By Nathaniel Friedman / Çeviri: Yılmazcem Özardıç
Bu yazı ilk olarak 14 Şubat 2018 tarihinde GQ’da yayınlanmıştır.
LeBron James her şeyi kurtarabilir. En azından buradan şimdilik öyle görünüyor. Takasın son gününe kadar Cavs dağılmış, sakatlıklar ve savaşma eksiğinden çok çeken bir takımdı. Son 20 maçında %50 galibiyet yüzdesi civarında devam eden Cavaliers‘ı LeBron’ın sırtına alıp yine Finallere kadar çıkarması çok uzak bir ihtimal gibi görünmüyordu.
Ama bu, LeBron’ın Cleveland’ı kurtarmak istediği anlamına gelmiyordu. Cavs’in ‘batan geminin malları’ mantığıyla yaptığı hamlelerde LeBron’ın parmağı veya haberi olduğuna dair kesin bir bilgi yok. Ancak bu hamleler Cavs’i sadece daha genç, daha atletik ve daha çok yönlü yapmadı. Bu hem basketbol hem de kişiler arası ilişki açısından işe yarayan hamlelerdi. Cleveland sadece parkede birbirinden ayrık değildi, soyunma odasından da kötü kokular geliyordu. LeBron James için bile spor bir iştir. Her gün gelip insan üstü bir basketbol oynaması her zaman o kadar da iyi hissettiği anlamına gelmiyordu.
Takaslardan beri Cavaliers Doğu’nun lideri Celtics ve yıldızlarla dolu Thunder‘a karşı yeni oyuncuları George Hill, Jordan Clarkson, Larry Nance, Jr., ve Rodney Hood’dan güçlü katkılar alarak rahat galibiyetler elde etti. Yılın en beklenmeyecek şeylerinden biri oldu ve J.R. Smith vahşi tarafından sıyrılıp takıma katkı yapan bir oyuncuya dönüştü. Ancak gerçekten öne çıkan şey LeBron’ın performansıydı. Hatta ne yaptığı değil, nasıl yaptığıydı. James tüm sezon boyunca harika istatistikler ortaya koyup her zamanki gibi takımın hücumunu organize etmişti. LeBron’ın varlığından başka hiçbir şey Cleveland’da iyi gitmiyordu, o yüzden o işleri iyi götürmüştü.
İyilik konusunda koyduğumuz beklentiler vardır: çok kötü bir takımı az biraz zirveye oynayan bir takıma dönüştürmeleri yeterli olmalıdır. LeBron ise kariyeri boyunca çok fazla şey için suçlanan ve çok az hakkı verilen bir oyuncudur. Ondan beklenen şey çok açık: ne durumda olsun çok iyi oynamalılar ve yollarına ne kadar büyük ve çok taş koyulursa konulsun bunları aşmalılar. Bu ‘meydan okuma’nın kötü huylu mantığıdır. Çok başarılı olan sporcular ellerine verilen malzemenin ederinden fazlasını parkeye koyamazlarsa yetersiz bulunurlar. İşte burada LeBron James’in kafasında ‘diğerlerini kurtarmak yerine, kurtarılmaya ihtiyacı olan ben olabilirim’ düşüncesi oluşabilir.
Bu LeBron’ın yapması gerekenleri yapmadığını veya yeni Cavs’in ondan daha az enerji ve efor sarf etmesini sağladığı anlamına gelmiyor. Ancak son maçlarda farklı bir oyuncuymuş gibi gözüktü. Hem daha rahat ve ekonomik oynuyor, hem de sanki hayatta kalmak için değil de saldırmak için oynuyor gibi gözüküyor. James’in artık hiçbir şeyden bir şey üretmesi beklenmiyor, takım arkadaşlarının rekabetçiliği ve sağlam takım yapısı üzerinden oyununu oynuyor. Basketbol sporundaki en korkutucu silah yeniden ateşlenmeye hazır: nereye, nasıl, ne şekilde ateş etmek isterse öyle eden, durdurulamaz bir silah. Cavs ve James adeta akıyor.
Cleveland’ın 2017-18 LeBron’a daha uygun yetenekler aldığını rahatça söyleyebiliriz. Eski kadronun yaşadığı sıkıntılar da göz önüne alındığında zaten o kadroyla Warriors‘ın karşısına çıkmaları çok zordu. LeBron’ın değişimi ise teknik ve stratejik değişimlerin olduğu kadar duygusal olarak da yaşanmış gibi duruyor. LeBron’ın daha önce mutsuz ya da daha yavan halde olduğu çok açıktı. Dwyane Wade ile yeniden birleşmek güzeldi ama Wade Miami’deki kadar destek olamıyordu. Profesyonel spor da sonuçta bir iş ve en iyiler bile moral olarak iniş çıkışlar yaşayabiliyor. Bazen LeBron James iyi hissetmiyordu. Bu onun gevşek ya da ihmalkar olduğu anlamına gelmiyor, sadece o da bir insan.
Tabii iki maç çok küçük bir veri. Cavs yeni kurulan bir takım. Takımlar daha dikkatli gözlemcilikle bazı konularda onları çözebilirler. LeBron James’in başka bir versiyonunu ortaya çıkarak şekilde bir takıma evrilmeleri de olası. İnkar edilemez olan tek bir şey var: Bir yönetim işini yapıp en önemli oyuncusundan ortadaki pisliği temizlemesini değil de destekçileriyle birlikte yükselmesini sağladığında böyle sonuçlar ortaya çıkabiliyor. Aynısını Houston’da da gördük, James Harden’ın güçlü yönleri üzerinden kurdukları sistem onlara büyük sonuçlar olarak geri döndü. Olay sadece süper yıldızların hayatlarını kolaylaştırmak ya da onları rahat ettirmek değil. James veya Harden’ın tüm potansiyelini ortaya çıkarmak için takımın iyi hissetmesi lazım. Parkeye her ayak bastıklarında oynadıkları oyundan zevk almaları gerekiyor.
LeBron James’e dair bir konu asla sezon sonundaki kararı hakkında spekülasyon yapmadan bitmez. Dan Gilbert bazılarına göre Cavs‘i LeBron’dan sonraki yaşama hazırlamaya çalışsa da son olanlar yeni ve ilgi çekici bazı ihtimalleri ortaya çıkarıyor. Şu ana kadar James’in geleceğine dair her tartışma Warriors‘ı tahttan indirme üstüne yapıldı. Peki hangi takım ona bu hanedanı yıkma konusunda bir şans verir? James’in bu sorunun cevabına göre kararını belirlememe ihtimali oluşuyor. Aslında çok da başka bir seçimi yok. Peki James YÜZÜKLER için oynamıyorsa neden ayakkabılarını asıp kariyerinin bir sonraki bölümüne geçmiyor?
Şu ana kadar tamamen yeniden canlandırılmış bir LeBron James’e tanık oluyoruz. Olabildiğince yeteneği bir araya getirmeyi mi, yoksa kariyerini daha rahat bir şekilde başka yerlerde sürdürmeyi mi tercih eder? Belki ‘görevini’ yapmak yerine James hayat kalitesini düşünecektir. Kariyerini zaten ne yapması gerektiğine dair değil, ne yapmak istediğine dair seçimleriyle birçok gelenekleri yıkarak geçirdi. Belki bu kritik kararda son yapacağı şeyin sevdiği şeye göre şekillenmesine izin verir. Eğer bu yönde bir karar alırsa, bir takımı ne kadar ileri götürebileceğini kim bilebilir? Sonuç olarak, mutlu LeBron daha da tehlikeli bir LeBron.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!