Του Αχιλλέα Μαυροδόντη/ info@eurohoops.net
Στις 12/7/2009, η Εθνική Ελλάδος έφτασε στην δεύτερη θέση του κόσμου, καθώς στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Κ19 γνώρισε την ήττα από τις ΗΠΑ με 88-80, με την “χρυσή” γενιά των 90άριδων να φέρνει ακόμα μια μεγάλη επιτυχία στη χώρα μας.
ΡΕΤΡΟ: Όταν η Εθνική U-19 έφτασε μέχρι την δεύτερη θέση του κόσμου (videos)
Πλέον, με 11 χρόνια να έχουν περάσει από τον μεγάλο τελικό, το… παράπονο των διεθνών μας παραμένει, καθώς έφτασαν μια ανάσα από την πηγή, όμως τελικά δεν μπόρεσαν να πιουν νερό. Παρόλα αυτά, το δεύτερο σκαλοπάτι του κόσμο δεν παύει να είναι μια τεράστια επιτυχία.
Ένας από τους βασικούς πυλώνες της τότε Εθνικής μας ομάδας, ο Λεωνίδας Κασελάκης, μίλησε στο Eurohoops για όλα όσα έζησε τότε, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως οι διεθνείς μας άργησαν να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της επιτυχίας τους, ενώ δεν παρέλειψε να ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού προς το πρόσωπό του.
Αρχικά, ο εκ των διακριθέντων της Εθνικής μας σε εκείνον τον τελικό (15 πόντοι, 6 ριμπάουντ), ανέφερε: “Ήταν μια πολύ ωραία και πρωτόγνωρη εμπειρία για όλους μας, γιατί ήταν η πρώτη φορά που ταξιδεύαμε τόσο μακριά από την Ελλάδα. Νομίζω ότι ήμασταν μια παρέα οπότε είχαν μπει οι βάσεις για να είμαστε σκληροί σε ό,τι και αν συναντήσουμε. Σίγουρα πάντως όλο αυτό είναι μια γλυκιά ανάμνηση”.
Όπως είπαμε, μπορεί να πέρασαν 11 χρόνια από το συγκεκριμένο ματς, όμως ακόμα υπάρχει ένα… παράπονο από τους διεθνείς μας, με τον “Κασέλ” να μην αποτελεί εξαίρεση: “Προσωπικά ακόμα με… τρώει, γιατί όταν αντιμετωπίσαμε τις ΗΠΑ στον αγώνα κατάταξης, παρότι ήταν καλύτεροι και μας κέρδισαν δίκαια, μέσα μας ξέραμε πως δεν θα ήταν εύκολο για εκείνου αν τους ξανασυναντούσαμε. Ένας τελικός φυσικά δεν έχει καμία σχέση με ένα παιχνίδι κατάταξης αλλά μπορούσε να είχε κριθεί πιο οριακά. Είχαμε κι άλλο να δώσουμε”.
Εκείνη η Εθνική των ΗΠΑ είχε παίκτες που πραγματοποίησαν μεγάλη καριέρα μετέπειτα, όπως ο Κλέι Τόμπσον και ο Γκόρντον Χέιγουορντ, γεγονός που δείχνει την ποιότητα της συγκεκριμένης ομάδας των Αμερικανών. “Κάνανε τρομερή πορεία και σίγουρα δεν είναι τυχαίο αυτό, αλλά εκείνη τη στιγμή τους βλέπαμε μόνο ανταγωνιστικά. Χαιρόμουν προσωπικά γιατί η μόνη ομάδα που μας νίκησε δύο φορές απαρτιζόταν από παίκτες που μόνο τυχαίοι δεν ήταν. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, η Αμερική ήταν μια πολύ γεμάτη ομάδα, αλλά πίστευα στην ομάδα μου”.
