Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Για τον Παναθηναϊκό Superfoods το 2-2 στο ΟΑΚΑ ήρθε μετά από μια επιβλητική εμφάνιση, “κυριαρχική” όπως την χαρακτήρισε ο Τσάβι Πασκουάλ και πλέον οι “πράσινοι” καλούνται να διεκδικήσουν το βράδυ της Κυριακής (11/6, 21:00) στο ΣΕΦ τον τίτλο και την επιστροφή στην κορυφή του πρωταθλήματος, δείχνοντας ότι το θέλουν όσο τίποτε άλλο!
Αυτό έγινε σαφές σε όλο του το μεγαλείο στο Game 4 στο ΟΑΚΑ, όπου οι παίκτες, ο Πασκουάλ, ο κόσμος και η διοίκηση έδειξαν πως ενώπιον του κοινού μεγάλου στόχου, έχουν πετύχει τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση και θέληση, χωρίς τα “σύννεφα” από τα τεκταινόμενα της Πόλης και του… πούλμαν!
Η μερίδα του λέοντος στον Πασκουάλ
Αναμφίβολα το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται όχι μόνο ανταγωνιστικός, αλλά μπορεί κάλλιστα να… χτυπιέται για το γεγονός πως δεν έχει φτάσει σε “μπρέικ” στη σειρά, είναι το μεγάλο “συν” του Πασκουάλ. Οσα είχαν συμβεί μετά τον αποκλεισμό από το Final Four και την αναστάτωση που είχε προκαλέσει η απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για το πούλμαν, είχε γυρίσει πολύ πίσω μια ομάδα που είχε φτάσει στο “πικ” της απόδοσής της πριν τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας.
Η περίοδος που ακολούθησε είχε πολλή ανηφόρα, όμως ο Καταλανός τεχνικός κατάφερε να κρατήσει ενωμένα τα αποδυτήριά του, με τον “καθρέπτη” του παρκέ να το αποδεικνύει, αφού ενώ πολλοί περίμεναν “πράσινη” συντριβή στους τελικούς, εντούτοις η πραγματικότητα είναι πως οι “πράσινοι” διεκδικούν επί ίσοις όροις το πρωτάθλημα!
Πλέον όλα θα κριθούν σε ένα βράδυ, όπου το πλεονέκτημα έδρας ανήκει στον Ολυμπιακό, αλλά ο Παναθηναϊκός ποντάρει πολλά στο μομέντουμ, την ψυχολογία και την ενέργεια που βγάζει στην τελική ευθεία, δείχνοντας να διαθέτει αποθέματα που δεν διαθέτει ο αντίπαλός του, κάτι που καλείται να εκμεταλλευτεί και στο Game 5.
Αυτό που είναι δεδομένο είναι η τεράστια θέληση για αυτό το πρωτάθλημα, με τους “πράσινους” να θέλουν όσο τίποτε άλλο να “αλώσουν” το ΣΕΦ και να επιστρέψουν στην κορυφή μετά το 2014 και αυτό φαίνεται ειδικά από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε η ομάδα του Πασκουάλ στο Game 4: Πιο αποφασισμένη και αποτελεσματική από κάθε άλλον τελικό της σειράς.
Η αρχηγική θέληση του Καλάθη και η αποθέωση
Λίγες ώρες πριν τον τέταρτο τελικό ο Νικ Καλάθης έκανε άπαντες στο “πράσινο” στρατόπεδο να “παγώσουν” αφού ανέβασε πυρετό και το τελευταίο βράδυ πριν τον τελικό το πέρασε στο “Υγεία”, με τη συμμετοχή του να είναι στον “αέρα”. Ομως όσο αμφίβολο τον θεωρούσαν οι υπόλοιποι, άλλο τόσο σίγουρος ήταν ο ίδιος πως θα μπορούσε να αγωνιστεί, όπερ και εγένετο.
Το “θέλω” του να βοηθήσει την ομάδα του σε ένα καθοριστικό παιχνίδι ήταν τόσο μεγάλο που τον ώθησε όχι μόνο να αγωνιστεί κανονικά, αλλά και να κάνει μια σπουδαία εμφάνιση (14π., 4ασ., 2κλεψ., 1ριμπ. σε 27′) και να οδηγήσει εκ του ασφαλούς τον Παναθηναϊκό στη νίκη. Εξάλλου, όταν ο αρχηγός είναι τόσο καλός, οι “πράσινοι” πολύ δύσκολα χάνουν.
Ετσι, δικαιολογείται απόλυτα η αποθέωση από τον κόσμο που φώναξε ρυθμικά το όνομά του αναγνωρίζοντας την συνεισφορά και την αυταπάρνησή του, για να ακολουθήσουν ο Τσάβι Πασκουάλ που δήλωσε ότι “αυτό που έκανε ο Νικ ήταν σπουδαίο. Εδειξε ότι έχει μεγάλη καρδιά”, αλλά και από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, που τον χαρακτήρισε “λεοντόκαρδο” μέσω instagram.
