Του Aρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Πέντε παίκτες άφησαν την Ευρώπη για το ΝΒΑ κατά την διάρκεια της σεζόν. Οι Φακούντο Καμπάτσο, Γκάμπριελ Ντεκ, Μάικ Τζέιμς, Λούκα Βιλντόζα και Ελάιζα Μπράιαντ ξεκίνησαν την σεζόν στην Ευρωλίγκα, αλλά θα την ολοκληρώσουν ως NBAers.
Μιλάμε για μία νέα τάση, που δεν ήταν καθόλου συνηθισμένη και δεν αποκλείεται να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια, όμως οι πέντε αυτές περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Για την ακρίβεια, πέρα από τις ομοιότητες που υπάρχουν μεταξύ Καμπάτσο και Ντεκ, ελάχιστα άλλα πράγματα έχουν κοινά στοιχεία σε όλες αυτές τις μετακινήσεις, πέρα από τη δεδομένη οικονομική δύναμη του ΝΒΑ.
Το Eurohoops παρουσιάζει τις λεπτομέρειες των πέντε μεταγραφών και εξετάζει το ενδεχόμενο αυτές να επηρεάζεονται από την πανδημία του κορωνοϊού ή όχι.
Φακούντο Καμπάτσο
Η μετακίνηση του Φακούντο Καμπάτσο στο ΝΒΑ σαφέστατα επηρεάστηκε από τον COVID και την ολοκλήρωση της σεζόν στις ΗΠΑ τον Οκτώβριο. Από το καλοκαίρι, άλλωστε, ήταν κοινό μυστικό πως ο Αργεντινός θα έφευγε για το ΝΒΑ.
Η Ρεάλ το γνώριζε επίσης, με το buy-out των 6 εκατ. ευρώ να προκαλεί αίσθηση. Όλα αυτά την ώρα που βάσει των κανονισμών της συλλογικής σύμβασης του ΝΒΑ, οι Νάγκετς δεν μπορούσα να δώσουν πάνω από 750.000 δολάρια χωρίς να επιβαρυνθεί το σάλαρι καπ τους, προκειμένου να πληρώσουν εξαγορά συμβολαίου.
Ο Ισπανός ατζέντης Νταβίντ Κάρο, ένας εκ των διευθυντών της Octagon Εurope δούλεψε μαζί με τον ατζέντη Κλαούντιο Βιλανουέβα για να ολοκληρώσουν την συμφωνία και ο Κάρο εξηγεί πως έχουν τα πράγματα. ”To πιθανό deal του παίκτη με το ΝΒΑ φαινόταν να είναι σχεδόν αδύνατο, λόγω του buy-out”, είπε στο Eurohoops ο Κάρο. ”Είναι το μεγαλύτερο στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά εμεις είμαστε εδώ για να κάνουμε το αδύνατο”.
Η ομάδα που αρχικά είχε στο στόχαστρο της τον Καμπάτσο ήταν η Μινεσότα, όπου χρέη βοηθού προπονητή εκτελεί ο Αργεντίνος θρύλος που ακούσει στο όνομα Πάμπλο Πριτζιόνι. Ωστόσο, ο Καμπάτσο αναγκαστικά ξεκίνησε την σεζόν με την Ρεάλ, αφού η αγωνιστική περίοδος 2019-20 στο ΝΒΑ δεν είχε καν ολοκληρωθεί. Τελικά τον Νοέμβριο, όταν άρχισε η μεταγραφική περίοδος στις ΗΠΑ, αποχώρησε με προορισμό το Ντένβερ, το οποίο στο μεταξύ ενδιαφέρθηκε περισσότερο με τον Αργεντίνο να χρησιμοποιεί τους πρώτους μήνες της περιόδου 2020-21 στην Ευρώπη για να είναι πανέτοιμος για το άλμα, ενώ παράλληλα οι μισθοί του από την Ρεάλ Μαδρίτης χρησιμοποιήθηκαν για να πληρωθεί μέρος του γιγαντιαίου buy-out.