Αλήθεια, πόσο εύκολο είναι να συνειδητοποιήσεις το μέγεθος μιας τέτοιας επιτυχίας, παρά την πίκρα της ήττας στον τελικό; Ο Λεωνίδας Κασελάκης λοιπόν στάθηκε σε αυτό το θέμα, τονίζοντας πως οι διεθνείς μας το κατάλαβαν στο αεροπλάνο του γυρισμού, εξηγώντας παράλληλα γιατί ήταν αναγκασμένοι να το αφήσουν άμεσα πίσω τους… “Δεν καταφέραμε να συνειδητοποιήσουμε πολλά γιατί αμέσως ταξιδέψαμε για την Ρόδο, προκειμένου να ενταχθούμε στην Εθνική Νέων. Λίγο στο αεροπλάνο καταλάβαμε τι είχαμε πετύχει, αλλά έπρεπε να το αφήσουμε πίσω μας και να συγκεντρωθούμε στην επόμενη αποστολή, η οποία ήταν το Πανευρωπαϊκό, που αποτελούσε ένα νέο όραμα και στόχο, που θα μας έφερνε και πάλι στην κορυφή”.
Η γενιά των 90άριδων χαρακτηρίστηκε “χρυσή” και όχι άδικα. Δύο κατακτήσεις Ευρωπαϊκού, μια δεύτερη θέση στον κόσμο και ένα ακόμα δύο ασημένια σε ευρωπαϊκό επίπεδο ήταν ο απολογισμός. Τι ήταν όμως το… μυστικό; Ο Λεωνίδας Κασελάκης το εξήγησε και αυτό. “Εκείνη η ομάδα αποτελούνταν από καλούς παίκτης και η πορεία μας έδειξε ότι τίποτα δεν ήταν τυχαίο. Από την άλλη είχαμε τρομερή χημεία μεταξύ μας. Ήμασταν πολλά χρόνια μαζί και ξέραμε τις αδυναμίες ο ένας του άλλου, αλλά και το παιχνίδι μας. Ήμασταν σκληροί και ανταγωνιστικοί. Ακόμα και όταν οι επιθετικές αρετές δεν ήταν σε έξαρση, με την σκληράδα μας βρίσκαμε λύσεις. Αυτό το στοιχείο είναι πολύ σημαντικό γενικότερα πόσο μάλλον σε αυτές τις ηλικίες”.
Εκείνο το καλοκαίρι ήταν απλά… μαγικό για την συγκεκριμένη γενιά, καθώς λίγο μετά την δεύτερη θέση στον κόσμο, ήρθε και η πρώτη στην Ευρώπη, στο Πανευρωπαϊκό της Ρόδου. Ο “Κασέλ” λοιπόν σχολίασε την συνολική εμπειρία από το 2009, λέγοντας πως: “Ήταν ένα απίστευτο καλοκαίρι. Εντάξει, μπορεί η 2η θέση να μας άφησε μια πικρία, αλλά όταν το συνειδητοποιήσαμε ήταν κάτι το μαγικό και ιδιαίτερο, γιατί είχε μεγάλη απήχηση κόσμο και μας βοήθησε να κάνουμε τα πρώτα βήματά μας. Μπορεί να τελείωνε ένα τουρνουά, αλλά η καριέρα μας ήταν ακόμα στην αρχή. Μας έμαθε ο κόσμος και έμαθε το αγωνιστικό μας στυλ”.
Τέλος, αφήνοντας το κεφάλαιο Εθνική, ο 30χρονος πλέον φόργουορντ έφτασε στο σήμερα, και στις φήμες που τον φέρνουν στον Παναθηναϊκό, δηλώνοντας: “Δεν υπάρχει κάτι ακόμα. Προφανώς με τιμάει το ενδιαφέρον ενός τέτοιου συλλόγου, σαν τον Παναθηναϊκό, αλλά ακόμα δεν υπάρχει κάτι”.
Ολόκληρος ο μεγάλος τελικός ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ελλάδα: