Του Αχιλλέα Μαυροδόντη / info@eurohoops.net
Ας ξεκινήσουμε λίγο διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Ένας υγιής μπασκετικός είναι αδύνατον να μην συμπαθεί τον Γιώργο Μπόγρη. Ο “Μπογρίνιο” αποτελεί έναν από τους πλέον ετοιμόλογους μπασκετμπολίστες, ενώ πλέον, έχοντας βρει τα πατήματά του στον Απόλλωνα, έχει εξελιχθεί σε υπερπολύτιμο γρανάζι της μηχανής του κόουτς Βετούλα.
Το είδαμε εξάλλου και στο παιχνίδι απέναντι στο Περιστέρι, όπου με 8 πόντους, 6 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 1 μπλοκ συνέβαλε σημαντικά στη νίκη της ομάδας του με 74-72, αποτέλεσμα που σε μεγάλο βαθμό εξασφαλίζει και την παραμονή για τους Πατρινούς.
Το Eurohoops εντόπισε τον Γιώργο Μπόγρη και τον… ανέκρινε, με τον έμπειρο σέντερ να απαντάει με το γνωστό του ταπεραμέντο στις ερωτήσεις μας, σε μια απολαυστική συνέντευξη. Δεν χρειάζεται όμως να πούμε περισσότερα εμείς, ο “Μπογρίνιο” τα είπε όλα και εσείς θα τα διαβάσετε στις παρακάτω γραμμές…
“Ήταν μια πολύ μεγάλη νίκη που μας εξασφάλισε κατά 90% την παραμονή στην κατηγορία, κόντρα σε μια πολύ καλή ομάδα και υψηλούς στόχους, όπως είναι το Περιστέρι, γεγονός που έκανε τη νίκη ακόμα πιο σημαντική”, ήταν τα πρώτα του λόγια, ενώ στην συνέχεια πρόσθεσε πως: “Θεωρώ πως μετά το δεύτερο κομμάτι, όπου έγιναν κάποιες προσθήκες, κάθε εβδομάδα είμαστε και καλύτεροι. Το ματς με το Περιστέρι ήταν ένα παιχνίδι που είχαμε στοχεύσει, καθώς ξέραμε πως μετά την ήττα από τον Ηρακλή, τα ματς με το Λαύριο και το Περιστέρι στην έδρα μας, ήταν αυτά που θα μας έδιναν την παραμονή. Είμαστε χαρούμενοι που τα πήραμε και από εκεί και πέρα είμαστε ακόμα πιο αισιόδοξοι για την συνέχεια. Το Περιστέρι μπήκε και ήταν εύστοχο, παρότι εμείς αποφασίσαμε να του αφήσουμε το τρίποντο, γιατί στα τελευταία ματς δεν είχε καλά ποσοστά. Παρόλα αυτά, δεν απογοητευτήκαμε και ακόμα και όταν βρεθήκαμε στο -10 δεν αλλοιώσαμε το παιχνίδι μας, παίξαμε σαν ομάδα και πήραμε το αποτέλεσμα που θέλαμε”.
Στις αρχές του Φλεβάρη ο Μπόγρης άφησε την ΑΕΚ και μετακόμισε στον Απόλλωνα, έχοντας μείνει εκτός ομαδικών προπονήσεων για περίπου 3 μήνες. Ο ίδιος πάντως θεωρεί ότι η αποχή του ήταν μεγαλύτερη…
“Ήμουν 3 μήνες χωρίς καθόλου ομαδικό μπάσκετ, αλλά έκανα πολύ σκληρή δουλειά καθημερινά. Το θέμα είναι πως είμαι εκτός σχεδόν 1,5 χρόνο, γιατί και πέρσι στην Τενερίφη, ο τραυματισμός που είχα στο χέρι και οι αλλαγές στην ομάδα με κράτησαν εκτός. Θεωρώ πως ο Απόλλωνας και ο κόουτς Βετούλας μου έδωσαν την ευκαιρία να ξαναμπώ σε αγωνιστικούς ρυθμούς και να βελτιώνομαι εβδομάδα με την εβδομάδα. Το νοιώθω και το βλέπω αυτό τον εαυτό μου. Κάθε εβδομάδα νοιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου και αυτοπεποίθηση παίρνω και αντιλαμβάνομαι καλύτερα το παιχνίδι. Πιστεύω πως και η συνέχεια θα είναι ανάλογη κάθε εβδομάδα, για να έρθει ο παλιός Γιώργος ξανά στην επιφάνεια”, δήλωσε, πριν συνεχίσει με την… αγάπη του για την Πάτρα.
