα σουτ από τις γωνίες.
Ο Ρίβερς, ο Νοτσιόνι, ο Μασιούλις, ο Τόμπκινς και ο Κάρολ είναι παίκτες που μπορούν να βάζουν… όλο το βράδυ τρίποντα από τις γωνίες, αν τους αφήσεις να βρούνε ρυθμό και ψυχολογία.
Η άμυνα πρέπει να είναι συνολικά καλή, σκληρή και να καλύπτει όλους τους χώρους με χέρια όχι μόνο πάνω στη μπάλα, αλλά και προσπάθειες για να χαλάνε οι γωνίες της πάσας στις επιθέσεις και της συνεργασίες της Ρεάλ.
Συνήθως στα κρίσιμα επικρατεί η… συνήθεια
Η εμπειρία και η στατιστική, όμως, δείχνουν πως το μπάσκετ είναι το άθλημα της επανάληψης και της συνήθειας, κάτι που ισχύει ακόμα περισσότερο στα πολύ κρίσιμα ματς.
Σε τέτοιες καταστάσεις προπονητές, παίκτες, οι ομάδες ως σύνολα καταφεύγουν σε πράγματα που έχουν συνηθίσει να κάνουν και τους δημιουργούν μεγαλύτερο αίσθημα ασφάλειας.
Για αυτό πιστεύω, πως το πιθανότερο σενάριο είναι να δούμε αυτούς τους 4 παίκτες να μονοπωλούν το επιθετικό παιχνίδι της Ρεάλ, να παίζουν πολύ περισσότερο χρόνο από τους υπόλοιπους και να αναλαμβάνουν και σαφώς περισσότερες πρωτοβουλίες.
ΑΝ ο Ολυμπιακός καταφέρει αυτό το σύνολο των 49.8 πόντων και 16.7 ασίστ από τους Γιουλ, Σέρχιο, Αγιόν και Ρέγιες, που καταλαμβάνει τεράστια μερίδα στα συνολικά νούμερα της Ρεάλ, να το ρίξει σε παραγωγικότητα κατά 20-30% και παράλληλα δεν αφήσει κάποια άλλη ποιοτική μονάδα να τον “σκοτώσει”, θα κάνει μεγάλο βήμα νίκης.
Γιατί, όλοι οι υπόλοιποι σε κατάσταση πίεσης και έτσι όπως παίζει η Ρεάλ το τελευταίο δίμηνο, πρώτον δεν έχουν πολύ χρόνο συμμετοχής και δεύτερον δεν παίρνουν πολλές ευκαιρίες από τον Λάσο, αν στα πρώτα ροτέισον της συμμετοχής τους δεν κάνουν κάτι εντυπωσιακό.
Με αυτές τις συνθήκες και με τους ρόλους και την ψυχολογία που έχουν διαμορφωθεί, πρέπει να βάλει και ο Ολυμπιακός το… χεράκι του για να βγουν μπροστά οι υπόλοιποι σε ένα τόσο σημαντικό ματς, που είναι και εκτός έδρας.
Ακόμα κι αν οι αμυντικοί στόχοι επιτευχθούν σε ικανοποιητικό βαθμό, αυτή θα είναι η μισή δουλειά. Η υπόλοιπη πρέπει να γίνει από την επίθεση. Τομέα στον οποίο, κατά τα ψέματα, δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τον Ολυμπιακό.
Αν υποτιμήσει την επίθεση, θα το πληρώσει
Είναι τόσες πολλές φορές μονοδιάστατος, αργός, προβλέψιμος, χωρίς την απαιτούμενη δημιουργικότητα και χωρίς κίνηση μακριά από τη μπάλα.
