by Semih Altınbaş / info@eurohoops.net
Turkish Airlines EuroLeague’de her zaman her oyuncu dikiş tutturamayabiliyor. Ne kadar yetenekli olursa olsun, bu yetenekleri ne kadar göz önünde olursa olsun her zaman her oyuncu başarılı olacak diye bir kaide yok.
Fakat başarılı olanların hikayesi çok özel olmuştur her zaman. Bugün sizlerle işleyeceğimiz vakaysa henüz tam anlamıyla başarılı olduğundan bahsedebileceğimiz bir isim değil.
Sadece kariyerini ne kadar doğru bir yola soktuğunu ve o yolda nasıl ilerlediğini değerlendirebileceğimiz, bunu anlatmaya çalışacağımız bir oyuncu.
Mike James, 2019’da Olimpia Milano formasıyla EuroLeague Alphonso Ford En Skorer Oyuncu Ödülü’nü kazanırken ertesi sezon Ettore Messina tarafından kadroda düşünülmedi.
Sonrasında yeni takımını bulmak için Rusya’nın başkenti Moskova’nın yolunu tutan ABDli skorer, CSKA‘da tam manasıyla kendini buldu.
Anadolu Efes‘in süperyıldızı Shane Larkin ve Barcelonalı Nikola Mirotic’le beraber 2019-20’de normal sezonun 3 MVP adayından birisi olarak görülen Mike, sosyal medyayla arası iyi bir isim olarak da çokça göze çarptı.
Bu yazıda Eurohoops Fırın olarak James’in son 2 yılı ağırlıklı olmak üzere oyun profiline ve bu sezon Dimitris Itoudis’in öğrencisi olarak gösterdiği gelişime değineceğiz.
Eski Kıta’da İlk Yıllar
Mike James’in Avrupa basketbolundaki kariyeri aslında son 2 sezonla sınırlandırılamayacak kadar uzun bir döneme tekabül ediyor. Ancak kendisini bir “yıldız” olarak tanımlayabileceğimiz dönemleri son 2 yılı kapsar benim düşünceme göre.
Tabii öncesini konuşmamak da olmaz. 2012 NBA Drafti’nden boş dönüp İsrail’de ve İtalya’daki 2. Lig deneyimleri sonrası Kolossos’ta gösterdiği performans sonucu Baskonia‘yla EuroLeague’e kadar yükselmesi gerçekten ilham verici hikayelerden birisi. Bunu çok da abartmak istemiyorum çünkü böyle yükselen çok fazla oyuncu bulunur az bir şey düşündüğümüz zaman.
Baskonia‘dan söze girecek olursak o zamanlar ben izlerken Mike James’in bu günlere gelebileceğini, böyle bir oyuncu olabileceğini hiç düşünmezdim. Yani çok atletik bir oyuncuydu o dönem ama Avrupa basketbolunda istikrarlı bir guarddan bekleyeceğiniz herhangi bir şeyi sağlayabildiğini söylemek çok zordu.
Bu uzun yıllar böyle devam etti. Sadece Baskonia döneminde de değil. Elbette istatistiklerine açıp baktığınız zaman hep iyi rakamlarla karşılaşırsınız ama mesela ben 2015-16 Baskonia takımını aklıma getirince James’in bir Bourousis, Hanga, Adams ve hatta Bertans kadar etkili olduğunu düşünmüyorum o kadroda.
Keza Panathinaikos döneminde de yapılanmaların sorunlu olması sebebiyle Mike James hakkında da yorumlar hep savruk olduğu, sorumsuz davrandığı yönünde gelişti.
Aradaki NBA dönemini atlayacağım çünkü bu bir “kariyerine bakış” yazısından ziyade oyununun EuroLeague’e nasıl uyumlu hale geldiği yönünde bir değerlendirme şeklini alsın istiyorum.
Çizme
2018 yılında attığı bir imzayla onun dönemi başladı. Artık Olimpia Milano gibi köklü ve tarihi başarılara sahip bir Avrupa basketbolu kulübünde daha forma giyme şansı karşısına çıktı.
Takımın başantrenörü Türkiyeli basketbolseverlerin Fenerbahçe‘de 2012-13 sezonu özelinde yaşadığı başarısızlıkla hatırladığı Simone Pianigiani’ydi.
Kaliteli oyunculardan kurulu ancak playoff yapacaklarından çok da umut besleyemeyeceğiniz bir takımdı. Nitekim yapamadılar da ama ateş hattında hep elleri kolları vardı Milano‘nun o sezon.
Tabii yapamamalarında en büyük etkenlerden birisi son 4 maçlık fikstürün inanılmaz zor olması ve bu evredeki bütün maçları kaybetmeleriydi.
O sezonki Milano takımına bir göz attığımız zaman guard rotasyonunda James’in yanında Andrea Cinciarini, Curtis Jerrells gibi isimler karşımıza çıkıyor. Bence bu hiç ama hiç belirleyici nitelikleri olan bir rotasyon değil EuroLeague seviyesinde bir playoff takımı kuruyorsanız.
Öte yandan uzun rotasyonunda Arturas Gudaitis’ten, kanatta ise Vladimir Micov’dan yana yüzlerin güldüğü bir ekip. Zaten Gudaitis – Micov – James üçlüsünden herhangi birinin olmadığı ortamda İtalyan ekibi kıyasıya bir playoff mücadelesi veremezdi.
Takımın hücumları aslında çok da derli toplu sayılabilecek tarzda değildi. James’in Milano’da yaşadığı en büyük sıkıntı da buydu zaten. Hücumu oturmamış, kalite bakımından diğer rakiplerine göre sınıfta kalan bir guard rotasyonuyla baş etmek zorunda kalmıştı.
Misalen Panathinaikos döneminde de yanında Nick Calathes gibi bir oyun kurucu vardı ancak uzunlarda pek iş yoktu. Bourousis’in yaşı geçmişti, Gist zaten tartışılması gereken bir oyuncu, Kenny Gabriel ne kadar EuroLeague oyuncusuydu vesaire vesaire…
Tüm bunlarla beraber Pianigiani’nin Mike James’i sahada inaktif bıraktığı sürelerin fazlalığı çoktu. Evet, yanlış okumadınız. Sahada Mike gibi bir oyuncuyu pasif bırakmaktan bahsediyorum. Pianigiani’yle bir molada tartıştıkları da olmuştu. Her ne kadar olağan şeyler olsa da bu problemli yapıda göze batmaması düşünülemez.