By Jonathan Tjarks / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 28 Kasım 2017 tarihinde Ringer’da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Basketboldaki yetenek havuzu, hiç bugünkü kadar derin olmamıştı. Bu spor, son birkaç nesildir ciddi sıçramalar yaşadı. NBA’de altı ayrı kıtadan oyuncu var ve yeryüzündeki neredeyse her gelişmiş ülkenin profesyonel liglerinde oynayan Amerikalılar da bulunuyor. Genelde diğer kıtalara basketbol oynamaya giden oyuncular görüş açısından çıkıyor, NBA takımlarının aklına gelmiyor. En özenli organizasyonlar bile hepsinin takibini yapamıyor. Profesyonel basketbol da diğer endüstriler gibi aslında. Bir oyuncu bir kez düştükten sonra aynı kariyer yoluna dönmek zor. Kolej sonrası oyunlarını geliştirmek için okyanus ötesinde oynamaya ihtiyaç duyan oyuncular hep oldu NBA’de ama o oyuncuların sayısı her yıl artıyor. Beklenen kariyer anlayışı değişmeye başlıyor.
“Yaş penceresinden bakmanız gerekiyor bu konuya. 19 yaşında NBA’de oynayabilen çok oyuncu yok. Oynayanlar da genelde çok özel oyuncular,” diyor NBA takımlarından birinin baş gözlemcisi. “21, 22 yaşındaki oyunculara baktığınız zaman bile iyi bir takıma katkı vermeye hazır çok az sayıda oyuncu var. Ancak aynı oyuncular 25-26 yaşlarında saha içi ve saha dışında olgunlaşıyorlar. Dünya genelinde NBA’de oynayabilecek seviyedeki oyuncuların oluşturduğu havuz da o yaş aralığında çok daha büyük.”
Bu sezon, Avrupa’dan serbest durumda gelip NBA’de oynayan yedi oyuncu var. Bunların arasında başı Ekpe Udoh (Jazz) ve Milos Teodosic (Clippers) çekiyor. Her ikisi de 30 yaşında olan yıldızlar, kendilerini kıtanın en iyi oyuncuları olarak gösterdiler. Diğer beşli ise 20’lerinin ortasında yollarını değiştiren, görece tanınmadık isimler açıklamasına uyuyor: Brandon Paul (Spurs), Daniel Theis, Shane Larkin (Celtics), Darius Miller (Pelicans) ve Mike James (Suns). Bu oyuncuların her biri şu ana kadar iyi çalıştı ve sezonun ilk bölümünde takımlarına katkı verdiler.
Okyanus ötesindeki deneyimleri bir yana, hepsine uyan bir kategori yok. Paul ve Miller, kanat oyuncuları. Larkin ve James oyun kurucu. Theis ise uzun. NBA’deki durumları da tamamen birbirlerinden farklı. Boston ve San Antonio, oyuncularından maksimum düzeyde verim alan koçları olan model organizasyonlar. Aksine New Orleans ise son üç sezonda Anthony Davis’in etrafına bir takım kurmaya çalışırken 48 ayrı oyuncu kullandı. Phoenix ise yıldız oyun kurucusunu yolladı ve sezonun ilk haftasında da koçunu kovdu. Avrupa’da oynayan oyuncular bu tip değişimlere alışkın. Yeni durumlara nasıl çabucak uyum sağlayacaklarını da öğrenmişler.
“Üç ayrı ülkede, üç ayrı ligde oynadım ve hepsi kendi açılarından farklı liglerdi. Farklı hızda oynanan bir oyun. Farklı kurallar var. Bu farka alışıyorsunuz,” dedi Paul iki hafta önce Dallas’taki bir şut idmanının ardından.
Deneyim, oyuncunun NBA’e geçişinde yardımcı oluyor. Bir oyuncunun kariyerindeki en iyi sezonlar genelde 27-28 yaşlarında geliyor. Yani oyun bilgisinin geliştiği ancak atletizmlerinin henüz düşmediği o dar aralıkta. Kadrolarını doldurmaya çalışan NBA takımları için sorun ise o aralıktaki belli NBA oyuncularının genelde hayli masraflı olması. Bir takım maaş bütçesinin üzerindeyse ve yalnızca minimum kontratlara yakın maaşlar sunabiliyorsa, genelde ya kariyerinin başındaki ya da sonundaki oyuncuları seçiyor. O paraya kaliteli bir oyuncu, ya daha yavaş yaşlanan tecrübeli bir oyuncu ya da çok çabuk gelişen bir genç oyuncu bulmak şans işi. Avrupa’dan oyuncu almak da bu ikilemin dışına çıkıyor. Son birkaç yılını okyanus ötesinde geçiren 20’li yaşlarının ortasındaki oyuncular, basketbol zekası ve atletizm konusunda aynı çizelgeyi temsil etmiyorlar.
“Bence Avrupa’da oynamak Daniel Theis’a çok yardımcı olmuş, 25 yaşında birkaç sezondur profesyonel oynuyor. Tüm bu deneyimler fayda sağlıyor,” diyor Celtics koçu Brad Stevens. “Her ne kadar bu NBA’e ilk gelişi olsa da, şimdiye kadar önemli deneyimler yaşamış ve çok iyi koçlarla çalışmış. Oyunu yüksek seviyede görebiliyor.”
Her Avrupalı tecrübeli oyuncu NBA’de başarılı olacak değil tabii. İsrail Ligi’nde iki kez MVP seçilen Gal Mekel, NBA seviyesindeki sporcuların hızlarına Mavs ve Pelicans ile geçirdiği iki sezonda yetişemedi. Mekel gibi bir oyuncuda böyle bir hata yapmanın zararı, kendini ispatlamış, tecrübeli bir oyuncuda patlamaktan çok daha az. Wizards, yedek pivot Ian Mahinmi’ye senelik 16 milyon dolar ödüyor ve Mahinmi, Theis’tan önemli ölçüde daha az süre alıyor. Theis ise bu sezon 1 milyon dolardan daha az bir ücret alıyor. Mahinmi, en iyi döneminde Theis’tan daha iyi bir oyuncu olabilir ancak artık 31 yaşında bir oyuncu ve atletizme bağlı oyunu, önemli diz sakatlıkları nedeniyle sekteye uğradı. Serbest transfer piyasasında bir NBA ürününe masraf yapmak pahalı. Dahası, bilinmeyeni tercih etmekten daha riskli olabilir.
Genç oyuncularda ise tam zıt bir sorun var. Daha yaşlı, Avrupalı bir serbest oyuncudan daha büyük potansiyelleri olabilir ancak o potansiyele ulaşmalarına yıllar var henüz. Nuggets, 2016 draftında 19. sıradan Malik Beasley’i seçti ve kaliteli bir 3-and-D (üçlük atabilen, savunma yapabilen) oyuncuya dönüşmesini umut ediyorlardı. Zorlu bir süreç oldu. Beasley, iki sezonda Denver formasıyla üç sayı çizgisinin gerisinden 14/47 ile isabet buldu ve hâlâ Florida State’te geçirdiği tek sezonda hücumdaki rolünden daha küçük bir role uyum sağlamaya çalışıyor hâlâ. Aynı zamanda profesyonel seviyede nasıl savunma yapacağını da yeni öğreniyor. Beasley, 26 yaşında geldiğinde 21 yaşındaki hâlinden daha iyi olacaktır ancak o noktaya geldiğinde iki ya da üçüncü NBA takımında olabilir.
“Takımların kendilerine sormaları gereken soru şu: ‘Neden Avrupa’dan 25 yaşında aynı seviyedeki bir oyuncuyu aynı alabiliyorken 20 yaşındaki bir oyuncunun gelişimi için para ödeyelim? Eğer gerçekten özel oyuncular olacaklarını düşünmüyorsanız, muhtemelen yaptığınız yatırıma değmez,” diyor sayın baş gözlemci.
Brandon Paul, Nuggets‘ın Malik Beasley’in olmasını beklediği oyuncu. NBA’deki her takımın onun gibi oyunculara ihtiyacı var. 1,93 boyu, 91 kilogram ağırlığı ve 2,08 kanat genişliği var. Alan açabiliyor ve üç ayrı pozisyonu savunabiliyor. Paul, şimdiden Spurs rotasyonunda kendisine bir yer edindi ve San Antonio’nun Kawhli Leonard’ın yokluğunda hayatta kalmasını sağlayan derin kenar rotasyonunun bir parçası oldu. Kendi içinde oynayan ve takımdaki rolünü anlayan zeki bir oyuncu Paul.