Του Αχιλλέα Μαυροδόντη / info@eurohoops.net
Υπάρχουν φορές που μια μόνο κακή στιγμή μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια που κάνει ο καθένας από εμάς και να μας στερήσει την ευκαιρία να κάνουμε κάτι σπουδαίο. Μια τέτοια ιστορία είναι και ο Γιάννης Αθηναίου.
Το καλοκαίρι του 2019 πήρε μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό και ετοιμαζόταν να επιστρέψει στην Ευρωλίγκα, ενώ ο Θανάσης Σκουρτόπουλος υπολόγιζε να τον πάρει μαζί του στο Παγκόσμιο της Κίνας. Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια. Στο δεύτερο δεκάλεπτο του αγώνα απέναντι στην Σερβία, στις 18/8/2019, ο ίδιος γύρισε τον γόνατό του και έκτοτε ξεκίνησε ο Γολγοθάς για τον έμπειρο γκαρντ.
Έμεινε εκτός για όλη τη διάρκεια της σεζόν, καθώς επέστρεψε στις προπονήσεις τον Μάρτιο, όταν πλέον η δράση είχε σταματήσει λόγω κορωνοϊού. Ο Παναθηναϊκός εν τέλει τον αποδέσμευσε και το Περιστέρι έγινε το νέο του μπασκετικό σπίτι, μέσω του οποίου ο Γιάννης Αθηναίου επέστρεψε και στην Εθνική.
Όλη αυτή την περιπέτεια, ο ίδιος την εξιστόρησε στο Eurohoops, στέλνοντας παράλληλα και το δικό του μήνυμα σε όσους περνούν επίσης δύσκολα λόγω ενός τραυματισμού, χωρίς όμως η συζήτηση να περιορίζεται εκεί.
Ο Γιάννης Αθηναίου μίλησε για το “παράθυρο” του Νοεμβρίου και αναφέρθηκε στην “φούσκα” του Σαράγιεβο, εκεί όπου η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει τις Λετονία (27/11) και Βουλγαρία (29/11), ενώ μετέπειτα μίλησε για τον κορωνοϊό, τον Αργύρη Πεδουλάκη, το Περιστέρι, αλλά και το BCL και την απόφασή του να αλλάξει το φορμάτ των ομίλων, λόγω της πανδημίας.
Γιάννης Αθηναίου λοιπόν στο Eurohoops.net…
-Είχαμε ακούσει και δει πολλά για την φούσκα του ΝΒΑ. Πώς είναι λοιπόν το να είσαι σε μια τέτοια κατάσταση;
Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε στο κομμάτι της πανδημίας είναι κάτι πρωτόγνωρο για όλους μας και δεν θα μπορούσε να βρίσκεται έξω από το μπάσκετ. η κατάσταση που δημιούργησε η ΦΙΜΠΑ, αλλά και το ΝΒΑ, με τη φούσκα, είναι κάτι που κι εμείς για πρώτη φορά βιώνουμε, όμως θεωρώ ότι είναι μια σωστή απόφαση, προκειμένου να μειώσει τις πιθανότητες διασποράς. Είδαμε εξάλλου πως το συγκεκριμένο πείραμα ήταν επιτυχές και στο ΝΒΑ, όπου η χρονιά τελείωσε κανονικά.
-Τι θα πρέπει να προσέξει η Εθνική στα δύο παιχνίδια που έχει μπροστά της;
Ξεκινάμε την Παρασκευή με την Λετονία, η οποία είναι μια ομάδα που έχει ψηλά κορμιά και ουσιαστικά παίζει ένα από τα τελευταία της χαρτιά απέναντί μας. Χρειάζονται τη νίκη και αυτό τους κάνει επικίνδυνους σε ό,τι έχει να κάνε με το δικό μας παιχνίδι. Γι αυτό θα πρέπει να είμαστε σοβαροί και να περιμένουμε ένα δύσκολο παιχνίδι που θα κριθεί στις λεπτομέρεις. Το ίδιο ισχύει και για την Βουλγαρία. Είναι σκληρή ομάδα και νομίζω ότι και αυτοί θα προσπαθήσουν πάρουν ό,τι καλύτερο τους αναλογεί. Παρόλα αυτά εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε το έργο μας και να πάρουμε ακόμα δύο νίκες, προκειμένου να είμαστε άνετοι όσον αφορά τη συνέχεια.
