By Kevin Arnovitz / Çeviri: Anıl Can Sedef
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 20 Aralık 2017 tarihinde ESPN’de yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Terry Rozier’nin yükselişi çok hızlı oldu. İki hafta önce Eric Bledsoe kendisini tanımamış gibi yapabiliyordu ve tavrı çok da garip karşılanamazdı açıkçası. Celtics guard’ı Bledsoe’yu 23 sayıyla ateşe verip neredeyse maçı kazandıran bir üçlüğü gönderdiğinde ortalama NBA takipçisi onu pek tanımıyordu. Rozier sonuçta sezon başlarken 4.3 sayı kariyer ortalaması olan, %34’le şut atan, playoff’ta hiç 20 sayı attığı maç olmamış bir oyuncuydu.
Ama playoff’larda 19 sayı, 6.8 asist ortalamayla oynuyor. Takımın birinci oyun kurucusu konumunda playoff’taki ilk 8 maçta dört kez 20 sayı attı. Bledsoe’nun Bucks‘ını elerken yedinci maçta 26 sayıyla oynadı. Sonra 76ers’a karşı 29 sayı attı. Bir aydan kısa süre içerisinde Bledsoe’yla dalga geçebilecek duruma geldi.
Boston kötü bir playoff geçirse kimse onları suçlamazdı. Çünkü bugün izlediğimiz kadro takımın sezon başında sahip olmayı planladığı kadro değil. Yazın takımı Kyrie Irving ve Gordon Hayward’la takviye etmişlerdi. Ama Hayward’ın sezonun ilk maçında kaval kemiği kırıldı ve bileği çıktı. Irving, nisan ayında sezonu kapattı. Ama Celtics, Rozier gibi oyuncular sayesinde ayakta kaldı. Celtics koçu Brad Stevens bir kez daha sınırlı bir kadrodan basketbolun en büyük sahnesinde en büyük verimi alıyordu.
Evet, Brad Stevens. Kendisini biliyorsunuzdur, basketbol tarihinin en büyük koçu olarak görülüyor. Hatta ve hatta basketbolun mucidi James Naismith’in ölüm döşeğinde sevdiklerine dönüp “Benim en büyük başarım bir gün Brad Stevens’ın antrenörlük yapacağı sporu bulmak” dediği söyleniyor. Tabii o zaman kimse anlamamış. Çünkü Brad ismi dahi 1974’te kullanılmaya başladı.
Ona bir avuç sıradan NBA oyuncusu verin, playoff’a götürür. Orta seviye bir kolej takımı verin, okulu NCAA şampiyonluğuna oynatır. O koçluğun MacGyver’ı ve bunlar da en büyük icatları: