Του Άρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Είναι η εποχή του χρόνου που τα εθνικά πρωταθλήματα ξεκινούν, κάθε ομάδα στην Ευρώπη θέλει να κυριαρχήσει και εντός των συνόρων, αλλά αυτό ήταν ένα περίεργο καλοκαίρι για όλες τις λίγκες, λόγω όσων έγιναν στον “πόλεμο” μεταξύ Ευρωλίγκας και FIBA.
Σε κάποιες περιπτώσεις οι εθνικές λίγκες ήταν οι απώλειες αυτής της διαμάχης με τις ομάδες να έχουν επικεντρωθεί πολύ περισσότερο στο ευρωπαϊκό τους μέλλον και πολύ λιγότερο στο τι μπορούν να κερδίσουν επιχειρηματικά εντός των συνόρων. Μια καλή λέξη για να περιγράψει κανείς την κατάσταση είναι στασιμότητα και για αυτό λίγα άλλαξαν στην κατάταξη σε σχέση με πέρυσι. Πλέον, όμως, κανείς δεν μπορεί να περιμένει ότι η πρόοδος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ θα έρθει μέσω των εθνικών πρωταθλημάτων.
Ακόμα και έτσι είναι γεγονός ότι η Ισπανία πήρε και πάλι την πρωτιά από την Τουρκία, μια απόφαση βασισμένη σε λεπτομέρειες, ενώ η Γαλλία και η Αδριατική λίγκα είναι τα βασικά θύματα της διαμάχης FIBA και Ευρωλίγκας.
Αν αναρωτιέστε για τα βασικά κριτήρια αυτής της κατάταξης, μπορείτε να τα δείτε στην αισίως τεσσάρων ετών πρώτη έκδοση τους, ενώ μπορείτε να παρακολουθήσετε και την εξέλιξη της βαθμολογίας στα επόμενα τρία χρόνια.
Για μια ακόμα φορά χρειάζεται μια τιμητική αναφορά στην Πολωνία και το Βέλγιο που έμειναν εκτός. Για την ακρίβεια από το 2012 και μετά αυτές οι δύο λίγκες χτυπούν την πόρτα του Τοπ10, αλλά πρέπει να αφήσουν έξω τη Λιθουανία και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.
Συνολική κατάταξη
- Ισπανία – Liga Endesa (+1)
- Τουρκία – BSL (-1)
- Λίγκα VTB (-)
- Γερμανία – BBL (-)
- Ελλάδα – HEBA (-)
- Ιταλία – Legabasket (+1)
- Γαλλία – ProA (-1)
- Ισραήλ – Winner’s League (+1)
- Αδριατική – ABA (-1)
- Λιθουανία – LKL (-)
Λίγκα Εντέσα – Παρά τα θέματα της παραμένει ακμαία
Η Ισπανία με μοναδική εξαίρεση την περυσινή σεζόν ήταν στην κορυφή της κατάταξης. Για χρόνια η ACB ήταν και παραμένει η καλύτερη λίγκα της Ευρώπης από κάθε άποψη. Διαθέτει δύο υπερδυνάμεις, την Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα, επικίνδυνη “μεσαία τάξη” και επίπεδο ανταγωνισμού που εξασφαλίζει στους καλύτερους παίκτες της ότι το ΝΒΑ θα τους προσέξει.
Είναι δεδομένο ότι η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας είναι πρόβλημα. Η λίγκα φέτος θα έχει 17 ομάδες, γιατί κανείς δεν ήθελε την 18η θέση και τις οικονομικές υποχρεώσεις που συνεπάγεται. Υπάρχουν φήμες για μείωση των ομάδων σε 16 από του χρόνου, αφού θα υποβιβαστούν δύο ομάδες το καλοκαίρι του 2017. Και επίσης εντός Ισπανίας πληθαίνουν οι φωνές ότι οι Ισπανοί παίκτες δεν προστατεύονται αρκετά και οι ξένοι κυριαρχούν στο πρωτάθλημα.
Ακόμα και έτσι η λίγκα μπαίνει στον δεύτερο χρόνο του τριετούς τηλεοπτικού συμβολαίου με συνολικά έσοδα 46 εκατ. ευρώ – η συμφωνία δεν είχε γίνει γνωστή όταν δημοσιεύτηκε η περυσινή κατάταξη και δεν λήφθηκε υπόψη – και υπάρχει τεράστια προσπάθεια στο μάρκετινγκ που περιελάμβανε μέχρι και τη δωρεάν μετάδοση μέσω ίντερνετ φιλικών αγώνων προετοιμασία. Δεν μπορεί να ζητήσει κανείς κάτι καλύτερο από αυτό.
BSL – Στη σκιά της πολιτικής
Το χρήμα δεν είναι πρόβλημα στις περισσότερες των περιπτώσεων στην Τουρκία, το ενδιαφέρον για το μπάσκετ έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και κορυφαίοι παίκτες και προπονητές αποτελούν μέρος της λίγκας.
Η ανάπτυξη της BSL δεν μπορεί να αμφισβητηθεί όταν υπάρχουν προσθήκες στους πάγκους όπως ο Ντέιβιντ Μπλατ και ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς και στο παρκέ όπως ο Τζέιμς Άντερσον και ο Τζάστιν Ντέντμον. Τουλάχιστον δέκα ομάδες διεκδικούν είσοδο στα πλέι οφ και το μόνο θέμα που μπορεί να προκύψει είναι αν η τετράδα της Ευρωλίγκας, Αναντολού Εφές, Φενέρμπαχτσε, Γαλατασαράι και Νταρουσάφακα, έχει αφήσει πολύ πίσω τους υπόλοιπους.
Δεν είναι, όμως, όλα τέλεια. Η Γκαζίαντεπ έχασε το βασικό της χορηγό και την τελευταία στιγμή κατάφερε να εξασφαλίσει την παρουσία της στο πρωτάθλημα. Και πάνω από όλα, τα γεγονότα του καλοκαιριού έκαναν τα πράγματα περίπλοκα. Υπήρξαν περιπτώσεις παικτών που αποφάσισαν να υπογράψουν αλλού, ακόμα και για λιγότερο χρήματα, και παρά το γεγονός ότι η καθημερινότητα μοιάζει πια να έχει ομαλοποιηθεί, η σκιά όσων έγιναν πολύ πρόσφατα υπάρχει ακόμα.
VTB League – Tυχερό 13
Ενώ η λίγκα έχει μερικές από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης με την πρωταθλήτρια της Ευρωλίγκας ΤΣΣΚΑ Μόσχας πάνω από όλες και προσπαθεί να κάνει βήματα προόδου, όπως η διοργάνωση του πρώτου της All Star Game, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την Ισπανία και την Τουρκία.
Σε μια εντελώς απροσδόκητη εξέλιξη η VTB θα έχει μόνο 13 ομάδες αυτή τη σεζόν έχοντας χάσει το Βόλγκογκραντ, γνωστό και ως “Κόκκινο Οκτώβρη”. Η ομάδα έμεινε χωρίς ιδιοκτήτη με τον Ντμίτρι Γκερασιμένκο να καταζητείται από τις τοπικές αρχές και να βρίσκεται στην Ιταλία.
Και υπάρχει και ένα γνωστό και δεδομένο πρόβλημα. Για να το πούμε ευγενικά η βάση των φιλάθλων της VTB είναι περιορισμένη και μέχρι ατό να αλλάξει, θα παραμένει ο τεράστιος περιορισμός της λίγκας για να γίνει κάτι μεγαλύτερο. Το γεγονός, πάντως, ότι η λίγκα βρίσκεται στο νούμερο 3 παρά το συγκεκριμένο μεγάλο μειονέκτημα, δείχνει πάρα πολλά πράγματα για τα υπόλοιπα πρωταθλήματα.
BBL – Συμπαγής, αλλά βαρετή
Η Γερμανική λίγκα έχει σταθερότητα, επιχειρηματικό σχέδιο και υψηλές φιλοδοξίες. Είναι επίσης η μόνη λίγκα που το καλοκαίρι δεν πήρε θέση στην υπόθεση FIBA εναντίον Ευρωλίγκας και κατέληξε να έχει ομάδες και στις τέσσερις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, χωρίς δράματα, παρατράγουδα και απειλές.
Η Βόννη, η 11η ομάδα της λίγκας πέρυσι, θα παίξει στο FIBA Eurocup Cup, κάτι που δείχνει εξαιρετικές διπλωματικές ικανότητες. Ωστόσο, οι Γερμανοί λένε από το 2012 ότι στο τέλος της δεκαετίας θέλουν να είναι η πρώτη λίγκα στην Ευρώπη, αλλά ακόμα δεν έχουν τις ομάδες ή την παρουσία στα MME σε εθνικό επίπεδο για να καταφέρουν κάτι τέτοιο. Υπάρχει η σεβάσμια πλέον στην Ευρωμπάσκετ Μπάμπεργκ, υπάρχει η Μπάγερν που κινητοποιεί όλα τα γερμανικά ΜΜΕ, αλλά λίγοι σταρ και περιορισμένο ντόπιο ταλέντο.
Από τη στιγμή που οι ομάδες δεν θέλουν να ξοδέψουν παραπάνω χρήματα από όσα βγάζουν και να πληρώσουν υπεραξίες για να αποκτήσουν μεγάλους παίκτες, το αποτέλεσμα παραμένει μια συμπαγής λίγκα όπου όλοι ξέρουν ότι θα πληρωθούν, ένας σεβαστός αριθμός φιλάθλων, αλλά όχι κάτι περισσότερο.
Ελλάδα – Η κορυφή σώζει τους υπόλοιπους
Ο ΕΣΑΚΕ προσπαθεί να κερδίσει κάποια από τη χαμένη του αίγλη, όχι γιατί υπάρχει μια συνολική σοβαρή προσπάθεια, αλλά επειδή από πέρυσι αυξήθηκαν οι ομάδες που ξοδεύουν. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός είναι μέρος της ευρωπαϊκής ελίτ, ο Άρης και η ΑΕΚ προσπαθούν να τους ακολουθήσουν και ο ΠΑΟΚ έχει μια καλή ομάδα. Οι τρεις τελευταίοι, ή έστω η ΑΕΚ και ο Άρης, θεωρούνται έως και διεκδικητές του τίτλου στο FIBA Champions League.
Από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει ομάδα που μπορεί να ανταγωνιστεί οικονομικά την πρώτη τετράδα και η παρουσία στην πρώτη κατηγορία δεν είναι πλέον συνδεδεμένη με ουσιαστικά έσοδα. Υπάρχει, παρόλα αυτά, ουσιαστικό ενδιαφέρον από τους φιλάθλους και αυτό κάνει την διαφορά, παρά το γεγονός ότι έπρεπε να περιμένουμε σχεδόν μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος για να μάθουμε ότι η Λευκάδα θα παίξει στην Α1, ενώ ακόμα και τώρα η συμφωνία για τον βασικό χορηγό της λίγκας βρίσκεται υπό συζήτηση. Ακόμα κι έτσι, υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα για το ότι το επίπεδο του μπάσκετ στα παρκέ της Α1 είναι καλύτερο από αυτό της γερμανικής λίγκας.
Ιταλία – Το βασίλειο του Μιλάνο
Η ιταλική λίγκα κέρδισε μια θέση στην κατάταξη σε σχέση με πέρυσι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπήρξε πραγματική πρόοδος. Στο παρκέ η Ιταλία παραμένει μια λίγκα όπου όλες οι ομάδες παίζουν μόνο επίθεση και οι καλοί ξένοι μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά (πριν καταλήξουν σε ομάδες της Ευρωλίγκας).
Στα χαρτιά κανείς δεν μπορεί να απειλήσει το Μιλάνο και η πίεση της ομοσπονδίας που κράτησε ομάδες εκτός Eurocup, τις έβλαψε σε οικονομικό επίπεδο. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, η ομοσπονδία ήδη έχει αλλάξει στάση και οι ομάδες θα είναι ελεύθερες να επιλέξουν ό,τι θέλουν από του χρόνου, αλλά η ζημιά έγινε. Η ουσία για την Ιταλία είναι πως η παράδοση, μια μεγάλη ομάδα και σύλλογοι με εμπειρία δεκαετιών, παρά τα μειονεκτήματα τους, μπορούν να κάνουν ένα ελκυστικό σύνολο.
Γαλλία – Η χώρα της FIBA
Στη θεωρία η Γαλλία θα μπορούσε να απειλήσει την Ελλάδα, τη Γερμανία και την Ιταλία. Υπάρχει μπασκετική παράδοση και ομάδες με φιλοδοξίες, με πιο πρόσφατη προσθήκη τη Μονακό. Υπάρχει επίσης αρκετό ντόπιο ταλέντο με τεράστιες αθλητικές ικανότητες και μια εθνική ομάδα που ανήκει στην ελίτ.
Το πρόβλημα εδώ αποδείχθηκε ότι είναι η απόφαση της λίγκας να μην έχει καμία ομάδα στο Eurocup σε συνδυασμό με την απουσία εκπροσώπησης στην Ευρωλίγκα των 16 ομάδων. Πολλοί ξένοι παίκτες προσπέρασαν τη Γαλλία και ακόμα και οι Γάλλοι προσπάθησαν και σε πολλές περιπτώσεις υπέγραψαν σε άλλες λίγκες, κυρίως στην Ισπανία.
Φυσικά είναι προσόν ότι η συγκεκριμένη λίγκα ανακοινώνει επισήμως τους προϋπολογισμούς των ομάδων – μόνο η VTB κάνει το ίδιο – αλλά με μισθολόγιο κατά μέσο όρο 1,5 εκατ. ευρώ και ομάδες που έχουν μόνο τοπική βάση φιλάθλων, όσο ανταγωνιστική κι αν είναι η λίγκα με ομάδες ίσης δυναμικότητας, δεν βοηθούν την εξέλιξη σε κάτι μεγαλύτερο.
Ισραήλ – Ο παράγων Στουντεμάιρ
Για πολλά χρόνια το Ισραήλ το έσωζε η Μακάμπι. Αυτή τη χρονιά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Μακάμπι μετά από δύο κακές σεζόν έκανε σημαντικές κινήσεις για να επιστρέψει δυνατά στην Ευρωλίγκα και το αντίπαλο δέος, η Χαποέλ Ιερουσαλίμ, έκανε το ίδιο με τον συνιδιοκτήτη Αμάρε Στουντεμάιρ, να προστίθεται στο ρόστερ.
Ο Στουντεμάιρ είναι μακράν το μεγαλύτερο όνομα στην Ευρώπη φέτος και αυτό μόνο καλό κάνει στη λίγκα, πρώτα από όλα στην κατάταξη μας, όπου ανέβηκε μια ακόμα θέση. Το γεγονός ότι η Μακάμπι Ρισόν κατέκτησε πέρυσι το πρωτάθλημα δίνει μια ακόμα εξωτική νότα, έστω κι οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι ο τίτλος κρίθηκε σε φάιναλ φορ και όχι πλέι οφ.
Υπάρχουν προφανή μειονεκτήματα, με τις περισσότερες ομάδες να έχουν λίγο κόσμο και το ντόπιο ταλέντο να είναι φτωχό, αλλά ο Στουντεμάιρ μόνος του αρκεί για να τα καλύψει.
Αδριατική λίγκα – Το θύμα του “πολέμου”
Δυστυχώς η Αδριατική λίγκα έχει γίνει το πειραματόζωο της FIBA. Κάθε είδους πίεση δοκιμάζεται πρώτα σε αυτή τη λίγκα και μετά το τεστ, εξάγεται στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα καλοκαίρι γεμάτο προβλήματα, με ομάδες να προστίθενται στη λίγκα την τελευταία στιγμή, τη FIBA να λέει ότι ίσως άρει την αναγνώριση της λίγκας και τα οικονομικά ζητήματα να είναι πάντα παρόντα. Με τον Ερυθρό Αστέρα και την Τσεντεβίτα να είναι οι μοναδικές ομάδες που σπρώχνουν τις υπόλοιπες προς τη βελτίωση, το ενδιαφέρον του κόσμου και το πλούσιο ντόπιο ταλέντο είναι αυτό που σώζει την όλη κατάσταση,
Λιθουανία– Η γνωστή ιστορία
Με την Λιέτουβος Ρίτας να μην έχει τη διάθεση να ξοδέψει λεφτά για να ανταγωνιστεί την Ζαλγκίρις Κάουνας και την Ζαλγκίρις να είναι κυρίαρχη, αλλά όχι πλέον ουσιαστική δύναμη στην Ευρώπη, έχετε σε μια πρόταση όλη την ουσία της λίγκας.
Το μπάσκετ είναι θρησκεία στη Λιθουανία, υπάρχει ντόπιο ταλέντο – που φεύγει, ωστόσο, σε μικρή ηλικία – και η τοπική λίγκα είναι κυρίως η παιδική χαρά της Ζαλγκίρις. Η LKL με αυτά τα δεδομένα δεν μπορεί να απειλήσει τις υπόλοιπες λίγκες του Top10, αλλά δεν απειλείται και από τις υπόλοιπες.