-Τι θα σημαίνει ένα ενδεχόμενο 4-0 για την Ελλάδα;
Το να διατηρήσουμε το αήττητο και σε αυτό το παράθυρο είναι κάτι σημαντικό, γιατί θα μας δώσει τη δυνατότητα να είμαστε πιο άνετοι στη συνέχεια. Είναι πολύ σημαντικό να μεταφέρουμε νίκες από το ένα παράθυρο στο άλλο. Αυτό έχει μεγάλη σημασία και για τους προπονητές, καθώς θα έχουν την δυνατότητα να δοκιμάσουν σχήματα και κάθε φορά θα πρέπει να είμαστε το ίδιο σοβαροί
-Βλέπουμε μια Εθνική με πολλά νέα και νεαρά πρόσωπα. Αυτό σημαίνει πως το ελληνικό μπάσκετ έχει και συνέχεια μετά την δική σας φουρνιά;
Είανι δεδομένο πως το ελληνικό μπάσκετ έχει δείξει πως έχει αρκετό ταλέντο. Υπάρχουν παιδιά πολύ αξιόλογα και ταλαντούχα, που έρχονται και θα πρέπει εμείς, ως πιο έμπειροι και μεγαλύτεροι, να μεταλαμπαδεύσουμε όλη μας την εμπειρία και την κατάσταση που επ[ικρατεί στην Εθνική, όπως το έκαναν τα προηγούμενα παιδιά σε εμάς. Η Εθνική θα υπάρχει πάντα ανεξαρτήτων προσώπων και οφείλουμε να προχωράμε και να επενδύουμε στις νέες γενιές.
-Πώς είναι το να φοράς ξανά την γαλανόλευκη μετά από όλα όσα πέρασες;
Το συναίσθημα του να φοράς τη φανέλα της Εθνικής είναι τεράστιο και δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο. Έτσι κι εγώ αισθάνομαι υπέροχα που κατάφερα να αποτελέσω ξανά μέλος αυτής της ομάδας μετά τον τραυματισμό μου. Από την άλλη αποτελεί και μια δικαίωση για όλη την προσπάθεια που έκανα προκειμένου να επιστρέψω στο επίπεδο που ήμουν και να είμαι δυνατός.
-Το 2019 είχες υπογράψει σε ομάδα Ευρωλίγκας και όπως φαινόταν τότε, θα ήσουν και στην τελική 12άδα για το Παγκόσμιο. Πόσο δύσκολο είναι να ανακάμψεις λοιπόν σωματικά, αλλά και ψυχολογικά, μετά από κάτι τέτοιο;
Η αλήθεια είναι πως μου έτυχε ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός και το τάιμινγκ ήταν πολύ άσχημο για εμένα, καθώς υπήρχε μπροστά το παγκόσμιο πρωτάθλημα, αλλά και η μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό. Δεν θα σου κρύψω πως εκείνη τη στιγμή ένοιωσα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου, γιατί κατάλαβα κατευθείαν τι έχει συμβεί, ήξερα το πόσο θα χρειαζόταν να μείνω εκτός, αλλά και έχασα την τεράστια ευκαιρία της Εθνικής που κατάλαβα ότι χάθηκε. Παρόλα αυτά η στεναχώρια μου έγινε πείσμα μετά από 3 μέρες, καθώς έλαβα τεράστια αγάπη από τον κόσμο, μέσω μηνυμάτων. Από τη στιγμή που συνέβη, έπρεπε να προχωρήσω και σκοπός ήταν να καταφέρω να γυρίσω δυνατός. Πάνω από όλα αυτό που κάνω το αγαπώ πάρα πολύ. Έχω αφοσιώσεις όλη μου τη ζωή στο μπάσκετ και δεν υπήρχε περίπτωση ένας τραυματισμός να έχω δεύτερες σκέψεις. Σίγουρα δίνεις μια μάχη γιατί είσαι μόνος σου. Χρειάζεται να περνάς πολλές ώρες στο γυμναστήριο, στη πισίνα στο φυσιοθεραπευτήριο και όλα αυτά ξέχωρα από την ομάδα. Εγώ το έκανα, αφιέρωσα πολύ χρόνο για να φτιάξω το σώμα μου για να μπορέσω να επιστρέψω και να είμαι υγιής. Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι ξανά εδώ που βρίσκομαι και όλο αυτό αποτελεί απλά μια κακή παρένθεση στην καριέρα μου.
-Είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας η παρουσία σου στην Εθνική για κάποια παιδιά που έχουν επίσης περάσει τόσο σοβαρούς τραυματισμούς;
Όλοι οι αθλητές βρίσκονται σε μια καθημερινή τριβή και υπάρχουν σίγουρα τραυματισμοί χειρότεροι από αυτόν που πέρασα εγώ. Το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζει τον τραυματισμό ο κάθε χαρακτήρας. Εγώ το είδα τελείως εγωιστικά και είπα μέσα μου ότι θα είμαι ευτυχισμένος αν καταφέρω να επιστρέψω στο επίπεδο που ήμουν και να γίνω και πάλι μέλος της Εθνικής. Οπότε θεωρώ πως από τη στιγμή που συνέβη αυτό, ο καθένας πρέπει να σκέφτεται πως αν το αγαπάς πολύ αυτό0 που κάνεις πρέπει να βρίσκεις τον τρόπο να προσπερνάς τα εμπόδια και να βρίσκεις τον τρόπο να φτάσεις τους στόχους που έχεις θέσει, ανεξαρτήτως προβλημάτων και δυσκολιών.
-Δεν πρόλαβες να παίξεις για τον Αργύρη Πεδουλάκη πέρσι στον Παναθηναϊκό, όμως φέτος η μοίρα τα έφερε έτσι και συναντηθήκατε στο Περιστέρι. Πώς είναι η συνεργασία σας, σε αυτό το μικρό διάστημα που προλάβατε να δουλέψετε μαζί;
Πράγματι λόγω του τραυματισμού δεν κατάφερα να συνυπάρξω με τον κόουτς Πεδουλάκη στον Παναθηναϊκό. Παρόλο που ήταν αυτός που μου έδωσε την ευκαιρία να αποτελέσω μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού. Όταν επέστρεψα στις προπονήσεις τον Μάρτιο εκείνος δεν ήταν πλέον στην ομάδα. Παρόλα αυτά η μοίρα όπως είπες τον έφερε στο Περιστέρι και είμαστε μαζί. Νομίζω ότι γνωρίζει καλύτερα από όλους πρόσωπα και καταστάσεις στην ομάδα. Κάθε μέρα είναι σαν σχολείο, καθώς προσπαθεί κι εκείνος να βάλει πράγματα στην ομάδα κι εμείς να τα κατανοήσουμε, ώστε να είμαστε όλοι στην ίδια σελίδα. Σίγουρα θέλει δουλειά αυτό και χρόνο για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα που θέλει ο κόουτς, εγώ είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι εκεί και αποτελώ παίκτη του Περιστερίου. Πιστεύω πως ο κόουτς γνωρίζει πολύ καλά το άθλημα και επομένως εμείς πρέπει να αφομοιώσουμε την φιλοσοφία του.
-Ο κορωνοϊός έχει δυσκολέψει τα πάντα και ο αθλητισμός δεν αποτελεί εξαίρεση. Μίλησέ μας για το πόσο δύσκολο είναι το έργο σας στο Περιστέρι εν μέσω πανδημίας και με υποχρεώσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη;
Η πανδημία έχει χτυπήσει ολόκληρο τον κόσμο και εμείς δεν θα μπορούσαμε να είμαστε ξεχωριστό κομμάτι. Παρόλα αυτά είμαστε τυχροί, καθώς κάνουμε προπονήσεις, παίζουμε αγώνες παρά τις δυσκολίες. Εμείς ουσιαστικά συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που κάναμε και πριν. Είμαστε πιο προσεκτικοί, προσπαθούμε να τηρούμε το πρωτόκολλο και λαμβάνουμε τα μέτρα που χρειάζεται, ώστε να μπορούμε να μην είμαστε κομμάτια της διασποράς. Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες στα ταξίδια. Είναι δύσκολο αν είσαι όλη την ώρα με τη μάσκα, όμως άλλα επαγγέλματα περνούν πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις, οπότε εμείς θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για το πώς ζούμε και δεν χρειάστηκε να σταματήσουμε το επάγγελμά μας.
-Ποια είναι η γνώμη σου για την απόφαση του BCL να αλλάξει το φορμάτ και να διαφοροποιήσει τους ομίλους, κάνοντάς τους εν τέλει 8, αντί για 4;
Το BCL είναι μια διοργάνωση που κάθε χρόνο ανεβαίνει και όπως είδαμε και την περσινή σεζόν με τον Φάιναλ 8, προσπάθησε να βρει όσο το δυνατόν καλύτερους τρόπους διεξαγωγής των πρωταθλημάτων, μειώνοντας τον κίνδυνο της διασποράς. Έτσι έγινε αυτή η αλλαγή στους ομίλους, ώστε οι ομάδες να μην έχουν πολλές μετακινήσεις και οι παίκτες να μην έρχονται σε επαφή. Ήταν κάτι πολύ σωστό και μπορούμε να το δούμε από το γεγονός ότι σε σχέση με την Ευρωλίγκα, το BCL έχει πολύ λιγότερα κρούσματα. Επομένως είναι κάτι που, εκ του αποτελέσματος, εξυπηρετεί και τις ομάδες, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί.