By Yılmazcem Özardıç/ info@eurohoops.net
NBA’de normal sezon için artık son bir buçuk aya girdik ve ligin zirvesindeki takımlar, All-Star haftasonunun ardından normal sezonun bitimine kadar asıl savaş olan playoff’lara hazırlanma sürecine başlıyorlar.
Tabii ki her takımın kendine has az ya da çok problemleri ve hedef, yani şampiyonluğa giden yolda önlerine çıkan taşlar var. Bazılarının daha çok, bazılarının daha az. Cleveland Cavaliers gibi sezon ortasında neredeyse tüm takımı elden geçiren bir ekibin varlığı özellikle Doğu Konferansı’ndaki Final yarışını sezonun orta bölümündeki resme göre çok daha farklı bir hale getirdi.
Vakit kaybetmeden şampiyonluk yolunda bu takımların ne gibi problemleri olduğunu, bu problemleri giderip hedefe nasıl ulaşacaklarını değerlendirmeye başlayalım.
Doğu Konferansı’nın zirvesinden başlayalım. Toronto bu sezon zirve yarışında ligin en büyük sürprizini yapan ekip bana göre. Cleveland’ın düşüşü veya Boston’ın tamamen yenilenmesinden bağımsız olarak aynı çekirdeği tamamen başka bir takıma dönüştüren Dwane Casey çok büyük bir övgüyü hak ediyor. Takımın benchi sadece Doğu’da veya Batı’daki benchler değil, lig genelinde 100 dakikadan fazla birlikte oynamış herhangi bir beş için uzak ara net sayı farkında ilk sırada. 203 dakika birlikte oynayan VanVleet, Wright, Miles, Siakam, Poeltl beşi 100 pozisyon başına rakiplerine 27.7 sayı fark atıyor. Miles dışında ligde çok fazla bilinmeyen genç oyuncularla bu kadar iyi bir kenar oluşturmak da koçun başarısı.
Gelelim, hedeflerine giden yolda problemleri ne ve bunu nasıl çözerler? Daha önceki senelerde Lowry ile DeRozan’ın birebirleri üzerinden oynayan ve playoff’larda bu stille başarılı olamayan Raptors, daha akışkan bir takıma dönüştü ancak burada zorlanması muhtemel olan DeRozan değil Lowry düşüş yaşadı. Lowry hala çok değerli bir oyuncu ama özellikle ikili oyunlarda takımın iç-dış dengesini sağlamak adına Ibaka ile Valanciunas’ı daha çok işin içine katmalı. Aynı şekilde bir diğer problem kenar katkısının ne kadar devam edebileceği. Playoff’larda rotasyonu istemeye istemeye 8-9 kişiye düşürüp hangi oyunculardan verim alacaklarını seçmeleri gerek.
Boston Celtics sezonun ilk maçında Gordon Hayward’ı sakatlığa kurban verdikten sonra çaylak Jayson Tatum’ın lige harika girişiyle çok iyi bir dönemden geçerek NBA’in zirvesine oturmuştu. Ancak takımın Tatum ile Brown gibi iki genç oyuncunun çok yüksek formlarını sürdüremeyeceği için düşüşe geçmesi bekleniyordu ve beklenen oldu. Horford’ın özellikle savunmadaki sezon başından bu yana ekstra gayreti takdire şayan. Nitekim koç Brad Stevens’ın önderliğinde 100 pozisyon başına 101.1 sayı yiyerek ligin en iyi savunma takımı olan bir ekipten bahsediyoruz. Savunmanız iyiyse sırtınız kolay kolay NBA’de yere gelmiyor. Boston da işin hücum tarafında son 20 günde düşüş yaşasa bile ayakta kalmayı başardı.
Takımın en büyük problemi bana göre hala daha sürükleyici bir oyuncuları olmaması. Kyrie Irving bu ligin en ama en değerli bitiricilerinden biri ve Brad Stevens’ın elinde eski yıllara göre (LeBron’ın yokluğu da bunda önemli bir etken tabii ki) devamlılığını ve savunma konsantrasyonunu (0’dan ne kadar ileri giderseniz gidin kardır) artırmış durumda. Ancak sürükleyici rolü üstlenmesi beklenen Hayward’dan mahrum kalacak olmaları ve kanat rotasyonunun çok genç yaşı playoff’larda bu kadar üst seviyelerde büyük bir soru işareti. Bunu Marcus Morris’in biraz daha form tutması ve Tatum’ın yeniden ayağa kalkmasıyla çözmeye çalışacaklardır.