by Michael Shapiro, Çeviri: Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 27 Nisan 2020 tarihinde SportsIllustrated‘da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
2 aydan uzun bir süredir NBA’in Coronavirüs salgınıyla birlikte araya girmesinden dolayı basketbol maçı oynanmıyor. Taraftarlar heyecanlı bir şekilde maçların tekrar başlamasını beklerken eski maçlar ve takımlar en çok konuşulan konular oldu. Bu esnada ESPN’de yayınlanmaya başlayan The Last Dance belgeseli de basketbolseverlere Michael Jordan’ın kariyerini yeniden yaşama fırsatı verirken 1990’lı yılların basketboluna nostaljik bir bakış atma fırsatı sağladı.
Belgesel ile birlikte 90’lı yılları Jordan liderliğinde domine eden Chicago Bulls takımları ile 21. yüzyılın şampiyonları arasında kıyaslamalar da başladı. Jordan, Shaq ve Lakers’ı yenebilir miydi? Stephen Curry’li Golden State Warriors, Michael Jordan karşısında ne yapardı? Zaman makinesine atlayarak Jordan’ın Bulls takımlarının, 2000’li yılların şampiyonlarıyla nasıl eşleşeceğini değerlendireceğiz…
Los Angeles Lakers (2000-01)
Bulls’un oynadığı finallerde hiçbir zaman önemli bir sorun teşkil etmese de Chicago ekibinin etkili bir pivota sahip olmaması Jordan dönemindeki takımların gözle görülür en büyük zaafıydı. Hakeem Olajuwon, 1990’lı yıllarda Bulls ile oynadığı bütün maçlarda Chicago ekibini çok zorlarken 1995 yılında Shaquille O’Neal’lı Orlando Magic, play-off’larda Jordan’ı mağlup etmişti. Bundan 6 yıl sonra kariyerinin ilk şampiyonluğunu kazanan Shaq, Lakers ile birlikte Bulls’a zor anlar yaşatabilirdi.
Shaq’ın 2001 play-off’larındaki performansı inanılmaz seviyede iyi. “The Big Diesel” play-off’lar boyunca 30.4 sayı – 15.4 ribaund ortalamalarıyla mücadele edip saha içinden %55 ile şut kulandı. Batı konferansı finallerinin ilk iki maçında 40 sayı – 20 ribaund ortalamalarını geçen Shaq, finallerde Dikembe Mutombo karşısında harika bir performans gösterdi. Belki de başka hiçbir oyuncu, kariyerinin zirve noktasındayken Chicago Bulls’un hanedanlığını bitirmek için daha fazla şansa sahip olamazdı.
Los Angeles’ın kadrosunda sadece Shaq’tan da çok daha fazlası vardı. 2000-01 sezonunda Lakers’ın en skorer oyuncusu Kobe Bryant’tı. Bu isimlerin yanında Horace Grant, Ron Harper ve Robert Horry gibi önemli yan parçalar da bulunuyordu. Lakers, 2000-01 sezonunda lig genelinde savunma verimliliğinde 21. sırada bulunuyordu. Bu, tarihin en iyi takımlarından birisi olarak görülen Lakers için biraz kafa karıştırıcı bir istatistik olsa da 2000-01 play-off’larında Los Angeles ekibinin 16-1’lik dereceye sahip olduğunu söylemek gerekiyor. En iyi zamanlarında Shaquille O’Neal ve Kobe Bryant’ın liderlik ettiği Lakers kadrosu, Chicago Bulls’a çok zor anlar yaşatabilirdi.