Αυτή πάντως δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Καλάθης αγωνίστηκε κόντρα στα προγνωστικά, αφού πέρυσι είχε δώσει το παρών σε αγώνα με την Λοκοκοτίβ Κουμπάν παρότι την παραμονή της αναμέτρησης είχε υποστεί κάταγμα στο δάχτυλο!
Η αυταπάρνηση του Καλάθη είναι αυταπόδεικτη, όπως και η μεγάλη αξία του. Διαμαντίδης δεν είναι και ούτε θα γίνει, ούτε αυτός, ούτε ουδείς άλλος, αλλά είναι ο Νικ Καλάθης, ο οποίος αδικείται από αυτή τη σύγκριση και η απάντησή του είναι στο παρκέ…
Ο Μπουρούσης και ο παράγοντας Γκιστ
Ο αρχηγός δεν ήταν ο μόνος που αγωνίστηκε “λαβωμένος” στον τέταρτο τελικό. Αντίστοιχη ήταν η κατάσταση του Γιάννη Μπουρούση, ο οποίος λόγω του προβλήματος στη μέση αναγκάστηκε να κάνει ένεση για να παίξει και να βοηθήσει αποφασιστικά σε άλλον έναν τελικό, υπερβάλλοντας εαυτό. Το κίνητρο του διεθνούς σέντερ σε αυτή τη σειρά είναι πελώριο, για πάρα πολλούς λόγους, αφού θέλει να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου με τους “πράσινους” και να ολοκληρώσει με τον καλύτερο τρόπο την πρώτη του σεζόν στο ΟΑΚΑ και μάλιστα κόντρα στην παλιά του ομάδα, από την οποία δεν είχε αποχωρήσει με τον ιδανικότερο τρόπο το 2011.
Αλλος ένας “πράσινος” που σφίγγει τα δόντια και παίζει παρά το σοβαρό πρόβλημα στα πλευρά είναι ο Τζέιμς Γκιστ, που αγωνίζεται όμως δίνοντας το 100%. Στο Game 4 ήταν εντυπωσιακός και καθοριστικός κυρίως αμυντικά, σταματώντας κάθε αντίπαλο, με πρώτο και κύριο τον Βασίλη Σπανούλη, τον οποίο έβγαλε εκτός ρυθμού, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους περιφερειακούς που είχαν επωμιστεί το μαρκάρισμά του.
Ο Γκιστ είναι στην πρώτη γραμμή και ο Πασκουάλ ποντάρει πολλά στη συνεισφορά του και στο ΣΕΦ ώστε το “τριφύλλι” να έχει ακέραιες ελπίδες για να πάει δυνατά για το “μπρέικ” και τον τίτλο.
Εξάλλου, με “όχημα” την πιεστική και αποτελεσματική άμυνα, όπου είχε πρωταγωνιστικό ρόλο ο Αμερικανός φόργουορντ οι “πράσινοι” επικράτησαν καθολικά, αναγκάζοντας τον Ολυμπιακό σε αριθμό ρεκόρ 23 λαθών, που ήταν ο θεμέλιος λίθος για το 2-2.
Οδηγός οι… ήττες στο ΣΕΦ
Ενόψει του πέμπτου τελικού, ο Παναθηναϊκός μπορεί να αισιοδοξεί για έναν σημαντικό λόγο, πέρα από τακτικές, αφού το πάθος, η ετοιμότητα και η αποφασιστικότητα είναι καθοριστικοί παράγοντες τώρα που κρίνονται όλα. Μπορεί στις δύο επισκέψεις του στο ΣΕΦ στους τελικούς να έχει ηττηθεί, ωστόσο σε αμφότερα τα παιχνίδια έχει ηττηθεί στις λεπτομέρειες. Μάλιστα, στον τρίτο τελικό οι “πράσινοι”… αυτοκτόνησαν, έχοντας απολέσει διαφορά δέκα πόντων στο 35′, ενώ και στον πρώτο τελικό, τη διαφορά εις βάρος τους έκαναν 1-2 κατοχές στο φινάλε.
Ετσι, δικαιολογημένα σκέφτονται ο Πασκουάλ και οι παίκτες του πως βάσει των εμφανίσεων στους δύο τελικούς στο ΣΕΦ, δικαιούνται να πιστεύουν πως η τρίτη φορά θα είναι και η… φαρμακερή.
Βέβαια, για να γίνει το “μπρέικ”, αυτή τη φορά θα πρέπει το τελευταίο… σπριντ στο ματς να είναι αρκετά καλύτερο τόσο σε σχέση με τον πρώτο τελικό όπου ο Παναθηναϊκός έμεινε άποντος στο τελευταίο τρίλεπτο, όσο και σε σχέση με τον τρίτο τελικό, με το καταστροφικό τελικό πεντάλεπτο και το 16-4 που κόστισε τη νίκη, με τη συγκέντρωση να είναι απαιτούμενη ως το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Η ιστορία θα επαναληφθεί 18 χρόνια μετά; Αν μη τι άλλο οι “πράσινοι” θα τα δώσουν όλα γι’ αυτό…