Tου Άρη Μπάρκα/ info@eurohoops.net
O Ντάρκο Πέριτς, κατά κόσμον ”Ελσίνκι” της παγκόσμιας επιτυχίας ”La casa de Papel”, βρέθηκε στην Ελλάδα και το Eurohoops Dome, εκεί όπου μαζί με τους Νίκολα Μιλουτίνοφ, Άλεξ Αντετοκούνμπο, Γιάννη Αθηναίου και Μπεν Μπέντιλ, έφτιαξαν την δική τους… μπασκετική συμμορία!
Με αφορμή την επίσκεψη αυτή του Πέριτς στην χώρα μας, το Eurohoops συνομίλησε μαζί τους, με τον Σέρβο ηθοποιό να αποκαλύπτει πολλές άγνωστες ιστορίες για την ζωή του, την σειρά που τον έκανε δημοφιλή παγκοσμίως, τα σχέδιά του που περιλαμβάνουν… μπάσκετ, αλλά και τον πραγματικό λόγο που ήρθε στην Ελλάδα, που δεν είναι άλλος από τα αδέλφια Αντετοκούνμπο!
Φυσικά, η συζήτηση δεν θα μπορούσε να μην ξεκινήσει με το ”Casa de Papel” και την τεράστια επιτυχία που συνεχίζει να σημειώνει μετά από 4 σεζόν, ενώ μέσα από την ισπανική σειρά, αποκάλυψε και τον λόγο που βρέθηκε στην Ελλάδα. Ποιος είναι αυτός; Το τραγούδι του Φράνσις Αντετοκούνμπο!
”Ήταν τρελό, η τελευταία σεζόν του Casa de Papel ήταν πραγματικά τρελή. Μέσα στην πανδημία και όλα αυτά, δημιούργησε ένα τόσο μεγάλο φαινόμενο. Είναι κάτι περισσότερο από μια σειρά, τώρα είναι ένα φαινόμενο. Το είδα εδώ στην Αθήνα.
Για μένα είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα, ήρθα εδώ γιατί ο μεγαλύτερος αδερφός του Αντετοκούμπο, ο Φράνσις γυρίζει το πρώτο του μουσικό βίντεο. Και με θέλει στο βίντεο κλιπ. Έτσι, ο Θανάσης μου τηλεφώνησε και με ρώτησε αν θέλω να έρθω. Και είπα, φυσικά, δεν έχω έρθει ποτέ [στην Ελλάδα]. Είχα έρθει όταν ήμουν παιδί. Είμαι από τη Σερβία, οπότε όλοι οι Σέρβοι που πηγαίνουν; Πηγαίνουν σε αυτά τα τρία πόδια, πώς το λέτε, τη Χαλκιδική, διασχίζοντας τη Θεσσαλονίκη. Ήμουν εκεί πριν από 35 χρόνια, δεν θυμάμαι πολλά.
Αυτή είναι λοιπόν η πρώτη φορά, και ναι, είναι καταπληκτικό. Νομίζω ότι είναι μια καλή στιγμή επίσης, είναι περίεργο να το πω αυτό, αλλά δεν υπάρχουν τόσοι τουρίστες, οπότε μπορούσα να δω καταπληκτικά μέρη όπως η Ακρόπολη, όπως ο ναός του Ποσειδώνα. Είναι καταπληκτικό. Είναι σαν δουλειά και απόλαυση. Μαζί”.
Πριν μερικούς μήνες, στα πλαίσια του NBA Global Games στο Παρίσι (Μπακς–Χόρνετς), ο Πέριτς είχε συναντηθεί με τους Γιάννη και Θανάση Αντετοκούνμπο. Και κάπως έτσι ξεκίνησε μία νέα φιλία!
”Ναι, αυτό ήταν αστείο γιατί το ΝΒΑ με προσκάλεσε. Για να κάνω παρένθεση, φέτος θα είμαι πρεσβευτής των Μιλγουόκι Μπακς. Για μένα, αυτό είναι επίσης μεγάλη χαρά, γιατί είμαι μεγάλος θαυμαστής του μπάσκετ και όλων αυτών που έχουν σχέση με το μπάσκετ. Συναντηθήκαμε πέρυσι στο σεμινάριο προπονητών στη Μπανταλόνα, σωστά;
Έτσι με προσκάλεσαν σε ένα παιχνίδι ΝΒΑ και φυσικά για μένα ήταν μεγάλη χαρά. Πηγαίνω εκεί, και μετά ένα βράδυ φτάνουμε σε ένα εστιατόριο στο κέντρο του Παρισιού και είδα εκεί τον Θοδωρή Παπαλουκά, με τον Θανάση, τον Γιάννη, και με αναγνώρισαν. Ήμουν με τον ανιψιό μου και πραγματικά δεν το πίστευα. Επειδή ξέρω τον Παπαλούκα, είναι στην πραγματικότητα στην ηλικία μου, αλλά ξέρετε έχει παίξει μπάσκετ για τόσα χρόνια. Και τότε φυσικά γνώρισα τον Γιάννη και τον Θανάση, έχουν πραγματικά καλό χαρακτήρα. Ειδικά ο Θανάσης είναι ο άνθρωπος μου, ήταν επίσης παίκτης στην Ανδόρα και μιλούσαμε. Είπαμε τότε, «πρέπει να κάνουμε κάτι μαζί», και μετά, κοίτα, μισό χρόνο αργότερα μου τηλεφώνησε και είμαι εδώ τώρα”.
Όσο για το αν έχει συνειδητοποιήσει την παγκόσμια επιτυχία του Casa de Papel, ανέφερε σχετικά:
”Είναι καταπληκτικό. Είπα στους φίλους μου, έχω πάει στη Βραζιλία τον Δεκέμβριο. 250.000 άνθρωποι ήρθαν μέσα σε πέντε ημέρες για να επισκεφθούν το ComicCon, το μεγάλο γεγονός και σε ένα γεγονός όπου ήμασταν πέντε από εμάς, από το Casa de Papel, δεν ξέρω πόσα, 30.000 άτομα ήρθαν να μας δουν και να φωνάξουν. Μετά από αυτό, το Δεκέμβριο πήγα στη Ρουμανία για διακοπές. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Στη Ρουμανία είναι επίσης τεράστιο. Αυτά συνέβησαν πριν από την τέταρτη σεζόν. Πήγα στο Μαρόκο τον Ιανουάριο, επίσης τρέλα, όποτε έιπα «εντάξει, αυτό είναι μεγάλο».
Υπήρξε το λοκ ντάουν για τρεις μήνες, είναι η πρώτη φορά που βγαίνω από την Ισπανία. Τις προάλλες δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε, να περάσουμε στην περιοχή της Ακρόπολης, στο Μοναστηράκι. Και νομίζω ότι τώρα το συνειδητοποιώ. Η σειρά είναι τώρα μια τεράστια επιτυχία στην Ινδία και η Ινδία είναι μια τεράστια χώρα. Στη Ρωσία, επίσης. Οπότε ναι, προφανώς είμαι παγκοσμίως διάσημος τώρα”.
Το μπάσκετ και το νέο πρότζεκτ που ετοιμάζει!
O 43χρονος ηθοποιός αποκάλυψε πως στα άμεσα σχέδιά του είναι ένα ισπανικό ντοκιμαντέρ, που θα είναι σχετικό με το μπάσκετ!
”Τώρα μιλάω, έχω διαφορετικά σχέδια, μερικά αφορούν το μπάσκετ γιατί δεν με νοιάζει με συσχετίζουν με το μπάσκετ, καταλαβαίνεις; Προετοιμάζω κάτι, με τον παραγωγό μου στη Βαρκελώνη. Σκεφτόμαστε μια σειρά που δεν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα σχετικά με το μπάσκετ. Στην Ισπανία δεν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο. Και η Ισπανία είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια στο μπάσκετ. Και είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι τέτοιο. Έχω ένα άλλο σχέδιο, είναι περισσότερο κάτι σαν ντοκιμαντέρ. Τι να πω για τους ρόλους; Αυτή τη φορά είμαι Σέρβος, στο Casa de Papel, αλλά είμαι ομοφυλόφιλος. Δεν είναι κάτι το τυπικό.
Δυστυχώς, με τον κορωνοϊό, όλα σταμάτησαν και τώρα η μετακίνηση είναι πολύ δύσκολη. Αλλά ναι, η ιδέα είναι ακόμα εκεί, τώρα γνωρίζω όλο και περισσότερους ανθρώπους στο μπάσκετ και οι άνθρωποι γνωρίζουν περισσότερα για το πάθος μου για το μπάσκετ. Λοιπόν, ποιος ξέρει; Μιλούσα με τον φίλο μου τον Ηλία Πάνου που έχουμε εδώ. Την επόμενη χρονιά, αρχικά φέτος πίστευα ότι θα πήγαινα στο Τόκιο. Αλλά έχω γυρίσματα, τώρα θα αρχίσουμε να γυρίζουμε τη νέα σεζόν του Casa de Papel και τον επόμενο χρόνο θα είμαι ελεύθερος. Ίσως αν το σύμπαν θέλει, να πάμε τον επόμενο χρόνο και να ξεκινήσει το σχέδιο του ντοκιμαντέρ στο Τόκιο. Αυτό θα ήταν ωραίο, στους Ολυμπιακούς Αγώνες”.