”Είχαμε υποσχεθεί στον παίκτη ότι θα εκπληρώσουμε το όνειρό του και κάναμε τα πάντα για να το υλοποιήσουμε. Ήταν μία… μάχη, έπρεπε να βρούμε τρόπο για να καλύψουμε το ποσό. Ήταν πολύπλοκο και γι’ αυτό έχουμε μία τόσο μεγάλη εταιρεία όπως η Octagon, ώστε να μπορεί να κάνει τα πάντα”, αναφέρει ο Κάρο με τον Καμπάτσο εντέλει να θέλει τόσο να παίξει στο ΝΒΑ, ώστε να υπογράψει ένα διετές συμβόλαιο συνολικής αξίας 6,2 εκατ. δολαρίων. Στη τσέπη του εντέλει θα μείνουν πολύ λιγότερα χρήματα από όσα θα έπαιρνε ως παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης.
Είναι ξεκάθαρο ότι τίποτα από αυτά δεν θα είχε γίνει με αυτόν τον τρόπο, αν δεν είχε καθυστερήσει η σεζόν στο ΝΒΑ, λόγω κορωνοϊού. Κάπως έτσι όμως, ολοκληρώθηκε η συμφωνία με τον μεγαλύτερο όρο εξαγοράς συμβολαίου που έχει υπάρξει ποτέ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Γκάμπριελ Ντεκ
Και ο Γκάμπριελ Ντεκ ήταν στα ραντάρ του ΝΒΑ για το πολύ καιρό. Και όπως συνέβη με τον Φακούντο Καμπάτσο, δεν υπήρχε από τη Ρεάλ Μαδρίτης κάποια προθεσμία στον όρο εξαγοράς συμβολαίου, που να του απαγορεύει να φύγει μέσα στη σεζόν.
Αυτό αποδείχθηκε σωτήριο για τον παίκτη, με την Ρεάλ να χάνει έναν πολύ σημαντικό πυλώνα της λίγο πριν τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Το δικό του buy-out ήταν “μόλις” 1,5 εκατ. δολάρια με τις ετήσιες απολαβές του να φτάνουν τις 500.000 δολάρια και φυσικά ήταν πολύ πιο πρόθυμος να φύγει από την Ευρώπη. Παρά την κομβική του σημασία για τη Ρεάλ ακόμα δεν είχε φτιάξει το όνομα του, δεν είχε τις αποδοχές ενός σταρ και το να βρεθεί ακόμα και με το μίνιμουμ συμβόλαιο στο ΝΒΑ είχε νόημα.
Εντέλει οι Θάντερ του προσέφεραν 4 εκατ. δολάρια μέχρι το τέλος της σεζόν, ένα αστρονομικό για την Ευρώπη ποσό που όμως ήταν τα χρήματα που έπρεπε αναγκαστικά να ξοδέψουν για να φτάσουν το υποχρεωτικό μίνιμουμ του σάλαρι καπ του ΝΒΑ. Αν δεν τα έδιναν σε κάποια μεταγραφή, το συγκεκριμένο ποσό θα έπρεπε να διανεμηθεί στους υπάρχοντες παίκτες τους ως μπόνους στο τέλος της σεζόν.
Ο Ντεκ πήρε φυσικά το συμβόλαιο, πληρώσε με άνεση το buy-out στην Ρεάλ, οι Θάντερ συνεισέφεραν για την εξαγορά του συμβολαίου του και τα επιτρεπόμενα 750.000 δολάρια και έτσι ο παίκτης κατέληξε στο ΝΒΑ με πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που έπαιρνε στην Ευρώπη. Αν κριθεί επιτυχημένο το πέρασμά του, τότε θα γίνει εγγυημένη και η υπόλοιπη τριετία του συμβολαίου του και θα συνεχίσει να αγωνίζεται στις ΗΠΑ . Όσο για την Ρεάλ, έχασε μεν έναν πολύ καλό παίκτη, αλλά πήρε ένα πολύ υψηλό ποσό εξαγοράς για ένα συμβόλαιο που έληγε το καλοκαίρι.
Μάικ Τζέιμς
Η απόφαση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας να αφήσει τον Μάικ Τζέιμς να παίξει στους Νετς ήταν πρακτικά ένα “ευτυχές ατύχημα” και για τις δύο πλευρές. Ο παίκτης είχε μετά από απόφαση του Δημήτρη Ιτούδη απομακρυνθεί από το ενεργό ρόστερ, με δύο ακόμα σεζόν να υπάρχουν στο συμβόλαιο.
Η προσφορά των Νετς ήταν ένα θεόσταλτο δώρο για όλους τους εμπλεκόμενους. Ο Τζέιμς έχει την ευκαιρία να δείξει το ταλέντο του ως μέλος ενός εκ των φαβορί για τον τίτλο του ΝΒΑ με την βοήθεια καλών του φίλων και η ΤΣΣΚΑ έχει την διάθεση να τον αφήσει να συνεχίσει την καριέρα του στο ΝΒΑ -και όχι σε άλλη ομάδα της Ευρωλίγκας- διαπραγματευόμενη το καλοκαίρι την αποδέσμευση από το υπόλοιπο του συμβολαίου του που προβλέπει 5 εκατ. δολάρια μέχρι το 2023.
Αμφότερες οι πλευρές έχουν αφήσει ανοιχτές όλες τις επιλογές τους, επομένως μην μείνετε έκπληκτοι αν ο Τζέιμς τελικά επιστρέψει στην ΤΣΣΚΑ. Και όλο αυτό κάνει πιο ιδιαίτερη την κατάσταση. Ο Αμερικανός ουσιαστικά είναι ”δανεικός” στους Νετς με την ΤΣΣΚΑ να έχει βρει την νομική φόρμουλα να κάνει κάτι πρωτοφανές. Επιπλέον οι Ρώσοι γλύτωσαν και κάποιες πληρωμές μισθών από τη σεζόν 2020-21 από το διάστημα που ούτως ή άλλως ο Τζέιμς θα έμενε ανενεργός και έτσι προς το παρόν όλοι είναι ικανοποιημένοι, έστω κι αν δεν υπάρχει κανένα buy-out.
Λούκα Βιλντόζα
Η Μπασκόνια ανέκαθεν ήταν μία ομάδα γνωστή για τις πωλήσεις παικτών και αυτό ήταν το σχέδιο για τον Λούκα Βιλντόζα. Ο Αργεντίνος θα πήγαινε αργά η γρήγορα σε μία άλλη ομάδα και οι Νικς μπήκαν στο κάδρο, έχοντας ουσιαστικό ενδιαφέρον.
Η Νέα Υόρκη, όπως και η Οκλαχόμα, είχε 2,75 εκατ. δολάρια να ξοδέψουν για να φτάσουν το υποχρεωτικό μίνιμουμ του σάλαρι καπ, με το buy out που ζητούσαν οι Βάσκοι να βρίσκεται στα 2 εκατ. δολάρια. Ο Βιλντόζα έδωσε από τον μισθό του 1,25 εκατ. δολάρια και οι Νικς το γνωστό επιτρεπόμενο ποσό των 750.000 δολαρίων, για να ολοκληρωθεί η συμφωνία και να πληρωθεί ο όρος εξαφοράς.
Το συμβόλαιο του Βιλντόζα είναι 4ετούς διάρκειας, όμως το εγγυημένο κομμάτι αφορά μόνο την φετινή σεζόν, με τον γκαρντ να βάζει στην τσέπη μεικτά 2,25 εκατ. δολάρια. Οι συνολικές αποδοχές του συμβολαίου, οι οποίες ακόμα δεν είναι εγγυημένες πέρα από την τρέχουσα σεζόν, είναι 13,5 εκατ. δολάρια.
