Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο δις Πρωταθλητής Ευρωλίγκας το 2006 και 2008, καθώς και “MVP της Χρονιάς” το 2007 μίλησε για…
…το 34o Final Four και την κατάκτηση από την Εφές: “Ήταν από τα πιο ενδιαφέροντα Final Fours. Είδαμε τρομερούς ημιτελικούς που κρίθηκαν στο σουτ και έναν μεγάλο τελικό. Η καλύτερη ομάδα και φέτος και πέρσι κέρδισε τον τίτλο. Η πιο σταθερή και αυτή που χαιρόσουν να βλέπεις. Είχε έρθει και η ώρα της να κερδίσει μια Ευρωλίγκα”.
…τα παιχνίδια που είδαμε: “Έχουν αλλάξει οι εποχές και το μπάσκετ είναι διαφορετικό, δεν είχαμε τόσο μεγάλη ανατροπή όσο το 2009”.
…το άστοχο τρίποντο του Ουίλ Κλάιμπερν της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον ημιτελικό που έστειλε την Εφές στον τελικό: “Θεωρώ ότι σχεδιάζεις κάτι αλλά πρέπει να πάρεις το καλύτερο που σου δίνει η φάση. Αν δεις το βίντεο, έχει πάρει δικό του σουτ. Για εμένα ήταν καλή επιλογή το σουτ πάνω στον Σίνγκλετον. Αν είχε μπει θα λέγαμε μπράβο. Δεν ήταν πνιγμένο σουτ. Ήταν ο παίκτης που κουβάλησε την ομάδα. Για εμένα ήταν μια σωστή επιλογή, απλά δεν μπήκε. Η ιστορία γράφεται από τον νικητή και αυτόν που το έβαλε”.
…τα προγνωστικά πριν από την τελική φάση: “Θεωρώ πως είχε το προβάδισμα και η Μπαρτσελόνα και η Εφές. Το σουτ του Χίγκινς είναι από τα δύσκολα. Η ΤΣΣΚΑ διάβασε πολύ καλά και η άμυνα ήταν τρομερή. Αυτό θέλεις να κάνεις με τον Χίγκινς. Να τον αναγκάσεις να σουτάρει και να πάει αριστερά. Κανείς από αυτούς που έχασε δεν είχε Σπανούλη“.
…τις άδειες εξέδρες στη LANXESS Arena: “Ήταν σαν ένα πολύ υψηλού επιπέδου φιλικό προετοιμασίας. Η ένταση θα ήταν διαφορετική με τον κόσμο. Είδαμε ένα ήπιο από θέμα αντιδράσεων Final Four. Οι αντιδράσεις θα ήταν πιο έντονες. Όταν δεν έχεις κόσμο να σε βλέπει είναι πιο εύκολο να διαχειριστείς την έντασή σου. Σε εμάς δεν έφτασε η ψύχρα που είχε το γήπεδο. Υπάρχει σε όλους μια επανεκτίμηση πραγμάτων και δεδομένων. Η έλλειψη του κόσμου βοήθησε να το δουν λίγο πιο χαλαρά και την ήττα και τη νίκη. Η ένταση και τη χαρά διατηρούνται με την παρουσία του κόσμου. Ο Μίτσιτς και ο Λάρκιν είναι σαν να να έφυγε ένα βάρος από πάνω τους. Μόλις τελειώνει το ματς είναι σαν κάθαρση για τους αθλητές και σε αυτό καταλαβαίνουμε την σημασία του κόσμου και μας κάνει να τον εκτιμήσουμε. Είναι πάρα πολύ σημαντική η παρουσία του κόσμου. Βλέπετε όμως χωρίς αυτούς ότι η Εφές μετά από λίγο δεν είχε κάτι να την κάνει να συνεχίσει τη γιορτή”.
…το γεγονός πως ολοκληρώθηκε η χρονιά σε αντίθεση με πέρυσι: “Όποιος δεν καταλαβαίνει το πόσο σημαντικά είναι όλα τα της καθημερινότητάς μας δεν περίμεναν το Final Four για να το καταλάβουν. Αυτό όταν λοιπόν δεν γίνεται είναι σαν μια χαμένη χρονιά από τη ζωή τους, μόνο το ότι έγινε, ήταν επιτυχία. Είδαμε ακραίες αντιδράσεις, αλλά αυτό το σοκ τους περισσότερους μας έκανε να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα”.
…τον MVP της χρονιάς και της τελικής φάσης Βασίλιε Μίτσιτς: “Συγκρίνουμε ανόμοιες εποχές. Αυτός νικάει και για την προσωπικότητα. Από εκεί και πέρα είναι ένας υπερπλήρης παίκτης. Μπορεί να παίξει όλες τις θέσεις και να σουτάρει άνετα. Είναι συγκλονιστικός πασέρ και με τρομερή μπασκετική ευφυΐα. Είναι σημαντικός στο πώς αντιλαμβάνεται το μπάσκετ”.
