Δημόσια ξυλιά στο χέρι ή καραμέλα;

2016-11-13T15:36:58+00:00 2016-11-13T16:04:28+00:00.

Aris Barkas

13/Nov/16 15:36

Eurohoops.net

Δίνεις στο παιδάκι τη μπάλα να παίξεις ή τον πετάς έξω από την τάξη και το κάνεις βούκινο; Ο Νίκος Βαρλάς γράφει την άποψή του για το θέμα Γκριν. Που είναι το δέντρο. Το δάσος μετράει και είναι ανάγκη να μην… καεί!

Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net

Ένα από τα ωραία στο μπάσκετ με τους ρυθμούς που παίζονται οι αγώνες, είναι το πόσο γρήγορα διαμορφώνεται ή αλλάζει η ψυχολογία, λιγότερο μέσα στα αποδυτήρια και τα τελευταία χρόνια, λόγω των Social Media, περισσότερο στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Μετά τις δύο νίκες με πολύ καλό μπάσκετ και μεγάλες διαφορές απέναντι στον Παναθηναϊκό και την Εφές επικρατούσε… ευτυχία. Όπως και μετά το όμορφο διπλό στη Βιτόρια, απέναντι στη Μπασκόνια.

Μετά τις δύο διαδοχικές ήττες με ΤΣΣΚΑ και Γαλατά, ιδίως την δεύτερη και με τις εντυπώσεις… νωπές από ένα Ολυμπιακό που και στο ελληνικό πρωτάθλημα ζορίζεται πολύ σε αναμετρήσεις που μέχρι πέρυσι τις κέρδιζε εύκολα, τα πράγματα άλλαξαν πολύ γρήγορα!

Και θα αλλάξουν ξανά μετά από τις επόμενες μεγάλες νίκες και θα… ξαναλλάξουν μετά από ήττες, πιο προβλέψιμες ή εκτός προγράμματος γκέλες. Γιατί, όλα αυτά 100% θα γίνουν στην μεγαλύτερη σεζόν όλων των εποχών, που απαιτεί 30 μάχες στην Ευρωλίγκα, πριν καν έρθουν τα πλέι οφ και το φάιναλ φορ.

Η ενημέρωση του Ολυμπιακού για τον Έρικ Γκριν, που ακόμα και ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει ότι πρόκειται για τιμωρία και ισχυρή προειδοποίηση έριξε ακόμα περισσότερο λάδι στη “φωτιά” από την στιγμή που το κλαμπ αποφάσισε να την δημοσιοποιήσει και όλοι αναρωτιούνται αν ξαφνικά χάλασαν τα αποδυτήρια της ομάδας.

Η απάντηση είναι όχι, δεν χάλασαν. Και ποτέ δεν πρόκειται να είναι προβληματικά, όσο υπάρχουν εκεί μέσα ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης.

Ο Γκριν είναι το δέντρο…

Αυτό που έγινε με τον Γκριν είναι μια προέκταση ενός συνολικού θέματος που πραγματικά υφίσταται στον Ολυμπιακό και είναι κατά τη γνώμη μου το πιο κρίσιμο που έχει να διαχειριστεί και να λύσει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.

Αυτό το θέμα είναι 100 φορές πιο σημαντικό από όποια μπασκετική αδυναμία – όλες οι τοπ ομάδες έχουν – και από την πρεμούρα πολύ κόσμου στο αν ο Ολυμπιακός χρειάζεται μεταγραφές και… ξαφνικά, πόσες μεταγραφές.

Είναι νόμος ακλόνητος πως όλοι οι παίκτες θέλουν να παίζουν 40 λεπτά. Και τουλάχιστον το 80% αυτών είναι σαν τα παιδάκια στο σχολείο. Αν δεν τα… παίξουν, τσαντίζονται και γκρινιάζουν.

Αυτή την στιγμή η ομάδα διαθέτει πολλούς παίκτες (Αθηναίου, Χάκετ, Λοτζέσκι, Γκριν, Παπαπέτρου, Αγραβάνης, Γιανγκ) που πίστευαν πως θα έχουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής και πολλές φορές νιώθουν ότι παίζουν λιγότερο από ότι αξίζουν και πως δεν τους δίνεται πραγματική ευκαιρία να βρουν ρυθμό και να αποδείξουν πράγματα.

Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως υπάρχει πρόβλημα στα αποδυτήρια. Συμβαίνει σε όλες τις μεγάλες ομάδες, σε κάποιες πολύ πιο έντονα από ότι στον Ολυμπιακό. Σε μια σεζόν με τις φετινές απαιτήσεις σε ενέργεια και διάρκεια, για μένα πρόβλημα θα ήταν να μην είχε ο Ολυμπιακός τόσους παίκτες. Όχι το ότι τους έχει!

Πρέπει να το δει αλλιώς ο κόουτς

Πιστεύω ακράδαντα πως ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πρέπει να το πάρει… αλλιώς σε ότι αφορά το ροτέσιον και την διαχείριση στο ελληνικό πρωτάθλημα, αρχικά. Σε ματς όπως αυτό με την επιβάρυνση και το ταξίδι στη Λευκάδα, με τον Κολοσσό στο ΣΕΦ, τώρα με τον Απόλλωνα, παίκτες όπως ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης ΠΡΕΠΕΙ να είναι επίσημο και ξεκαθαρισμένο πως θα βρίσκονται εκτός για να ξεκουραστούν.

Να γνωρίζουν παιδιά όπως ο Αθηναίου, ο Παπαπέτρου, ο Αγραβάνης πως αυτοί θα παίξουν και αυτοί ΠΡΕΠΕΙ να κερδίσουν.

Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Και τους φέρνεις προ των ευθυνών τους και τους δίνεις πολλά αγωνιστικά λεπτά να “ξεμπουκώσουν” να βρουν ρυθμό, να νιώσουν χρήσιμοι, να ανέβει η ψυχολογία και να πέσει η… γκρίνια.

Το πιο πιθανό σενάριο αν αυτό γίνεται συστηματικά, είναι τελικά ο Ολυμπιακός αυτά τα ματς να τα κερδίζει ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ. Γιατί, σε τέτοια ματς η ΕΝΕΡΓΕΙΑ παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από την ατομική ποιότητα, όταν μιλάμε για αντιπάλους αρκετά επίπεδα υποδεέστερους.

Ακόμα και ο Μπιρτς που κάνει υπερπροσπάθεια και έχει γίνει ο περσινός Χάντερ θα μπορούσε να μείνει εκτός για να παίξει θέλοντας ή μη, περισσότερο ο Γιανγκ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Και εγώ λέω ότι χάνει ένα ματς ο Ολυμπιακός, τέτοιας φύσης. Και τι έγινε; Πόσες φορές έχει κάνει μπρέικ ο Παναθηναϊκός στο ΣΕΦ στους τελικούς και πόσες φορές ο Ολυμπιακός τα τελευταία τρία χρόνια; Όλες.

Αυτό που κάνει τώρα ο κόουτς ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΡΙΣΚΟ, από το να πάει σε μεγάλο ροτέσιον στην Α1 και να ΚΕΡΔΙΣΕΙ όλους τους παίκτες του μέσα από αυτά τα παιχνίδια, ώστε να τους έχει ζεστούς και στην Ευρωλίγκα. Προσέχεις για να… έχεις ενέργεια, όταν όλα θα μετράνε περισσότερο από ότι τώρα.

Γιατί, η ομάδα ΚΑΙ ζορίζεται στην Α1 ΚΑΙ χάνει εν τέλει στην Ευρωλίγκα – που αυτό δεν μπορεί να αποφευχθεί – και ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ από πολύ νωρίς παίκτες από τους οποίους περιμένει την άνοιξη, μετά από μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ, να βγουν μπροστά και να φέρουν τους τίτλους στο λιμάνι. Την ίδια στιγμή κινδυνεύει να χάσει άλλους.

Με τι ενέργεια θα εμφανιστεί ο Ολυμπιακός την άνοιξη, όταν ξεζουμίζονται οι ηγέτες του (που δεν είναι παιδάκια…) από τις αρχές Νοέμβρη;

Ειλικρινά δεν γνωρίζω για ποιο λόγο γίνεται αυτή η διαχείριση και αν αφορά κάποια ανασφάλεια ή εμμονή να μην γίνει ήττα στην Ελλάδα, αλλά είναι ΛΑΘΟΣ από όποια πλευρά κι αν την δεις.

Όσο για τον Γκριν; Όπως και άλλοι παίκτες, αυτό που άκουσε, για να αποφασίσει να υπογράψει στον Ολυμπιακό, είναι πως θα παίζει σταθερά πάνω από 20 λεπτά και θα βρίσκεται για πολλή ώρα στο παρκέ μαζί με τον Σπανούλη.

Δεν συμβαίνει αυτό, γκρινιάζει και τις τελευταίες δέκα μέρες δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Η αλήθεια είναι πως έχει γίνει κουραστικός.

Πρέπει να καταλάβει ένα πράγμα, ας του το εξηγήσει κάποιος. Για να αλλάξει επίπεδο δεν χρειάζεται πάση θυσία να παίζει 30 λεπτά, ούτε αυτό αποτελεί εγγύηση πως θα ανέβει το κασέ του.

Για να αλλάξει επίπεδο, πρέπει να ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ μπασκετικά, να δουλέψει την αντίληψη και την δημιουργία του, να είναι πάντα θετικός και αποφασισμένος. Σε τέτοιες ομάδες μπορεί να είσαι καλός 7 μήνες και στο τέλος να γίνεις ο αποδιοπομπαίος τράγος.

