Του Μιχάλη Γκιουλένογλου/ info@eurohoops.net
Αρκεί μία στιγμή. Συνήθως, ο παίκτης ακούει κάτι σαν… σναπ. Κάτι να κόβεται. Και το πόδι χάνει το… σκοπό! Ο (σοβαρός) τραυματισμός στον αχίλλειο τένοντα στο ΝΒΑ μοιάζει πλέον να είναι τόσο συχνός, όσο ένα διάστρεμμα!
Το μόνο πρόβλημα είναι πως η επιστροφή από μία επέμβαση αχιλλείου, διαθέτει το δικό της… Γολγοθά.
Μόνο στα φετινά playoffs του ΝΒΑ τρεις παίκτες – συμπτωματικά όλοι με τον αριθμό 0 στη φανέλα τους – τραυματίστηκαν στον αχίλλειο: Ντάμιαν Λίλαρντ, Ταϊρίς Χαλιμπέρτον και Τζέισον Τέιτουμ.
Αν δε συμβεί κάτι απίστευτο, η σεζόν 2025-2026 είναι χαμένη. Κι όλοι τους στοχεύουν να είναι έτοιμοι να παίξουν ξανά μπάσκετ τον Οκτώβριο του 2026.
Μόλις 18 περιπτώσεις σε 22 χρόνια
Το απίστευτο είναι πως από το 1988 μέχρι το 2011, στο ΝΒΑ είχαν καταγραφεί 18 περιπτώσεις. Οι επτά δεν επέστρεψαν στη λίγκα!
Και από τότε, η λίστα ολοένα και μεγαλώνει: Τσόνσι Μπίλαπς, Κόμπι Μπράιαντ, Άντερσον Βαρεζάο, Μπράντον Τζένινγκς, Ουές Μάθιους, Μάριο Τσάλμερς, Ρούντι Γκέι, ΝτεΜάρκους Κάζενς, Τζέι Τζέι Μπαρέα, Τζον Ουόλ, Κλέι Τόμπσον, Κέβιν Ντουράντ…
Μόνο τις δύο τελευταίες σεζόν, υπάρχουν τουλάχιστον 10 περιπτώσεις! Έχουμε και λέμε: Τζέισον Τέιτουμ, Ντάμιαν Λίλαρντ, Καϊρί Ίρβινγκ, Ντεζούντε Μάρεϊ, Αϊζάια Τζάκσον, Ντε’ Αντονι Μέλτον, Γκραντ Ουίλιαμς, Μο Βάγκνερ, Ντρου Σμιθ, Ταϊρίς Χαλιμπέρτον!
Με τον Λίλαρντ, μάλιστα, μπαίνοντας σε μία δύσκολη καμπή της καριέρας του (σε ηλικία 35 ετών), να μένει χωρίς ομάδα, καθώς οι Μιλγουόκι Μπακς αποφάσισαν να τον αποδεσμεύσουν – πληρώνοντας το υπόλοιπο του συμβολαίου του – με δεδομένο ότι την επόμενη σεζόν δεν θα έπαιζε. Έτσι “άδειασαν” το salary cap, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τον Μάιλς Τέρνερ.
Μία απλή εξήγηση που είχε δώσει ο γιατρός Τζόσουα Μπάξτερ, μιλώντας στο Athletic σε μια παλιότερη συνέντευξη, είχε δώσει μία εξήγηση. Απλή και κατανοητή: “Όσο ένας αθλητής γίνεται δυνατότερος και βαρύτερος (με μύες), τόσο περισσότερο επιβαρύνει τους αχίλλειους τένοντες”.
Όσο πιο… βαρύς είναι ένας αθλητής (ακόμη και με μύες), τόσο περισσότερο επιβαρύνει το σώμα του, ακόμα και σε μία απλή αλλαγή κατεύθυνσης.
Αυτή τουλάχιστον είναι η μισή αλήθεια. Ποια είναι η άλλη; Οι αθλητές που αγωνίζονται με προβλήματα τραυματισμού, καταπονούν το κορμί τους και προκαλούν έναν πιο σοβαρό τραυματισμό.Ο Χαλιμπέρτον έπαιζε με θλάση. Ο Λίλαρντ είχε μόλις γυρίσει από θεραπεία για θρόμβωση, ενώ ο Τέιτουμ λίγο προτού τραυματιστεί θα συμπλήρωνε 25.000 λεπτά σε 706 συμμετοχές!
Ο ρυθμός των αγώνων, η πίεση στο κορμί, όπου πολλές φορές οι παίκτες είναι υποχρεωμένοι να μαρκάρουν βαρύτερους αντιπάλους, παίζει το ρολο τους.
Από την άλλη, δεν υπάρχει μηχανισμός πρόληψης. Μόνο το τελικό αποτέλεσμα.
Παράλληλα, οι έρευνες που έχουν γίνει – μολονότι η ιατρική έχει κάνει άλματα προόδου από το 1988 – αναφέρουν ότι ένας αθλητής κάτω των 30 χρόνων, έχει περισσότερες πιθανότητες να επιστρέψει σαν να μην έγινε τίποτα.
Εκείνοι που επέστρεψαν
Η πρώτη εξαίρεση ήταν ο Ντομινίκ Ουίλκινς. Σε ηλικία 32 ετών διέλυσε τον αχίλλειό του. Επέστρεψε και είχε 29 πόντους και 7 ριμπάουντ σε μέσο όρο.
Και η δεύτερη ο Κέβιν Ντουράντ. Τραυματίστηκε σε ηλικία 31. Στους Μπρούκλιν Νετς μέτρησε 29 πόντους σε μέσο όρο και στους Φοίνιξ Σανς 26.8, ωστόσο το πρόβλημα εστιάστηκε στις συμμετοχές του. Μόνο τη σεζόν 2023-2024, στους Σανς, ξεπέρασε τους 70 αγώνες, ενώ το αμέσως επόμενο… ρεκόρ συμμετοχής σημειώθηκε πέρσι με 62 αγώνες.
Δεν ήταν ποτέ ίδιοι
Πάντα θα υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Και η… καταπάτηση των κανόνων. Ο ΝτεΜάρκους Κάζινς τραυματίστηκε όταν ήταν 27 ετών. Όταν επέστρεψε δεν ήταν ο ίδιος παίκτης. Και από τότε, σταδιακά, βρέθηκε εκτός ΝΒΑ.
Άλλο παράδειγμα είναι ο Κλέι Τόμπσον. Σύμφωνοι, κατέκτησε το πρωτάθλημα με τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, μετά τον τραυματισμό του, έχοντας σημαντικό ρόλο, αλλά η πορεία του είναι φθίνουσα. Τουλάχιστον σε σχέση με τον Splash Brother που γνωρίσαμε στα χρόνια της Δυναστείας των Ουόριορς.
View this post on Instagram
Αθλητές που είχαν υποστεί τον τραυματισμό, έκαναν λόγο για μία προσπάθεια να περπατήσουν στη… λάσπη. Σαν κάτι να σε κρατάει πίσω.
Ο Έλτον Μπράντ είχε μιλήσει σχετικά, αποτυπώνοντας τα κατάλοιπα: “Δεν είχα την ίδια εκρηκτικότητα. Την απέκτησα μόνο και μόνο για να τη χάσω ξανά. Δεν την είχα πια. Έπρεπε να αλλάξω το παιχνίδι μου, δεν πηδούσα τόσο ψηλά και ήμουν πιο αργός”.
Διαβάστε ακόμα