“Γενικά αγαπώ Πατρούλα. Είναι από τα μέρη που πέρασα πανέμορφα σαν Γιώργος, παρότι δεν το περίμενα. Φέτος κατάλαβα και πηγαίνοντας στον Απόλλωνα το πόσο σημαντική είναι αυτή η ομάδα για την πόλη. Είναι η ομάδα της πόλης και ο μπασκετικός κόσμος για τον Απόλλωνα νοιάζεται. Το ζω κάθε μέρα με την αντιμετώπιση του κόσμου και την παρουσία τους στο γήπεδο. Και η πόλη έχει ανάγκη την ιστορική ομάδα της Πάτρας στην πρώτη κατηγορία, αλλά ήταν και μια μεγάλη επιβράβευση για εμάς και τον κόουτς Βετούλα”.
Λίγο νωρίτερα, ο Γιώργος Μπόγρης αναφέρθηκε στον τραυματισμό του στο χέρι. Στη συνέχεια επεκτάθηκε, τονίζοντας ότι πρόκειται για ένα πρόβλημα που τον ακολουθούσε από το 2018!
“Η αλήθεια είναι πως με τον τραυματισμό στον ώμο που με ταλαιπωρούσε από το 2018, με είχε φτάσει ένα κλικ από το να τα παρατήσω όλα και να πάω στην επόμενη σελίδα. Αυτή θεωρώ απίθανο να είναι καριέρα αναλυτική, αλλά το να γίνω προπονητής θα ήταν κάτι πιο εφικτό. Είμαι πάρα πολύ τυχερός, γιατί με την επιλογή μου να έρθω στην Ελλάδα και να μην μείνω στην Ισπανία, ο στόχος ήταν να ξεπεράσω το πρόβλημά μου. Το τελευταίο κομμάτι της αποθεραπείας μου έγινε στην Πάτρα, από τον φυσιοθεραπευτή της ομάδας, τον Άγγελο Μασούρα και από τον Γιώργο Μιχαλόπουλο, έναν χειροπρακτικό, που έβγαλαν το τελευταίο λιθαράκι του προβλήματός μου. Για ακόμα μια φορά η ζωή μου δείχνει πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία και είμαι ευγνώμων για αυτό το κομμάτι, γιατί με βοήθησε και με βοηθά να ξαναβρώ τους ρυθμούς μου, αλλά και γιατί βρήκα μια ιστορική ομάδα με κόσμο που την αγαπάει και που βρήκα έναν προπονητή που είναι χορτασμένος και από ζωή και από χειροκρότημα, οπότε δεν έχει ανασφάλειες και κόμπλεξ και σε αφήνει να βγάλεις τον καλύτερό σου αυτό, χωρίς να θέλει να δείξει πως αυτός είναι το επίκεντρο. Επιπλέον, γιατί βρήκα αυτούς τους δύο ανθρώπους που με βοηθήσανε σε έναν τραυματισμό που με ταλαιπωρούσε πάρα πολύ, να τον ξεπεράσω. Τα 3 χρόνια καλό μπάσκετ που έχω μπροστά μου δεν θα είναι 3, θα είναι 10, πρώτα ο Θεός και μετά νομίζω πως με το κομμάτι της προπονητικής θα ήθελα να ασχοληθώ, γιατί είμαι ερωτευμένος με το άθλημα και την τακτική. Θα ήθελα να μπορέσω να μεταλαμπαδεύσω τις ιδέες και όσα έχω δει αυτά τα χρόνια, γιατί είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος που έχει δουλέψει με εξαιρετικούς προπονητές”.