by Eurohoops Team / info@eurohoops.net
Bu yazı Bleacher Report’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Eurohoops Türkiye’yi YouTube’da takip etmek için tıklayın!
Eurohoops Türkiye’nin Instagram hesabını takip etmek için tıklayın!
Bir NBA takımı için şampiyonluk kazanmak, nihai hedeftir. Bazı takımlar her ne kadar bu hedefe göre yönetilmese ve uzun vadeli planlar nedeniyle bazı ekipler daha antrenman kampları başlamadan devre dışı kalsa da; kupa kaldırmak, bayrak asmak ve şampiyonluk yüzüklerini takmak evrensel hedef olarak kalır.
Her sezon, bir sonraki (ya da ilk) şampiyonluğu kazanmak için ciddi şekilde mücadele eden adaylar değişir. Aynı şekilde, şampiyonluk adaylarının her yıla yaklaşırken taşıdıkları aciliyet düzeyi de farklılık gösterir.
Tüm şampiyonluk umutları eşit değildir. Bazı takımlar, daha açık uçlu bir fırsat penceresine sahip ya da contender (şampiyonluk adayı) olma sürecinin başındayken; diğerleri daha hassas koşullara tabidir. Yaş, sakatlıklar, maaş sınırı kısıtlamaları, kadroda durağanlık, üst üste gelen başarısızlıklar gibi nedenlerle kendi zaman çizelgelerinin sonuna yaklaşabilirler.
Teoride, bu takımlar önümüzdeki sezon en çok kaybedecek olanlardır. Burada olduğu gibi, 2025-26 sezonuna girerken “şampiyonluk kazanma konusundaki çaresizlik” sıralaması yapılırken, bu zaman çizelgesinin sonuna ne kadar yakın oldukları dikkate alınacaktır.
Temelde şu ana soru rehberimiz oluyor: Eğer bu yıl gerçek bir şampiyonluk şansı yakalayamazlarsa, 2026-27 sezonunda hangi kadrolar çok farklı görünecek?
5. Los Angeles Clippers
Los Angeles Clippers’ın şampiyonluk kazanma konusundaki aciliyet seviyesi iki şekilde yorumlanabilir: Ya çekirdek kadrolarının sınırlı zamanı kaldığını bilerek hemen şimdi şampiyon olmak istiyorlar ya da çoktan daha büyük hedeflere odaklanmaya karar verdiler ve bu süreçte şampiyonluk seviyesinde rekabet gücünü korumaya çalışıyorlar.
Bu durum adeta klasik bir “Neden ikisini birden yapmayalım?” örneği gibi.
Kawhi Leonard (34), James Harden (35) ve Bradley Beal (32) yaş itibarıyla zaten aciliyet faktörünü artırıyor. Leonard ve Beal’ın sakatlık geçmişleri, Harden’ın ise tartışmalı playoff performans geçmişi eklendiğinde ortaya kaynayan bir “aciliyet tenceresi” çıkıyor.
Aynı zamanda, Clippers açıkça rekabetçi bir kadro kurma peşinde olsa da, mevcut fırsat pencereleri büyük ölçüde “uygunluk” sayesinde ortaya çıktı. 2027 yazı için maaş bütçesini temizlemek öncelikli hedef hâline gelmiş durumda. Harden’ın kontratındaki özel yapı—2026-27 için 13,3 milyon dolar garanti—Los Angeles’ın gelecek yaz köklü bir değişim için kapıyı açık bıraktığını gösteriyor.
Bu durum 2025-26 sezonuna dair beklentileri fazla düşürmüyor. Clippers, kadrosuna takviyeler yaparak ve hücum gücünü şampiyonluk adayı görüntüsünde artırarak sezona giriyor. Yine de, bu listedeki diğer takımlardan farklı olarak, halihazırda devreye sokabilecekleri alternatif planları—hatta belki de tercih ettikleri senaryoları—mevcut.
4. New York Knicks
Mikal Bridges (2029-30 oyuncu opsiyonu), Jalen Brunson (2028-29 oyuncu opsiyonu), OG Anunoby (2028-29 oyuncu opsiyonu), Karl-Anthony Towns (2027-28 oyuncu opsiyonu) ve Josh Hart (2027-28 takım opsiyonu) en az iki yıl daha takım kontrolünde. Ayrıca New York Knicks, 2025-26 sezonu için ikinci maaş sınırı eşiğini aşmadı, bu yüzden fırsat pencereleri en kısa olan takımlardan biri değiller.
Ancak aciliyet yine de yüksek olmalı. Knicks, olabilecek en makul ve bariz hamleleri şimdiden yaptı. Bir sonraki yazdan önce tekrar birinci tur draft hakkı takas edemiyorlar, başantrenör değişikliğini gerçekleştirdiler ve büyük maaş boşaltmaları dışında önümüzdeki yıllarda maaş boşlukları olmayacak. Leon Rose liderliğindeki yönetim, bu çekirdek kadroyla yola devam etmeye kesin olarak karar vermiş durumda.
Konferans finallerine geri dönmek adeta zorunlu gibi. Daha azı, Knicks’i önümüzdeki yaz ikinci maaş eşiğinin kapısında ve birkaç yıllık “bu kadro yeterli değil” kanıtıyla baş başa bırakır.