Boston Celtics (2007-08)
Normal sezonu 66 galibiyetle bitiren, kadrosunda üç tane Hall of Fame seviyesinde oyuncu bulunan bir kadro, Chicago Bulls ile mücadele edebilmek için iyi bir çekirdeğe sahip. Doc Rivers’ın 2008 ve 2010 yıllarındaki finallerde Phil Jackson’a karşı koç olarak mücadele ettiğini de unutmamak gerekiyor. Bu eşleşme, eski dönemlerin basketboluna yakışır bir mücadele vaat ediyor. Celtics, oyun karakterini 2007-08 döneminde ligde benzerine rastlanmayan bir fiziksellik ve sertlik ile tanımlıyordu. Bu özelliklerin arkasındaki en önemli payın Kevin Garnett’e ait olduğunu söylemek gerekiyor. Garnett liderliğindeki Celtics’in tarihin en büyük hanedanlığı olarak kabul edilen Bulls’a karşı geri adım atmasını beklemek hayalcilik olur.
O dönemde “Ubuntu Celtics” olarak adlandırılan Boston ekibi, mental anlamda Chicago Bulls’a ezilmeyecek bir kadro olsa da Jordan ve Scottie’yi rahatlıkla durdurabileceklerini söylemek çok doğru olmaz. 2007-08 sezonunda Celtics’in kanat rotasyonu çok uzun ve atletik oyunculara sahip değildi. Tony Allen ve Eddie House, bu dakikaların büyük kısmını paylaşmak zorunda kalıyordu. Belki rakibin kim olduğu düşünülünce Tony Allen daha fazla süre alabilir ancak onun da kariyerinin bu döneminde çok ciddi hücum zaaflarına sahip olduğunu söylemek gerekiyor. Boston Celtics ekibi, Chicago Bulls’a karşı takdir edilesi bir mücadele ortaya koyacaktır ancak Kevin Garnett, Paul Pierce ve Ray Allen dışında kadroda bulunan isimler göz önünde bulundurulunca Chicago Bulls’un galibiyete daha yakın olduğunu söylemek gerekiyor.
Miami Heat (2012-13)
2000’li yıllardaki takımlar arasında Jordan ve Bulls’u mağlup etme şansı en yüksek olan ekiplerden birisi bu Miami Heat kadrosuydu. Böyle bir eşleşmeyi düşünmek bile basketbolseverlere heyecan veriyor. İki takımın da kadrosunda elit seviyede kanat oyuncuları bulunuyor ve gerçek anlamda bir pivotları yok. Chris Bosh’ın bile karşısında 1990’larda çok rastlanmayan tipte bir oyuncu olan Toni Kukoc gibi bir isim bulunuyor. Tarihin en iyi oyuncusu kim tartışmasına nihai bir cevap arıyorsak 2012-13 Miami Heat ile 1997-98 Chicago Bulls’un oynadığı seri ideal olabilir.
2012-13 sezonunda LeBron James, kariyerinin zirve noktasındaydı demek yanlış olmaz. Yıldız isim iki sayılık atışlarında %60.2’lik bir isabet oranına sahipken üç sayı çizgisinin gerisinden de %40.6 ile oynuyordu. Bu dönemde Wade, kariyerinin en iyi performansını ortaya koymasa da yine de maç başına 20 sayı civarında bir katkı veriyordu. Heat’in yıldız ikilisinin galibiyet için gerekli performansı sergileyeceğini düşünseniz de Heat’in rotasyonunun çok derin olması Bulls karşısındaki en büyük zaafları olabilir. Shane Battier ve Udonis Haslem, etkili rotasyon parçaları olarak kariyerlerinin son dönemini geçiriyordu. Bu tarz bir eşleşmede Norris Cole gibi isimlere çok güvenmek de ideal senaryo değil.
Bulls kadrosunun en iyi 7 oyuncusu NBA tarihinin en özel çekirdeklerinden birisi olsa da Chicago Bulls’un rotasyonunun da çok derin olduğunu söylemek doğru olmaz. Bir takımın Jordan liderliğindeki Bulls’u eleyebilmek için derin bir rotasyona ihtiyacı var, bu Heat kadrosunun en büyük eksikliği de tam olarak bu alanda karşımıza çıkıyor.