”Οι Νικς παρακολουθούσαν τον Βιλντόζα για αρκετό καιρό, μαζί με άλλες ομάδες. Είχε πρόταση το περασμένο καλοκαίρι, αλλά δεν ήταν η σωστή στιγμή για εκείνον. Όλα όμως τώρα, ήταν αλλιώς. Το ΝΒΑ κοιτάζει τους καλύτερους της Ευρωλίγκας. Ο Βιλντόζα είναι ένας από αυτούς και αν σκεφτούμε πως υπάρχουν όλο και λιγότεροι καλοί πόιντ γκαρντ, η ζήτηση είναι μεγάλη, όπως για τους σέντερ”, εξηγεί ο Κάρο που εκπροσωπεί και αυτόν τον Αργεντίνο.
Το γεγονός ότι τρεις Αργεντίνοι μετακινήθηκαν από την Ευρώπη στο ΝΒΑ δεν έχει να κάνει με την εθνικότητα τους, αλλά με το ταλέντο τους. Κατά τον Κάρο: ”Δεν έχει σημασία από πού είσαι. Το ΝΒΑ κοιτάζει τα κορυφαία ταλέντα και αυτή την εποχή, η Αργεντινή έχει μια ακόμα χρυσή γενιά με τους Καμπάτσο, Βιλντόζα και Ντεκ. Είναι λογικό να καταλήξουν στο ΝΒΑ”.
Να σημειωθεί ότι τα πράγματα για την πώληση πέρα από το οικονομικό όφελος ήταν πιο εύκολα για τη Μπασκόνια, αφού η σεζόν στην Ευρωλίγκα είχε ολοκληρωθεί.
Ελάιζα Μπράιαντ
Ο Ελάιζα Μπράιαντ ήταν καιρό στη λίγκα των Μπακς, έχοντας παίξει στην ομάδα τους κατά τη διάρκεια του Summer League του 2019. Η χρονιά στην Ευρωλίγκα τελείωσε για την Μακάμπι, κάτι που επίσης απλοποίησε τα πράγματα, και έτσι αποφάσισε να συνεχίστει στις εγχώριες διοργανώσεις ψβρίς τον Αμερικανό.
Οι Μπακς ήθελαν τον Μπράιαντ και ενώ αρχικά η Μακάμπι δεν φαινόταν να έχει διάθεση να τον αποδεσμέυσει, όλα έγιναν πιο εύκολα όταν δόθηκε το ποσό των 500.000 δολαρίων ως αντίτιμο εξαφοράς για ένα συμβόλαιο που έφτανε στο τέλος του το καλοκαίρι.
Η Μακάμπι, όπως όλα έδειχναν, δεν θα μπορούσε να κρατήσει τον παίκτη την επόμενη σεζόν και πρέπει να σημειωθεί πως οι Ισραηλινοί είναι ίσως η ομάδα που έχει υποστεί την μεγαλύτερη οικονομική ζημιά στην Ευρώπη από τις άδειες εξέδρες λόγω COVID. Επομένως η πώληση του παίκτη, επιχειρηματικά ήταν περίπου αυτονόητη.
Γίνεται εύκολα κατανοητό γιατί αυτές οι πέντε περιπτώσεις δεν έχουν πολλά κοινά. Και μόνο στις μεταγραφές του Ντεκ και Βιλντόζα, οι ομάδες του ΝΒΑ είχαν χρήματα να ξοδέψουν που ούτως ή άλλως θα έπρεπε να τα διαθέσουν σε μισθούς παικτών λόγω των κανονισμών του σάλαρι καπ. Αλλά από την άλλη, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε δύο δεδομένα.
Οι περισσότεροι παίκτες, αν όχι όλοι, θέλουν να παίξουν στο ΝΒΑ, ακόμα και αν χρειαστεί να κάνουν κάποια οικονομική θυσία, όπως ο Καμπάτσο. Και οι ομάδες του ΝΒΑ έχουν οικονομικούς πόρους, που δεν υπάρχουν πουθενα αλλού στον κόσμο.