Πολλοί δεν θυμούνται πως ο Ντάρκο ήταν ένας εκ των παρουσιαστών της εκπομπής που είχε πριν μερικά χρόνια η Ευρωλίγκα!
”Αυτό ήταν ακριβώς μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων του πρώτου κύκλου Casa de Papel, νομίζω ότι ήταν το 2017. Ή το 2016; Δεν θυμάμαι. Αρχίσαμε τα γυρίσματα τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο ξεκινήσαμε να κάνουμε το “Cool EuroLeague Show”. Ήταν πιλότος, ήθελαν να κάνουν κάτι ξεχωριστό. Χάρη σε αυτήν την εκπομπή, άρχισα να γνωρίζω παίκτες, να βλέπω κάποια παιχνίδια και πήγα στο Βελιγράδι για το Final Four. Φυσικά, όπως έλεγα με έναν φίλο το προηγούμενο βράδυ, για μένα είναι σαν να ζεις τα όνειρα αυτού του παιδιού από τη δεκαετία του ’90, γιατί ξέρεις ότι μιλούσαμε για το “The Last Dance”.
Η αγάπη των Σέρβων για το ποδόσφαιρο ήταν ανέκαθεν τεράστια, όμως και το μπάσκετ δεν υστερεί!
”Είμαι 43 ετών. Αυτή ήταν η εποχή όπου έπαιζα μπάσκετ, παρακολουθούσα μπάσκετ, αλλά όλοι γνωρίζουν τι συνέβη στη δεκαετία του ’90 στη Σερβία. Δεν υπήρχε διαδίκτυο, δεν μπορούσαμε να βγούμε από τη Σερβία. Δεν μπορούσαμε να ταξιδέψουμε κι έτσι όλα σταμάτησαν. Και τώρα, έφερα τον ανιψιό μου στο παιχνίδι του Παρισιού. Αυτό ήταν το όνειρό μου, να πάω να δω ένα παιχνίδι NBA. Πόσο μάλλον στο Παρίσι, σε θέση δίπλα από το παρκέ. Εδώ στην Ελλάδα είναι το ίδιο. Μπορείτε να δείτε στους δρόμους. Βλέπω πολλά παιδιά με μια μπάλα μπάσκετ στο δρόμο, να παίζουν. Χθες ήμασταν στα Σεπόλια. Στο γήπεδο του Γιάννη. Είδαμε πολλά παιδιά να παίζουν εκεί. Και στη Σερβία είναι έτσι. Έχετε πάει στη Σερβία, έχετε Σέρβους φίλους, ξέρετε πώς είναι το μπάσκετ στη Σερβία. Ειδικά μετά τη μεγάλη συντριβή της Γιουγκοσλαβίας”.
Και μιας και μιλάμε με ένα λάτρη του αθλήματος, δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε σε ποια θέση παίζει!
”Όταν έπαιζα, βρισκόμουν παντού. Τώρα με άλλαξαν! Γελάει! Όταν έπαιζα ήμουν φυσικά σέντερ, αλλά τώρα τις προάλλες έπαιξα εναντίον του Νικόλα (Μιλουτίνοφ). Ο πρώην σέντερ του Ολυμπιακού, ο νέος παίκτης της ΤΣΣΚΑ. Θα είναι μια υπέροχη ομάδα, φίλε. Με το Τόκο (Σενγκέιλα) και όλους τους υπόλοιπους”.
Όντας φανς της σειράς, όταν του ζητήσαμε ένα… spoiler, εκείνος έκανε ντρίμπλα και το απέφυγε!
”Φίλε! Πρέπει να με πιστέψετε, είναι όπως το είπαν στο ντοκιμαντέρ «Φαινόμενο», κάνουν ακόμα το ίδιο. Γράφουν ένα επεισόδιο και μετά πρέπει να περιμένουμε και μας δίνουν το επόμενο. Δεν ξέρω γιατί υπάρχει τόσο πολύ μυστικότητα, αλλά δεν μπορώ να σας πω κάτι, γιατί δεν ξέρω τι θα συμβεί”.
Όσο για τον επίλογο, δικαιωματικά τού ανήκει…
”Είναι πραγματικά μεγάλη χαρά που βρίσκομαι εδώ στην Αθήνα. Θα πω την Αθήνα γιατί δεν είδα την υπόλοιπη Ελλάδα. Οι άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί. Είναι… «ρε». Είναι Βαλκάνια. Ειδικά για τον φίλο μου Ηλία, θα αναφέρω αυτή τη λέξη: «Γαλακτομπούρεκα, μαλακά». Το καλύτερο!”