Η Ρεάλ στις ήττες που έχει κάνει ως τώρα στο τοπ 16, έχει χάσει μόνο ένα ματς σε πολύ χαμηλό σκορ. Στην πρόσφατη ήττα της από την Μπαρτσελόνα με 72-65. Αυτό συνέβη κυρίως επειδή οι Μαδριλένοι ξεκίνησαν τραγικά στο “Ελ Κλάσικο” και έβαλαν μόνο 4 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο. Και σε αυτή την αναμέτρηση, η παρουσία του Ντόρσεϊ διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στο να γίνει η αμυντική αδυναμία της Μπάρτσα (Τόμιτς), δυνατότητα…
Προσέξτε τα σκορ στις άλλες ήττες. Η Ρεάλ έχασε με 77-68 από την Λαμποράλ (που έχει πιο αποτελεσματικό ποσοστό από τον Ολυμπιακό στην άμυνα ανά κατοχή) και μετά έφαγε 87 πόντους από την Μπαρτσελόνα στη Μαδρίτη, 95 από την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα και 96 από την ΤΣΣΚΑ στη Μαδρίτη.
Για να αυξήσει, λοιπόν, ο Ολυμπιακός τις πιθανότητες να νικήσει και να μείνει ζωντανός, δεν γίνεται να στηριχτεί αποκλειστικά στην άμυνα. Πρέπει να φτάσει τουλάχιστον στο μέσο όρο του (75.4) πόντους και από εκεί και πέρα, όσο ψηλότερα θα ανέβει, τόσο περισσότερο μεγαλώνει τις πιθανότητές του.
Ο συνδυασμός που κάνει… κρα, για να ΤΡΕΞΕΙ
Το γράφω σε βαθμό εμμονής από ένα σημείο και μετά, αλλά δεν είναι τυχαίο πως είχε αναλυθεί στο μπλογκ, μετά την νίκη στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, όταν ακόμα δεν είχαν έρθει οι… κατραπακιές στον όμιλο.
Ο Ολυμπιακός στο κομμάτι της επίθεσης ΠΡΕΠΕΙ να κάνει τα πάντα για να επιστρέψει πιο κοντά στην παλιά του “φύση”.
Να βάλει ξανά τις ενδιάμεσες επιθέσεις στο παιχνίδι του (τείνουν να εξαφανιστούν) να επιμείνει πολύ περισσότερο στο να προσπαθήσει να δημιουργήσει καταστάσεις όχι μόνο πρωτεύοντος, αλλά και δευτερεύοντος αιφνιδιασμού.
Διαθέτει αρκετούς παίκτες που μπορούν να ανοίξουν το γήπεδο και από την στιγμή που δεν υπάρχει Λοτζέσκι, ο καλύτερος σουτέρ και ο μοναδικός σε ολόκληρο το ρόστερ που δίνει από μόνος του χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερη βοήθεια από την ομάδα Instant Score, η ανάγκη για τρέξιμο γιγαντώνεται ακόμα περισσότερο.
Να δούμε τα άλλα δύο στοιχεία, που συνηγορούν προς το ίδιο συμπέρασμα. Όλα τα τελευταία χρόνια ΔΕΝ υπάρχει πιο αποτελεσματικός αμυντικός στο 1 εναντίον 1 πάνω στον Βασίλη Σπανούλη, από ότι ο Γιουλ.
Ματσάρει καλά πάνω στον αρχηγό ως σωματοδομή, έχει πολύ δυνατά και γρήγορα πόδια, εκπληκτική φυσική κατάσταση.
Ξέρει να κυνηγάει και να κουράζει τον Βασίλη, όσο λίγοι. Αυτό σημαίνει πως ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να “φάει το κεφάλι του” αν ποντάρει και στηριχτεί μόνο στο… μονόπατο κεντρικό πικ εν ρολ με τον Σπανούλη.
Στην τελική, από το “5” μόνο ο Χάντερ μπορεί να το υποστηρίξει και οι γύρω – γύρω δεν έχουν αποδείξει πως είναι αξιόπιστοι εκτελεστικά από το τρίποντο, ακόμα και όταν σουτάρουν μόνοι τους, επειδή οι άμυνες προσαρμόζονται πάνω στον Σπανούλη.