Επομένως, είναι λογικό από την άλλη πλευρά οι ευρωπαϊκές ομάδες να γίνουν ακόμα πιο σκληροί διαπραγματευτές και να απαιτούν ακόμα πιο μεγάλα buy outs. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, τα ποσά πάνω από τα 2 εκατ. δολάρια ήταν αδιανόητα, όμως μετά τον Καμπάτσο, όλα δείχνουν πως αλλάζει ραγδαία η κατάσταση.
Και πάλι όμως, δεν θα είναι εύκολο μια τέτοια αλλαγή να γίνει αποδεικτή, ειδικά όταν μιλάμε για παίκτες και ατζέντηδες. Κατά τον Κάρο: ”Κανείς δεν θα υπογράψει έναν τέτοιο όρο. Αυτό σημαίνει ότι κάνεις πιο δύσκολο για έναν παίκτη το να εκπληρώσει το όνειρό του, που δεν είναι άλλο από το ΝΒΑ. Το buy out πρέπει να συνδέεται με τον μισθό, έτσι ώστε κανείς παίκτης να μην μπορεί να συμφωνήσει σε ένα τεράστιο ποσό εξαγοράς χωρίς να έχει ένα επίσης πραγματικά μεγάλο συμβόλαιο στην Ευρώπη. Η περίπτωση του Καμπάτσο ήταν ιδιαίτερη, μιας και είχε υπογράψει για 5 χρόνια με αντίτιμο 15 εκατομμύρια. Δεν υπάρχουν πολλά τέτοια συμβόλαια στην Ευρωλίγκα”
Ο Κάρο συμφωνεί, ωστόσο, με την τάση που θέλει τις ευρωπαϊκές ομάδες να βγάζουν περισσότερα λεφτά από πωλήσεις παικτών στο ΝΒΑ, αλλα προειδοποιεί ότι οι Αμερικανοί δεν θα χαρίσουν τίποτα: ”Το ΝΒΑ έχει λεφτά να ξοδέψει, όμως θα προσπαθήσει να βρει κι άλλες λύσεις, όπως για παράδειγμα τα two-way συμβόλαια. Αρχικά, υπήρχε όριο 45 ημερών παρουσίας στο ΝΒΑ για αυτούς τους παίκτες, αλλά τώρα ο κανονισμός έχει αλλάξει και δεν υπάρχει κανένα χρονικό όριο. Οι Αμερικανοί απλά θα αλλάξουν τους κανονισμούς για να κερδίσουν. Είναι ένας λευκός καρχαρίας και αν θεωρείται καρχαρίας το ευρωπαϊκό μπάσκετ, σίγουρα δεν είναι λευκός. Αυτός είναι μόνο οι ΗΠΑ. Επομένως, παίκτες και ατζέντηδες δεν θα δεχθούν αυξήσεις στα buy outs εκτός κι αν οι μισθοί στην Ευρώπη γίνουν αστρονομικοί”
Τι μπορεί, λοιπόν, να κάνει η Ευρώπη;
Όπως λέει και ο Κάρο: ”Πιστεύω ότι η FIBA, η Ευρωλίγκα και οι εγχώριες λίγκες της Ευρώπης πρέπει να κάτσουν με το ΝΒΑ και να δημιουργήσουν έναν κοινό τόπο, διαφορετικό από το παρελθόν και να καταλήξουν σε μία πιο μοντέρνα συμφωνία, ώστε να προστατεύσουν το μπάσκετ από όλες τις πλευρές. Είναι ό,τι ακριβώς συμβαίνει με το ΝΒΑ και το NCAA που έχουν μόνιμη επαφή και θέλουν να δουν τι μπορούν να κάνουν από κοινού. Πρέπει να γίνει αυτό και είναι ακόμα ένας λόγος για τον οποίο πρέπει να σταματήσει η διαμάχη μεταξύ της FIBA και της Ευρωλίγκας. Είμαστε διχασμένοι και αυτό κάνει ακόμα πιο δυνατό το ΝΒΑ”