…τον Έτορε Μεσίνα που γνώρισε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και βλέπει στην Αρμάνι Μιλάνο: “Στις αντιδράσεις του είναι διαφορετικός αλλά παίζει ρόλο το πέρασμα από το ΝΒΑ. Πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ότι ο Μεσίνα δεν είναι μόνο προπονητής. Έχει διαφορετικό ρόλο, όντας και πρόεδρος. Βλέπει λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Μέσα στο παιχνίδι είναι έντονος και πάλι αλλά μετά κοντρολάρει την έντασή του. Ο Μεσίνα δεν θα έριχνε ποτέ μπουνιά σε παίκτη του. Είναι άδικο βέβαια να συγκρίνουμε εποχές που απέχουν 10-12 χρόνια. Το μπάσκετ έχει φύγει από τα χέρια των προπονητών και είναι περισσότερο στα χέρια των παικτών. Ο Μεσίνα έλεγε κάτι σοφό. Για να πας στο Final Four και να περάσεις χρειάζεσαι παίκτες που να έχουν φτάσει εκεί για να στο μεταδώσουν”.
…τον πιο κομβικό παίκτη της Εφές: “Το ουσιαστικό είναι να δώσεις κατεύθυνση στους παίκτες σου. Για εμένα κομβικός είναι ο Σιμόν. Είναι ο συνδετικός κρίκος που κάνει την διαφορά, χωρίς να είναι ο καλύτερος παίκτης”.
…τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους: “Ο κάθε προπονητής έχει άλλη φιλοσοφία. Πρέπει να δούμε και το πρωτάθλημα που παίζουν. Από όλους αυτούς ο Σάρας είναι ο πιο φρέσκος. Ο Γκασόλ δεν γινόταν να έρθει και να του πεις αν δεν προπονηθείς δεν παίζεις. Είναι δύσκολο αυτό για τον Σάρας, 2-3 μήνες πριν το τέλος της σεζόν”.
…τη συμμετοχή του τραυματία Νικ Καλάθη (διάστρεμμα) στον τελικό: “Σοκαρίστηκα που τον είδα να παίζει. Λέγαμε πως για να κάνει έτσι θα μείνει 3-4 εβδομάδες εκτός. Την Εφές αν τη βάλεις να σκεφτεί την μπερδεύεις. Το παιχνίδι γύρισε όταν άφησαν την Εφές να πάει πάνω κάτω. Αν παίζεις με κάποιον που τρέχει καλύτερα, πρέπει να κοντρολάρεις το ρυθμό. Πάλι πρόβλημα είχε όταν χρειάστηκε να σκεφτεί. Θεωρώ πως ο Σάρας πίστεψε ότι αυτός ο τρόπος θα τον βοηθούσε απέναντι στην Εφές. Πάντα λαμβάνεις υπόψιν και το ποιος είναι ο αντίπαλος”.
…την ΤΣΣΚΑ Μόσχας: “Ήταν για εμένα η πιο επικίνδυνη ομάδα. Θα μείνει στον ίδιο δρόμο γιατί ανανέωσε με τον Ιτούδη. Οι άνθρωποι της ομάδας είναι σοβαροί και ξέρουν. Αν με όλα αυτά που πέρασαν τους έλεγε κανείς ότι θα έφταναν στον ημιτελικό θα χαιρόντουσαν”.
…την δυσκολία της Εφές να μείνει στο τοπ επίπεδο μετά την φετινή σεζόν: “Έχω την χαρά να γνωρίζω τον κ. Κομνηνό. Αυτό που μπορώ να επιβεβαιώσω είναι πως η ομάδα είναι στο σωστό δρόμο. Ένας οργανισμός που έφτασε σιγά-σιγά εκεί δεν είναι τυχαίο και είναι καταδικασμένοι να βρουν την επόμενη ήμερα. Το επόμενο στοίχημα είναι το πώς θα κρατήσουν την ομάδα σε υψηλό επίπεδο”.
…τον Βασίλιε Μίτσιτς και πάλι: “Η ζωή κάθε ανθρώπου και αθλητή είναι γεμάτη δυσκολίες. Ο Μίτσιτς δεν τα παράτησε ποτέ και θα ανταμειφθεί. Επίσης συνδυάζει όλα τα βασικά του μπάσκετ. Είναι και από μια χώρα που μπορεί να έχουν MVP σε ΝΒΑ και Ευρωλίγκα. Εμείς εδώ δεν έχουμε καταλάβει ότι κοντραριζόμαστε έναν παίκτη από την Σερβία, την Ανγκόλα την Ινδία. Δεν πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας το αν θα κερδίσουμε την άλλη γειτονιά”.
