by Bill Oram / Çeviri: Bilal Baran Yardımcı / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 23 Mayıs 2022 tarihinde The Athletic‘te yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Kiev’de gökyüzünü saran patlamalarla bir gecenin sonu daha geliyor. Slava Medvedenko, yanında tuttuğu AK-47’nin eşliğinde ileri teknoloji dürbünlerinin merceğinden ülkesi Ukrayna’nın Rusya ile savaşının ön safhalarını ayıran sınırdaki devasa ormanlık alanı inceliyor.
Vladimir Putin’in şubat ayında verdiği emirin ardından Ukrayna’ya işgal uygulandı, Medvedenko da gecelerinin çoğunu şöyle geçiriyordu: Eşi ve 2 çocuğuyla yaşadığı Kiev mahallesindeki en uzun binanın tepesindeki savunma karakolunu işleterek.
Her gün saatlerce şehrin çevresindeki savaş alanlarını genişleten yolu izliyor, Rusların geleceği anı bekliyordu. Gösterdiği emekler, Rusların asla karşılaşmayı beklemediği çetin sivil halk direnişinin anlık fotoğrafı gibiydi.
Medvedenko, 2000’lerin başındaki şampiyon Los Angeles Lakers takımlarının sevilen figürlerinden biriydi. Shaquille O’Neal’ın yedeği olarak 2 şampiyonluk kazanan Medvedenko, Lakers taraftarlarının sevgisini kazanmıştı ve Kobe Bryant’ın favori oyuncularından biri olmuştu.
Son NBA maçına çıktığından beri 15 sene geçti. Medvedenko, basketbol oynadığı zamanları şu günlerde hayal olarak nitelendiriyor. “Savaş” diyor Medvedenko, “içinizdeki farklı şeyleri ortaya çıkarıyor.”
24 Şubat günü başlayan işgalin ilk gününden beri daha önce hiçbir askeri eğitim almamış Medvedenko, Ukrayna’nın bölgesel savunma güçlerine hizmet etti. Rus güçleri işgal edilen Brovary şehrinden sadece 10 mil uzakta konumlanmışken o, elinde tüfekle sokaklarda geziyor ve yağmacıları, kundakçıları arıyordu. Medvedenko’nun mahallesinde fotoğraf çeken bir adamın Rus pasaportu olduğu fark edilince askeri birlik, ani bir reaksiyonla adamı alıkoymuş, kelepçelemiş ve özel ekiplere teslim etmişti. Askeri birlik aynı zamanda şüpheli hiç kimsenin şehrin merkezindeki Kyiv Metro Bridge’e yaklaşmasına izin vermiyordu.
Medvedenko’nun kontrol noktasındaki günleri genelde sakin geçiyordu ancak geceleri Ukrayna’nın hava savunması gökyüzündeki Rus füzelerini vururken o da her şeye şahit olurdu, bazen direkt olarak kafasının üstünde yaşanırdı her şey.
“Hayal edebiliyor musunuz?” diyor Medvedenko. “Kontrol noktasında oturuyorsunuz ve bir anda üstünüzden kahrolası bir roket geçiyor.”
Nöbette geçirdiği ilk gecelerden birinde Rus güçleri, Ukrayna’nın radar sistemini ortadan kaldırmak için 20’den fazla balistik füze yollamıştı.
“Rusların bizim hava savunma sistemimizi kıramayacaklarını anladıkları ilk olay bence buydu.” diyor Medvedenko.
Savaşla karşı karşıyayken yoğun bir ulusal gurur hisseden ülkede birçok sivil katkı veriyordu, Medvedenko bu konuda tek değildi – belirgin bir nokta hariç.
“Slava, 2 metre 7 santim boyunda.” diyor arkadaşı Mykola Vasylkov. “Etrafındaki diğer herkesi çok küçük gösteriyordu ve Rusların Kiev’e girmesini engellemek için mevzilerinde yer almaya devam ediyordu.”
Rus güçleri odağını Ukrayna’nın doğusuna çevirdikten sonra Kiev’de ortam bir nebze daha sakinleşti. Medvedenko, önceden Ruslar tarafından işgal edilmiş bölgelere yemek götürmek ve Ukraynalı çocuklara yardım edecek bir hayır kurumu kurmak gibi toplumu rahatlatmaya yönelik çaba gösteriyordu.
Fakat neredeyse 2 ay boyunca eski basketbol yıldızı ordunun bir parçasıydı. Savunma stratejilerinin konuşulduğu bir ofise dönüştürülen kafede her gün görüşmelere katıldı. Tank mayınları için çukur kazdı, RPG eğitimi aldı.
Vasylkov’un dediğine göre bu tehlikeli görevler, Slava’yı hiç korkutmadı.
Medvedenko buna katılmıyor. Üstünden roketler uçarkan korku duyduğunu kabul ediyor ancak o an sadece mahallesini savunmaya odaklanmış durumdaydı.
“Böyle bir sürecin içindeyken korkmaya zamanınız olmuyor.” diyor Medvedenko.