Böyle bir durumda, devasa bir kadro değişimi bekleyin.
3. Denver Nuggets
2023’te şampiyonluk kazanmak ve geçtiğimiz yaz maaş bütçesini yeniden düzenlemek, Denver Nuggets’a bir nebze kredi kazandırdı. Ancak bu, onları bu listeden çıkarmaya yetecek seviyede değil.
NBA’in en iyi oyuncusuna sahip olmak, her yıl beraberinde bir şampiyonluk baskısı getirir. Bu baskı, söz konusu oyuncu önümüzdeki yaz kontratının son yılına girebilecek durumdaysa, zirveye tırmanır.
Elbette Nikola Jokić, bu sezonun ardından daha fazla yıl ve garanti para kazanmak için kontrat uzatma teklifini reddetmiş olabilir. Ama aynı zamanda, bu teklifi reddederek yönetim üzerinde sessiz bir baskı kurmak ve seçeneklerini tamamen açık tutmak istemiş de olabilir. Kelimenin tam anlamıyla.
Denver’ın 2025-26 sezonu şampiyonlukla bitmezse, Jokić’in 2027-28 oyuncu opsiyonu çok yoğun tartışma konusu olacaktır.
Jokić’in aklının başka takımlara kayabileceği fikrine gülebilirsiniz. Haklı da olabilirsiniz. Ancak Nuggets’ın kadrosunu yeniden şekillendirme yolları giderek tükeniyor. 2032 birinci tur seçim hakkını devreden tek takım konumundalar. Bundan daha fazla “çaresizlik” hissi zor bulunur.
2. Cleveland Cavaliers
Cleveland Cavaliers’ı bu kadar üst sıralara koymak, ilk bakışta mantıksız görünebilir. Dört yıldızlarının tamamı 30 yaşın altında ve yalnızca Donovan Mitchell, üç yıldan daha kısa süreli bir sözleşmeye sahip.
Yine de “Çekirdek Dörtlü” döneminin ilk üç sezonu, sadece iki playoff serisi galibiyetiyle sonuçlandı. Cleveland’ın erken elenmesine dair geçerli nedenler bolca mevcut—ve bunların neredeyse tamamı sakatlıklarla ilgili. Ancak günümüz NBA’inde fırsat pencereleri, kadro uzun vadeli güvence altına alınmış olsa bile, çok hızlı açılıp kapanabiliyor.
Cleveland’daki baskı, mali tabloya bakıldığında daha da artıyor. Cavs, ikinci maaş sınırı eşiğini aşan tek takım ve bu sınırın neredeyse 20 milyon dolar üzerinde. Tahmini lüks vergileri de hesaba katıldığında, bu kadronun maliyeti yaklaşık 400 milyon dolara ulaşmak üzere.
Doğu Konferansı finallerine çıkamamak, kaçınılmaz olarak Cleveland’ı yeniden yapılanmaya zorlayacaktır. Ve Mitchell, bu sezonun ardından kontratının son yılına (2027-28 oyuncu opsiyonu) gireceği için, bu başarı bile büyük değişim rüzgârlarını durdurmaya yetmeyebilir.
1. Philadelphia 76ers
Philadelphia 76ers’ın “çaresizlik” seviyesi tamamen bakış açısına bağlı.
Bir yandan, uzun vadeli alternatifleri eksik değil. Tyrese Maxey henüz 24 yaşında ve dört yıl daha sözleşmesi var. Jared McCain, 21 yaşında ve sakatlanmasaydı yılın çaylağı ödülünü kazanabileceği bir sezon geçirdi. Philly, ayrıca 20 yaşındaki kanat oyuncusu VJ Edgecombe’u 3. sıradan seçti. Ellerinde olası takaslar için kullanabilecekleri birkaç birinci tur seçim hakkı da bulunuyor.
Öte yandan, Sixers geçen yaz NBA’deki en kötü beş kontrattan ikisine imza attı. Joel Embiid durumu başlı başına can sıkıcı—ve haksız. Ancak kendi kabulüyle, onun için “sahada olabilme” her zaman bir sorun olacak. Bu, önümüzdeki dört yıl boyunca kendisine ödenecek 245,8 milyon dolar düşünüldüğünde (34 yaşına kadar), sadece problem değil, organizasyon için yıkıcı bir durum olabilir.
2024 yazında Paul George’u kadroya katmak ise başlangıçta bir zaferken, şu anda tam bir felakete dönüşmüş durumda. Farklı sakatlıklar onu geçen sezon yalnızca 41 maçta oynattı ve Temmuz ayında sol dizinden ameliyat oldu. 35 yaşında, geçmişinde bu kadar çok sağlık sorunu varken, yüksek etkili bir oyuncu olarak fazla zamanı kalmamış demektir. Sixers’ın, önümüzdeki üç yılda kendisine 162,4 milyon dolar ödeyecek olması, duymak isteyeceği bir şey değil.
Eğer Philly bu kadroyla gerçekten şampiyonluk kovalamak istiyorsa, bunu gelecek sezon yapmak zorunda. En kritik iki oyuncusu, ya felaket ya da sert düşüş riski taşıyor. Her fırsat sadece önemli değil; bu, Sixers’ın eline geçebilecek son fırsat olabilir.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
EuroLeague gündemindeki son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
NBA gündemindeki son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!