Εννοείται ότι θα ψάξει πικ εν ρολ καταστάσεις ο Ολυμπιακός που μπορούν πέρα από τελειώματα από το “5” μετά από Dive in, να καταλήγουν σε ελεύθερα σουτ ή σε Close Out επιθέσεις με πλεονέκτημα, αλλά αν δεν βγαίνει, δεν πρέπει να επιμείνει η ομάδα και να χάσει χρόνο, ευκαιρίες, κατοχές.
Το πιο τρωτό σημείο της Ρεάλ
Στο συμπέρασμα ότι ο Ολυμπιακός πρέπει επιτέλους να τρέξει πιο συστηματικά, πιο πετυχημένα και να παράξει σκορ σε καταστάσεις αιφνιδιασμού, έρχεται και “κουμπώνει” αρμονικά το μεγαλύτερο μειονέκτημα που έχει η Ρεάλ ως ομάδα.
Όποιος ασχολείται με την Ρεάλ και τους παρακολουθεί, ακόμα περισσότερο οι Ισπανοί αναλυτές, το προσυπογράφουν. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα που έχουν οι πρωταθλητές Ευρώπης ως ομάδα είναι το ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΤΡΑΝΖΙΣΙΟΝ.
Κάτι που δεν ισχύει μόνο φέτος. Ίσχυε και πέρυσι – για αυτό κακώς σταμάτησε να τρέχει ο Ολυμπιακός μετά τα μέσα του δεύτερου δεκαλέπτου στον περσινό τελικό – το είδαμε εμφατικά και το 2013 στο Λονδίνο, το… απέδειξε και η Μακάμπι στον τελικό του 2014.
Ο Ολυμπιακός θα γίνει πιο επικίνδυνος αν παίξει πιο γρήγορα και έχει μεγαλύτερη ταχύτητα στο παιχνίδι του, η Ρεάλ έχει αδυναμία και πρόβλημα στις επιστροφές της, κάτι που πηγάζει και από το γεγονός ότι οι παίκτες που διαθέτει, στην συντριπτική πλειοψηφία τους, είναι επιθετικογενείς. Αυτοί που έχουν μάθει να… θυσιάζονται, αυτή την εποχή παίζουν λιγότερο.
Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, πως ο Ολυμπιακός πρέπει να δώσει μεγάλη έμφαση σε αυτό το κομμάτι, κάτι που έχει αργήσει πάρα πολύ να κάνει, έτσι κι αλλιώς.
Στην τελική, ακόμα και σε σετ παιχνίδι και 5 εναντίον 5 καταστάσεις που πάντα αποτελούν τις περισσότερες κατοχές σε ένα ματς, οι ομάδες είναι πιο αποτελεσματικές και αποδίδουν με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, αν έχουν ΒΡΕΙ σκορ και ρυθμό στο ανοιχτό γήπεδο.
Ναι, καλά κάνει ο Ολυμπιακός που θα μπει στο γήπεδο να “καταπιεί” την Ρεάλ και να καταστρέψει το επιθετικό της παιχνίδι.
Δεν ισχύει, όμως, μόνο το “Η καλύτερη επίθεση είναι η άμυνα”.
Στο μπάσκετ, το άθλημα της αλληλουχίας, της ταχύτητας σκέψης και αντίδρασης, στο σπορ που όσο περνάει ο καιρός άμυνα και επίθεση γίνονται όλο και πιο αλληλένδετες, γιατί εναλλάσσονται και εκτελούνται μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, ισχύει και το άλλο.
Η μέτρια ή η κακή επίθεση, επηρεάζει άμεσα και την αμυντική αποτελεσματικότητα. Τόσο 100% μπασκετικά, όσο και πνευματικά.
Έχει συμβεί αρκετές φορές φέτος στον Ολυμπιακό, αλλά κανείς δεν του έχει δώσει αξία και σημασία.
Ο Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει την Ρεάλ. Πρέπει, όμως, η αποφασιστικότητα και η διάθεσή του να παίξει πιο γρήγορα και να διαθέτει μεγαλύτερη ταχύτητα σε όλες τις εκφάνσεις της επίθεσης, να είναι στα ίδια επίπεδα με την θέληση να παίξει άμυνα.