…τον εαυτό του και τις δυσκολίες στην καριέρα του: “Είχα μια κλήση στην Εθνική Ελπίδων. Δεν νιώθω ότι αδικήθηκα, δίκαια δεν είχα μεγαλύτερη αναγνώριση νωρίς. Το σημαντικό είναι ποιος θα είναι συνεπείς. Γι αυτό ξεχωρίσαμε εμείς. Πλέον τα παιδιά θέλουν να γίνουν όλα γρήγορα. Μην περιμένεις συγκλονιστικά πράγματα με απλή προσπάθεια. Εγώ δεν τα παράτησα και αυτό ήταν το κίνητρό μου. Το ταλέντο δεν αρκεί. Είναι άλλο να βλέπεις έναν παίκτη στον αγώνα και την προπόνηση. Πρέπει να είσαι συνεπής. Το θέμα είναι το πώς θα ανταπεξέλθεις όταν δεν πάνε καλά τα πράγματα. Πρέπει να βρεις την κατάλληλη ομάδα και την κατάλληλη εποχή. Η ζωή του αθλητή είναι δύσκολη. Έχει πολλές ώρες μοναξιάς, απογοήτευσης και όσοι δεν ανταποκρίνονται, είναι αυτοί που δεν συνεχίζουν. Γίνεται τώρα στην Αμερική μεγάλη κουβέντα για την κατάθλιψη. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι περνάει πχ ο Πετρούνιας. Δεν μπορεί να το καταλάβει κανείς μας γιατί δεν είμαστε αυτού του βεληνεκούς. Το κακό είναι ότι κρίνουμε τα πάντα. το σημαντικό είναι αυτό που δεν βλέπεις από έναν αθλητή. Το πόσο καλά πασάρει ή σουτάρει είναι ένα κομμάτι. Το τι πείνα έχει, ποιο είναι το ταβάνι του. Δεν μπορούμε να κατακρίνουμε κάποιον που έχει μικρούς στόχους ή κάποιον που έχει μεγάλους”.
…την έλλειψη ελληνικών ομάδων από τα Final Four και τις δυσκολίες της εποχής μας: “Πριν κάποια χρόνια είχα πει ότι θα κάναμε χρόνια να δούμε ομάδα μας στο Final Four. Εγώ είπα τι βλέπω. Νομίζω ότι έχω καλή ανάλυση σε αυτά τα θέματα. Θα σας πω ότι πρέπει να οργανωθούμε καλύτερα. Το πώς, υπάρχουν ειδικοί να το αναλύσουν. Μακάρι γιατί το μπάσκετ έχει δώσει χαρές. Πιστεύω θα γίνει. Είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων το ότι δεν έχουμε πάει. Το πιο σημαντικό είναι παρακινηθείτε οι μεγάλοι και βρείτε τρόπο να κάνετε τα παιδιά να επιστρέψουν στα γήπεδα, όποιο άθλημα και να κάνετε. Δυστυχώς βιώνουμε όλοι μια ιδρυματοποίηση. Το βλέπω από τον εαυτό μου, από τους φίλους μου, από τα παιδιά τους. Πρέπει να βρούμε τρόπο να ιντριγκάρουμε τον εαυτό μας και τα παιδιά μας. Τα παιδιά θέλουν ειδικό τρόπο. Ας τα παρακινήσουμε πρώτα εμείς να βγουν έξω. Αν θέλουμε ο αθλητισμός να συνεχίσει και χρειάζεται πρώτη ύλη, που είναι τα παιδιά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι τα επόμενα χρόνια δεν θα θέλουν τα παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό”.
Απεσταλμένος του Eurohoops στην Κολωνία ήταν ο Άρης Μπάρκας, ο οποίος μετέφερε το κλίμα του Final Four στην εποχή του COVID-19.
“Πολύ διαφορετική αίσθηση. Μόνοι οπαδοί ήταν οι συγγενείς. Ήταν πολύ περίεργη αίσθηση. Όσοι δεν ήταν στο γήπεδο το έζησαν ίσως και πιο έντονα από μέσα στο γήπεδο. Μέσα σε τρεις ημέρες όλα τα πρόσωπα είχαν γίνει οικεία στους παίκτες λόγω των περιορισμών”.
Για τον Έτορε Μεσίνα: “Ο Μεσίνα είναι διαφορετικός στην αντιμετώπιση των δημοσιογράφων μετά την θητεία του δίπλα στον Πόποβιτς”.
Για τον Νικ Καλάθη που έπαιξε τραυματίας και δεν ήταν σε θέση να βοηθήσει την Μπαρτσελόνα: “Είναι κρίμα για τον Καλάθη μετά από 120 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα. Όταν βρήκε ρυθμό ο Μίτσιτς δεν μπορούσε να ακολουθήσει”.
Για τα χρηματικά έπαθλα των ομάδων: “Το μπόνους του νικητή θα είναι 1.500.000. οι 11 ομάδες με συμβόλαιο τύπου Α θα πάρουν τουλάχιστον 1.500.000. Έτσι η Εφές έχει 3.000.000”.
Για το 34ο Final Four που παρέμεινε στην Κολωνία από πέρυσι: “Η Ευρωλίγκα δεν συζήτησε να μεταφέρει ποτέ το Final Four αλλού. Η Κολωνία έχει στηρίξει πολύ την διοργάνωση και η Ευρωλίγκα θέλησε να τελειώσει εκεί την σεζόν και να τηρήσει τη συμφωνία της με τον Δήμο”.
Για την κάλυψη από τα Μέσα: “Περίπου 100 δημοσιογράφοι ήταν. Υπήρχαν περιορισμοί γιατί από Ρωσία και Τουρκία χρειαζόταν μια ειδική βίζα. Έτσι είδαμε τρανταχτά ονόματα να μην δίνουν το “παρών””.