Μπορεί να είσαι απαρατήρητος όλη την σεζόν και με κάποια μεγάλα σουτ και μεγάλες εμφανίσεις την άνοιξη να γίνεις η λατρεία του κόσμου.

Αν ο Γκριν καταλάβει πως το συμφέρον του είναι να μείνει στον Ολυμπιακό να ακούει τι του λένε οι προπονητές του και οι “παλιοσειρές” και να επικεντρωθεί 100% στο μπάσκετ και καλύτερος παίκτης θα γίνει και τις πιθανότητές του να παίξει ξανά στο ΝΒΑ θα αυξήσει και η αξία του στην παγκόσμια αγορά θα έχει αυξητικές τάσεις.

Με το να γκρινιάζει και να σκέφτεται Κίνες και NBDL τον εαυτό του θα πάει πολλά βήματα πίσω, όχι την ομάδα. Που τον χρειάζεται και ξέρει γιατί τον επέλεξε. Αλλά, έχει ανάγκη ένα Γκριν με σωστή νοοτροπία και καθαρό μυαλό.

Όχι ένα μανουριασμένο παίκτη που δηλητηριάζεται, επειδή βλέπει πως τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά από ότι του είχαν πει, πριν έρθει.

Σωστός ή λάθος ο κόουτς;

Τι έκανε ο ουσιαστικά ο Σφαιρόπουλος; Είχε δύο επιλογές. Η μια είναι να δώσει στο “παιδάκι” που γκρινιάζει την μπαλίτσα, για να παίξει. Δηλαδή να του έδινε για παράδειγμα 25 λεπτά σήμερα. Δύο τινά θα συνέβαιναν.

Είτε θα ήταν καλός και θα έφτιαχνε κάπως η διάθεσή του, είτε που δεν θα ήταν και θα μπορούσε να του πει ο κόουτς: Είδες; Σκάσε και δούλεψε. Όλα τα άλλα θα έρθουν.

Ο προπονητής του Ολυμπιακού επέλεξε άλλο δρόμο. Να βάλει τιμωρία τον παιδάκι που ακόμα μαθαίνει, να τον πετάξει έξω από την τάξη και να το διατυμπανίσει κιόλας, προφανώς συνειδητά.

Αν μαθαίναμε όλοι πως ο Γκριν έχει ενοχλήσεις στο πόδι του και θα ξεκουραστεί για να είναι έτοιμος για Μπάρτσα και Παναθηναϊκό, ουδείς θα ασχολείτο τώρα.

Ποια είναι η πιο ενδεδειγμένη απόφαση; Να δώσει καραμέλα ή αν προτιμάτε καρότο στον Γκριν ή να του ρίξει μια ξυλιά στα χέρια, να τον στείλει σπίτι του για δύο μέρες και να επιλέξει πως είναι σκόπιμο να το μάθουν όλοι;

Μόνο ο χρόνος μπορεί να απαντήσει. Ο Σφαιρόπουλος είναι διατεθειμένος αν δεν αλλάξει τρόπο προσέγγισης να τον στείλει από εκεί που ήρθε. Ξεκάθαρα, χρησιμοποίησε τον Γκριν για να στείλει ένα μήνυμα σε όλους κι επέλεξε αυτό το μήνυμα να το λάβουν όχι μόνο ο ίδιος και οι συμπαίκτες του, αλλά ολόκληρη η μπασκετική Ελλάδα.

Δεν ξέρω, ειλικρινά, αν το σωστό είναι το ένα ή το άλλο. Για μένα αυτό είναι το δέντρο. Το δάσος;

Είμαι σίγουρος πως όσο περισσότερο εκμεταλλευτεί συστηματικά όλο το ρόστερ και όσο περισσότερο χρήσιμοι και σε ρυθμό νιώθουν όλοι οι παίκτες, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να βγει ο Ολυμπιακός μετά από συννεφιές, καταιγίδες και ηλιοφάνειες στον… αφρό την άνοιξη, όταν κρίνονται όλα.

Μέχρι τώρα, συμβαίνει το αντίθετο. Όσο κι αν βασανίζομαι να σκεφτώ τα πάντα από όλες τις πλευρές, δεν βρίσκω κανέναν λόγο, καμία αιτία και κανένα κέρδος βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο.

ΥΓ1. ΕΔΩ είναι το μπλογκ για τον αγώνα με την Γαλατά. Με τίτλο: Ήττα που πονάει, ερώτημα που τσουρουφλάει. Τα σχόλια θα απαντηθούν και σε αυτό το άρθρο και στο μπλογκ φυσικά, απλά λίγο επιείκεια με το χρόνο!

×