Του Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Μετά από πέντε χρόνια και την Κωνσταντινούπολη το 2017 ο Ολυμπιακός επιστρέφει σε Final Four της Ευρωλίγκα και στο Βελιγράδι το τριήμερο 19-21 Μαΐου θα καταγράψει την ενδέκατη παρουσία του στη μεγάλη γιορτή της κορυφαίας διασυλλογικής ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Οι “ερυθρολευκοι” αποτελούν ένα από τα παλαιότερα και σημαντικότερα κεφάλαια των Final Four της Ευρωλίγκα, αφού η συμμετοχή τους ξεκινάει στη “χρυσή” εποχή τω 90’s και μετά από ένα επίπονο 10ετές διάλειμμα κατόρθωσαν με διαφορετικές ομάδες, συνθήκες και μπάτζετ να επιστρέψουν στους αγώνες που κρίνουν τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης με έξι παρουσίες από το 2009 και μετά.
Συνολικά οι ερυθρόλευκοι έχουν κατακτήσει τρεις φορές το τρόπαιο σε Ρώμη (1997), Κωνσταντινούπολη (2012) και Λονδίνο (2013), ενώ έχουν κερδίσει 8/10 τελικούς με μοναδικές εξαιρέσεις το Μόναχο το 1999 και το Βερολίνο το 2009 όπου και κατατάχθηκαν τρίτοι και τέταρτοι.
Το Eurohoops με αφορμή την παρουσία του Ολυμπιακού στο Final Four του Βελιγραδίου μνημονεύει τις προηγούμενες 10 παρουσίες του, ταξιδεύοντας σας στο πρόσφατο, αλλά και στο πιο μακρινό παρελθόν!
ΤΕΛ ΑΒΙΒ 1994: 2η θέση
Το μακρινό 1994 το ελληνικό μπάσκετ βρισκόταν στο απόγειο του, αφού μετά την σπουδαία διαδρομή του Άρη των Γκάλη – Γιαννάκη και το χαμένο Final Four του ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ το 1993, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός προκρίθηκαν για πρώτη φορά στα ημιτελικά της Ευρωλίγκα και τέθηκαν αντιμέτωποι στο Τελ Αβίβ.
Η κόντρα των δύο “αιωνίων” αλλά και του Σωκράτη Κόκκαλη και της οικογένειας Γιαννακόπουλου για το ποιος θα προκριθεί σε εκείνο το ματς και ποια ομάδα θα φέρει το πρώτο ευρωπαϊκό στην Ελλάδα ήταν μεγάλη.
Κόκκινοι και πράσινοι φίλαθλοι κατέκλεισαν το Τελ Αβίβ με τα επεισόδια να μην λείπουν και ο ημιτελικός αν και ντέρμπι είχε ελαφρύ φαβορί τον Ολυμπιακό που κατά πολλούς το 1994 ίσως διέθετε την κορυφαία ομάδα της ιστορίας του.
H ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη με την τριάδα των Πάσπαλι, Τάρπλεϊ και Φασούλα και με την άμυνα του Σιγάλα πάνω στον Γκάλη κατάφερε να επιβεβαιώσει το χαρακτήρα του φαβορί και να πάρει στο τέλος την ιστορική πρόκριση με 77-72.
Στον τελικό και πάλι οι Πειραιώτες είχαν ακόμα μεγαλύτερες πιθανότητες για τη νίκη απέναντι στην Μπανταλόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς που είχε αποκλείσει στο δικό της “εμφύλιο” την Μπαρτσελόνα, όμως το αουτσάιντερ τα κατάφερε. Το άγχος του Ολυμπιακού, η αστοχία, ο καβγάς με τον Τάρπλεϊ το προηγούμενο βράδυ του τελικού, η ισπανική άμυνα, το αλησμόνητο τρίποντο του Τόμπσον και οι χαμένες βολές του Ζάρκο έφεραν την ήττα και την πίκρα στο Λιμάνι.
ΣΑΡΑΓΟΣΑ 1995: 2η θέση
Η παρουσία του Ολυμπιακού την εποχή του Γιάννη Ιωαννίδη στα Final Four έγινε συνήθεια, αφού και το 1995 στη Σαραγόσα έδωσε ξανά το παρών με διαφορετικά δεδομένα.
Οι Πειραιώτες μπορεί να ήταν δυνατή ομάδα, όμως δεν ήταν φαβορί στην ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό παρά την παρουσία του Έντι Τζόνσον στο ρόστερ τους και μεγάλη φαβορί του τουρνουά ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης του Σαμπόνις και του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Ο ημιτελικός ήταν ντέρμπι όπως στο Τελ Αβίβ, αλλά ο Παναθηναϊκός έπαιζε καλύτερα και είχε το προβάδισμα μέχρι το καθοριστικό σημείο στο δεύτερο ημίχρονο.
Ο Έντι Τζόνσον άρχισε να “πυροβολεί” από μακριά, οι πράσινοι αστοχούσαν και έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο και ο Τόμιτς “καθάρισε” την κόκκινη πρόκριση με 58-52 η οποία επισφράγισε την ανωτερότητα τους στην Ευρωλίγκα κόντρα στον “αιώνιο” αντίπαλο.
Στον τελικό οι Πειραιώτες ήταν το μεγάλο αουτσάιντερ απέναντι στη “Βασίλισσα” η οποία σε όλο το ματς έλεγχε το παιχνίδι και τους υποχρέωσε εύκολα στη νέα ήττα σε τελικό με 73-61 αφήνοντας τους ξανά με την πίκρα σε ένα ματς τίτλου όπως η Μπανταλόνα το 1994.
ΡΩΜΗ 1997: Κατάκτηση
Μετά από μία στάση και απουσία από τα Final Four το 1996, ο Ολυμπιακός με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και ηγέτη τον Ντέιβιντ Ρίβερς ήταν το μεγάλο φαβορί στη Ρώμη απέναντι σε Ολίμπια Λουμπλιάνας, Μπαρτσελόνα και Βιλερμπάν.
Στον ημιτελικό χωρίς θελκτικό μπάσκετ και με έκδηλη την πίεση απέναντι στην Ολίμπια Λουμπλιάνας και σε ένα κατάμεστο από φιλάθλους του γήπεδο ο Ολυμπιακός κατάφερε να προκριθεί για τρίτη σερί φορά σε τελικό Ευρωλίγκα με 74-65 και με τον Ρίβερς να πετυχαίνει 28 πόντους.
Στον τελικό αντίπαλος ήταν η Μπαρτσελόνα του σπουδαία Σάσα Τζόρτζεβιτς που επίσης αναζητούσε το πρώτο της ευρωπαϊκό, όμως οι Πειραιώτες ήταν μία σαφώς ανώτερη ομάδα.
Για ένα ημίχρονο ο τελικός ήταν ντέρμπι λόγω της αστοχίας του Ολυμπιακού, αλλά στο δεύτερο μέρος η ομάδα του Ντούντα ανέβασε στροφές και έφτασε εύκολα στην αλησμόνητη νίκη με 73-58 κατακτώντας την πρώτη της Ευρωλίγκα και ζώντας αξέχαστες στιγμές με χιλιάδες κόσμο να αποθεώνει όλη την ομάδα!
ΜΟΝΑΧΟ 1999: 3η θέση
Το κύκνειο άσμα του Ολυμπιακού των 90’s ήταν η ευρωπαϊκή του πορεία στην Ευρωλίγκα το 1999 όπου και πάλι με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς στον πάγκο του έφτασε στο Final Four του Μονάχου το οποίο ήταν και το τελευταίο που αγωνίστηκαν για πολλά χρόνια οι Πειραιώτες.
Εκεί δεν υπήρχε κάποιο ξεκάθαρο φαβορί, αφού θα ανταγωνιζόταν στον ημιτελικό την άσημη Ζαλγκίρις Κάουνας του Γιόνας Καζλάουσκας και τις δύο ιταλικές Κίντερ και Τιμσίστεμ Μπολόνια.
Ο ημιτελικός του Ολυμπιακού αποδείχθηκε “εφιαλτικός” αφού οι Λιθουανοί άλλαξαν την ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ με γρήγορο παιχνίδι και… φουλ επίθεση σε αντίθεση με ότι ίσχυε μέχρι τότε. Από το πρώτο ημίχρονο η ομάδα του Ντούντα “κυνηγούσε” θαύματα τα οποία δεν ήρθαν ποτέ και το -15 της ανάπαυλας έφερε το τελικό 87-71 και τον πρώτο αποκλεισμό της ιστορίας των “ερυθρόλευκων” σε ημιτελικό.
Όσον αφορά τη συνέχεια του Final Four ο Ολυμπιακός πήρε την τρίτη θέση κερδίζοντας στο μικρό τελικό την Τιμσίστεμ με 84-73, ενώ η Ζαλγκίρις έφτασε μέχρι την κορυφή της Ευρώπης για πρώτη και μοναδική φορά.
2009 ΒΕΡΟΛΙΝΟ: 4η θέση
Ο Ολυμπιακός ήταν τελείως διαφορετικός δέκα χρόνια μετά το Final Four του Μονάχου. Το 2009 είχε μία νέα ισχυρή διοίκηση, ένα σπουδαίο ρόστερ και προπονητή τον Παναγιώτη Γιαννάκη επιστρέφοντας στα ημιτελικά της Ευρωλίγκα έχοντας περάσει μία πολύ δύσκολη περίοδο.
Στη γιορτή του Βερολίνου πριν από 13 χρόνια πραγματοποιήθηκε ένα από τα καλύτερα Final Four της ιστορίας με ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Μπαρτσελόνα και την Dream Team του Παναθηναϊκού του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Ο ημιτελικός της Πρωτομαγιάς του 2009 ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό απέδειξε πως το ελληνικό μπάσκετ ανήκε ξανά στην ελίτ έχοντας και οι δύο ομάδες πλειάδα αστέρων.
Οι πράσινοι ήταν το φαβορί, αλλά για τρία δεκάλεπτα ο ημιτελικός ήταν ντέρμπι με κάθε πλευρά να έχει τρομερό κίνητρο για τη νίκη. Λίγο πριν το τέλος το τριφύλλι προηγήθηκε με +7, όμως ο Παπαλουκάς έδωσε ξανά νόημα στο ματς και με προσωπικές φάσεις το έκανε “θρίλερ”.
Ένα χαμένο λέι απ του Πέκοβιτς και ένα του Μπουρούση στη λήξη έφεραν την πρόκριση στον Παναθηναϊκό για πρώτη φορά σε Final Four απέναντι στον Ολυμπιακό ο οποίος είχε γυρίσει στο τοπ ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά απείχε ακόμα αρκετά από την κορυφή.
Το σπουδαίο Final Four ολοκληρώθηκε με τους πράσινους να κατακτούν την 5η τους κούπα και τους Πειραιώτες να χάνουν και το μικρό τελικό με 95-79 από την Μπαρτσελόνα καταλαμβάνοντας τη χειρότερη θέση της ιστορίας τους.
ΠΑΡΙΣΙ 2010: 2η θέση
Μία χρονιά μετά το Βερολίνο ο Ολυμπιακός επέστρεψε ξανά σε Final Four και πιο συγκεκριμένα σε αυτό του Παρισιού έχοντας μεγάλες πιθανότητες για την κατάκτηση του τροπαίου και με μεγαλύτερο αντίπαλο την Μπαρτσελόνα των Πασκουάλ – Ναβάρο.
Η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη είχε το καλύτερο ρόστερ της ιστορίας της με Τεόντοσιτς, Παπαλουκά, Μπέβερλι, Τσίλντρες, Κλέιζα, Μπουρούση, Βούσιτς, Σχορτσανίτη, Πεν, Βασιλόπουλο και πραγματικά όλη τη χρονιά απέδιδε εξαιρετικό μπάσκετ.
Στον ημιτελικό αντίπαλος ήταν η Παρτιζάν Βελιγραδίου, αλλά ο Ολυμπιακός δεν έπαιζε καθόλου καλά έχοντας πίεση, αλλά και εσωτερικά προβλήματα. Παπαλουκάς, Μπουρούσης, Τσίλντρες και Κλέιζα με… λίγο από Τεόντοσιτς έσωσα την παρτίδα με τον Αμερικανό να στέλνει με κάρφωμα το ματς στην παράταση όπου ήρθε η κόκκινη πρόκριση με 83-80 σε τελικό μετά τη Ρώμη το 1997!
Εκεί μπροστά του βρέθηκαν οι Καταλανοί σε ένα repeat του τελικού της Ρώμης, όμως τα δεδομένα ήταν πολύ διαφορετικά και η κατάσταση σε πλήρη αντίθεση. Σχεδόν σε όλο το ματς οι μπλαουγκράνα ήταν μπροστά στο σκορ με διψήφιες διαφορές απέναντι σε έναν κακό Ολυμπιακό και στο τέλος πήραν… εκδίκηση με το εμφατικό 86-68!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 2012: Κατάκτηση
Το 2012 είναι η πιο ιστορική ευρωπαϊκή χρονιά του Ολυμπιακού, καθώς άλλαξε το δικό του δρόμο και συνολικά του αθλήματος στη “Γηραιά Ήπειρο”.
Αφήνοντας τα υψηλά μπάτζετ και τους σταρ και επενδύοντας το καλοκαίρι του 2011 μόνο στον ηγέτη Βασίλη Σπανούλη, σε νεαρά Ελληνόπουλα και σε ξένους χωρίς ιδιαίτερα σημαντικό όνομα αλλά με κίνητρο ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και η διοίκηση των κόκκινων έφεραν κυριολεκτικά “επανάσταση”.
Μέχρι και το Top-16 η χρονιά του Ολυμπιακού ήταν κακή στην Ευρωλίγκα και κανείς δεν περίμενε να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Στα playoffs έγινε η πρώτη υπέρβαση με μειονέκτημα έδρας και 3-1 κόντρα στη Σιένα από την οποία πήρε “εκδίκηση” για το 2011 και το απίθανο έγινε πραγματικότητα, αφού οι κόκκινοι επέστρεψαν στα Final Four και πιο συγκεκριμένα σε αυτό της Πόλης.
Εκεί οι Πειραιώτες απέναντι σε Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Παναθηναϊκό πήγαν ως το απόλυτο αουτσάιντερ. Στον ημιτελικό με κορυφαίους τους Σπανούλη και Ντόρσεϊ απέναντι στους μπλαουγκράνα η ομάδα του Ντούντα έδειξε ψυχή και με τρομερή άμυνα έκανε έναν ακόμα άθλο και προκρίθηκε στον τελικό με 68-64 αφήνοντας όλη την Ευρώπη με το στόμα ανοιχτό.
Στο μεγάλο τελικό απέναντι στους Ρώσους των Κιριλένκο, Σβεντ, Τεόντοσιτς και Σισκάουσκας ελάχιστοι περίμεναν να κατακτήσουν το τρόπαιο και… κανείς στο 29ο λεπτό όταν η διαφορά για την ΤΣΣΚΑ πήγε στο +19. Όμως με τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία της Ευρωλίγκα και ένα μυθικό buzzer beater του Πρίντεζη μετά από ασίστ του Σπανούλη ο Ολυμπιακός “ξόρκισε” τους δαίμονες και ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης με 62-61 μετά από 15 χρόνια. Κυριολεκτικά το έπος της Πόλης!