Tου Διονύση Αραβαντινού/ info@eurohoops.net
Ο Σακίλ ΜακΚίσικ είναι ένας από τους εκλεκτούς καλεσμένους του Eurohoops στα Instagram Lives που κάνει όλον αυτόν τον καιρό της καραντίνας.
ΜακΚίσικ: Από τη φυλακή στην εξιλέωση κι από εκεί στον Ολυμπιακό!
Ο Αμερικανός του Ολυμπιακού, που χρειάστηκε μόλις 3 εμφανίσεις για να ”κλέψει” την καρδιά των φίλων της ομάδας, άνοιξε την καρδιά του και θυμήθηκε τα δύσκολα χρόνια της ζωής του, όταν βρέθηκε για μερικούς μήνες στην φυλακή, ενώ παράλληλα έψαχνε κάθε τρόπο για να αγωνιστεί στο κολεγιακό πρωτάθλημα, παρόλο που ήταν μεγάλος για το πρωτάθλημα.
ΜακΚίσικ στο Eurohoops: “Θέλω να μείνω στον Ολυμπιακό για πολλά χρόνια!”
Αναλυτικά όσα αποκάλυψε στο Eurohoops ο Σακίλ ΜακΚίσικ:
Για το τί θυμάται από παλιά: ”Το πόσο τυχερός είμαι. Αυτό είναι το σημαντικότερο. Πολλοί δεν φτάνουν σε αυτό και μετά να έχουν κανονική ζωή και να πετυχαίνουν. Δεν έχεις απάντηση στο γιατί το έκανα. Ακόμα δεν ξέρω. Παρόλο που πέρασαν τόσα χρόνια. Όλοι περνούν δύσκολα. Τώρα πολύ περνάνε δύσκολα με τον κορωνοϊό και πώς θα ξεπεράσεις όλα τα εμπόδια.
Έβαλα το κεφάλι κάτω και δούλεψα. Το μόνο που μέτραγε ήταν το μπάσκετ. Με όσα συνέβησαν κάθισα και σκέφτηκα. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή για εμένα. Για 2-3 χρόνια μετά δούλευα σαν τρελός. Πώς να μην πετύχεις όταν δουλεύεις σκληρά;”
Για την περιπέτεια με την φυλακή: ”Αυτή η περίοδος τώρα με την γυναίκα μου είναι η πρώτη φορά που κοιμάμαι άνετα σε κρεβάτι. Γιατί τόσα χρόνια κοιμόμουν σε καναπέ. Ήθελα να έχω μεγάλο καναπέ και να κοιμάμαι εκεί τα τελευταία χρόνια, επειδή είχα συνηθίσει. Πολλά βλέπεις και ζεις στην φυλακή. Όταν βλέπεις την ευκαιρία την εκμεταλλεύεσαι και λες ότι δεν θέλω αυτό στην ζωή μου. Πολλοί τα παρατάνε εύκολα. Στην φυλακή είσαι εσύ και οι τοίχοι, δεν μπορείς να ξεφύγεις. Πρέπει να σκεφτείς λοιπόν, να βρεις το πλάνο και αυτό έκανα.
Είναι πριν πολύ καιρό αλλά είχα ευκαιρίες. Κάποιες της έχασα. Ένας παίκτης είπε ότι θα πληρώσει το σχολείο μου και έκανε πίσω την τελευταία στιγμή. Για εμένα, ήταν σοκ γιατί τον θαύμαζα στο Σιάτλ. Δεν θα πω ποιος ήταν. Θα μπορούσα να τα είχα παρατήσει, να έλεγα ότι είναι δύσκολα, αλλά όχι δεν το έκανα”.
Για τις προσπάθειες που έκανε να βρει ένα κολέγιο και να παίξει μπάσκετ: ”Ήμουν στον πρώτο χρόνο της επιτήρησης. δεν είχα λόγους να σκεφτώ την πρώτη κατηγορία τότε και άρχισα να δουλεύω να προπονούμαι και να επιστρέφω στα μαθήματα στο δημόσιο κολέγιο. Σκέφτηκα ότι ίσως να μπορώ να το κάνω. Πρέπει πάντα να συνεχίζεις. Στην ζωή, θα πέσεις κάτω αλλά πρέπει να συνεχίσεις. Δεν μου επέτρεπε η μαμά να μην είμαι καλός μαθητής, όταν ήμουν μικρός. Όταν μεγάλωσα άλλαξα και είπα θα παίξω μπάσκετ.
Ήμουν έξω με αναστολή και με παρακολουθούσαν. Θυμάμαι έπρεπε να έρχεται η αστυνομία στο σπίτι κάθε εβδομάδα και να μην βρει αλκοόλ, ενώ έκανα και συχνά τεστ για ναρκωτικά. Έπρεπε να είμαι προσεκτικός σε όλα. Στο γήπεδο έπρεπε να πετύχω. Το πιο τρελό είναι πως μετά από το δημόσιο κολέγιο έκατσα σε ένα κομπιούτερ, έφτιαξα ένα βίντεο με στιγμιότυπά μου και τα έστελνα παντού, σε κολέγια και προπονητές. Μου έπαιρνε 2 ώρες τη μέρα αυτό τουλάχιστον. Μου απαντούσαν και μου έλεγαν πόσα χρόνια έχεις ακόμα και εγώ είχα 1, επειδή ήμουν ήδη μεγάλος. Αν δεν είχα στείλει τα highlights μου, δεν θα με είχε δει ένας κόουτς της δεύτερης κατηγορίας και δεν θα με πρότεινε στο Αριζόνα Στέιτ. Φαντάσου να μην το είχα κάνει. Είδαν όμως την επιμονή μου, ήταν πολύ δύσκολο, καθόμουν ακόμα και τα ξημερώματα για να το κάνω, τα μάτια μου καίγονταν και δεν ήξερα τίποτα από όλα αυτά.
Τελικά πήγα εκεί, σε ένα από τα καλύτερα προγράμματα της χώρας. Εκεί θυμάμαι τον πρώτο καιρό δεν ήμουν έτοιμος. Ήταν πολλές και γρήγορες οι αλλαγές. Αν πήγαινα πίσω με αυτά που ξέρω σήμερα, θα ήμουν στο ΝΒΑ. Έλεγα είναι τρελό αυτό. Έπαιζα απέναντι σε σπουδαίους παίκτες”.